| Ασύμμετρα Ηλεκτρομαγνητικά Όπλα |
του Θεοφάνη Ράπτη
Η/Μ Όπλα και Αντίμετρα
Αρκετοί αναγνώστες θα έχουν ίσως ξανασυναντήσει την έννοια του Ηλεκτρομαγνητικού Παλμού. Πρόκειται για ισχυρότατη παλμική (όσο πιο μικρή η διάρκεια, τόσο μεγαλύτερη η ισχύς) εκπομπή ακτινοβολίας που διαπιστώθηκε πρώτη φορά τις δεκαετίες του 1950 – 1960, κατά τις πρώτες πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα. Η κυριότερη συνέπεια ενός Η/Μ παλμού είναι η καταστροφή από υπερφόρτωση ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού κάθε μορφής. Ήδη από το 2009, η γερουσία των ΗΠΑ έκανε ειδική αναφορά σε ένα Η/Μ βαλιτσάκι που κατασκεύασε η εταιρία APELC για λογαριασμό του Στρατού των ΗΠΑ και το οποίο θα μπορούσε να επιφέρει ανάλογη ζημιά σε ακτίνα μερικών εκατοντάδων μέτρων. Διατάχθηκε τότε η άμεση επανεξέταση της θωράκισης υπολογιστικών και άλλων Η/Μ συστημάτων, για λόγους ασφαλείας.
Στις ΗΠΑ δοκιμάζεται τα τελευταία χρόνια μια ολόκληρη κατηγορία όπλων «Κατευθυνόμενης Ενέργειας» (DEW, Directed Energy Weapons), από ισχυρότατα αντι-βαλλιστικά lasers, Η/Μ κανόνια για το Ναυτικό χωρίς γόμωση, μέχρι το τρομερό Electrolaser, το οποίο σύμφωνα με επίσημα κανάλια είναι ήδη επιχειρησιακό. Υπάρχουν κάποια στοιχεία ακόμη και για τη δημιουργία σφαιρικών ή τοροειδών «κεραυνών», δηλαδή κατευθυνόμενων σχηματισμών πλάσματος, σε ένα πρόγραμμα με την κωδική ονομασία Marauder, το οποίο έγινε «υπόγειο» από το 1993. Όσον αφορά αυτά τα τελευταία δυο, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, που θα μπορούσε να συνδέεται άμεσα με τα όσα «περίεργα» συνέβησαν στην υπόθεση των containers στην Κύπρο.
Κατ’ αρχάς, την ιδέα πίσω από τέτοια όπλα την πρωτοείχαν οι Σοβιετικοί, οι οποίοι πρωτοπόρησαν στη φυσική πλάσματος από τη δεκαετία του ’50 κιόλας. Κατά δεύτερον, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να έχουν ένα ανάλογο σύστημα, πέραν των ΗΠΑ. Το όπλο αυτό θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί για δολιοφθορά, αν ας πούμε την κρίσιμη στιγμή, ένα πλοιάριο είχε βρεθεί στην κατάλληλη ευθεία στόχευσης με τα containers. H λειτουργία του βασίζεται στην ιδέα του Laser Induced Plasma Channel. Δηλαδή, πρώτα στέλνεται μια δέσμη laser κατάλληλης ισχύος, ώστε να ιονιστεί η ατμόσφαιρα γύρω από τη δέσμη. Αυτό λειτουργεί τότε σαν ένα αγώγιμο στρώμα ή, πιο απλά, σαν ένα «καλώδιο» μέσα από το οποίο μπορεί κανείς να διοχετεύσει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικού φορτίου προς οποιονδήποτε στόχο.
Ανάλογες, εξαιρετικά ανησυχητικές αναφορές υπάρχουν ήδη από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003. Εκεί αναφέρονται από γιατρούς, στη Βαγδάτη και αλλού, άγνωστα τραύματα και τρομερά εγκαύματα που δεν προέρχονταν από κανένα γνωστό πολεμικό όπλο. Αναφέρθηκαν ακόμη και απανθρακωμένα πτώματα, τα οποία φαίνονταν να έχουν υποστεί σμίκρυνση σε μέγεθος παιδιού!
Ο γράφων άρχισε να έρχεται σε επαφή με αυτά τα ζητήματα μέσω μιας έρευνας, η οποία οδήγησε σε απρόσμενα συμπεράσματα και αφορούσε σε εκρήξεις αγωγών υπό την επίδραση ηλεκτρικών παλμών υπερυψηλής ισχύος, αλλά χαμηλής ενέργειας. Το περίεργο ήταν ότι, σε αυτήν ειδικά την περίπτωση, η ενέργεια που δίνονταν στο σύστημα δεν δικαιολογούσε απολύτως την τελική εκλυόμενη ενέργεια, η οποία έφτανε στο σημείο να εξαερώνει αγωγούς μετατρέποντάς τους σε πλάσμα! (Αν και η έρευνα αυτή έχει πλέον διακοπεί λόγω έλλειψης χρηματοδότησης και υποδομών, η τεκμηρίωσή της βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα http://cag.dat.demokritos.gr/lelant.php)
Αναφορά σε αυτές τις έρευνες υπήρξε και στο 58ο τεύχος του Hellenic NEXUS (Δεκέμβριος 2011). Εκείνο που δεν φανταζόμασταν ότι θα συμβεί αμέσως μετά ήταν ότι θα ενδιαφερόταν προσωπικά ο ίδιος ο πρόεδρος του Δημοκρίτου για το εν λόγω άρθρο. Ο λόγος ήταν ότι υπήρχε ήδη ένα φωτοτυπημένο αντίγραφο της πρώτης σελίδας του τεύχους, όπου ήταν υπογραμμισμένες δύο παράγραφοι. Η πρώτη αφορούσε τις προσπάθειες του προέδρου να στηρίξει το μεγαλύτερο ερευνητικό ίδρυμα της χώρας που παράπαιε από την επίθεση της Τρόικας. Η δεύτερη αφορούσε παραδόξως την αποκάλυψή μας για την ύπαρξη ενός μυστικού σχεδίου για ένα ελληνικό ραντάρ Anti-Stealth, το οποίο παραμένει στα συρτάρια του Υπουργείου Άμυνας για τουλάχιστον 5 χρόνια!
Ο γράφων έχει προσωπική γνωριμία και έχει στο παρελθόν ανταλλάξει τεχνικές πληροφορίες με τον μαθηματικό που διετέλεσε αρχηγός της «ομάδας των πέντε» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου και τελειοποιήθηκε το πρώτο σε ευρωπαϊκό έδαφος ραντάρ αυτού του τύπου. Μάλιστα, μετά από πρόσφατη επικοινωνία, κατά την οποία τον ειδοποίησα για μια είδηση στο Defence Net σχετικά με την ανακοίνωση ξένης πολυεθνικής σχετικά με παρόμοιο σύστημα, πληροφορήθηκα ότι η ομάδα αυτή δέχτηκε ήδη προσφορές από δυο εταιρίες.
Αυτό εξηγεί και τη διαρροή της «είδησης» στο Defence Net, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα πως, όσο σοβαρή και αν είναι μια εγχώρια εργασία, τελικά θα πρέπει να υλοποιηθεί από άλλους, για να αγοραστεί μετά με λεφτά Ελλήνων φορολογούμενων, σε πολλαπλάσια τιμή!
Παρακάτω θα αποκαλύψουμε ορισμένες από τις πληροφορίες που αφορούν στον γράφοντα και όχι στην ομάδα του ΑΠΘ, όχι μόνο διότι είμαστε πλέον πεπεισμένοι για την ανικανότητα του ελληνικού κράτους να τις αξιοποιήσει στην τρέχουσα κατάσταση, αλλά και κυρίως διότι πολύ φοβούμαστε ότι τόσον οι ΗΠΑ, όσο και η Ρωσία (και ίσως και η Κίνα) είναι ήδη γνώστες παρόμοιων τεχνολογιών, που θα μπορούσαν σε δευτερόλεπτα να κρίνουν μια επερχόμενη ελληνο-τουρκική σύρραξη!
Το Σύστημα SkyVLAD
Προσπαθήστε να φανταστείτε μια μέθοδο που θα επιτύγχανε δύο πράγματα ταυτόχρονα: από τη μία άντληση–μετάδοση ενέργειας και, από την άλλη, μετατροπή της σε αμυντικό μηχανισμό. Το σύστημα αυτό θα βασιζόταν σε μια τεράστια αποθήκη ενέργειας που υπάρχει ήδη πάνω από τα κεφάλια μας, περιβάλλοντας όλο τον πλανήτη σαν ένας γιγάντιος ηλεκτροφόρος φράκτης. Πρόκειται για τη γνωστή μας ιονόσφαιρα. Αυτό το τεράστιο ηλεκτροφόρο στρώμα, που αρχίζει στα 70 περίπου χιλιόμετρα και φτάνει σε ύψος μέχρι και τα 600 χιλιόμετρα, ανάλογα με την εποχή και τις εν γένει συνθήκες, είναι μια τεράστια αποθήκη ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, η οποία ουσιαστικά τροφοδοτείται από τον Ήλιο. Η διαρκής τροφοδοσία του επιτυγχάνεται μέσω του ηλιακού ανέμου και των τεράστιων ελικοειδών ρευμάτων, γνωστών ως Birkeland Currents, που η έντασή τους κυμαίνεται από χιλιάδες έως και εκατομμύρια Amperes!
H μέση τιμή έντασης του ηλεκτρικού πεδίου στην ιονόσφαιρα μπορεί να φτάσει και τα 400.000 V/μέτρο, ενώ κοντά στην επιφάνεια της Γης κατέρχεται στα 100 V/μέτρο. Πολλαπλασιάστε αυτό με τα περίπου 500.000 μέτρα ύψους, για να πάρετε μια ιδέα της αποθηκευμένης ενέργειας! Εάν ένα σύστημα κατόρθωνε να αποσπάσει έστω και μικρό μέρος αυτής της ενέργειας, θα μπορούσε όχι μόνο να ηλεκτροδοτήσει εγκαταστάσεις, αλλά και να λειτουργήσει ως ένα άμεσο και αποτελεσματικό αμυντικό μέσο για κάθε μηχανοκίνητη ή αεροπορική επιθετική εχθρική μονάδα.
Στη διεθνή ορολογία, η κλίση δυναμικού της ατμόσφαιρας είναι γνωστή ως «Sky Voltage», γι’ αυτό και το σύστημα που περιγράφεται εδώ ονομάστηκε «Sky Voltage Low Air Defence». Μια σημαντική διαφορά αυτού του συστήματος από εκείνο της παγκόσμιας μετάδοσης του Τέσλα (που εξυπηρετούσε διαφορετική σκοπιμότητα) είναι ότι εδώ δεν γίνεται χρήση της ιονόσφαιρας για μετάδοση ενέργειας, αλλά για εστιασμένη απόσπαση της ενέργειας! Ο τρόπος γι’ αυτό βασίζεται σε μια ορισμένη ανάλυση του ιονοσφαιρικού αντηχείου.
Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του τη σφαιρικότητα της Γης, τότε ο χώρος ανάμεσα στη Γη και την ιονόσφαιρα μοιάζει με εκείνον ενός σφαιρικού πυκνωτή με αέριο διηλεκτρικό. Αν, τώρα, εφαρμόσει κανείς τις κατάλληλες διεγέρσεις, τότε η ανάλυση των τρόπων ταλάντωσης στον ενδιάμεσο χώρο καταλήγει σε δυο τρόπους: α) έναν επιφανειακό, που είναι γνωστός ως «έρπον» κύμα επιφάνειας (surface ground wave) και β) έναν ακτινικό διαμήκη τρόπο, ο οποίος μπορεί στην κυριολεξία να «χτυπήσει» την… οροφή θέτοντας σε κίνηση τα τεράστια αποθέματα ιονισμένου αερίου.
Αν θέλει κανείς τώρα να σπρώξει τα πράγματα στα άκρα, πρέπει να σκεφτεί λίγο διαφορετικά. Στην πράξη, μπορεί κανείς να πει ότι ένα αγώγιμο σώμα (π.χ μια μεταλλική πλάκα) μπορεί υπό συνθήκες να δράσει και σαν «καθρέπτης». Και πράγματι, η ιονόσφαιρα παίζει και αυτόν τον ρόλο, αναλόγως της ισχύος και της συχνότητας διέγερσης. Ας υποθέσουμε τώρα ότι ανάλογες συνθήκες δημιουργούμε και στο έδαφος με την κατάλληλη υποδομή. Τότε, όμως, έχουμε δύο καθρέπτες – τον έναν μέσα στον άλλον! Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, μπορεί πλέον να μιλήσει κανείς για ένα «Σφαιρικό Laser»!
Πράγματι, η βασική ιδέα του laser στην πράξη είναι η τοποθέτηση δύο κατόπτρων, του ενός απέναντι από το άλλο. Η επαναλαμβανόμενη διαδρομή μιας δέσμης ακτινοβολίας, τότε, φτάνει κάποια στιγμή σε ένα κατώφλι μαζικής διεγέρσεως-αποδιεγέρσεως των ενδιάμεσων υλικών, με αποτέλεσμα την τρομερή ενίσχυση της δέσμης. Φανταστείτε, λοιπόν, ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα από τη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου ανάμεσα στη Γη και την ιονόσφαιρα.
Ακόμη πιο πέρα, υπάρχουν πλέον αρκετές μελέτες στη δυναμική συμπεριφορά του πλάσματος, οι οποίες φαίνεται να υποστηρίζουν την πιθανότητα δημιουργίας ενός φαινομένου, γνωστού ήδη από την ωκεανογραφία ως «Θηριώδες Κύμα» (Killer/Rogue/Monster Wave). Το κλειδί για τη δημιουργία του είναι χοντρικά ο έλεγχος της κινητικότητας των διαφόρων ιόντων και, κυρίως, η διαμόρφωση της ιδιότητας που είναι γνωστή ως διασπορά των κυμάτων σε διαφορετικές συχνότητες μέσα στο ιονοσφαιρικό πλάσμα. Το πραγματικά ανησυχητικό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι χώρες που διαθέτουν στόλους από στρατιωτικούς δορυφόρους -οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να φέρουν laser- θα μπορούσαν να προκαλέσουν τέτοιες διεγέρσεις και από τροχιά με κατάλληλη συμβολή πολλών δεσμών στο ίδιο σημείο.
Υπάρχει, για παράδειγμα, ένα φαινόμενο γνωστό ήδη από τους Σοβιετικούς ως «Αρνητική Διάχυση» (Negative Diffusion), η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει μια τοπική «έκρηξη» στο πλάσμα με τον αντίστοιχο Η/Μ παλμό. Εάν έστω και ένα από αυτά τα φαινόμενα αξιοποιηθεί με τον τρόπο που υποδείξαμε προηγουμένως για τον έλεγχο της ιονοσφαιρικής δυναμικής, τότε πιθανά θα έχουμε φτάσει στην εποχή του πραγματικού διαστημικού πολέμου και όλες οι προσπάθειες εξοπλισμών –στο έδαφος ή στον αέρα– θα αποτελούν πλέον μόνο τη φτηνή εκδοχή που οι επικυρίαρχοι επιφυλάσσουν στα κατώτερα έθνη για τη διατήρηση του οικονομικού ελέγχου και την ταυτόχρονη καταστροφή και απαξίωσή τους σε περίπτωση αποστασίας! Και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τόσο οι πρώην Σοβιετικοί όσο και οι ΗΠΑ πειραματίστηκαν επανειλημμένως σε τέτοιες περιοχές, όπως ίσως συνεχίζουν να κάνουν με το πρόγραμμα HAARP.
Πικρός Επίλογος
Πριν κλείσουμε αυτό το τεράστιο θέμα, θεωρείται σκόπιμο να ενημερωθεί ο αναγνώστης, ως προς τα αρχικά πειράματα που έγιναν στην Ελλάδα σχετικά με την παραγωγή παλμών και εκρήξεις μεταλλικών αγωγών, ότι στάλθηκε ήδη από το καλοκαίρι ενημερωτική επιστολή, τόσο στον τότε Α/ΓΕΕΘΑ, όσο και στον νυν ΥΠΕΘΑ. Δυστυχώς, δεν απομένουν και πολλές ελπίδες, εκτός ίσως από κάποια ιδιωτική πρωτοβουλία, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο σε μια ουσιαστικά χρεωκοπημένη χώρα.
Βεβαίως, αν ερωτηθούμε για το κατά πόσον αυτές οι ιδέες που προαναφέρθηκαν μπορούν να γίνουν επιχειρησιακά χρήσιμα εργαλεία αύριο κιόλας, η απάντηση είναι και πάλι όχι! Όταν έχουν προηγηθεί δεκαετίες αδιαφορίας αλλά και απάτης, ακόμη και με συμμετοχή επίσημων φορέων, με συστηματική υπονόμευση και καταστροφή υποδομών, δεν μπορεί κανείς να μεταβληθεί σε θαυματοποιό! Μπορώ όμως να καταθέσω ότι όσοι από εμάς θυσιάσαμε την καλοπέρασή μας και την προσωπική μας ζωή για τέτοιου είδους έρευνες, που άλλοι περιφρονούσαν, όχι μόνο θα τις προασπίσουμε και θα προστατεύσουμε υλικά και πληροφορίες όπως πρέπει, αλλά θα μας βρουν και απέναντί τους όσοι σήμερα αρκούνται να σφυρίζουν αδιάφορα στα –κενά περιεχομένου, πλέον– γραφειοκρατικά πόστα τους.
Και αυτή η ώρα, για την Ελλάδα τουλάχιστον, δε φαίνεται να αργεί. Διότι, για να παραφράσουμε λίγο τον Μάο Τσε Τουνγκ, καμιά φορά το Χάος είναι ο τελευταίος σύμμαχος. Ή, όπως είπε και ο Μέγας Αλέξανδρος, «Ό,τι δεν λύεται κόπτεται».
Source :περιοδικό NEXUS |
