Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Εξίσωση θύτη και θύματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ

Επειδή πολλοί επικαλούνται τις υπηρεσίες του ΟΗΕ για την επίλυση κρίσεων, το άρθρο είναι κατατοπιστικότατο για το πώς αντιλαμβάνεται ο ΟΗΕ την εφαρμογή της διεθνούς τάξης και ειρήνης.
Ευθύνες τόσο στο Κόσοβο όσο και στη Σερβία επιρρίπτει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την επιδείνωση των σχέσεων τους.


Κατά τη διάρκεια συνεδρίασης για την κρίση που ξέσπασε τον περασμένο Ιούλιο στην περιοχή, ο επικεφαλής της πολιτικής αποστολής του οργανισμού στο Κόσοβο (UNMIK), Φαρίντ Ζαρίφ, προειδοποίησε τα μέλη του συμβουλίου ότι η κατάσταση παραμένει έκρυθμη.

Ανέφερε ότι οι επιχειρήσεις της κοσοβάρικης αστυνομίας του Κοσόβου σε περιοχές που κατοικούνται από Σέρβους είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των περιπτώσεων εκφοβισμού τους και επιθέσεων στις περιουσίες τους. Την ίδια όμως στιγμή, πρόσθεσε, η γλώσσα και ο τόνος των μηνυμάτων που προέρχονταν από την Πρίστινα και το Βελιγράδι "ήταν συχνά μηνύματα κυριαρχίας και διχασμού, σπάνια συνεργασίας και ενσωμάτωσης".
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=305741

Σε εξέλιξη επιχείρηση της Eulex και της KFOR στο Κόσοβο
Επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κόσοβο (Eulex) είναι σε εξέλιξη στο βόρειο τμήμα του Κοσόβου, στο δήμο Ζούμπιν Πότοκ και στην περιοχή Ζούπατς, στο πλαίσιο ερευνών για τη διαλεύκανση της δολοφονίας μέλους της ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας του Κοσόβου, στις 26 Ιουλίου.Ο εκπρόσωπος της Eulex Νίκολας Χότον δήλωσε ότι η επιχείρηση πραγματοποιείται με τη στήριξη της ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο (KFOR) και ότι οι τοπικές αρχές είναι ενήμερες.

«Η επιχείρηση διεξάγεται για να ενισχυθεί το κράτος του νόμου και για να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι για το έγκλημα», τόνισε ο εκπρόσωπος της Eulex.Ο κ. Χότον ανέφερε ότι μετά τη λήξη της επιχείρησης θα δημοσιοποιηθούν λεπτομέρειες.
Source : kathimerini.gr

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Συνεργασία Τουρκίας - Ιράν για τις εξελίξεις στην Συρία

Του Νίκου Στέλγια
Σύμφωνα με την τουρκική υπηρεσία του κρατικού Ιρανικού πρακτορείου ειδήσεων “Fars”, η Τεχεράνη επέλεξε ένα γεύμα, το οποίο διοργανώθηκε στην Κερύνεια στα πλαίσια της μουσουλμανικής νηστείας του Ραμαζανιού (ιφτάρ), για να στείλει μήνυμα συνεργασίας προς την Άγκυρα.Ο πρέσβης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στην Λευκωσία, Αλί Ακμπάρ Ρεζαί εκπροσώπησε την χώρα του σε γεύμα που διοργάνωσε η “Υπηρεσία Θρησκευτικών Υποθέσεων” και η “Προεδρία Βακουφιών της Κύπρου” στο πολυτελές ξενοδοχείο “Cratos Premium”, στην Κερύνεια. Στο συγκεκριμένο γεύμα συμμετείχαν μουσουλμάνοι από διάφορες βαλκανικές και αραβικές χώρες, την   Δυτική Θράκη, την Ρόδο καθώς και την Γάζα.


Στα πλαίσια του γεύματος, η τουρκική Υπηρεσία Θρησκευτικών Υποθέσεων τόνισε ότι βρίσκεται στο πλευρό των Τουρκοκυπρίων.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων μετέδωσε την είδηση με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Το Ιράν υποστήριξε την Τουρκία συμμετέχοντας σε ιφτάρ στην ΤΔΒΚ”. Ακόμη, το πρακτορείο αναφέρθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιώντας τον όρο “ρωμαίικος τομέας της Κύπρου”.

Η νέα κίνηση της Τεχεράνης ήρθε σε μια στιγμή που παρατηρείται ένταση στις σχέσεις Τουρκίας – Ιράν εξαιτίας της κρίσης στην Συρία. Τις τελευταίες εβδομάδες, το Ιράν κατηγορεί την Τουρκία με το πρόσχημα της ανάμειξη της στα πολιτικά δρώμενα της γειτονικής χώρας. Χθες, η “Ισλαμική Ένωση Φοιτητών” του Ιράν απέστειλε μια επιστολή στον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν και επισήμανε ότι πίσω από την κρίση στην Συρία βρίσκονται δυνάμεις όπως τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Εξόριστη μεταβατική κυβέρνηση της Συρίας στην Άγκυρα
Σύμφωνα με πληροφορίες της http://www.kathimerini.com.cy/ από την τουρκική πρωτεύουσα, χθες ολοκληρώθηκε η ίδρυση του “Μεταβατικού Συμβουλίου της Συρίας” στην Άγκυρα. Το συμβούλιο ιδρύθηκε με πρότυπο το αντίστοιχο μεταβατικό συμβούλιο της Λιβύης και σύντομα αναμένεται να προχωρήσει στην δημιουργία σχήματος εξόριστης κυβέρνησης.

Οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν ότι ηγετικό ρόλο στο νέο συμβούλιο έχει αναλάβει το Κίνημα των Μουσουλμάνων Αδελφών της Συρίας. Ωστόσο, με παρέμβαση της τουρκικής κυβέρνησης στο νέο συμβούλιο συμμετέχουν και προσωπικότητες, οι οποίες δεν ανήκουν στο συγκεκριμένο κίνημα.

Τα πρώτα βήματα για την ίδρυση του εν λόγω συμβουλίου πραγματοποιήθηκαν στην Αττάλεια στις αρχές του καλοκαιριού. Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αττάλεια, στην επιφάνεια ήρθε το ιδεολογικό χάσμα που χωρίζει το Κίνημα των Μουσουλμάνων Αδελφών από τους υποστηρικτές της δημιουργίας ενός κοσμικού, δημοκρατικού καθεστώτος στην Συρία.

Στο νέο μεταβατικό συμβούλιο λαμβάνουν μέρος 94 αντιπολιτευόμενες προσωπικότητες της Συρίας.

Source : http://www.kathimerini.com.cy/

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

"Ο καιρός γαρ εγγύς " για το φυσικό αέριο της Kύπρου



ΤΟΥ ΓIΩPΓOY ΔEΛAΣTIK
Aγρια πολιτική και διπλωματική διαπάλη μαίνεται στο παρασκήνιο ενόψει της ανακοινωθείσης για την 1η Oκτωβρίου, επέτειο της ανεξαρτησίας της Kύπρου, έναρξης γεωτρήσεων για την ανεύρεση φυσικού αερίου από την αμερικανική εταιρεία Noble Energy σε περιοχή της κυπριακής Aποκλειστικής Oικονομικής Zώνης (AOZ).
H Tουρκία αντιδρά σφοδρότατα στο ενδεχόμενο αυτό και παρ’ όλο που μέχρι στιγμής οι HΠA εμφανίζονται δημοσίως να υποστηρίζουν το δικαίωμα της κυπριακής κυβέρνησης να προχωρήσει σε αυτές τις έρευνες, καθόλου βέβαιο δεν είναι ότι η αμερικανική κυβέρνηση δεν μεθοδεύει εν κρυπτώ την αναβολή για αργότερα των ερευνών ώστε να κατευναστεί προσωρινά η Aγκυρα.

Aνησυχητική ένδειξη προς την κατεύθυνση αυτή συνιστούν πληροφορίες που προέρχονται από τον OHE, βάσει των οποίων ο γ.γ. Mπαν κι Mουν που ποτέ δεν κάνει το παραμικρό χωρίς να ρωτήσει την Oυάσιγκτον, πιέζει τη Λευκωσία να αναβάλει την έναρξη των γεωτρήσεων για μετά το τέλος Oκτωβρίου προκειμένου να μην επηρεάσει αρνητικά τις διεξαγόμενες άκαρπες διαπραγματεύσεις επίλυσης του Kυπριακού.
Aποκαλύψεις Wikileaks
Eπτά έγγραφα (εκ των οποίων τα έξι απόρρητα) της αμερικανικής πρεσβείας στην Kύπρο προς το Στέιτ Nτιπάρτμεντ που δημοσιοποιήθηκαν από την ιστοσελίδα Wikileaks να αναφέρονται στο διάστημα από τον Aύγουστο του 2008 μέχρι και τον Iούλιο του 2009, προσφέρουν μια βαθύτερη προσέγγιση της στάσης των HΠA στο θέμα. «O εκπρόσωπος της Noble Energy μας είπε ότι αποφάσισαν να κάνουν προσφορά (σ.σ. στον πλειοδοτικό διαγωνισμό εκμετάλλευσης της κυπριακής AOZ) μόνο την τελευταία στιγμή, κατά κύριο λόγο με παρότρυνση από τους Iσραηλινούς εταίρους τους»,` αποκαλύπτει ο Aμερικανός πρέσβης σε απόρρητο τηλεγράφημά του προς την Oυάσιγκτον, εξηγώντας ότι οι Iσραηλινοί ήταν αυτοί που είχαν αγοράσει τα σεισμικά δεδομένα από την Kυπριακή Δημοκρατία.
Πρόσθεσε ακόμη ο Aμερικανός πρεσβευτής ότι Iσραηλινοί γεωλόγοι εκτιμούσαν ότι σε κάποιες περιοχές της κυπριακής AOZ ορισμένα κοιτάσματα φυσικού αερίου θα μπορούσαν ίσως να αποδειχθούν οικονομικά εκμεταλλεύσιμα αν συνδέονταν με τα κοιτάσματα της Noble Energy και των ισραηλινών εταιρειών. O πρεσβευτής των HΠA ήταν πάντως πολύ επιφυλακτικός. «H κυβέρνηση της Kύπρου έχει καλυφθεί καλά νομικά και η Tουρκία δεν έχει νομικό έδαφος για να σταθεί. Mε πολιτικές αντιδράσεις όμως έχει τη δυνατότητα να σαμποτάρει τις προσφορές και να τρομοκρατήσει τους ενδιαφερόμενους», σημείωνε και έθετε το ρητορικό ερώτημα: «Oι περισσότερες μεγάλες διεθνείς εταιρείες ενέργειας δραστηριοποιούνται ήδη στην Tουρκία. Γιατί να θέσουν σε κίνδυνο αυτά που έχουν στην Tουρκία για αναπόδεικτα κοιτάσματα στην Kύπρο;» Oντως, καμία μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία δεν ενεπλάκη μέχρι στιγμής στις κυπριακές έρευνες.
Προσεκτικοί οι Bρετανοί
Tα αμερικανικά τηλεγραφήματα βοηθούν στη συνειδητοποίηση των επιπλοκών που παρουσιάζουν για την άσκηση της κυπριακής κυριαρχίας οι αποικιακού τύπου βρετανικές βάσεις στο νησί, οι οποίες ως «κυρίαρχες» διεκδικούν και έχουν σιωπηρά κατοχυρώσει βρετανικά… χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα στην Kύπρο!
«Eκπρόσωποι του Hνωμένου Bασιλείου μας είπαν ότι κανένα από τα «οικόπεδα» (σ.σ. εννοεί τις περιοχές της κυπριακής AOZ που θα γίνουν γεωτρήσεις) δεν καταπατά τα χωρικά ύδατα της περιοχής των κυρίαρχων βρετανικών βάσεων ή την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα», γράφει ο Aμερικανός πρεσβευτής. Tι Aγγλοι θα ήταν όμως αν δεν δημιουργούσαν προϋποθέσεις μελλοντικών διεκδικήσεων! Eίναι «απίθανο» να θέσει η Bρετανία εμπόδια στις κυπριακές γεωτρήσεις, είπε η βρετανική στην αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας «παρ’ όλο που τεχνικά ορισμένα από τα «οικόπεδα» μπορεί να παραβιάζουν την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα των κυρίαρχων βρετανικών βάσεων»!
H Kύπρος να παραβιάζει τη… βρετανική υφαλοκρηπίδα στην Kύπρο! Δεν παρέλειψαν βεβαίως οι Aγγλοι να ζητήσουν από την κυπριακή κυβέρνηση οι περιοχές των «οικοπέδων» να απέχουν τουλάχιστον έξι ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή των βάσεων, πράγμα που φυσικά τήρησε η κυπριακή κυβέρνηση. Πάλι καλά που οι Bρετανοί δεν ζήτησαν και… επέκταση των χωρικών τους υδάτων στα 12 μίλια! Σίγουρα θα το κάνουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Oύτε φυσικά παράτησαν και το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Aπλώς για την ώρα, όπως γράφει ο Aμερικανός πρέσβης «έκριναν ότι το να ανοίξουν θέμα ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας θα ήταν πολιτικά επιζήμιο και θα υπονόμευε ακόμη περισσότερο τις βάσεις στην ελληνοτουρκική κοινή γνώμη».
Tουρκικές απειλές
Eντυπωσιακή είναι η πληροφορία που αναφέρει σε ένα έγγραφό του ο Aμερικανός πρεσβευτής στη Λευκωσία, ο οποίος γράφει ότι Tούρκοι διπλωμάτες που υπηρετούσαν στο προξενείο της χώρας τους στο Tέξας είχαν το θράσος να επισκεφθούν τα κεντρικά γραφεία της αμερικανικής ενεργειακής εταιρείας Noble Energy και να την… απειλήσουν για να τα παρατήσει και να φύγει από την Kύπρο!
Προ εικοσαημέρου ο ίδιος ο Tούρκος υπουργός Eξωτερικών Aχμέτ Nταβούτογλου είχε απειλήσει ευθέως την Kύπρο και τη Noble Energy ότι «αν τεθεί θέμα πιο προωθημένων βημάτων, θα επιδείξουμε την απαιτούμενη αντίδραση»! O Nταβούτογλου είχε μάλιστα ισχυριστεί ότι «κανένας δεν έχει το δικαίωμα να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια όσον αφορά στις φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του νησιού ή στις θαλάσσιες περιοχές πριν από την επίλυση του Kυπριακού και πριν από τη δημιουργία μιας διοίκησης που θα εκπροσωπεί ολόκληρο το νησί».
Στα μέσα του μήνα η Aγκυρα έκανε και επισήμως διάβημα προς τις HΠA σε επίπεδο υφυπουργών Eξωτερικών, κινούμενη στο πνεύμα αυτό. Eπί του παρόντος πάντως οι τουρκικές ενέργειες προς τις HΠA δείχνουν δημόσια να πέφτουν στο κενό. O Aμερικανός αναπληρωτής υπουργός Eξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον δήλωσε ότι «η κυβέρνηση των HΠA έχει γνώση της θέσης της Tουρκίας, αλλά στηρίζει τα σχέδια όλων των χωρών για τη διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού μέσω της βελτίωσης της ενεργειακής πολυμορφίας».
ΜΙΚΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Θερμό επεισόδιο
H κυπριακή κυβέρνηση δεν αποκλείει το ενδεχόμενο η Aγκυρα να παρέμβει ακόμη και δυναμικά, με στρατιωτική παρουσία στον τόπο των ερευνών και απαίτηση διακοπής των εργασιών γεωτρήσεων προκειμένου να επιβάλει τις θέσεις της – κάτι που αν γίνει κανείς δεν γνωρίζει πού μπορεί να καταλήξει και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Προκειμένου να αποτρέψει ένα τέτοιο απευκταίο ενδεχόμενο η κυπριακή κυβέρνηση έκανε ενημέρωση και διαβήματα προς τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Aσφαλείας του OHE. Aμεση υπήρξε η ανταπόκριση της Pωσίας, η οποία με δήλωση του εκπροσώπου του υπουργείου Eξωτερικών Aλεξάντρ Λουκασέβιτς τάσσεται αναφανδόν υπέρ της Kυπριακής Δημοκρατίας.
O κίνδυνος θερμού επεισοδίου είναι μικρός κατά τη γνώμη μας. H πλήρης σύμπλευση όμως της Kύπρου με το Iσραήλ και τις HΠA δεν είναι καθόλου απαλλαγμένη από κινδύνους για τη Λευκωσία – πολιτικού πρωτίστως και όχι διπλωματικού χαρακτήρα. O πρώτος κίνδυνος είναι να αρχίσει το κατοχικό καθεστώς του Aττίλα να κάνει αυτό με ξένες εταιρείες παραθαλάσσιες έρευνας για πετρέλαιο και φυσικό αέριο ανεξαρτήτως του αν όντως υπάρχουν ή όχι ανάλογα κοιτάσματα, με κύριο στόχο να αναβαθμίσει τη διεθνή υπόσταση του παράνομου ψευδοκράτους.
O δεύτερος κίνδυνος προέρχεται από την πλήρη αποξένωση της Kύπρου από τις αραβικές και μουσουλμανικές χώρες που την οδηγεί η μετατροπή της σε εξάρτημα του Iσραήλ. Oποιαδήποτε στιγμή πλέον αποφασίσει η Tουρκία να φέρει π.χ. στην Iσλαμική Διάσκεψη το θέμα της διεθνούς αναγνώρισης του ψευδοκράτους, είναι πια βέβαιο ότι δεκάδες αραβικά και μουσουλμανικά κράτη θα αναγνωρίσουν το κατεχόμενο από τον τουρκικό Aττίλα κομμάτι της Kύπρου, ως ανεξάρτητο κράτος. Oι πολιτικές επιλογές έχουν πάντα κόστος, το οποίο κάποτε είναι βαρύ.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Η " μυστική εταιρεία" κρίνει τις τύχες του κόσμου

Στο θέρετρο του Jackson Hole, ψηλά στα βουνά του Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ θα συγκληθεί και φέτος η «μυστική» συνάντηση των κορυφαίων κεντρικών τραπεζιτών, όπου αποφασίζεται η τύχη ολόκληρου του κόσμου. Οι αγορές περιμένουν με ενδιαφέρον σήμερα τις δηλώσεις του επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED) Μπεν Μπερνάνκι από το Jackson Hole, ελπίζοντας σε νέα ένεση ρευστότητας από τη FED που μπορεί να φτάνει τα 500 δισ. δολάρια.
Για να φθάσουν στην κεντρική πλατεία οι επισκέπτες της μικρής πόλης Jackson στο Γουαϊόμινγκ του Κάνσας πρέπει να περάσουν κάτω από μία από τις τέσσερις μεγάλες αψίδες, που είναι κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου από κέρατα ελαφιού. Το τοπίο είναι ειδυλλιακό και το προτιμούν όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, να δουν την άγρια φύση, να κάνουν ορειβασία ή να περπατήσουν στα γύρω βουνά. Αυτές τις ημέρες το θέρετρο Jackson Hole έχει πολλούς επιφανείς επισκέπτες, οι οποίοι ήλθαν επειδή εδώ συγκαλείται όπως και πέρυσι η «μυστική» ετήσια συνάντηση κορυφαίων κεντρικών τραπεζιτών και άλλων παραγόντων με τεράστια επιρροή στην πολιτική και την οικονομία.
Η συνάντηση πραγματοποιείται στις ΗΠΑ επί 35 συναπτά έτη και φέτος γίνεται υπό την αιγίδα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Κάνσας, που είναι παράρτημα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Στη συνάντηση θα ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, από τις οποίες άλλες θα ανακοινωθούν άμεσα και άλλες θα γίνουν γνωστές σε βάθος χρόνου.

Αυστηρός έλεγχος. Ελάχιστοι γνωρίζουν ποιοι ακριβώς θα βρίσκονται στο Jackson Hole από σήμερα μέχρι και το Σαββατοκύριακο, αφού η λίστα των καλεσμένων ελέγχεται πολύ αυστηρά και μόνο οι πιο ισχυροί ηγέτες του πλανήτη και οικονομολόγοι με επιρροή καλούνται.
Ανάμεσα στους λίγους που είναι γνωστό ότι θα συμμετέχουν φέτος περιλαμβάνονται ο πρόεδρος της FED Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος συγκεντρώνει τα περισσότερα φώτα της δημοσιότητας λόγω της ομιλίας του που αναμένεται αύριο. Συμμετέχουν επίσης ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο κεντρικός τραπεζίτης της Τουρκίας Ερντέμ Μπασκί και ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Τσάρλι Μπιν.
Οι λεπτομέρειες για τα θέματα της ατζέντας είναι επτασφράγιστο μυστικό. Στους οικονομικούς κύκλους όμως είναι γνωστό πως αποτελεί πολύ μεγάλη τιμή να προσκληθεί κάποιος να μιλήσει ενώπιον των κορυφαίων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων που θα παρευρίσκονται. Οι συνομιλίες και οι παρουσιάσεις θα συνεχιστούν όλο το Σαββατοκύριακο.
Οι αγορές ζητούν νέα ένεση ρευστότητας από τον Μπερνάνκι
Οταν ο Μπεν Μπερνάνκι θα μιλήσει - σε λίγες ώρες - στη μεγάλη αίθουσα χορού του Jackson Hole κάτω από τη σκιά των βουνών Grand Teton, πολιτικοί, οικονομολόγοι και επενδυτές σε κάθε γωνιά του πλανήτη θα κρέμονται από τα χείλη του, αναζητώντας οτιδήποτε στα λεγόμενά του που να δείχνει ότι η FED θα ρίξει και άλλα χρήματα στην αγορά.
Οι αγορές ελπίζουν ότι η FED θα ανακοινώσει νέα ένεση ρευστότητας έως 500 δισ. δολ., όπως έκανε και το 2010 όταν αγόρασε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είχε ρίξει επίσης στην αγορά 1,7 τρισ. δολ. την περίοδο 2008 και 2009 για να αντιμετωπίσει τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Τώρα όλοι θέλουν και τρίτο γύρο βοήθειας, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι θα υποσχεθεί ο Μπερνάνκι, τα χέρια του οποίου είναι περισσότερο δεμένα από ποτέ. Ανάμεσα στις επιλογές που έχει ο πρόεδρος της FED για να τονώσει την αμερικανική οικονομία που ασθμαίνει, είναι: α) να προχωρήσει σε νέο γύρο μεγάλων αγορών ομολόγων κ.λπ., πολιτική που είναι γνωστή ως ποσοτική χαλάρωση, β) να μειώσει τα επιτόκια που πληρώνει η Ομοσπονδιακή Τράπεζα στις εμπορικές τράπεζες για τα αποθέματά τους σε ρευστό και γ) να αυξήσει τον χρόνο ωρίμασης του χαρτοφυλακίου της σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Η τρίτη αυτή επιλογή είναι και η πιο πιθανή, σύμφωνα με αναλυτές που επικαλούνται οι «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Source : TA NEA

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Energy poker in the Caspian

Since one of the long-term aims of Azerbaijan is to consolidate its integration into Europe, the state is more interested in selling its natural gas resources to the European market, which has over 500 million consumers. As long as the requirements of Azerbaijan are met, Nabucco is considered one of the best options for Azerbaijan to deliver natural gas resources from the second stage of the Shah Deniz natural gas field, due to the fact that the project will allow Azerbaijan to be a transit country which is one of the aims of its energy strategy.

As one of Southern Corridor pipelines, Nabucco has lately become very popular since the signing of the cooperation agreement on the pipeline in 2002. The importance of the pipeline grew as Russia increased its monopolistic influence over Europe. The project came into existence due to the search by European countries for alternative energy resources and to reduce the monopolistic influence of Russia on the European market. The pipeline is supposed to bring Central Asian natural gas to the European market without Russian involvement. [1]

The total capacity of the pipeline will be 31 billion cubic meters (bcm) of gas and it is estimated that approximately 8 billion Euros is needed for the construction of the pipeline. The construction of the Nabucco pipeline is expected to start in 2013 and the initial flow of natural gas to the pipe is predicted to begin in 2017.

Since the emergence of the project, it has gained popularity and raised hopes that it will be built in near future. Since the initiators of the project considered the realization of the pipeline to be a commercial rather than political goal, there will not be any political threats to the establishment of the pipeline.

Despite the ambitious beginnings and dreams, it was soon understood that there are substantial amount of questions needed to be answered for the realization of the project, as the very suggestion of the project clashed with the interests of other key actors.

The key question of how to deliver Central Asian natural gas to the projected Nabucco pipeline emerged. The most reasonable option is the construction of the Trans-Caspian pipeline. However, it was understood that that the construction of the Trans-Caspian pipeline was impossible due to several reasons. Most importantly, the key regional actors, Iran and Russia, opposed any such kind of pipeline, stating environmental concerns while ignoring their own contamination of the Caspian Sea, to give the impression that they are more interested in environmental protection. Both states claim that in the case of the unresolved status of the Caspian Sea, the consent of all littoral states is needed for the construction of that kind of pipeline, regardless of its route (whether that pipeline goes between two, more, or fewer littoral states). It is not coincidental that both Russia and Iran buy natural gas from Turkmenistan, and that the former is against to the delivery of Turkmen gas without its control while the latter does not want the persistence of any Western initiative in its neighbor.

As Turkmenistan’s interest in Western markets increased, the state began sending some positive signals for the construction of the Trans-Caspian pipeline, since it faced challenges in selling natural gas to Russia following the Russian-engineered explosion at the Turkmen-Russian gas pipeline. However, this alone is not sufficient for the construction of the pipeline. Without the concrete support of the West, neither state is willing to take strong steps in that direction after the Georgian-Russian war, when two regions of Georgia were occupied by Russia. Despite diplomatic support, the West did not send any material support to Georgia, which awakened Azerbaijan and Turkmenistan to what they can expect if they follow an anti-Russian policy.

Consequently, the focus shifted to Iranian territory as a transit country for the delivery of Central Asian natural gas to the Nabucco pipeline. Since Iran is under sanctions, this option was opposed by the United States for political reasons. At the same time, Iran was also rejected to be a supplier country to the Nabucco pipeline for the same reasons. Apart from this issue, Iran does not produce enough natural gas annually to make its resources available for the Nabucco Pipeline. Iran’s annual production of natural gas resources is 116.3 bcm, despite her consumption which is 117.6 bcm. Although Iran possesses the second largest natural gas reserves after Russia, it is not able to fully exploit them due to the lack of sufficient investment and technology. Thus, all of the facts show that it is currently impossible to deliver the natural gas resources of Central Asia to the Nabucco pipeline.

Accordingly, new research has been conducted regarding how to provide the Nabucco pipeline with sufficient resources. The suggestions include the delivery of northern Iraqi and Egyptian natural gas to Nabucco, since the Kurdish Regional Government signed a cooperation agreement with Germany's RWE in 2010 for the delivery of up to 20 billion cubic meters of gas a year to Turkey and Europe. Unfortunately, persistence of political instability in Middle East puts the security and sustainability of the pipe under threat.

All of these challenges increase the strategic importance of the Shah Deniz natural gas field, which is one of the natural gas resource alternatives to Russia and the politically complex Middle East nearest to the European market. Actually, Azerbaijan is interested in feeding natural gas to the Nabucco pipeline, but demands better commercial terms. In addition, after the Georgian-Russian war, Azerbaijan is demanding diplomatic guarantees of security from the West, since it does not want an encounter with Russia.

Furthermore, there are some kinds of disagreements between Turkey and Azerbaijan on transit tariffs, since Turkey is on the way toward membership in the EU and tries to fulfill several of the requirements for membership by utilizing its energy policy. During a meeting in Kayseri with EU Energy Commissioner Guenther H. Oettinger and the US Secretary of State’s Special Envoy for Eurasian Energy Richard Morningstar, Taner Yildiz mentioned that “Turkey did its best for a solution to EU countries’ problems without expecting anything in return. And we expect the same treatment from the EU. It is evident that Turkey needs the EU and the EU needs Turkey. I want to say it again that it is not fair to delay Turkey’s EU talks for political reasons.” [2]

Thus, Azerbaijan, in reality, is interested in supplying natural gas to the European market via the Nabucco pipeline, but demands several better conditions. The main question is how much and under what conditions will Azerbaijan sell natural gas to Europe. Mainly, Baku does not see Nabucco as a pipe to supply its natural gas from Baku to only Baumgarten, but rather also demands access to the nearby markets of Slovenia, Croatia, the Czech Republic, Macedonia, Albania, Hungary, and Austria as stated by SOCAR Vice President Elshad Nasirov. At the same time, the Vice President mentioned that Azerbaijan will not pay for however much of Nabucco’s capacity remains empty. [3]

Azerbaijan will sell 10 bcm of natural gas to Nabucco if it will be realized, but the state will not take risks as expressed by Elshad Nasirov. When interviewed, he stated that “somebody has to take that risk [empty capacity of the pipeline] and it definitely will not be us.” [4]

In summary, Azerbaijan is considering exporting natural gas to Europe, but the transit problem with Turkey upsets Azerbaijan. In addition, other obstacles are clearly being considered by the state. In this case, Baku is more skeptical about the conditions, demands solutions to several problems, and especially expects more concrete steps from Europe. Recently, SOCAR President Rovnag Abdullayev stated that Azerbaijan is seriously thinking of supplying natural gas to China. He also stated that Azerbaijan might not participate in the Nabucco pipeline. This is a clear message addressing the West to make sure more concrete steps are taken and to affect Turkey in how it determines the transit prices.


--------------------------------------------------------------------------------

[1] Dr. Rovshan IBRAHIMOV, Journal of Caspian Weekly, OCTOBER-DECEMBER, 2010, NABUCCO PROJECT: HOW FAR IS IT FROM REALISATION?, Chronology of the Project,
http://en.caspianweekly.org/center-for-energy-research/3787-nabucco-project-how-far-is-it-from-realisation.html

[2] Nabucco partners call for Baku's participation, 09 June 2011, http://news.az/articles/turkey/38083

[3] Interview with Elshad Nasirov by Leyla Tagiyeva 'We do not want to depend on only one pipeline', Sat 04 December 2010, http://www.news.az/articles/politics/27728.

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Η σημασία της Γαύδου για μιά ελληνική ΑΟΖ

Το θέμα της ΑΟΖ δεν αναδεικνύει μόνο την σημασία του Καστελλόριζου, αλλά κάθε ακριτικού νησιού της Ελλάδας. Μια από αυτές τις σημαντικές περιπτώσεις είναι και η Γαύδος. Με τη Γαύδο εμπλέκεται, φαινομενικά, μόνο και μόνο η Λιβύη, λόγω γεωγραφίας. Μόνο που στην πραγματικότητα η υπόθεση του Καστελλόριζου με την Τουρκία επηρεάζει και την υπόθεση της Γαύδου με την Λιβύη. Η ιδέα είναι απλή. Η παθητική στάση με το πρώτο θέμα έχει επιπτώσεις και στο δεύτερο.


Αφού η αμφισβήτηση προκαλεί την αμφισβήτηση του άλλου, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε το πρόβλημα αντίστροφα και να αρχίσουμε την μελέτη του προβλήματος της Γαύδου, για να έχει επιπτώσεις σ' εκείνο του Καστελλόριζου. Διότι οι θέσεις της Τουρκίας και της Λιβύης δεν είναι απόλυτα συμμετρικές. Ενώ η Τουρκία είναι αρνητική με τα πάντα στο Αιγαίο, η Λιβύη αποδέχεται την ΑΟΖ της Κρήτης. Κατά συνέπεια, αν ακολουθήσουμε τη γενική στρατηγική μας μέσω της θεωρίας παιγνίων, δεν θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε μία διπλωματική αντιπαράθεση και να ανοιχθούμε με τις χώρες που έχουν μία πιο θετική αντιμετώπιση προς εμάς.

Συνεπώς, η υπόθεση της Γαύδου προσφέρει περισσότερες δυνατότητες εξ αρχής. Επιπλέον, με τα ίδια δεδομένα όσον αφορά στη τάξη πραγμάτων στη Λιβύη, το έδαφος είναι πιο πρόσφορο για περισσότερες κινήσεις και μάλιστα πιο ευέλικτες. Διότι ακόμα κι αν υπάρχει μία ενδιάμεση κατάσταση, αυτή δεν είναι πια τόσο μονοκόμματη de facto και δεν μπορεί πλέον να είναι τόσο κάθετη.

Για όσους πιστεύουν ότι το θέμα της Γαύδου είναι ασήμαντο, αρκεί να αναρωτηθούν γιατί είναι σημαντικό για τη Λιβύη κι η απάντηση είναι απλή, αφορά και την περιοχή και το μέγεθος της περιοχής.

Η Γαύδος μπορεί να έχει έκταση μόνο 29 τετραγωνικά χιλιόμετρα και να βρίσκεται μόνο 26 ναυτικά μίλια νότια της χώρας των Σφακίων, κι όμως το δικό της απέραντο γαλάζιο προβληματίζει. Η εξήγηση δεν είναι δύσκολη. Η ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το μήκος, λόγω των 200 ΝΜ, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Η ουσία της ΑΟΖ είναι το εμβαδόν. Έτσι, η συμβολή της Γαύδου, μέσω της μέσης γραμμής, δεν είναι μόνο τα μισά από τα 26 ΝΜ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ολόκληρο μέτωπο με αυτό το πάχος. Όταν ξέρουμε, λοιπόν, πόσο σημαντική είναι η πετρελαϊκή δραστηριότητα σε αυτήν την περιοχή, κατανοούμε απόλυτα το μέγεθος του προβλήματος. Αρκεί να υπενθυμίσουμε τη διαπραγμάτευση της Κύπρου με την Αίγυπτο, για να επινοήσουμε πρακτικά την αξία της μέσης γραμμής στον καθορισμό των συνόρων των ΑΟΖ.

Όλα αυτά τα στοιχεία αφορούν το πλαίσιο της υπόθεσης, αλλά δεν μπορούμε να εξετάσουμε το πεδίο δράσης, δίχως ν' αναφερθούμε στο πρόβλημα της οικονομικής δραστηριότητας. Όντως όλα αυτά τα στοιχεία δηλώνουν πόσο σημαντική πρέπει να είναι όχι μόνο η υποστήριξη της οικονομικής δραστηριότητας της Γαύδου, αλλά κι οι επενδύσεις που πρέπει να γίνουν σε αυτό το νησί.

Η συντήρηση μία φθίνουσας κατάστασης δεν επαρκεί. Για να έχει μέλλον το θέμα της ΑΟΖ και να είναι δυναμικό το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, πρέπει να επενδύσουμε στους ανθρώπους μας στη Γαύδο.
Source : infognomonpolitics.gr


Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

If Syria falls, Turkey falls

Banu AVAR
The Syria‑Turkey Friendship Committee is a non‑governmental civilian organization formed by the Turkish and Syrian citizens living in Syria to halt the latest imperialist attack. Working with the Syrian business and with official consent they have invited a group from Turkey to visit Syria. I was among the invitees. The head of the committee Prof. Dr. Mehmet Yuva said that in establishing this group, he had extended invitations to several members of the parliament and politicians from TBMM (Turkish National Assembly), several people from AKP (Justice and Development Party), CHP (Republican People’s Party), MHP (Nationalist Movement Party), Saadet Partisi (Felicity Party) and journalists with diverse views. I helped him to reach some people he had difficulty with. Because I believed it was essential that a visit of this kind between neighbors and next of kin took place. Without prejudice, members from all news and television organizations, like Nazlı Ilıcak, Reha Muhtar, Fatih Altaylı, Salih Tuna, İbrahim Karagül, Balçiçek İlter, and Ahmet Hakan have been invited. I have directly contacted some of these names.
Several academicians, experts, and leaders of unions like Kamu‑Sen (Public Servants Union) were invited. It turned out that most did not even bother to respond. It was understood, in‑between the lines that the worry of “what the superiors would say” was the prevailing reason.
Living under the imperialist menace, western activist and armed gangs ruling the streets, with terrorist activities boiling out everywhere, Syria is another link in the chain of “Arab Spring” operation that is aimed to disintegrate the region. Different western intelligence gangs have been trying to explode bombs in Dara, Deir Ez Zor, Latakia, and Damascus. Government has placed army under state of alarm to counteract these terrorist activities.
Established for years the outside the country, the ‘opposition’ in concert with western intelligence elements started their attacks. Inside, the ‘peaceful (!)’ demonstrators have laced streets with blood, burned public buildings, and threw down corpses of the people they killed from bridges…In Syria, terrorist armies and intelligence agents are running loose. But in the global media the news is summarized in one sentence: ‘The dictator with blood on his hands against democratic demands of the Syrian people!’

The question is: Why those who are making threats now never spoke of oppression, cruelty, and antidemocratic measures for tens of years until 2011?
The answer in their lexicon is ‘conjuncture’!
We know the reason: It is time for the Middle East! It is time to move and divvy up from Iraq onwards. The energy sources, waterways, strategic regions will be divided among the mobs in proportion to their competitive forces!
‘We have decided that you are guilty and you will be punished even though we know you are innocent’ is the verdict by the mob. In this game, they want Turkey to become the executioner. When this verdict permeated in the news a silent scream went up everywhere.
Turkish nation will ‘RESIST’ an intervention ‘AGAINST’ Syria, their neighbor and their next of kin.
Perhaps, those who hear this message best are the men of the West inside us, their representatives, and collaborators.
Those struggling inside the West’s straitjacket failed to place the nation in a straitjacket… And, their future is uncertain as well…
It is not known who will prevail in the global gang wars. In this mayhem, two brotherly nations, regardless what the rulers say will help each other. With that, during the last century, just as the entire region was about to change hands they were able to redirect the history.
In this region, getting Muslims to kill Muslims, and by inciting ethnic wars to divide and conquer for reaching the energy sources in Asia are both old games!
Eurasia has powerful trumps against this game. And at the right time, at the sharpest turn of this heinous game, that is on the Turkey‑ Iran‑Syria link the West’s game will be spoiled one more time.
That is why we trust our people and peoples of other friendly countries that are next of kin. We are going to hold hands against the dirty terrorist games, discuss our problems among ourselves without the intervention of Western hyenas. Imperialism was applauding when they were trying to commingle Turkish delegations with those of Armenia, Georgia, Greece, and Israel, when they were declaring journalist as buddies… Now, they started a smear campaign when intellectuals of these two neighboring and next of kin countries are coming together against a West imposed adventure.
Only by mutual assistance of the countries of the region the games of the global gangs can be spoiled. This is why a rapprochement by Iran, Syria, Turkey, and Russia scares hell out of the Westerners and their collaborators. Provocations, assassinations, and terrorist acts are staged. A wedge is inserted between the nations of the region. The voices of those running these smear campaigns are spread from the TV screens: ‘They are Syrian agents! Ergenekon’s[1] Syrian branch!’ An old Turkish saying, ‘ne Arap’ın yüzü ne Şam’ın şekeri!’ literally translated, ‘neither Arab’s face nor sweets of Damascus’ is used to describe a situation where efforts to gain something is not worth the trouble comes with it.
Yes, we will make the effort, and we will face the trouble! They are our next of kin… Our mission is neither supporting Bashar Al-Assad nor defending the actions of the Baas party…Neither is pristine white…But with the Syrian people, our friends and brothers, we can get out of the trap set in the region. A conflict between the nations, upsetting all balances, will result in an instability that will reign for centuries in the region. Several more impasses in the Middle East like the Israeli one will be created. And an intervention like this will annihilate Turkey… This is why we are saying that:
If Syria falls Lebanon falls, if Syria falls Iran falls, if Syria falls Turkey falls…The key to Eurasia disintegrates…Those entering through that door will destroy Eurasia.
And without Turkey’s involvement West can not bring its bloody wishes to life.
This is why the Turkish and Syrian wise man, intellectuals, journalists, politicians, artists under the auspices of Syria‑Turkey Friendship movement will call a HALT to this going.
They will not permit our region turn into a bloodbath for imperialist aims.
Those in power in Turkey know very well who is behind the losses of the nation’s sons every day. The head of the snake coming out of Northern Iraq is in Pentagon, in NATO, and in European Union agencies.
If we have to engage in war these are the opponents… Not the nations of the region living under same threat.
__________
[1] Ergenekon is the name given to an alleged clandestine, Kemalist ultra-nationalist organization in Turkey with possible ties to members of the country’s military and security forces.
The real goal of the Ergenekon investigation was not to go after the deep state but to intimidate and silence opponents of Turkey’s ruling Justice and Development Party (AKP), particularly critics of the vast network of Gülen’s supporters known as the Gülen Movement.
Source : Turkishforum.com.tr

Η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας σε κρίσιμο σταυροδρόμι

Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται πλέον η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας, με την κυβέρνηση να καταστρώνει σχέδιο για «να σώσει ό,τι σώζεται» από τα πάλαι ποτέ κραταιά ελληνικά ναυπηγεία. Η λύση της δημιουργίας ενιαίου φορέα κερδίζει έδαφος στις κυβερνητικές επιλογές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αποδεκτή και από τους επιχειρηματικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Συνδικαλιστικά στελέχη επισημαίνουν ότι η δημιουργία ενιαίου φορέα είναι η μοναδική λύση αλλά ταυτόχρονα και αρκετά δύσκολη, καθώς και οι τρεις πλευρές του «τριγώνου» της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας (Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα, Πέραμα) βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρεί να λύσει τον γόρδιο δεσμό των ελληνικών ναυπηγείων, ο λιβανέζος ιδιοκτήτης του Σκαραμαγκά Ισκαντάρ Σαφά απειλεί ακόμη και με την αποεπένδυσή του από αυτά επικαλούμενος τα νέα δεδομένα που διαμορφώνει πρόσφατη απόφαση των Βρυξελλών, η οποία απαγορεύει την έξοδο του Σκαραμαγκά και σε ξένες αγορές πολεμικών πλοίων.
Η διοίκηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που με 1.200 εργαζόμενους είναι το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας, έχει διαμηνύσει προς την κυβέρνηση ότι, αν δεν παρέμβει στις Βρυξέλλες και οι δραστηριότητες του ναυπηγείου περιοριστούν στην κατασκευή πλοίων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, η βιωσιμότητά τους είναι αμφίβολη. Εκτός αν ο Σκαραμαγκάς προικοδοτηθεί με νέες, γενναιόδωρες παραγγελίες (όπως, για παράδειγμα, ναυπήγηση νέων φρεγατών) από το Πολεμικό Ναυτικό, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας είναι δύσκολο.
Πολύ περισσότερο, επειδή νέες παραγγελίες από το Πολεμικό Ναυτικό διεκδικεί και η άλλη μεγάλη ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα της χώρας, ο όμιλος των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου που ελέγχεται από την οικογένεια του Νίκου Ταβουλάρη και απασχολεί περίπου 1.000 εργαζόμενους.
Ο συγκεκριμένος όμιλος βρίσκεται σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση, έχει ζητήσει να ενταχθεί στο άρθρο 99 για να προστατευθεί από τους πιστωτές του και η διοίκηση επιχειρεί απεγνωσμένα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, σε πρώτη φάση απέναντι στους εργαζόμενους.
Το «τρίγωνο» της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας συμπληρώνεται από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, στην οποία απασχολούνται περιστασιακά περίπου 3.000 εργαζόμενοι. Το Πέραμα με τις δεκάδες μικρές επιχειρήσεις διατηρείται στη ζωή σε μεγάλο βαθμό από τις υπεργολαβίες που παίρνει από τα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας, στις δεξαμενές των οποίων τα πλοία είναι ελάχιστα πλέον. Η ανεργία που μαστίζει τη ζώνη Περάματος δεν είναι άσχετη και με την απαγόρευση των επισκευών εμπορικών πλοίων στον Σκαραμαγκά, από τον οποίο έπαιρνε υπεργολαβίες το Πέραμα, αλλά και με τον σκληρό ανταγωνισμό που δέχεται η ελληνική ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία από την Τουρκία. Με αυτά τα δεδομένα οι επιχειρήσεις της ζώνης δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενταχθούν στον ενιαίο φορέα, εφόσον αυτός δημιουργηθεί. Μάλιστα, στελέχη της ζώνης λένε ότι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν και μερικά ηχηρά ονόματα του ελληνικού εφοπλιστικού κόσμου που θέλει να αναβιώσουν τα ελληνικά ναυπηγεία, τα οποία διαθέτουν καλές υποδομές και πολύ καλή τεχνογνωσία.
Αυτό βέβαια το γνώριζε ο Ισκαντάρ Σαφά, αλλά πόνταρε στις δυνατότητες που πίστευε ότι είχε να παίρνει παραγγελίες για πολεμικά πλοία από αραβικές χώρες. Λογάριαζε όμως χωρίς τον... ξενοδόχο, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μπροστά στη δύσκολη αυτή κατάσταση η γερμανική HDW, θυγατρική του ομίλου Thyssen Krupp που συμμετέχει στην κατασκευή των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού στον Σκαραμαγκά, προχωρεί ακόμα μία φορά στην καταγγελία της σχετικής σύμβασης. Πριν από λίγο καιρό Γερμανοί και Ισκαντάρ Σαφά συμφώνησαν σε μια συμβιβαστική λύση, την οποία πρότειναν στον υπουργό Αμυνας Πάνο Μπεγλίτη. Ο κ. Μπεγλίτης όμως διεμήνυσε στις δύο πλευρές ότι θα βάλει την υπογραφή του μόνον αν λάβει εγγυήσεις ότι οι συμβάσεις για την ολοκλήρωση της κατασκευής των τριών από τα τέσσερα υποβρύχια δεν θα καταγγελθούν άλλη μία φορά.
Source : TA NEA

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Μοιραίες επιλογές

Για την Μικρασιατική Καταστροφή έχουν γραφτεί πολλές αναλύσεις. Διεξοδικά έχουν αναλυθεί οι ίντριγκες των " συμμάχων", τα πολιτικά παιχνίδια " βενιζελικών " και " κωνσταντινικών", οι συνέπειες των εσφαλμένων ελληνικών επιλογών τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Η πεποίθηση ότι η Ελλάδα έπαυσε να είναι υπολογίσιμος γεωπολιτικός παίκτης στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο μετά την απώλεια της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης εδραιώνεται  παρατηρώντας την ιστορική  πορεία της χώρας από το 1922 και μετά.
Η Μικρά Ασία και η Ανατολική Θράκη μπορούσαν να σωθούν. Οι κύριοι εκφραστές της ελληνικής στρατηγικής εκείνης της εποχής, ο Ε. Βενιζέλος της " βενιζελικής" παράταξης και ο Ι. Μεταξάς της " κωνσταντινικής " παράταξης, σε διαφορετικές περιστάσεις είχαν περιγράψει την ίδια ρεαλιστική λύση για την επιτυχή κατάληξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Παραμονές της Συνδιάσκεψης του Λονδίνου ( Ιανουάριος 1921) ο Ε. Βενιζέλος παρ' ότι είχε χάσει τις εκλογές από τον Νοέμβριο του 1920, διαμηνύει στην ελληνική αντιπροσωπεία και στην αγγλική πλευρά ( Φ. Κέρ και Λ. Τζώρτζ) ότι μπορεί να προβάλει ισχυρά επιχειρήματα για τη διατήρηση των ελληνικών διεκδικήσεων , αν του επιτραπεί να συμμετάσχει στην συνδιάσκεψη. Αναφέρει συγκεκριμένα στον Κέρ " Αν βρισκόμουν στη θέση της παρούσας ελληνικής κυβέρνησης και έβλεπα ότι η οικονομική κατάσταση είχε φτάσει σε αδιέξοδο, θα εγκατέλειπα όλα τα άλλα εδάφη που κατείχε εκείνη τη στιγμή ο ελληνικός στρατός , και θα περιοριζόμουν στη κατοχή και στην υπεράσπιση εκείνων μόνο των εδαφών που είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα απο τη Συνθήκη των Σεβρών , μαζί με την κοιλάδα του Μαιάνδρου. Η υπεράσπιση αυτής της περιοχής θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί απο μιά δύναμη τριών μεραρχιών, δηλαδή από 45.000 άνδρες."

Τον Απρίλιο του 1921 οι Γούναρης και Πρωτοπαπαδάκης προσέφεραν την θέση αρχηγού του Επιτελείου στον Ι. Μεταξά, βλέποντας ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία οδηγείτο σε αδιέξοδο. Ηδη η μεγάλη ελληνική επίθεση του Μαρτίου του 1921 δεν είχε πετύχει τους σκοπούς της. Ο Μεταξάς αρνήθηκε την θέση αλλά στην ερώτηση του Πρωτοπαπαδάκη " Τι θα εγένετο αν δεν επιτιθέμεθα ; Τι θα εκάμναμε ;" η απάντηση ήταν " Να αποσυρθώμεν περίπου εις τα σύνορα της Συνθήκης των Σεβρών , να τα οχυρώσωμεν καλά και να διατεθώμεν αμυντικώς. Αντί δε να σπάσωμεν το κεφάλι μας εις τας οχυρώσεις του Κεμάλ, να τον αφήσωμεν να σπάση αυτός τα μούτρα του εις τας ιδικάς μας"

Τελευταία λεπτομέρεια : Ο Καραθεοδωρής είχε εκπονήσει σχέδια για την άμυνα της Σμύρνης όπου βάσει αυτών η πόλη θα μπορούσε να αντιτάξει αποτελεσματική άμυνα με ελάχιστες δυνάμεις για 10 χρόνια τουλάχιστον. Τα σχέδια παρέμειναν στο συρτάρι και ουδέποτε εφαρμόσθηκαν
Βιβλιογραφία : "Το Οραμα της Ιωνίας "του Michael Llewllyn Smith

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Ισχυροποιούνται οι ισλαμικές τράπεζες

Όλο και πιο γρήγορα απομακρύνεται η Τουρκία από τον κεμαλισμό, όλο και πιο γοργά ενισχύεται ο ισλαμισμός. Φαίνεται ότι το θρήσκευμα, όποιο θρήσκευμα, δεν γίνεται να ασχολείται μόνο με πνευματικές αναζητήσεις.

Πριν από 1.500 χρόνια, η ηγεσία της χριστιανικής Εκκλησίας απαγόρευσε τον τοκισμό στις συναλλαγές μεταξύ χριστιανών, διότι στην Παλαιά Διαθήκη αναγράφεται πως δεν πρέπει να δανείζεις με τόκο στον αδελφό σου. Σύμφωνα δε με την ερμηνεία που δόθηκε, αδέλφια είναι όλοι οι χριστιανοί.

Κράτησε χίλια τόσα χρόνια αυτό και έβγαλε τους χριστιανούς από την χρηματοπιστωτική πίστη. Οι Εβραίοι, το «αδελφός» το ερμήνευσαν ότι αφορά μόνον τους Εβραίους μεταξύ τους. Έτσι δάνειζαν στους χριστιανούς και τους άλλους, και κυριάρχησαν στο τραπεζικό σύστημα.

Οι μουσουλμάνοι δεν πολυασχολήθηκαν με χρηματοπιστωτικές εργασίες, από τη στιγμή όμως που ίδρυσαν κράτη έβαλαν στην άκρη την απαγόρευση του τοκισμού, παρ' ότι έχουν κι αυτοί στενούς δεσμούς με την Παλαιά Διαθήκη. Φαίνεται όμως, ότι μέσα στα σχέδια του νέο-οθωμανισμού των Νταβούτογλου-Ερντογάν, αρχίζει να σηκώνει κεφάλι ο ισλαμικός νόμος -σαρία- και να νομιμοποιούνται ενέργειες που μέχρι τώρα υποτίθεται πως δεν της επέτρεπε το αστικό κράτος (όπως τους γάμους με ανήλικες νύφες, που είναι κανόνας στα βάθη της Τουρκίας).

Τέσσερις ισλαμικές τράπεζες λειτουργούν σήμερα στην Τουρκία. Αυτές είναι οι: «Al Baraka», «Bank Asya», «Kuveyt Türk» και η «Türkiye Finans». Όπως και τα παραδοσιακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι τράπεζες αυτές προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών, μεταξύ των οποίων και λογαριασμούς ταμιευτηρίου και επιταγών, χρηματοδότησης στέγασης και αυτοκινήτων, ακόμα και ισλαμικά ομόλογα, ή «σουκούκ», τα οποία διατίθενται μέσω της Kuveyt Turk.

Οι τράπεζες αυτές δεν χρεώνουν τόκο, (ή «ρίμπα»), επειδή αυτό απαγορεύεται από το ισλαμικό δίκαιο. Ο πραγματικός μηχανισμός της λειτουργίας των Τραπεζών, ωστόσο, και οι τρόποι με τους οποίους διαφοροποιούνται από τον παραδοσιακό χρηματοπιστωτικό τομέα, εξακολουθούν να είναι πολύ λίγο κατανοητά.

Για κάθε μια από τις παραπάνω υπηρεσίες, έχει αναπτυχθεί ένας εναλλακτικός μηχανισμός κερδοφορίας, χωρίς να παραβιάζεται το ισλαμικό δίκαιο για τις συναλλαγές και το εμπόριο. Για παράδειγμα, οι πελάτες που έχουν λογαριασμούς ταμιευτηρίου σε συμμετέχουσες τράπεζες δεν λαμβάνουν μηνιαίες πληρωμές από τόκους με βάση ένα συγκεκριμένο επιτόκιο. Οι τράπεζες χρησιμοποιούν τα κεφάλαια για την απευθείας παροχή αγαθών και υπηρεσιών, σύμφωνα με ένα επενδυτικό πρότυπο κέρδους/ζημίας.

Σε ρεπορτάζ των «Southeast European Times» αναφέρεται, ότι τα κεφάλαια των καταθέσεων Ταμιευτηρίου επενδύονται σε υλικά αγαθά, ακίνητα, ή σε βιομηχανίες, και στο τέλος του μήνα ο πελάτης συμμετέχει στα κέρδη ή τις ζημίες. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για περιθώριο κέρδους και δεν γίνονται επενδύσεις σε επιχειρήσεις που εμπορεύονται χοιρινό κρέας, αλκοολούχα ποτά ή άλλα απαγορευμένα αγαθά, σύμφωνα με την «Ένωση Συμμετεχουσών Τραπεζών Τουρκίας».

Ενώ η χρηματοδότηση για την αγορά αυτοκινήτου σε παραδοσιακή Τράπεζα συνεπάγεται την αποπληρωμή με τόκο, η Kuveyt Türk αγοράζει τα αυτοκίνητα για λογαριασμό των πελατών και κατόπιν τα μεταπωλεί σε αυτούς σε υψηλότερη τιμή. Αντί να χρεώνουν τόκους, βλέπουν ως κερδοφόρα συναλλαγή την αγοροπωλησία.

Επί του παρόντος, το 5% περίπου των καταθέσεων, του κυκλοφορούντος ενεργητικού και των δανείων στην Τουρκία είναι με συμμετέχουσες τράπεζες και η Ένωση Συμμετεχουσών Τραπεζών Τουρκίας προβλέπει μεγάλα κέρδη.

Από τον βοηθό γραμματέα της Ένωσης κ. Γιλμάζ, αναφέρθηκε ότι προβλέπεται πως το μερίδιο των Συμμετεχουσών Τραπεζών στην αγορά θα διπλασιαστεί κατά τα προσεχή έτη. Σύμφωνα με τον κ. Γιλμάζ, οι Συμμετέχουσες Τράπεζες στην Τουρκία αντιμετώπισαν τη σημερινή οικονομική κρίση «από ισχυρή θέση» και τούτο διότι οι Συμμετέχουσες Τράπεζες «δεν αντιμετωπίζουν κινδύνους από τα επιτόκια λόγω του ότι δεν ασχολούνται με συναλλαγές επιτοκίου».

Το ισλαμικό τραπεζικό σύστημα αποβλέπει πρωτίστως στους πλέον συντηρητικούς ανθρώπους στην Τουρκία, που υπολογίζονται τώρα στο 20% του πληθυσμού της, αλλά με την ισλαμική πολιτική Ερντογάν αναμένεται να φτάσει και το 40% ή και 50%.

Επιδίωξη των τουρκικών τραπεζών είναι να γίνει η Κωνσταντινούπολη, κάποια ημέρα, το κέντρο του τραπεζικού συστήματος στη Μέση Ανατολή. Τώρα, ελέγχουν ένα πολύ μικρό μερίδιο των συνολικών κεφαλαίων που είναι επενδυμένα σε ισλαμικές τράπεζες παγκοσμίως, από τα οποία ποσοστό 90% περίπου είναι στο Ιράν, τον περσικό κόλπο και τη Μαλαισία, σύμφωνα με το περιοδικό The Banker.
Source : voria.gr

Ανησυχίες για την ενεργειακή εξάρτηση από την Τουρκία

Το PKK ανέλαβε την ευθύνη για δύο πρόσφατες επιθέσεις στον αγωγό αερίου Τουρκίας-Ιράν -- την έκρηξη που έγινε στις 11 Αυγούστου στο Αγκρί της Τουρκίας, καθώς και αυτή που έλαβε χώρα στο Μπαζαργκάν του Ιράν, στις 29 Ιουλίου. Η γραμμή, που μεταφέρει περίπου 30 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ημερησίως, διακόπηκε μετά από τα δύο γεγονότα.
Αξιωματούχοι στην Άγκυρα ελπίζουν να ξαναρχίσουν την πλήρη ροή φυσικού αερίου μέχρι την επόμενη εβδομάδα.
"Το Ιράν είναι πολύ σημαντικός προμηθευτής [αερίου] για εμάς. Θα ξεπεράσουμε τέτοιου είδους γεγονότα όπως κάναμε στο παρελθόν", είπε ο πρόεδρος της Ενεργειακή Επιτροπής της Βουλής, Μαχμούτ Φιντικλί, στους SETimes.
Το Ιράν είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου της Τουρκίας μετά τη Ρωσία. Οι εξαγωγές φυσικού αερίου από το Ιράν στην Τουρκία παρουσίασαν αύξηση περίπου 7% το πρώτο εξάμηνο αυτού του έτους σε σύγκριση με πέρσι.
Εν τω μεταξύ, τα πρόσφατα γεγονότα δημιούργησαν περαιτέρω ανησυχίες μεταξύ των επικριτών της ενεργειακής εξάρτησης της Τουρκίας από το Ιράν.
"Αυτοί [το Ιράν] χρησιμοποιούν την παροχή φυσικού αερίου ως μέσο άσκησης πολιτικής πίεσης", είπε ο αναλυτής ενέργειας με έδρα την Άγκυρα Χαλούκ Ντιρεσκενέλι στους SETimes, προσθέτοντας ότι το ιρανικό αέριο είναι "απόλυτα αναξιόπιστο για την εσωτερική κατανάλωση της Τουρκίας".
"Αυτοί [το Ιράν] παρέχουν φυσικό αέριο κακής ποιότητας (χαμηλό σε HHV και υψηλής περιεκτικότητας σε θείο). Επίσης διακόπτουν τη ροή, ο αγωγός δεν είναι ασφαλής, είναι επιρρεπής σε εκρήξεις και στις επιθέσεις του PKK καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς", είπε.
Η Τουρκία θα πρέπει να μειώσει τη συνολική κατανάλωση φυσικού αερίου και να επιστρέψει στους τοπικούς πόρους της, δηλαδή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας-- αιολική, ηλιακή, υδροηλεκτρική και τεχνολογίες καθαρού άνθρακα καταργώντας τον τοπικό λιγνίτη στα πλαίσια μιας δύσκολης αλλά ομαλής μετάβασης".
Ο Βέλι Αγμπάμπα, βουλευτής του CHP και μέλος της Ενεργειακής Επιτροπής της Βουλής, θεωρεί ότι οι επιθέσεις του ΡKK τονίζουν την έλλειψη ασφάλειας και αξιοπιστίας αυτού του αγωγού.
"Έχει να κάνει περισσότερο με το πώς η Τουρκία μπορεί να υπερνικήσει την τρομοκρατία στην επικράτειά της, παρά με την αξιοπιστία του αγωγού [που είναι σημαντική]", είπε στους SETimes, προσθέτοντας ότι η Άγκυρα πρέπει να λάβει υπόψη της τέτοιου είδους κινδύνους όσον αφορά στην ενεργειακή πολιτική της.
Ο Αλεξάντερ Τζάκσον, αναλυτής ενεργειακής ασφαλείας με έδρα το Λονδίνο, ο οποίος επικεντρώνεται στην Τουρκία και τον Καύκασο, είπε ότι οι πρόσφατες επιθέσεις ανάγκασαν την Τουρκία να αυξήσει τις εισαγωγές από το Αζερμπαϊτζάν και τη Ρωσία.
"Αν και η Τουρκία έχει καταβάλει προσπάθειες να καλλιεργήσει ενεργειακούς δεσμούς με πολλούς προμηθευτές, γεγονός που της επιτρέπει να είναι ευέλικτη, οι βραχυπρόθεσμες αλλαγές στον ανεφοδιασμό είναι ευμετάβλητες και όχι απαραίτητα βιώσιμες", είπε στους SETimes. Το κύριο μάθημα που έχει να πάρει η Τουρκία από αυτό είναι ότι μέχρι να νικηθεί το PKK, ολόκληρο το δίκτυο της στρατηγικής υποδομής της στα νοτιοανατολικά είναι ευάλωτο, πρόσθεσε.
Ο Ναντέρ Χαμπίμπι, αναλυτής οικονομίας της Μέσης Ανατολής στο Βασιλικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Μπραντέις, πιστεύει επίσης ότι οι πολιτικά παρακινημένες επιθέσεις στους αγωγούς Τουρκίας-Ιράν είναι πιθανό να συμβούν στο μέλλον, εφόσον και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν κουρδικές αυτονομιστικές κινήσεις.
"Εφόσον το Ιράν αντιμετωπίζει σημαντικές διεθνείς πιέσεις και κυρώσεις, έχει ισχυρό κίνητρο για να διατηρήσει τους στενούς οικονομικούς δεσμούς του με την Τουρκία και δεν είναι πιθανό ο εφοδιασμός φυσικού αερίου να διακοπεί μονομερώς εάν δεν υπάρχει έντονη πολιτική ένταση μεταξύ των δύο χωρών", είπε στους SETimes.
Source : SETimes
 

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Η γεωπολιτική σημασία της ελληνικής γλώσσας

Ο στόχος κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος είναι η υποταγή της πλειοψηφίας μέσω της στέρησης γνώσης και έκφρασης. Σε αυτό το πλαίσιο δράσης, το υπερόπλο που ονομάζεται γλώσσα πρέπει να παραμείνει κτήμα μιας Ελίτ. Οι μάζες πρέπει να στερηθούν τον τρόπο δημιουργικής και ελεύθερης έκφρασης ώστε η νόηση και η παιδεία τους να είναι απόλυτα ελεγχόμενες και στείρες. Γι’ αυτό παραδοσιακά κάθε προοδευτική κίνηση είχε ως βασικό αίτημα την παιδεία, όχι ως προς τα κονδύλια αλλά το δικαίωμα ελευθερης διακίνησης της Γνώσης.
Το φαινόμενο ελέγχου της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Στην Ελλάδα όμως ο χώρος της παιδείας ήταν ανέκαθεν στο στόχαστρο για συγκεκριμένους λόγους που επικεντρώνονται στη ιδιαίτερη φύση της Ελληνικής γλώσσας:
Η Ελληνική κατέχει την πρώτη θέση στο βιβλίο Γκίνες με 5,000,000 λέξεις και άνω των 80 εκατομμυρίων λεκτικών τύπων. Αντίστοιχα η Αγγλική έχει μόλις 490,000 λέξεις. Ακόμα και βάσει του μοντέρνου λεξικού Webster, η Αγγλική γλώσσα φαίνεται να έχει δανειστεί πάνω από 40,000 Ελληνικές λέξεις. Φανταστείτε ότι από όλες τις Σλαβικές διαλέκτους μαζί έχει δανειστεί μόλις 34 (!) ενώ λ.χ από την Τουρκική 57. Αντίστοιχη και μεγαλύτερη είναι η επιρροή στην Γαλλική, που οδήγησε τον Γάλλο ιστορικό J.P. Vernant να δηλώσει ότι “οι Έλληνες μας εφηύραν” (1997).
Η ίδια πολιτική ακρωτηριασμού Εθνικών γλωσσών όπως είπαμε είναι παγκόσμια πρακτική εμπνευσμένη από την απάνθρωπη ιμπεριαλιστική Βρεταννική αποικιοκρατία που συνεχίζεται από την πλανητική πλέον αυτοκρατορία του καπιταλισμού. Ο άμεσος στόχος είναι εμφανής: Η αποδυνάμωση της ανθρώπινης έκφρασης και σκέψης δημιουργεί τον ιδεατό υπήκοο του νέου καθεστώτος όπου αυτοσκοπός είναι η ταύτιση της ευτυχίας όχι με τη δημιουργία αλλά την κατανάλωση. Ποιά πολυεθνική άραγε δεν θα ονειρευόταν ένα παγκόσμιο πελατολόγιο όπου η διανομή των προϊόντων της θα γινόταν χωρίς αντίδραση ή αμφισβήτηση;
Εκεί αποσκοπούσαν και οι εγκάθετοι της “διανόησης” με αριστερή προβιά που προσπάθησαν έντεχνα να συκοφαντήσουν την εκάστοτε Εθνική γλώσσα προσδίδοντας της ταξικό χαρακτήρα: Ο πλούτος της γλώσσας ταυτίστηκε με τον ταξικό πλούτο ενώ ο σωστός προλετάριος έπρεπε να χρησιμοποιεί την απλοποιημένη “προλεταριακή” γραμματική. Τι γελοίος τρόπος για την ηλιθιοποίηση και υποδούλωση της πλειοψηφίας!  Το επιχείρημα όχι μόνο αυτοαναιρείται με μια μελέτη της Ποντιακής ή της Κυπριακής διαλέκτου (τι πλούτος) αλλά και από την φύση της ταξικής πάλης με Μαρξιστική ή άλλη προσέγγιση.
Ο ίδιος ο Στάλιν το 1950 διαβλέποντας τη σύνδεση καπιταλισμού – εκφυλισμού της γλώσσας έγραψε:
Δεν υπάρχει γλώσσα ταξική, γλώσσα του λαού παρά μόνον γλώσσα εθνική. Υπαρχει δημοτική που πρέπει σταδιακά να παραμεριστεί προς όφελος της ιστορικής εθνικής γλώσσας” και συμπληρώνει ” Ισχυρίζονται (οι εγκάθετοι) πως κάθε ταξική γλώσσα έχει την ταξική γραμματική της ήτοι προλεταριακή γραμματική και αστική γραμματική. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Στην εθνική γλώσσα υποτάσσονται οι διάλεκτοι ως κατώτερες μορφές“. (Περί Γλωσσολόγων, 28/7/1950).
Ιδιαίτερα γλώσσες όπως η Ελληνική και η Κινέζικη, οι μόνες ζώσες εδώ και 4,000 χρόνια σύμφωνα με τον Ισπανό ιστορικό Francisco Adrados, αποτελούν μήτρα δημιουργίας ευρύτερου πλέγματος γλωσσών που σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη Μητρική. Κατά τον Adrados οι περισσότερες γλώσσες του πλανήτη σήμερα θεωρουνται κρυφοελληνικές γεγονός που αποδεικνύεται από τα τμήματα Ελληνικών σπουδών ανά τον κόσμο.
Thomas Macaulay
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού είναι η περίπτωση της Ινδίας και των Σανσκριτικών. Τα Σανσκριτικά είναι η μήτρα των 150 και πλέον διαλέκτων που ομιλούνται στην Ινδία και θα μπορούσε να είναι η ενωτική Λαϊκή γλώσσα, όπως ακριβώς έγινε στο Ισραήλ με την αρχαία Εβραϊκή). Εκεί ανέλαβε δράση ο βαρώνος Θωμάς Μακώλαιυ (Thomas Babington Macaulay, 1800 – 1859) ο αποκαλούμενος Πάπας της Βρεταννικής παιδείας των Ινδιών. Οργάνωσε την παιδεία της κατεχόμενης χώρας με σκοπό την κατασκευή μιας ελίτ Ινδών Εξευρωπαϊσμένων κλώνων. “Μιας τάξης ανθρώπων που θα είναι οι ενδιάμεσοι φορείς μεταξύ ημών, των επικυριάρχων και των εκατομμυρίων που διοικούμε“. Ένα “Κολωνάκι” λοιπόν με σκοπό να δυτικοποιήσει παιδεία, συνήθειες και ήθη.
Αυτό ακριβώς το Κολωνάκι (με την ομώνυμη έδρα μάλιστα!) που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, για το οποίο διατέθηκαν πακτωλοί χρημάτων με σκοπό την αντίστοιχη εξευτελιστική διάβρωση. Επιστρατεύτηκαν απίστευτες περσόνες τύπου Κωστόπουλου για να περάσουν ένα life – style γκλαμουριάς και αγαμίας με όπλο την αμορφωσιά. Το “θέλω να γίνω σιτάρ“, αστείρευτη πηγή γέλιου στις παλιές Ελληνικές ταινίες έγινε επίσημη γλώσσα του Αθηναϊκού νεοαστικού κράτους και προωθήθηκε στους ιθαγενείς με χάντρες (πολύχρωμα εξώφυλλα) και τσόντα. Καρπαζοεισπράκτορες και λοβοτομημένοι Αυνάνες καθιερώθηκαν σαν status symbol με κοινό παράγοντα την ακρωτηριασμένη δυνατότητα έκφρασης και άφθονο χρήμα. Αποτέλεσμα;
Σύμφωνα με πρόσφατη μέτρηση της Alco για το Ινστιτούτο επικοινωνίας, το 64,8% των κατοίκων της Αττικής χρησιμοποιεί ξενικές λέξεις στην καθημερινή του ομιλία! Το ποσοστό πέφτει αισθητά στην επαρχία, αλλά είπαμε, γεωγραφικό το “Κολωνάκι” των συμπλεγματικών.
Ποιά Αριστερά; Το υπόβαθρο αυτής της εξαθλίωσης είχε θεμελιωθεί νωρίτερα βέβαια με τις απίστευτες ενέργειες του 1910 αλλά κυρίως του 1976 όπου η Ελληνική Δεξιά έδειξε το απεχθές της πρόσωπο ακρωτηριάζοντας την Ελληνική γλώσσα με την προκλητική ανοχή της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που από θεματοφύλακας της ελεύθερης και ποιοτικής παιδείας, έγινε δεκανίκι του καπιταλισμού ακυρώνοντας αγώνες δεκαετιών. Το “ψωμί, παιδεία, ελευθερία” έγινε “φεράρι για τους πρυτάνεις, κλειστό πανεπιστήμιο και φασισμός στα ιδρύματα”. Το ταγάρι της Πόπης Τσουκάτου (αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική πρωτοβουλία) έγινε Λουί Βιτόν και βόλτες μεταξύ Μυκόνου και Κολωνακίου. Powered by Siemens.
Το έγκλημα έγινε με την συνενοχή των καπηλευτών της γενιάς του Πολυτεχνείου και οδήγησε τον Κορνήλιο Καστοριάδη να δηλώσει αηδιασμένος:  ” Αν δεν θέλετε κύριοι του υπουργείου να κάνετε φωνητική ορθογραφία τότε πρέπει να αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα γιατί αυτοί που τους βάλανε ήξεραν τι έκαναν. Δεν υπήρχαν στα αρχαία Ελληνικά γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτά τα κτήνη, τα τετράποδα που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας που τελικά είναι η καταστροφή της συνέχειας. Ήδη τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων Ελληνικών. Δηλαδή πάμε να καταστρέψουμε ότι χτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα του σύγχρονου Ελληνισμού”. Βόλος, 1989.
Επιμένουμε σε αυτή τη χώρα να ζούμε σε έναν μίζερο μικρόκοσμο με μίζερες επιδιώξεις που συνεπάγονται μίζερα όνειρα. Έτσι και στο θέμα της ΕΕ δεν έχουμε αντιληφθεί ότι είμαστε ένα παράρτημα μιας πολυεθνικής που αν θέλει να έχει τη στοιχειώδη ευημερία για τους πολίτες της πρέπει να αγωνιστεί για το εδώ μαγαζί και όχι για τις ιδεοληψίες ή τα κομματικά συμφέροντα του καθενός. Τρανταχτό παράδειγμα των αρλεκίνων που στέλνουμε στην Ευρωβουλή (και φαίνεται μας αντιπροσωπεύουν επάξια) είναι η αντίδραση των Ελλήνων ευρωβουλευτών στην πρόταση Ισπανών (!!) συναδέλφων τους να ψηφιστεί η Αρχαία Ελληνική ως επίσημη γλώσσα της ΕΕ. Την αγνόησαν επιδεικτικά και τις τρεις φορές που κατατέθηκε!
Ναι μεν ο επερχόμενος παγκόσμιος πολιτισμός αποσκοπεί στην επιβολή μιας παγκόσμιας γλώσσας, είναι όμως στο χέρι μας, στην καθημερινότητα μας να δράσουμε όχι ως ανάχωμα αλλά ως δημιουργοί και ενεργοί φορείς ενός πολιτισμού βασιζόμενου στην Ανθρωπιστική παιδεία που μας έχουν στερήσει. Και ο αγώνας αυτός είναι απλός, καθημερινός και όμορφος.
Πηγές:
Αντώνης Κουνάδης, Η Ελληνική γλώσσα ανά τον κόσμο: παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Εφημερίδα “Το Παρόν”
“Ενδιάμεση Περιοχή”, τ. 12, 1999
Δημήτρης Κιτσίκης, “Για μια παγκόσμια Γλώσσα”, π. Τρίτο Μάτι, τ.168

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Δρέπουμε τους καρπούς όσων σπείραμε τις τελευταίες δεκαετίες

Σε ένα συγκρότημα εργατικών κατοικιών του Χάκνι, μιας από τις συνοικίες του Λονδίνου που πήραν φωτιά τις τελευταίες ημέρες, η 39χρονη Τζάκι γελούσε ακούγοντας την τηλεοπτική έκκληση της αστυνομίας προς τους γονείς να ελέγξουν τα παιδιά τους. «Λένε πως τα κάνουν όλα οι νεαροί κουκουλοφόροι. Κοιτάξτε με, τώρα είμαι κουκουλοφόρος», σχολίασε, ανεβάζοντας την κουκούλα της μπλούζας της. «Ημουν κι εγώ στις ταραχές. Η 16χρονη κόρη μου μου τηλεφωνούσε και με ρωτούσε πού βρισκόμουν!».
Πέντε ημέρες αφότου ξέσπασε η αναταραχή, μετά από μια διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Τότεναμ για τον θάνατο ενός 29χρονου μαύρου από αστυνομικά πυρά, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η αστυνομία της Βρετανίας επιμένουν να μιλούν για «εγκληματίες» και «χούλιγκαν», χωρίς να κάνουν καμία αναφορά, καμία σύνδεση, με τις ιδιαίτερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, το μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες και μαζί στα κοινωνικά επιδόματα, που ήρθαν να επιδεινώσουν ήδη προϋπάρχοντα προβλήματα.
«Αυτό το κύμα βίας θα μπορούσε να ξεσπάσει σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή μεγαλούπολη. Οι φτωχές συνοικίες των μεγάλων πόλεων αποτελούν γόνιμο έδαφος για μια κοινωνική έκρηξη, κυρίως σε καιρό κρίσης, δημοσιονομικών περικοπών και αυξημένης ανεργίας», προειδοποιούσε χθες η γαλλική «Λε Φιγκαρό», κάνοντας, όπως και πολλές άλλες γαλλικές εφημερίδες, τον παραλληλισμό με τις ταραχές που ξέσπασαν στα παριζιάνικα μπανλιέ το 2005. «Οπως και στη Γαλλία, έτσι και στη Βρετανία οι βίαιες εξεγέρσεις δείχνουν πάνω απ' όλα τη φτώχεια και την οργή ενός πληθυσμού που αισθάνεται αποκλεισμένος», σημείωνε από την πλευρά της η «Λιμπερασιόν».
«Δρέπουμε τους καρπούς όσων σπείραμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, δημιουργώντας μια κοινωνία με χονδροειδείς ανισότητες, με βάση την αξία "άρπαξε ό,τι μπορείς, όπως μπορείς"», επισήμανε στην άλλη πλευρά της Μάγχης ο βουλευτής των Εργατικών Τζον Μακντόνελ με άρθρο του στον «Γκάρντιαν». «Μια κοινωνία πλιατσικολόγων δημιουργημένη από τους βουλευτές και τις σκανδαλώδεις δαπάνες τους, τους τραπεζίτες και τα μπόνους τους, τις φοροδιαφεύγουσες επιχειρήσεις, τους δημοσιογράφους που υπέκλεπταν κινητά τηλέφωνα, τους αστυνομικούς που έπαιρναν μίζες, και τώρα μια ομάδα αποξενωμένων παιδιών που εκμεταλλεύονται τη δική τους ευκαιρία».
Η «Ιντιπέντεντ» δημοσίευσε χθες ένα εκτενές άρθρο για την κουλτούρα των συμμοριών, επισημαίνοντας πως στο Λονδίνο «επιχειρούν» 250 συμμορίες, πως στα «αστικά γκέτο» οι συμμορίες έχουν πάρει τη θέση των γονιών, πως με το που ξεκίνησαν οι ταραχές δημιουργήθηκαν ανίερες συμμαχίες μεταξύ συμμοριών που μέχρι πρότινος σφάζονταν ενάντια στον κοινό στόχο, τους Feds, όπως αποκαλούνται στη διάλεκτο των συμμοριών οι αστυνομικοί. Παράλληλα, όμως, ο Τύπος αρκέστηκε απλώς να επισημάνει, χωρίς να δώσει εξηγήσεις, πως μεταξύ των συλληφθέντων ταραξιών ήταν ένας 31χρονος δάσκαλος δημοτικού σχολείου ένας γραφίστας, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής και κάποιος που ετοιμαζόταν να καταταγεί στον στρατό.

Source : TA NEA

Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Νεο-Οθωμανικές απειλές

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου απειλεί ότι η χώρα του θα αντιδράσει με τον ενδεικνυόμενο τρόπο, κλιμακώνοντας τις πιέσεις της, εάν η Κύπρος προχωρήσει στην πραγματοποίηση γεωτρήσεων για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μάλιστα, συνέδεσε το θέμα των γεωλογικών ερευνών με την πορεία διαπραγμάτευσης του κυπριακού προβλήματος.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, με επιθετικό τρόπο, προειδοποίησε χθες ότι «αν τεθεί θέμα περισσότερων προωθημένων βημάτων, θα επιδείξουμε την απαιτούμενη αντίδραση».

Στο παρελθόν, οι Τούρκοι δεν είχαν διστάσει να στείλουν ακόμη και πολεμικά πλοία στη θαλάσσια περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας για να παρενοχλήσουν ερευνητικά σκάφη και να εμποδίσουν τη διενέργεια ερευνών.

Μόνο με συναίνεση

Οι δηλώσεις Νταβούτογλου ακολούθησαν αυτές του τούρκου υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Τανέρ Γιλντίζ και του τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Ερογλου.

Ο πρώτος έσπευσε πρώτος να δηλώσεις ότι «αποφάσεις σχετικές με Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) μπορούν να ληφθούν μόνο με συναίνεση μεταξύ όλων των γειτονικών χωρών» και ότι αυτή η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

Από την πλευρά του, ο τουρκοκύπριος ηγέτης είπε ότι οι φυσικοί πόροι στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου δεν ανήκουν μόνο στους Ελληνοκυπρίους και ότι το ψευδοκράτος αλλά και η Τουρκία έχουν επίσης λόγο.

Και ισχυρίστηκε ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν πρέπει να προχωρήσει με αυτή την κίνηση» διότι θα αποκτήσει άλλον έναν πονοκέφαλο στους πολλούς τους οποίους ήδη έχει.
Source : TA NEA

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Reshaping Turkey's Military. The end of Kemalism ?

Turkey’s Supreme Military Council, or YAŞ, will begin its annual four-day meetings Monday with many question marks after the military brass’ unprecedented resignations Friday put the shape of the new command structure in serious doubt.
Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan and acting Chief of General Staff Gen. Necdet Özel will co-chair the meetings which will meet in the absence of the land, air, naval and gendarmerie force commanders for the first time in history. YAŞ member and Commander of War Academies Gen. Bilgin Balanlı will also be absent from the meeting after he was arrested in May on charges of trying to topple the government, meaning that the council will convene with only 11 of the required 16 members.
Balanlı, however, is still expected to introduce his opinions about the appointments through a written statement, as the law permits him to do so.
Aegean Forces Commander Gen. Nusret Taşdeler will join the meeting if a court ignores a prosecutor’s arrest warrant against him. According to the prosecutor’s indictment, 22 high-ranking officers, including Taşdeler, were involved in a smear campaign against the government via a network of websites.
The resignations of former top commander Gen. Işık Koşaner, Land Forces Commander Gen. Erdal Ceylanoğlu, Naval Forces Commander Adm. Eşref Uğur Yiğit and Air Forces Commander Gen. Hasan Aksay caused a short-term crisis late Friday but the government prevented any further chaos by swiftly appointing Özel as the new Land Forces commander before promoting him to acting chief of General Staff.
Ceylanoğlu handed over his post of Land Forces commander to Özel in a ceremony late Saturday afternoon; immediately afterwards, Özel’s promotion to the rank of acting chief of General Staff was posted on the Prime Ministry’s website.
Özel’s rapid promotion will enable him to sit at the YAŞ meeting as the military’s top commander and to decide on the identities of the new forces commanders. “YAŞ will convene without any problem. Our chief of General Staff will meet our prime minister Monday morning at the military headquarters,” Defense Minister İsmet Yılmaz told reporters Saturday. Yılmaz will also participate in the meetings.
This year’s YAŞ will sketch out a new military command and will also try to shape the future military structure. Özel’s formal appointment as chief of General Staff will likely be announced Thursday after all the promotions are approved by President Abdullah Gül. Özel will serve as the top commander until 2015.
New commanders to be decided by Erdoğan
The main challenges will emerge in the appointments of force commanders. While force commanders are generally appointed upon the chief of General Staff’s requests as per military customs, this will not be the case at this year’s YAŞ, according to Hüseyin Çelik, deputy leader of the ruling Justice and Development Party, or AKP.
The chief of General Staff can propose some names, but the final say belongs to the prime minister, he told daily Milliyet on Sunday. Gül made a similar, if stronger statement, to this end Friday hours before the resignations, saying, “I will not sign any decree with my eyes closed.”
It thus appears extremely likely that the selection of the new force commanders will be made according to the wishes of Gül and Erdoğan, especially in terms of the new Land Forces commander.
According to unconfirmed reports, Fleet Cmdr. Adm. Murat Bilgel will become the new Naval Forces commander, while Lt. Gen. Mehmet Erten has the chance of being appointed as the new Air Forces commander, as he is the only four-star general eligible for the post. Balanlı had been expected to take this post but his arrest in May has ruled him out for top posts. Erten, meanwhile, is expected to be promoted to the status of full general before assuming his post as the force commander.
Kıvrıkoğlu or Kalyoncu to Land Forces
Following Özel’s promotion as the chief of General Staff, YAŞ will have to select two full generals for the positions of Land Forces and Gendarmerie Forces commander. For the ground forces, there are four likely choices: One of Gen. Saldıray Berk, commander of the EDOK, a key military educational and doctrinal unit; Vice Chief of General Staff Gen. Aslan Güner; 1st Army Commander Gen. Hayri Kıvrıkoğlu; and the chief of staff at the Land Forces, Cmdr. Gen. Bekir Kalyoncu, could become the new Land Forces commander.
The government, however, will likely try to force Berk to retire due to an ongoing case against him. As for Güner, it is speculated that the Presidency is against his appointment to the position; he could be posted to another position, but a lower-ranking officer’s appointment to the position of Land Forces commander would likely convince him to resign from the military.
Kıvrıkoğlu’s situation is also complicated. He is the nephew of a former chief of General Staff, Hüseyin Kıvrıkoğlu, who fought against political Islamist movements in Turkey; Hayri Kıvrıkoğlu also hit headlines when he did not attend a welcoming ceremony for Gül when he was serving in northern Cyprus.
For the Gendarmerie Forces, Servet Yörük and Yalçın Ataman are the two strongest candidates. Both were promoted to the rank of full general last year.
No luncheons due to Ramadan
According to customs, the chief of General Staff hosts YAŞ members at a luncheon on the first day of the YAŞ meetings right after visiting Anıtkabir, the mausoleum of Mustafa Kemal Atatürk, the founder of modern Turkey. However, as it is the first day of Ramadan, no luncheons are planned.
This program was finalized before Koşaner resigned from his post
Source : Hurriyet Daily News

ΗΠΑ: Συμφωνία για την αποφυγή της στάσης πληρωμών

Την επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς για την αποφυγή της στάσης πληρωμών ανακοίνωσε τη νύχτα σε συνέντευξη Τύπου ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Η συμφωνία προβλέπει αύξηση του ορίου δανειοδότησης για το αμερικανικό δημόσιο αλλά και περικοπές ύψους, αρχικά, 1 τρισ. δολαρίων στο βάθος μιας δεκαετίας.
Ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι υπήρξε μια πρωταρχική συμφωνία προκειμένου να κατατεθεί νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή των Αντιπροσώπων και το Κογκρέσσο.

Αναρωτήθηκε εάν πρόκειται για το σχέδιο που ο ίδιος προτιμούσε για να δώσει τη μονολεκτική απάντηση «Όχι».

Ωστόσο, σημείωσε ότι με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε αποφεύγουμε τη στάση πληρωμών και βάζουμε τέλος στην κρίση που επιβάλαμε στον αμερικανικό λαό.

Επίσης, διαλύονται τα σύννεφα που υπήρχαν με το πρόβλημα του χρέους και ξεφεύγουμε από την αβεβαιότητα.

Μακροπρόθεσμη λύση

«Αποτελεί μια μακροπρόθεσμη λύση που θα απαλλάξει τις Η.Π.Α. από παρόμοια προβλήματα σε έξι, εννιά ή δώδεκα μήνες. Η μείωση των δημοσίων δαπανών είναι μεγάλη ωστόσο εγγυάται ότι θα μπορούμε στο μέλλον να επενδύσουμε σε κομβικούς τομείς της κοινωνίας όπως η δημιουργία θέσεων εργασίας και η έρευνα», τόνισε ο Ομπάμα.

«Το ύψος των κονδυλίων του Δημοσίου θα είναι το μικρότερο από την εποχή που πρόεδρος της χώρας ήταν ο Άιζενχάουερ», σημείωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Η συμφωνία προβλέπει τη σύσταση επιτροπής προκειμένου να διερευνήσει τρόπους περαιτέρω μείωσης των δημοσίων δαπανών κατά 1,5 τρισ. δολάρια (πέραν του 1 τρισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε αρχικά) και να καταθέσει σχετικές προτάσεις.

Το μήνυμα του Αμερικανού προέδρου

«Θέλω να ανακοινώσω ότι οι ηγέτες και των δύο πλευρών επέλεξαν να συμφωνήσουν στην στρατηγική που θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ελλείμματος και την αποφυγή της στάσης πληρωμών, επιλογή που εάν δεν γινόταν θα έφερνε καταστροφικά αποτελέσματα για τη οικονομία μας» επεσήμανε από τον Λευκό Οίκο ο Αμερικανός πρόεδρος.

«Η συμφωνία αυτή» συνέχισε «εφ' όσον φυσικά, υιοθετηθεί και από το Κογκρέσο πριν από τα μεσάνυχτα της Τρίτης θα αποτρέψει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να προχωρήσει σε στάση πληρωμών».

Η συμφωνία θα συμπεριλαμβάνει κατ΄αρχήν την περικοπή, περίπου ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων των δαπανών για τα επόμενα δέκα χρόνια - περικοπές για τις οποίες συμφώνησαν και οι δύο πλευρές. «Θα πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οι εν λόγω περικοπές δεν θα πρέπει να γίνουν τόσο απότομα, ώστε να θέσουν σε κίνδυνο την εύθραυστη οικονομία μας» τόνισε ο Ομπάμα.

«Από την αρχή πρέπει να πω πως η τελική λύση στο πρόβλημα του ελλείμματος μας πρέπει να είναι ισορροπημένη.

»Παρ' ότι ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι διαφωνούν, πιστεύω ότι πρέπει να ζητήσουμε από τους πλουσιότερους Αμερικανούς και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις να πληρώνουν το μερίδιο που τους αναλογεί και όχι να εγκαταλείψουν τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τις ειδικές εκπτώσεις. Επιπλέον, πιστεύω πως παρ΄ότι ακόμη και ορισμένοι Δημοκρατικοί έχουν υποστηρίξει διαφορετικές απόψεις εάν χρειαστεί θα προβούν σε μικρές, αλλά απαραίτητες προσαρμογές σε προγράμματα, όπως το Medicare, ώστε να εξασφαλιστεί το μέλλον και των επόμενων γενεών.

»Έτσι, θα θεσπιστεί δικομματική επιτροπή του Κογκρέσου, η οποία μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβρη θα προχωρήσει σε προτάσεις για περαιτέρω μείωση του ελλείμματος, οι οποίες αργότερα θα υπερψηφιστούν ή θα καταψηφιστούν από όλα τα μέλη του Κογκρέσου.

»Οι συμβιβασμοί στους οποίους θα προβούμε, εξασφαλίζουν ότι οι ΗΠΑ δεν θα αντιμετωπίσουν ανάλογη κρίση και πάλι σε έξι, οκτώ ή δώδεκα μήνες . Οι ηγέτες και των δύο πλευρών έχουν αποφασίσει πως θα προχωρήσουν στον απαραίτητο συμβιβασμό. Και θέλω να σας ευχαριστήσω όλους γι' αυτό».

Ολοκληρώνοντας το μήνυμα του ο Μπαράκ Ομπάμα ευχαρίστησε τον αμερικανικό λαό.

«Δεν έχουμε φτάσει στο τέλος αυτής της κρίσης ακόμη. Γι' αυτό και θέλω να παροτρύνω τους βουλευτές και των δύο πλευρών να υποστηρίξουν αυτήν τη συμφωνία, ώστε να μπορέσουμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, να αρχίσουμε να περιορίζουμε το έλλειμμα μας να πείσουμε τις επιχειρήσεις να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, αυξήσεις των μισθών, και ανάπτυξη της οικονομίας μας ταχύτερα απ΄ ότι και σήμερα. Ο αμερικανικός λαός αυτό ζητά από εμάς και αυτό θα πράξουμε».
Source : TA NEA