Establishing safe havens in Syrian territory is part of Turkey's plan to respond to a potential influx of refugees from the unrest-hit country, diplomatic sources say. Foreign Minister Davutoğlu is meanwhile urging the international community against a possible military intervention against the al-Assad regime. Describing Syria as the 'summary' of the Middle East, he has also urged the country's leader 'not to miss the chance to fix problems in Syria'.
Turkey is considering establishing safe havens on the Syrian side of the border to cope with a potential massive influx of refugees from the unrest-hit neighboring country, the Hürriyet Daily News & Economic Review has learned.
This “Plan B,” formulated in light of past experiences with fleeing Iraqis in the 1990s, was discussed by top government and military officials late Friday after a group of nearly 250 Syrian citizens crossed the border into Turkey.
Though the group was allowed to enter Turkey to seek asylum, the development alarmed officials about the potential for a massive influx that would carry tens of thousands to the Turkish border.
If the scale of Syrian asylum seekers remains small, as envisioned in Ankara’s “Plan A,” there will be little problem with allowing them to cross the border and receive humanitarian aid, diplomatic sources said. But if the flow turns into an influx similar to what the country faced in the early 1990s during the first Gulf War, they said, a more substantial project, described as “Plan B,” could be implemented.
This plan envisions the establishment of some safe havens on the Syrian side of the border whose security and humanitarian needs would be provided by Turkey. This would keep Turkey from permanently hosting tens of thousands of people who could return to their homes after the tension in Syria is defused.
In late 1990, nearly half a million Iraqi people crossed into Turkey, fleeing the war between the U.S.-led international community and the Saddam Hussein regime. Despite Turkey’s calls for help, it received no substantial support from the international community in extending humanitarian aid to the migrants. The potential for another massive influx across its borders during the second Iraq War in 2003 pushed Ankara to come up with the idea of establishing safe havens on the Iraqi side of the border.
The presence of the outlawed Kurdistan Workers’ Party, or PKK, in northern Iraq was an additional reason for crafting this plan at that time. But the expected flood of migrants did not materialize and no safe havens were created.
A similar plan is being mulled by Ankara in the Syrian case, but its implementation requires compatibility with international law. Sources noted that the resolution approved by the United Nations Security Council on Libya constituted the legal basis for international humanitarian assistance to the North African country, saying a similar move for Syria could legitimize Turkey’s plans to establish such secure zones in Syrian territory.
As a sovereign state, Syria would likely oppose the idea of forming such safe havens, which would be protected by Turkish troops, within its territory. “Unless the United Nations Security Council demands such interventions, this move could be interpreted as an attempt at occupation,” an expert on international migration told the Daily News on Sunday.
The assumption Sunday of the presidency of the U.N. Security Council by France has raised expectations in the international community for a swift U.N. resolution. Earlier attempts failed due to Russia’s veto.
Politically oppressed people who are escaping from non-European countries are not accepted as “refugees” by Turkey due to its geographical limitation to the 1967-dated additional protocol of the Geneva Convention. However, it considers them as asylum seekers and meets their basic needs before they are accepted by a third country.
Dialogue with Damascus continues
In the wake of Friday’s border crossing, Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoğlu called Syrian Foreign Minister Walid al-Muallim twice late Friday to discuss the developments in the neighboring country, sources said.
Speaking to reporters Saturday, Davutoğlu dismissed the idea that Turkey would reintroduce recently lifted visa requirements for Syrian citizens, saying the country would always do its best to protect its Syrian brothers. Though Davutoğlu signaled that Turkey’s doors would be open for those who feel unsafe, he also expressed his hope that Syrian people would not need to cross into Turkey due to the ongoing turmoil in their country.
“Everybody should be able to live in his homeland in peace. This is what we want,” Davutoğlu said, urging Syrian President Bashar al-Assad to establish proper dialogue with his people.
Military intervention would harm
Davutoğlu also warned the international community not to intervene militarily in Syria. “We have to work to nullify such an option. An international intervention could cause unwanted consequences in a country like Syria, a sociologically heterogeneous society,” the foreign minister said Sunday in an interview with a private television channel.
He said there was still an opportunity for the Syrian leadership to find a solution internally but urged Damascus “not to miss this chance.”
Drawing a distinction between Syria and Egypt or other regional countries, Davutoğlu described Turkey’s neighbor as the “summary” of the Middle East. “We do not want to see a cracking of the Syrian mosaic,” he said. “We will consistently continue to advise [Syria]. We hope they will respond."
Source : hurriyet daily news
Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων - Ουγγαρία
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
1. Τι σημαίνει ο όρος «εκτέλεση» στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις;
2. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εκτελεστεί ένας τίτλος ή μία απόφαση;
2.1. Διαδικασία
2.2. Ουσιαστικές προϋποθέσεις
3. Περιεχόμενο και φύση των μέτρων εκτέλεσης
3.1. Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης;
3.2. Ποιες είναι οι συνέπειες των μέτρων εκτέλεσης;
3.3. Ποια είναι η ισχύς των μέτρων αυτών;
4. Τα μέτρα της διαταγής εκτέλεσης υπόκεινται σε ένδικα μέσα;
1. Τι σημαίνει ο όρος «εκτέλεση» στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις;
Παρακαλείστε να ορίσετε τον όρο «εκτέλεση»
«Εκτέλεση» είναι μια αστική εξωδικαστική διαδικασία μέσω της οποίας το κράτος προβαίνει στην ικανοποίηση των αξιώσεων που απορρέουν από δικαστικές αποφάσεις και άλλα έγγραφα τα οποία ορίζονται στο νόμο μέσω της εφαρμογής αναγκαστικών μέτρων.
Παρακαλείστε να συνοψίσετε τα μέτρα εκτέλεσης που δύνανται να υποχρεώσουν τον οφειλέτη να προβεί σε πράξη ή παράλειψη ή εκτέλεση πληρωμής
Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εν μέρει περιορίζουν τα δικαιώματα κυριότητας του οφειλέτη και εν μέρει τα προσωπικά του δικαιώματα· τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας μπορούν να ληφθούν από δικαστήρια και δικαστικούς επιμελητές, ενώ μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε προσωπικό επίπεδο μπορούν να εφαρμοστούν από την αστυνομία, βάσει διατάξεων των δικαστηρίων και των δικαστικών επιμελητών. Τα σημαντικότερα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας είναι τα ακόλουθα:
εκχώρηση μισθών ή άλλων εσόδων,
κατάσχεση και πώληση προσωπικών περιουσιακών στοιχείων,
παρακράτηση ποσών που διαχειρίζονται χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών,
κατάσχεση της απαίτησης του οφειλέτη έναντι τρίτων,
κατάσχεση και πώληση ακινήτων,
επιβολή προστίμων.
2. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εκτελεστεί ένας τίτλος ή μία απόφαση;
2.1. Διαδικασία
Ποιες αποφάσεις είναι εκτελεστές;
Κυρίως οι δικαστικές αποφάσεις μπορούν να εκτελεστούν μέσω δικαστικής εκτέλεσης. Στις εξωδικαστικές αποφάσεις που μπορούν να εκτελεστούν μέσω διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης περιλαμβάνονται οι αποφάσεις που εκδίδουν διάφοροι λειτουργοί της δικαιοσύνης (παραδείγματος χάριν συμβολαιογράφοι, πειθαρχικές αρχές) και αξιώσεις που απορρέουν από δημόσια έγγραφα (παραδείγματος χάριν, συμβολαιογραφικές πράξεις). Συγχρόνως, οι περισσότερες εξωδικαστικές αποφάσεις είναι αποφάσεις που λαμβάνονται από διοικητικούς φορείς και υπόκεινται σε διοικητικά μέτρα εκτέλεσης.
Αρχή σελίδας
Είναι απαραίτητη η έκδοση δικαστικής απόφασης για την αναγκαστική εκτέλεση;
Κατά κανόνα δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει δικαστική απόφαση για την αναγκαστική εκτέλεση· τα δικαστήρια διατάσσουν εκτέλεση με την έκδοση εκτελεστού τίτλου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκδίδεται διαταγή εκτέλεσης, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση ασφαλιστικών μέτρων.
Ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο για να διατάξει την εκτέλεση;
Κατά κανόνα, η εκτέλεση διατάσσεται από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έχει αρμοδιότητα για την εκδίκαση της υπόθεσης η οποία αποτελεί τη βάση της εκτέλεσης. Εάν η βάση της εκτέλεσης δεν είναι δικαστική απόφαση αλλά κάποια άλλη πράξη (παραδείγματος χάριν συμβολαιογραφική πράξη), αρμόδιο για να διατάξει την εκτέλεση είναι το δικαστήριο της κατοικίας ή της έδρας του οφειλέτη – ή ελλείψει αυτών, ο τόπος που βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη τα οποία υπόκεινται σε εκτέλεση. Στην περίπτωση απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου, διατάσσει την εκτέλεση το τοπικό δικαστήριο που βρίσκεται εντός της έδρας του περιφερειακού δικαστηρίου που είναι αρμόδιο βάσει της κατοικίας ή έδρας του οφειλέτη ή ελλείψει αυτών, του τόπου όπου βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη τα οποία υπόκεινται σε εκτέλεση ή στην περίπτωση της Βουδαπέστης, το Κεντρικό Πρωτοδικείο. Άλλοι κανόνες σχετικά με τη δικαιοδοσία ορίζονται στον νόμο LIII του 1994 για την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.
Καθεστώς και αρμοδιότητες του δικαστικού επιμελητή
Τα μέτρα εκτέλεσης υπάγονται στην αρμοδιότητα των δικαστικών επιμελητών (ανεξάρτητων δικαστικών επιμελητών και υπαγόμενων στα περιφερειακά δικαστήρια δικαστικών επιμελητών) και είναι δεσμευτικά για όλους· οι δικαστικοί επιμελητές είναι δημόσια όργανα και ασκούν δημόσιο λειτούργημα.
Βάσει των γενικών κανόνων, οι αξιώσεις του αστικού δικαίου εκτελούνται από ανεξάρτητους δικαστικούς επιμελητές. Οι δικαστικοί αυτοί επιμελητές έχουν ανεξάρτητο νομικό καθεστώς και υπάγονται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, διοριζόμενοι σε ένα δεδομένο τοπικό δικαστήριο με δεδομένες αρμοδιότητες, δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι και αμείβονται από τους πελάτες.
Αρχή σελίδας
Οι δικαστικοί επιμελητές που υπάγονται στα περιφερειακά δικαστήρια ασκούν αρμοδιότητες για την είσπραξη απαιτήσεων υπέρ του Δημοσίου και εργάζονται στα περιφερειακά δικαστήρια ως δικαστικοί υπάλληλοι. Η αρμοδιότητά τους είναι η ίδια με εκείνη του περιφερειακού δικαστηρίου στο οποίο υπάγονται και ο πρόεδρος του περιφερειακού δικαστηρίου ασκεί όλα τα διοικητικά καθήκοντα εποπτείας σχετικά με αυτούς.
Η αίτηση εκτέλεσης πρέπει να γίνεται από ασκούντα το νομικό επάγγελμα;
Οι αιτήσεις εκτέλεσης μπορούν να υποβληθούν στα δικαστήρια σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες πολιτικής δικονομίας: μπορούν να υποβληθούν μέσω δικηγόρου, παρότι η εκπροσώπηση από δικηγόρο δεν είναι απαραίτητη στις διαδικασίες αυτές.
Έξοδα των μέτρων εκτέλεσης
Τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης συνίστανται κυρίως στην αμοιβή του δικαστικού επιμελητή και στα έξοδα εκτέλεσης που προβλέπονται στο νομοθετικό διάταγμα αριθ. 14/1994. (IX. 8.) IM του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με τα τέλη των μέτρων εκτέλεσης. Τα τέλη αναλογούν στο ύψος του ποσού της αξίωσης: όταν το ποσό της αξίωσης είναι υψηλό συνοδεύεται με υψηλότερα τέλη εκτέλεσης, ενώ στην περίπτωση που ο δικαστικός επιμελητής προβαίνει σε μια συγκεκριμένη πράξη το ποσό υπολογίζεται βάσει του χρόνου που απαιτήθηκε για την εκτέλεση της πράξης. Οι δικαστικοί επιμελητές δικαιούνται επιστροφής των εξόδων για τα δικαιολογημένα έξοδα στα οποία προβαίνουν σε συνάρτηση με την εκτέλεση, όπως καθορίζονται στο διάταγμα· επίσης, δικαιούνται το 50% της αμοιβής τους ως αποζημίωση εξόδων κατ’ αποκοπήν. Τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης βασίζονται στο ποσό της αξίωσης στην κατάσχεση του οποίου προβαίνει ο δικαστικός επιμελητής, ενώ στην περίπτωση που προβαίνει σε συγκεκριμένη πράξη, το ποσό των τελών των μέτρων εκτέλεσης είναι πάγιο. Τα μειωμένα ποσά που προβλέπονται στο πλαίσιο της νομικής συνδρομής επίσης ισχύουν και στις διαδικασίες εκτέλεσης· κατά συνέπεια, στην περίπτωση που ο διάδικος αποδείξει ότι δικαιούται νομικής συνδρομής είναι δυνατό κατά την υποβολή αίτησης εκτέλεσης να μην καταβάλει τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης προκαταβολικά και να τύχει απαλλαγής από την καταβολή των δικαστικών τελών που συνδέονται με την εντολή προς εκτέλεση.
Αρχή σελίδας
2.2. Ουσιαστικές προϋποθέσεις
Ποια κριτήρια εφαρμόζουν τα δικαστήρια για να διατάξουν μέτρα εκτέλεσης;
Τα δικαστήρια διατάσσουν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εάν η απόφαση που αποτελεί τη βάση της εκτέλεσης είναι δεσμευτική, οριστική ή εκδόθηκε στο πλαίσιο προσωρινής απόφασης όπου τέθηκε προθεσμία και η προθεσμία έληξε.
Σύμφωνα με έναν ειδικό κανόνα, μπορεί να επιτραπεί εκτέλεση για την είσπραξη διατροφής παιδιού που αφορά καθυστερημένες δόσεις διατροφής για διάστημα άνω των έξι μηνών, εφόσον ο διάδικος που υποβάλλει την αίτηση για μέτρα εκτέλεσης ισχυρίζεται ότι η καθυστέρηση της καταβολής διατροφής του παιδιού μπορεί να απορρέει από δόλια συμπεριφορά του οφειλέτη ή ότι ο οφειλέτης δεν κατέβαλε τη διατροφή λόγω σοβαρής αιτίας. Στην περίπτωση εκτέλεσης απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου εξετάζεται επίσης εάν η έκδοση μιας τέτοιας απόφασης επιτρέπεται βάσει του νόμου, των διεθνών συνθηκών, καθώς και των αμοιβαίων υποχρεώσεων ή κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποια κριτήρια εφαρμόζουν τα δικαστήρια για να διατάξουν μέτρα εκτέλεσης έναντι οφειλετών;
Όσον αφορά τους οφειλέτες, τα δικαστήρια εξετάζουν τα στοιχεία που υποβάλλονται από τον αιτούντα τα μέτρα εκτέλεσης, όπως περιέχονται στο συμπληρωμένο επίσημο έντυπο αίτησης για μέτρα εκτέλεσης, ήτοι:
το όνομα του οφειλέτη και τα απαραίτητα στοιχεία ταυτότητάς του,
αναλόγως των περιστάσεων, την κατοικία του οφειλέτη, τον τόπο εργασίας ή την έδρα και τον τόπο που βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία αποτελούν αντικείμενο της εκτέλεσης (το μέρος που υποβάλλει αίτηση μέτρων εκτέλεσης πρέπει να υποβάλει τουλάχιστον ένα από τα στοιχεία αυτά).
Η εντολή προς εκτέλεση είναι δυνατή μόνον εφόσον το δικαστήριο διαθέτει τα παραπάνω στοιχεία.
3. Περιεχόμενο και φύση των μέτρων εκτέλεσης
3.1. Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης;
Αντικείμενο εκτέλεσης μπορούν να αποτελέσουν τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία:
Χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά στην περίπτωση φυσικών προσώπων ο νόμος προβλέπει απαλλαγή από την εκτέλεση για ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό.
Κινητά αλλά όχι εκείνα που είναι απαραίτητα για τη διαβίωση και δεν δύνανται να κατασχεθούν γιατί είναι ακατάσχετα βάσει του νόμου, όπως για παράδειγμα:
είδη ρουχισμού,
επίπλωση του σπιτιού που αντιστοιχεί στον αριθμό των μελών της οικογένειας του οφειλέτη,
απαραίτητα φάρμακα λόγω ασθένειας του οφειλέτη κλπ.
Ακίνητα (ανεξάρτητα από τη φύση τους, τη χρήση, τα δικαιώματα και τις επιβαρύνσεις των ακινήτων και των στοιχείων που έχουν καταχωριστεί στο κτηματολόγιο)· πάντως εξαιρούνται της εκτέλεσης τα ακίνητα που, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθάρισης, δεν θεωρούνται ότι ανήκουν στην περιουσία του οφειλέτη.
Πέραν των όσων αναφέρονται παραπάνω, τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία μπορούν επίσης να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης: μισθοί, συντάξεις ή άλλα έσοδα του οφειλέτη (προβλέπεται επίσης ένα συγκεκριμένο ποσοστό εξαίρεσης και στον τομέα αυτό), μετοχές, οφειλές τρίτων κλπ.
3.2. Ποιες είναι οι συνέπειες των μέτρων εκτέλεσης;
Οι οφειλέτες που δεν συμμορφώνονται με την εντολή προς εκτέλεση μπορούν να διαθέτουν την περιουσία τους;
Στην περίπτωση δέσμευσης κινητής περιουσίας και τραπεζικών λογαριασμών, το δικαίωμα του οφειλέτη να διαθέτει τα περιουσιακά του στοιχεία παύει· στην περίπτωση που η δεσμευμένη περιουσία υπόκειται σε κατάσχεση, παύει επίσης να είναι στην κατοχή του οφειλέτη. Εάν κατασχεθούν ορισμένα ακίνητα, ο οφειλέτης μπορεί να τα διαθέτει, αλλά επιβαρυμένα με την εντολή εκτέλεσης.
Αρχή σελίδας
Επιβάλλονται κυρώσεις στους οφειλέτες που δεν συμμορφώνονται με τα μέτρα εκτέλεσης;
Το δικαστήριο επιβάλλει χρηματική ποινή κατά ανώτατο όριο 500.000 HUF στον οφειλέτη που αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωσή του/της, όπως προβλέπεται από τον νόμο ή εμποδίζει τα μέτρα εκτέλεσης με τη συμπεριφορά του/της.
Εάν κατά τη διάρκεια των μέτρων εκτέλεσης ο οφειλέτης προβάλει σωματική αντίσταση, ο δικαστικός επιμελητής απευθύνεται στην αστυνομία για την επιβολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη.
Εάν ο οφειλέτης εμποδίζει τις διαδικασίες εκτέλεσης εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή βιαίως, τότε μπορεί να υποστεί ποινική δίωξη. Ο οφειλέτης επίσης υπέχει ποινική ευθύνη εάν αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία στο πλαίσιο της εκτέλεσης, αφαιρώντας τη σφραγίδα που επιτίθεται κατά τη διαδικασία εκτέλεσης ή ανοίγοντας σφραγισμένα αντικείμενα που αποτελούν αντικείμενο δέσμευσης ή κατάσχεσης (απαγόρευση της θραύσης της σφραγίδας).
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των τραπεζών όσον αφορά την αποκάλυψη πληροφοριών και το πάγωμα λογαριασμών;
Οι τράπεζες υποχρεούνται να αποκαλύπτουν πληροφορίες σχετικά με τον οφειλέτη και την οικονομική του/της κατάσταση όταν ζητηθεί από τον δικαστικό επιμελητή και βάσει της εντολής του δικαστικού επιμελητή για να μεταφέρουν ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό από τον τραπεζικό λογαριασμό του οφειλέτη στο δικαστικό επιμελητή και σε ορισμένες περιπτώσεις να δεσμεύουν τον τραπεζικό λογαριασμό. Οι τράπεζες αναλαμβάνουν την αστική ευθύνη για την εκτέλεση τέτοιου είδους μέτρων.
Τι κυρώσεις εφαρμόζονται έναντι τρίτων εάν αρνηθούν την εκτέλεση των μέτρων;
Εάν η τράπεζα δεν εκτελέσει τις υποχρεώσεις της όπως απορρέουν από την αναγκαστική εκτέλεση, μπορεί να υποχρεωθεί να καταβάλει χρηματική ποινή καθώς και το ποσό της αξίωσης που δεν καταβλήθηκε με υπαιτιότητά της. Το ίδιο ισχύει και για όλους όσους συμμετέχουν στη διαδικασία, καθώς επίσης για τον εργοδότη του οφειλέτη ο οποίος αναλαμβάνει αντίστοιχη ευθύνη όσον αφορά την επίσχεση μισθού που διατάσσεται από τον δικαστικό επιμελητή.
Αρχή σελίδας
3.3. Ποια είναι η ισχύς των μέτρων αυτών;
Προβλέπεται κάποια προθεσμία από το νόμο ή από την απόφαση του δικαστηρίου;
Η εκτέλεση γίνεται εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο αστικό δίκαιο (κατά κανόνα προβλέπεται πενταετής προθεσμία), η οποία αρχίζει από την ημερομηνία έκδοσης της οριστικής απόφασης του δικαστηρίου. Όσον αφορά αίτηση που υποβλήθηκε μετά την παραγραφή της αξίωσης, η εκτέλεση δεν μπορεί να διαταχθεί και οι διαδικασίες που έγιναν παλαιότερα δεν μπορούν να ξεκινήσουν εκ νέου. Οποιοδήποτε μέτρο εκτέλεσης μπορεί να διακόψει την παραγραφή μιας αξίωσης - το ίδιο ισχύει με τη δικαστική διαδικασία για την αναγνώριση της αξίωσης - και η προθεσμία παραγραφής ξεκινά εκ νέου.
4. Τα μέτρα της διαταγής εκτέλεσης υπόκεινται σε ένδικα μέσα;
α) Ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου
Εάν το δικαστήριο διατάξει εκτέλεση με την έκδοση του λεγόμενου εκτελεστού τίτλου, είναι δυνατή η ανάκλησή του ή η ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου με την άσκηση ενδίκου μέσου, εάν το δικαστήριο αποφανθεί ότι ο εκτελεστός τίτλος δεν είναι βάσιμος.
Ποιος μπορεί να υποβάλλει αίτηση για την ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και την ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου;
Η ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και η ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου μπορούν να ζητηθούν από τον οφειλέτη, τον αιτούντα την αναγκαστική εκτέλεση ή αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την υποβολή της αίτησης;
Το δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση.
Ποια είναι η προθεσμία για την υποβολή της αίτησης;
Δεν προβλέπεται καμία προθεσμία για την υποβολή της αίτησης· μπορεί να υποβληθεί ανά πάσα στιγμή.
Ποιες συνέπειες έχει η αίτηση;
Εάν η αίτηση γίνει δεκτή από το δικαστήριο, το δικαστήριο διατάσσει την ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και την ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου· ο διάδικος δικαιούται να ασκήσει ένδικα μέσα κατά της απόφασης.
Αρχή σελίδας
β) Ένδικα μέσα κατά της εκτέλεσης
Στις περιπτώσεις όπου η εκτέλεση γίνεται βάσει δικαστικής απόφασης, μπορούν να ασκηθούν ένδικα μέσα κατά της εν λόγω απόφασης.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την απόφαση;
Ένδικα μέσα μπορούν να ασκηθούν από τον οφειλέτη ή τον αιτούντα την εκτέλεση.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την άσκηση των ενδίκων μέσων;
Τα ένδικα μέσα ασκούνται στο δικαστήριο που διατάσσει την εκτέλεση και απευθύνονται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Το Εφετείο έχει αρμοδιότητα για την εξέταση των ενδίκων μέσων.
Ποια είναι η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι 15 ημέρες από την έκδοση της απόφασης.
Ποιες είναι οι συνέπειες των ενδίκων μέσων;
Εάν η απόφαση εκτέλεσης την οποία εκδίδει το δικαστήριο είναι ορθή επί της ουσίας, το Εφετείο την εγκρίνει, ενώ σε διαφορετική περίπτωση την τροποποιεί. Σε περίπτωση παραβίασης των δικονομικών κανόνων, το Εφετείο ακυρώνει την απόφαση και καλεί το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση εκτέλεσης να λάβει άλλη απόφαση.
γ) Ένδικα μέσα κατά της απόφασης που απορρίπτει εκτελεστό τίτλο
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την απόφαση;
Ο αιτών την εκτέλεση μπορεί να ασκήσει ένδικα μέσα κατά της απόφασης που απορρίπτει εκτελεστό τίτλο.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Τα ένδικα μέσα υποβάλλονται στο δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση και απευθύνονται στο Εφετείο. Το Εφετείο έχει αρμοδιότητα για την εξέταση των ενδίκων μέσων.
Ποια είναι η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι 15 ημέρες από την έκδοση της απόφασης εκτέλεσης.
Ποιες είναι οι συνέπειες της άσκησης ενδίκων μέσων;
Εάν η απόφαση του δικαστηρίου που διατάσσει εκτέλεση είναι ορθή επί της ουσίας, το Εφετείο την εγκρίνει, ενώ σε διαφορετική περίπτωση την τροποποιεί. Στην περίπτωση παραβίασης των δικονομικών κανόνων, το Εφετείο ακυρώνει την απόφαση και προτρέπει το δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση να εκδώσει άλλη απόφαση.
Αρχή σελίδας
Μετά την απόφαση εκτέλεσης, ο δικαστικός επιμελητής λαμβάνει ανεξάρτητα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ δεν απαιτείται καμία άδεια δικαστηρίου για τη διεξαγωγή των πράξεων αυτών. Προβλέπεται ειδικό ένδικο μέσο, με την άσκηση ανακοπής· η ανακοπή ασκείται από τον οφειλέτη, τον αιτούντα την εκτέλεση ή τρίτο ενδιαφερόμενο. Η ανακοπή πρέπει να ασκηθεί εντός 15 ημερών από τη λήψη των μέτρων εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή. Εάν ο αιτών ενημερώθηκε για τα μέτρα αυτά αργότερα ή παρεμποδίστηκε όσον αφορά την άσκηση της ανακοπής εντός 15 ημερών από τη λήψη των μέτρων εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή, η προθεσμία άσκησης ανακοπής υπολογίζεται από την ημερομηνία της ενημέρωσης σχετικά με τα μέτρα ή της άρσης του εμποδίου. Πέραν των 6 μηνών μετά τη λήψη των μέτρων εκτέλεσης δεν μπορεί να ασκηθεί ανακοπή. Βάσει παραδεκτής ανακοπής, το δικαστήριο ακυρώνει το μέτρο που παραβιάζει τον νόμο και στην περίπτωση παράλειψης εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή, διατάσσει τον δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει το μέτρο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση απορρίπτει την ανακοπή.
Πέραν των προαναφερθέντων ενδίκων μέσων, υπάρχει επίσης η δυνατότητα λήξης της εκτελέσεως. Η εκτέλεση λήγει με δικαστική απόφαση, εφόσον ζητηθεί από τον αιτούντα την εκτέλεση και η πράξη αυτή δεν παραβιάζει δικαιώματα τρίτων ή διέπεται από άλλη νομοθετική διάταξη. Παραδείγματος χάριν, η εκτέλεση λήγει εάν ο οφειλέτης καταβάλει το χρέος του. Η εκτέλεση λήγει με απόφαση του δικαστηρίου ακόμη και αν έχει συμφωνηθεί βάσει επίσημου εγγράφου ότι η οριστική απόφαση ακυρώνει τη διαταγή εκτέλεσης.
Στη διαδικασία εκτέλεσης είναι επίσης δυνατό για έναν τρίτο, που είναι δικαιούχος αγαθού το οποίο περιλαμβάνεται στα περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν αντικείμενο της εκτέλεσης βάσει εμπραγμάτου δικαιώματος ή άλλου δικαιώματος που αποτρέπει την πώληση στο πλαίσιο της εκτέλεσης, να ασκήσει ανακοπή κατά του αιτούντος την εκτέλεση ώστε να αφαιρεθεί το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο από τη διαδικασία των εκτελεστικών μέτρων. Εάν το δικαστήριο δεχτεί την τριτανακοπή, αφαιρεί το περιουσιακό στοιχείο του ανακόπτοντος. Εάν το περιουσιακό αυτό στοιχείο έχει ήδη πωληθεί, ο νικήσας διάδικος λαμβάνει το χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στην τιμή πωλήσεως.
Source : http://ec.europa.eu/civiljustice
1. Τι σημαίνει ο όρος «εκτέλεση» στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις;
2. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εκτελεστεί ένας τίτλος ή μία απόφαση;
2.1. Διαδικασία
2.2. Ουσιαστικές προϋποθέσεις
3. Περιεχόμενο και φύση των μέτρων εκτέλεσης
3.1. Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης;
3.2. Ποιες είναι οι συνέπειες των μέτρων εκτέλεσης;
3.3. Ποια είναι η ισχύς των μέτρων αυτών;
4. Τα μέτρα της διαταγής εκτέλεσης υπόκεινται σε ένδικα μέσα;
1. Τι σημαίνει ο όρος «εκτέλεση» στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις;
Παρακαλείστε να ορίσετε τον όρο «εκτέλεση»
«Εκτέλεση» είναι μια αστική εξωδικαστική διαδικασία μέσω της οποίας το κράτος προβαίνει στην ικανοποίηση των αξιώσεων που απορρέουν από δικαστικές αποφάσεις και άλλα έγγραφα τα οποία ορίζονται στο νόμο μέσω της εφαρμογής αναγκαστικών μέτρων.
Παρακαλείστε να συνοψίσετε τα μέτρα εκτέλεσης που δύνανται να υποχρεώσουν τον οφειλέτη να προβεί σε πράξη ή παράλειψη ή εκτέλεση πληρωμής
Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εν μέρει περιορίζουν τα δικαιώματα κυριότητας του οφειλέτη και εν μέρει τα προσωπικά του δικαιώματα· τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας μπορούν να ληφθούν από δικαστήρια και δικαστικούς επιμελητές, ενώ μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε προσωπικό επίπεδο μπορούν να εφαρμοστούν από την αστυνομία, βάσει διατάξεων των δικαστηρίων και των δικαστικών επιμελητών. Τα σημαντικότερα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας είναι τα ακόλουθα:
εκχώρηση μισθών ή άλλων εσόδων,
κατάσχεση και πώληση προσωπικών περιουσιακών στοιχείων,
παρακράτηση ποσών που διαχειρίζονται χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών,
κατάσχεση της απαίτησης του οφειλέτη έναντι τρίτων,
κατάσχεση και πώληση ακινήτων,
επιβολή προστίμων.
2. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εκτελεστεί ένας τίτλος ή μία απόφαση;
2.1. Διαδικασία
Ποιες αποφάσεις είναι εκτελεστές;
Κυρίως οι δικαστικές αποφάσεις μπορούν να εκτελεστούν μέσω δικαστικής εκτέλεσης. Στις εξωδικαστικές αποφάσεις που μπορούν να εκτελεστούν μέσω διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης περιλαμβάνονται οι αποφάσεις που εκδίδουν διάφοροι λειτουργοί της δικαιοσύνης (παραδείγματος χάριν συμβολαιογράφοι, πειθαρχικές αρχές) και αξιώσεις που απορρέουν από δημόσια έγγραφα (παραδείγματος χάριν, συμβολαιογραφικές πράξεις). Συγχρόνως, οι περισσότερες εξωδικαστικές αποφάσεις είναι αποφάσεις που λαμβάνονται από διοικητικούς φορείς και υπόκεινται σε διοικητικά μέτρα εκτέλεσης.
Αρχή σελίδας
Είναι απαραίτητη η έκδοση δικαστικής απόφασης για την αναγκαστική εκτέλεση;
Κατά κανόνα δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει δικαστική απόφαση για την αναγκαστική εκτέλεση· τα δικαστήρια διατάσσουν εκτέλεση με την έκδοση εκτελεστού τίτλου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκδίδεται διαταγή εκτέλεσης, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση ασφαλιστικών μέτρων.
Ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο για να διατάξει την εκτέλεση;
Κατά κανόνα, η εκτέλεση διατάσσεται από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έχει αρμοδιότητα για την εκδίκαση της υπόθεσης η οποία αποτελεί τη βάση της εκτέλεσης. Εάν η βάση της εκτέλεσης δεν είναι δικαστική απόφαση αλλά κάποια άλλη πράξη (παραδείγματος χάριν συμβολαιογραφική πράξη), αρμόδιο για να διατάξει την εκτέλεση είναι το δικαστήριο της κατοικίας ή της έδρας του οφειλέτη – ή ελλείψει αυτών, ο τόπος που βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη τα οποία υπόκεινται σε εκτέλεση. Στην περίπτωση απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου, διατάσσει την εκτέλεση το τοπικό δικαστήριο που βρίσκεται εντός της έδρας του περιφερειακού δικαστηρίου που είναι αρμόδιο βάσει της κατοικίας ή έδρας του οφειλέτη ή ελλείψει αυτών, του τόπου όπου βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη τα οποία υπόκεινται σε εκτέλεση ή στην περίπτωση της Βουδαπέστης, το Κεντρικό Πρωτοδικείο. Άλλοι κανόνες σχετικά με τη δικαιοδοσία ορίζονται στον νόμο LIII του 1994 για την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.
Καθεστώς και αρμοδιότητες του δικαστικού επιμελητή
Τα μέτρα εκτέλεσης υπάγονται στην αρμοδιότητα των δικαστικών επιμελητών (ανεξάρτητων δικαστικών επιμελητών και υπαγόμενων στα περιφερειακά δικαστήρια δικαστικών επιμελητών) και είναι δεσμευτικά για όλους· οι δικαστικοί επιμελητές είναι δημόσια όργανα και ασκούν δημόσιο λειτούργημα.
Βάσει των γενικών κανόνων, οι αξιώσεις του αστικού δικαίου εκτελούνται από ανεξάρτητους δικαστικούς επιμελητές. Οι δικαστικοί αυτοί επιμελητές έχουν ανεξάρτητο νομικό καθεστώς και υπάγονται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, διοριζόμενοι σε ένα δεδομένο τοπικό δικαστήριο με δεδομένες αρμοδιότητες, δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι και αμείβονται από τους πελάτες.
Αρχή σελίδας
Οι δικαστικοί επιμελητές που υπάγονται στα περιφερειακά δικαστήρια ασκούν αρμοδιότητες για την είσπραξη απαιτήσεων υπέρ του Δημοσίου και εργάζονται στα περιφερειακά δικαστήρια ως δικαστικοί υπάλληλοι. Η αρμοδιότητά τους είναι η ίδια με εκείνη του περιφερειακού δικαστηρίου στο οποίο υπάγονται και ο πρόεδρος του περιφερειακού δικαστηρίου ασκεί όλα τα διοικητικά καθήκοντα εποπτείας σχετικά με αυτούς.
Η αίτηση εκτέλεσης πρέπει να γίνεται από ασκούντα το νομικό επάγγελμα;
Οι αιτήσεις εκτέλεσης μπορούν να υποβληθούν στα δικαστήρια σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες πολιτικής δικονομίας: μπορούν να υποβληθούν μέσω δικηγόρου, παρότι η εκπροσώπηση από δικηγόρο δεν είναι απαραίτητη στις διαδικασίες αυτές.
Έξοδα των μέτρων εκτέλεσης
Τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης συνίστανται κυρίως στην αμοιβή του δικαστικού επιμελητή και στα έξοδα εκτέλεσης που προβλέπονται στο νομοθετικό διάταγμα αριθ. 14/1994. (IX. 8.) IM του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με τα τέλη των μέτρων εκτέλεσης. Τα τέλη αναλογούν στο ύψος του ποσού της αξίωσης: όταν το ποσό της αξίωσης είναι υψηλό συνοδεύεται με υψηλότερα τέλη εκτέλεσης, ενώ στην περίπτωση που ο δικαστικός επιμελητής προβαίνει σε μια συγκεκριμένη πράξη το ποσό υπολογίζεται βάσει του χρόνου που απαιτήθηκε για την εκτέλεση της πράξης. Οι δικαστικοί επιμελητές δικαιούνται επιστροφής των εξόδων για τα δικαιολογημένα έξοδα στα οποία προβαίνουν σε συνάρτηση με την εκτέλεση, όπως καθορίζονται στο διάταγμα· επίσης, δικαιούνται το 50% της αμοιβής τους ως αποζημίωση εξόδων κατ’ αποκοπήν. Τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης βασίζονται στο ποσό της αξίωσης στην κατάσχεση του οποίου προβαίνει ο δικαστικός επιμελητής, ενώ στην περίπτωση που προβαίνει σε συγκεκριμένη πράξη, το ποσό των τελών των μέτρων εκτέλεσης είναι πάγιο. Τα μειωμένα ποσά που προβλέπονται στο πλαίσιο της νομικής συνδρομής επίσης ισχύουν και στις διαδικασίες εκτέλεσης· κατά συνέπεια, στην περίπτωση που ο διάδικος αποδείξει ότι δικαιούται νομικής συνδρομής είναι δυνατό κατά την υποβολή αίτησης εκτέλεσης να μην καταβάλει τα έξοδα των μέτρων εκτέλεσης προκαταβολικά και να τύχει απαλλαγής από την καταβολή των δικαστικών τελών που συνδέονται με την εντολή προς εκτέλεση.
Αρχή σελίδας
2.2. Ουσιαστικές προϋποθέσεις
Ποια κριτήρια εφαρμόζουν τα δικαστήρια για να διατάξουν μέτρα εκτέλεσης;
Τα δικαστήρια διατάσσουν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εάν η απόφαση που αποτελεί τη βάση της εκτέλεσης είναι δεσμευτική, οριστική ή εκδόθηκε στο πλαίσιο προσωρινής απόφασης όπου τέθηκε προθεσμία και η προθεσμία έληξε.
Σύμφωνα με έναν ειδικό κανόνα, μπορεί να επιτραπεί εκτέλεση για την είσπραξη διατροφής παιδιού που αφορά καθυστερημένες δόσεις διατροφής για διάστημα άνω των έξι μηνών, εφόσον ο διάδικος που υποβάλλει την αίτηση για μέτρα εκτέλεσης ισχυρίζεται ότι η καθυστέρηση της καταβολής διατροφής του παιδιού μπορεί να απορρέει από δόλια συμπεριφορά του οφειλέτη ή ότι ο οφειλέτης δεν κατέβαλε τη διατροφή λόγω σοβαρής αιτίας. Στην περίπτωση εκτέλεσης απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου εξετάζεται επίσης εάν η έκδοση μιας τέτοιας απόφασης επιτρέπεται βάσει του νόμου, των διεθνών συνθηκών, καθώς και των αμοιβαίων υποχρεώσεων ή κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποια κριτήρια εφαρμόζουν τα δικαστήρια για να διατάξουν μέτρα εκτέλεσης έναντι οφειλετών;
Όσον αφορά τους οφειλέτες, τα δικαστήρια εξετάζουν τα στοιχεία που υποβάλλονται από τον αιτούντα τα μέτρα εκτέλεσης, όπως περιέχονται στο συμπληρωμένο επίσημο έντυπο αίτησης για μέτρα εκτέλεσης, ήτοι:
το όνομα του οφειλέτη και τα απαραίτητα στοιχεία ταυτότητάς του,
αναλόγως των περιστάσεων, την κατοικία του οφειλέτη, τον τόπο εργασίας ή την έδρα και τον τόπο που βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία αποτελούν αντικείμενο της εκτέλεσης (το μέρος που υποβάλλει αίτηση μέτρων εκτέλεσης πρέπει να υποβάλει τουλάχιστον ένα από τα στοιχεία αυτά).
Η εντολή προς εκτέλεση είναι δυνατή μόνον εφόσον το δικαστήριο διαθέτει τα παραπάνω στοιχεία.
3. Περιεχόμενο και φύση των μέτρων εκτέλεσης
3.1. Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης;
Αντικείμενο εκτέλεσης μπορούν να αποτελέσουν τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία:
Χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά στην περίπτωση φυσικών προσώπων ο νόμος προβλέπει απαλλαγή από την εκτέλεση για ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό.
Κινητά αλλά όχι εκείνα που είναι απαραίτητα για τη διαβίωση και δεν δύνανται να κατασχεθούν γιατί είναι ακατάσχετα βάσει του νόμου, όπως για παράδειγμα:
είδη ρουχισμού,
επίπλωση του σπιτιού που αντιστοιχεί στον αριθμό των μελών της οικογένειας του οφειλέτη,
απαραίτητα φάρμακα λόγω ασθένειας του οφειλέτη κλπ.
Ακίνητα (ανεξάρτητα από τη φύση τους, τη χρήση, τα δικαιώματα και τις επιβαρύνσεις των ακινήτων και των στοιχείων που έχουν καταχωριστεί στο κτηματολόγιο)· πάντως εξαιρούνται της εκτέλεσης τα ακίνητα που, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθάρισης, δεν θεωρούνται ότι ανήκουν στην περιουσία του οφειλέτη.
Πέραν των όσων αναφέρονται παραπάνω, τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία μπορούν επίσης να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης: μισθοί, συντάξεις ή άλλα έσοδα του οφειλέτη (προβλέπεται επίσης ένα συγκεκριμένο ποσοστό εξαίρεσης και στον τομέα αυτό), μετοχές, οφειλές τρίτων κλπ.
3.2. Ποιες είναι οι συνέπειες των μέτρων εκτέλεσης;
Οι οφειλέτες που δεν συμμορφώνονται με την εντολή προς εκτέλεση μπορούν να διαθέτουν την περιουσία τους;
Στην περίπτωση δέσμευσης κινητής περιουσίας και τραπεζικών λογαριασμών, το δικαίωμα του οφειλέτη να διαθέτει τα περιουσιακά του στοιχεία παύει· στην περίπτωση που η δεσμευμένη περιουσία υπόκειται σε κατάσχεση, παύει επίσης να είναι στην κατοχή του οφειλέτη. Εάν κατασχεθούν ορισμένα ακίνητα, ο οφειλέτης μπορεί να τα διαθέτει, αλλά επιβαρυμένα με την εντολή εκτέλεσης.
Αρχή σελίδας
Επιβάλλονται κυρώσεις στους οφειλέτες που δεν συμμορφώνονται με τα μέτρα εκτέλεσης;
Το δικαστήριο επιβάλλει χρηματική ποινή κατά ανώτατο όριο 500.000 HUF στον οφειλέτη που αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωσή του/της, όπως προβλέπεται από τον νόμο ή εμποδίζει τα μέτρα εκτέλεσης με τη συμπεριφορά του/της.
Εάν κατά τη διάρκεια των μέτρων εκτέλεσης ο οφειλέτης προβάλει σωματική αντίσταση, ο δικαστικός επιμελητής απευθύνεται στην αστυνομία για την επιβολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη.
Εάν ο οφειλέτης εμποδίζει τις διαδικασίες εκτέλεσης εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή βιαίως, τότε μπορεί να υποστεί ποινική δίωξη. Ο οφειλέτης επίσης υπέχει ποινική ευθύνη εάν αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία στο πλαίσιο της εκτέλεσης, αφαιρώντας τη σφραγίδα που επιτίθεται κατά τη διαδικασία εκτέλεσης ή ανοίγοντας σφραγισμένα αντικείμενα που αποτελούν αντικείμενο δέσμευσης ή κατάσχεσης (απαγόρευση της θραύσης της σφραγίδας).
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των τραπεζών όσον αφορά την αποκάλυψη πληροφοριών και το πάγωμα λογαριασμών;
Οι τράπεζες υποχρεούνται να αποκαλύπτουν πληροφορίες σχετικά με τον οφειλέτη και την οικονομική του/της κατάσταση όταν ζητηθεί από τον δικαστικό επιμελητή και βάσει της εντολής του δικαστικού επιμελητή για να μεταφέρουν ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό από τον τραπεζικό λογαριασμό του οφειλέτη στο δικαστικό επιμελητή και σε ορισμένες περιπτώσεις να δεσμεύουν τον τραπεζικό λογαριασμό. Οι τράπεζες αναλαμβάνουν την αστική ευθύνη για την εκτέλεση τέτοιου είδους μέτρων.
Τι κυρώσεις εφαρμόζονται έναντι τρίτων εάν αρνηθούν την εκτέλεση των μέτρων;
Εάν η τράπεζα δεν εκτελέσει τις υποχρεώσεις της όπως απορρέουν από την αναγκαστική εκτέλεση, μπορεί να υποχρεωθεί να καταβάλει χρηματική ποινή καθώς και το ποσό της αξίωσης που δεν καταβλήθηκε με υπαιτιότητά της. Το ίδιο ισχύει και για όλους όσους συμμετέχουν στη διαδικασία, καθώς επίσης για τον εργοδότη του οφειλέτη ο οποίος αναλαμβάνει αντίστοιχη ευθύνη όσον αφορά την επίσχεση μισθού που διατάσσεται από τον δικαστικό επιμελητή.
Αρχή σελίδας
3.3. Ποια είναι η ισχύς των μέτρων αυτών;
Προβλέπεται κάποια προθεσμία από το νόμο ή από την απόφαση του δικαστηρίου;
Η εκτέλεση γίνεται εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο αστικό δίκαιο (κατά κανόνα προβλέπεται πενταετής προθεσμία), η οποία αρχίζει από την ημερομηνία έκδοσης της οριστικής απόφασης του δικαστηρίου. Όσον αφορά αίτηση που υποβλήθηκε μετά την παραγραφή της αξίωσης, η εκτέλεση δεν μπορεί να διαταχθεί και οι διαδικασίες που έγιναν παλαιότερα δεν μπορούν να ξεκινήσουν εκ νέου. Οποιοδήποτε μέτρο εκτέλεσης μπορεί να διακόψει την παραγραφή μιας αξίωσης - το ίδιο ισχύει με τη δικαστική διαδικασία για την αναγνώριση της αξίωσης - και η προθεσμία παραγραφής ξεκινά εκ νέου.
4. Τα μέτρα της διαταγής εκτέλεσης υπόκεινται σε ένδικα μέσα;
α) Ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου
Εάν το δικαστήριο διατάξει εκτέλεση με την έκδοση του λεγόμενου εκτελεστού τίτλου, είναι δυνατή η ανάκλησή του ή η ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου με την άσκηση ενδίκου μέσου, εάν το δικαστήριο αποφανθεί ότι ο εκτελεστός τίτλος δεν είναι βάσιμος.
Ποιος μπορεί να υποβάλλει αίτηση για την ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και την ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου;
Η ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και η ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου μπορούν να ζητηθούν από τον οφειλέτη, τον αιτούντα την αναγκαστική εκτέλεση ή αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την υποβολή της αίτησης;
Το δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση.
Ποια είναι η προθεσμία για την υποβολή της αίτησης;
Δεν προβλέπεται καμία προθεσμία για την υποβολή της αίτησης· μπορεί να υποβληθεί ανά πάσα στιγμή.
Ποιες συνέπειες έχει η αίτηση;
Εάν η αίτηση γίνει δεκτή από το δικαστήριο, το δικαστήριο διατάσσει την ανάκληση του εκτελεστού τίτλου και την ακύρωση του εκτελεστήριου τύπου· ο διάδικος δικαιούται να ασκήσει ένδικα μέσα κατά της απόφασης.
Αρχή σελίδας
β) Ένδικα μέσα κατά της εκτέλεσης
Στις περιπτώσεις όπου η εκτέλεση γίνεται βάσει δικαστικής απόφασης, μπορούν να ασκηθούν ένδικα μέσα κατά της εν λόγω απόφασης.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την απόφαση;
Ένδικα μέσα μπορούν να ασκηθούν από τον οφειλέτη ή τον αιτούντα την εκτέλεση.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την άσκηση των ενδίκων μέσων;
Τα ένδικα μέσα ασκούνται στο δικαστήριο που διατάσσει την εκτέλεση και απευθύνονται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Το Εφετείο έχει αρμοδιότητα για την εξέταση των ενδίκων μέσων.
Ποια είναι η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι 15 ημέρες από την έκδοση της απόφασης.
Ποιες είναι οι συνέπειες των ενδίκων μέσων;
Εάν η απόφαση εκτέλεσης την οποία εκδίδει το δικαστήριο είναι ορθή επί της ουσίας, το Εφετείο την εγκρίνει, ενώ σε διαφορετική περίπτωση την τροποποιεί. Σε περίπτωση παραβίασης των δικονομικών κανόνων, το Εφετείο ακυρώνει την απόφαση και καλεί το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση εκτέλεσης να λάβει άλλη απόφαση.
γ) Ένδικα μέσα κατά της απόφασης που απορρίπτει εκτελεστό τίτλο
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την απόφαση;
Ο αιτών την εκτέλεση μπορεί να ασκήσει ένδικα μέσα κατά της απόφασης που απορρίπτει εκτελεστό τίτλο.
Ποιο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Τα ένδικα μέσα υποβάλλονται στο δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση και απευθύνονται στο Εφετείο. Το Εφετείο έχει αρμοδιότητα για την εξέταση των ενδίκων μέσων.
Ποια είναι η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων;
Η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι 15 ημέρες από την έκδοση της απόφασης εκτέλεσης.
Ποιες είναι οι συνέπειες της άσκησης ενδίκων μέσων;
Εάν η απόφαση του δικαστηρίου που διατάσσει εκτέλεση είναι ορθή επί της ουσίας, το Εφετείο την εγκρίνει, ενώ σε διαφορετική περίπτωση την τροποποιεί. Στην περίπτωση παραβίασης των δικονομικών κανόνων, το Εφετείο ακυρώνει την απόφαση και προτρέπει το δικαστήριο που διέταξε την εκτέλεση να εκδώσει άλλη απόφαση.
Αρχή σελίδας
Μετά την απόφαση εκτέλεσης, ο δικαστικός επιμελητής λαμβάνει ανεξάρτητα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ δεν απαιτείται καμία άδεια δικαστηρίου για τη διεξαγωγή των πράξεων αυτών. Προβλέπεται ειδικό ένδικο μέσο, με την άσκηση ανακοπής· η ανακοπή ασκείται από τον οφειλέτη, τον αιτούντα την εκτέλεση ή τρίτο ενδιαφερόμενο. Η ανακοπή πρέπει να ασκηθεί εντός 15 ημερών από τη λήψη των μέτρων εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή. Εάν ο αιτών ενημερώθηκε για τα μέτρα αυτά αργότερα ή παρεμποδίστηκε όσον αφορά την άσκηση της ανακοπής εντός 15 ημερών από τη λήψη των μέτρων εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή, η προθεσμία άσκησης ανακοπής υπολογίζεται από την ημερομηνία της ενημέρωσης σχετικά με τα μέτρα ή της άρσης του εμποδίου. Πέραν των 6 μηνών μετά τη λήψη των μέτρων εκτέλεσης δεν μπορεί να ασκηθεί ανακοπή. Βάσει παραδεκτής ανακοπής, το δικαστήριο ακυρώνει το μέτρο που παραβιάζει τον νόμο και στην περίπτωση παράλειψης εκ μέρους του δικαστικού επιμελητή, διατάσσει τον δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει το μέτρο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση απορρίπτει την ανακοπή.
Πέραν των προαναφερθέντων ενδίκων μέσων, υπάρχει επίσης η δυνατότητα λήξης της εκτελέσεως. Η εκτέλεση λήγει με δικαστική απόφαση, εφόσον ζητηθεί από τον αιτούντα την εκτέλεση και η πράξη αυτή δεν παραβιάζει δικαιώματα τρίτων ή διέπεται από άλλη νομοθετική διάταξη. Παραδείγματος χάριν, η εκτέλεση λήγει εάν ο οφειλέτης καταβάλει το χρέος του. Η εκτέλεση λήγει με απόφαση του δικαστηρίου ακόμη και αν έχει συμφωνηθεί βάσει επίσημου εγγράφου ότι η οριστική απόφαση ακυρώνει τη διαταγή εκτέλεσης.
Στη διαδικασία εκτέλεσης είναι επίσης δυνατό για έναν τρίτο, που είναι δικαιούχος αγαθού το οποίο περιλαμβάνεται στα περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν αντικείμενο της εκτέλεσης βάσει εμπραγμάτου δικαιώματος ή άλλου δικαιώματος που αποτρέπει την πώληση στο πλαίσιο της εκτέλεσης, να ασκήσει ανακοπή κατά του αιτούντος την εκτέλεση ώστε να αφαιρεθεί το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο από τη διαδικασία των εκτελεστικών μέτρων. Εάν το δικαστήριο δεχτεί την τριτανακοπή, αφαιρεί το περιουσιακό στοιχείο του ανακόπτοντος. Εάν το περιουσιακό αυτό στοιχείο έχει ήδη πωληθεί, ο νικήσας διάδικος λαμβάνει το χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στην τιμή πωλήσεως.
Source : http://ec.europa.eu/civiljustice
Περί Ελληνο-τουρκικής φιλίας
της Ελίνας Γαληνού
Η προσέγγιση δύο λαών με ιδιότυπες διαφορές και αρκετά πονεμένη Ιστορία είναι ίσως κάτι το δύσκολο. Οταν το παρελθόν των σχέσεών τους (και το παλαιό και το αρκετά πρόσφατο) είναι τόσο οδυνηρό, δεν γίνεται να διαγραφεί. Θα συνέφερε βέβαια κάτι τέτοιο τους Τούρκους, αλλά όχι τους Ελληνες, παρ΄όλους τους ισχυρισμούς κατά τους οποίους, η πρόοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ωφελεί και τους δύο λαούς. Η πρόοδος για να συντελεστεί, θα περάσει πρώτα από τη συνείδηση και την ιστορική αυτογνωσία και των δύο πλευρών. Οσο οδυνηρές και αν είναι οι μνήμες, θα πρέπει να ανατρέξουμε σ΄αυτές και να αντικρύσουμε κατάματα τα γεγονότα. Να παραδεχτούμε λάθη, να εξετάσουμε κίνητρα σε συσχετισμό με τα δεδομένα άλλων εποχών, να αναθεωρήσουμε και να πούμε"Πάνε αυτά, πέρασαν, αύριο είναι μια άλλη μέρα..."
Οι Ελληνες, παρ΄όλα όσα υπέφεραν από τους Τούρκους, έδειξαν με πολλούς τρόπους ως τώρα την θετική τους πρόθεση στην προσέγγιση των δύο λαών. Οι Τούρκοι όμως, μάλλον όχι και δεν γνωρίζουμε ακριβώς, ποιές είναι οι αγκυλώσεις τους. Ισως κατά βάθος, η περίπτωση των Ελλήνων τους θυμίζει μελανές σελίδες του παρελθόντος τους και τους γεμίζει ενοχές . Ισως πάλι, να μην έχουν απαγκιστρωθεί από την περηφάνεια του κατακτητή. Αλλά έστω, αυτά είναι δικά τους προβλήματα.
Τέτοιου είδους προβλήματα όμως, δεν λύνονται διαγράφοντας το παρελθόν ή ακόμα χειρότερα, επιχειρώντας να στρεβλωθεί μέσω ενός άνισου επιμερισμού ευθυνών για δεινά που έχουν συμβεί κάποτε. Διαβάζοντας μια πρόσφατη δημοσίευση στην εφημερίδα "Χουριέτ" σχετικά με το ντοκιμαντέρ "1821", διαπιστώνεται μεταξύ άλλων, το πώς εννοούν ακόμα στην Τουρκία, την "πρόοδο" των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Παρακάμπτοντας εντελώς την τουρκική πλευρά, το κείμενο προβάλει την υπόνοια μιας αποτυχημένης "προσπάθειας των Ελλήνων να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους." Μας λέει ότι η αγανάκτηση της λαικής κοινής γνώμης και μερίδας ιστορικών προς το ντοκιμαντέρ αυτό, καταδεικνύει την μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό που κυριαρχεί ακόμα στην Ελλάδα. Οτι οι Ελλήνες αρνούνται να δούν αλήθειες που τους μειώνουν, ή τα οφέλη που αποκόμισαν από την συμβίωσή τους με τους Οθωμανούς στα τετρακόσια χρόνια. Η προβολή του "1821" όμως σύμφωνα με τον σχολιαστή, ήταν μια "όαση ελπίδας" για την πρόοδο των δύο λαών, καθώς οι συντελεστές του-τους οποίους ονοματίζει κιόλας- κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να δημιουργήσουν συνδετικούς κρίκους μέσω ιστορικών αναφορών...
Κριτικές και σχόλια για το "1821" και την αρτιότητά του σαν ιστορικό ντοκιμαντέρ, δεν κάνουμε άλλες γιατί μάλλον αρκούν αυτές που έγιναν τόσο από μεγάλη μερίδα της λαικής γνώμης όσο και από διακεκριμένους επιστήμονες. Για μας τους ζωντανούς Ελληνες, τα λεγόμενά τους ήταν μια όαση ελπίδας και ας μας συγχωρήσουν οι Τούρκοι γι΄αυτό. Ομως ας καταλάβουν ότι αν περιμένουν μόνο από εμάς να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις "συμφιλίωσης με το παρελθόν", διαγράφοντας κάθε τι που τους υποκινεί ενοχές ή τους ενοχλεί, αυτό δεν θα αποδώσει στην πρόοδο που επιζητούν. Δεν γίνεται και δεν είναι λογικό να φορτωθούμε μονομερώς τα βάρη, του κατακτητικού παρελθόντος των προγόνων τους. Ας είναι περήφανοι για την Οθωμανική τους αυτοκρατορία, αλλά ας μην ζητούν να συμμεριστούμε αυτήν την περηφάνεια, γιατί για μας ήταν ως επί το πλείστον, καταστροφική. ΄
Μπορεί εμείς οι Ελληνες να είμαστε δεκτικοί στις προσπάθειες άλλων λαών να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους, ακόμα και αν υπήρξαν εχθρικοί κάποτε προς εμάς. Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές αυτό. Ομως θα πρέπει και οι άλλοι να αποδεικνύουν μια ανάλογη διάθεση, μέσω πραγματικής αυτοκριτικής για τις αδικίες που διέπραξαν. Είναι δύσκολο, το αναγνωρίζουμε, αλλά ίσως αξίζει τον κόπο. Οι λαοί στο κάτω-κάτω της γραφής, αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι "ως αλλήλων μέλη" καλό είναι να αλληλουποστηρίζονται. Θα είμαστε δίπλα σε κάθε βήμα προόδου τους, αρκεί οι προσπάθειές τους να μην μας αδικούν.
Επειτα και ο Θεός μας, τον δρόμο της Αγάπης και της Συγνώμης μας έδειξε και μ΄αυτές τις αρχές συνέστησε ο Γεννάδιος Σχολάριος το δόγμα μας στον Πορθητή Μωάμεθ, όταν ρωτήθηκε "Τι πιστεύετε υμείς οι Χριστιανοί;"...
Source : infognomonpolitics
Η προσέγγιση δύο λαών με ιδιότυπες διαφορές και αρκετά πονεμένη Ιστορία είναι ίσως κάτι το δύσκολο. Οταν το παρελθόν των σχέσεών τους (και το παλαιό και το αρκετά πρόσφατο) είναι τόσο οδυνηρό, δεν γίνεται να διαγραφεί. Θα συνέφερε βέβαια κάτι τέτοιο τους Τούρκους, αλλά όχι τους Ελληνες, παρ΄όλους τους ισχυρισμούς κατά τους οποίους, η πρόοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ωφελεί και τους δύο λαούς. Η πρόοδος για να συντελεστεί, θα περάσει πρώτα από τη συνείδηση και την ιστορική αυτογνωσία και των δύο πλευρών. Οσο οδυνηρές και αν είναι οι μνήμες, θα πρέπει να ανατρέξουμε σ΄αυτές και να αντικρύσουμε κατάματα τα γεγονότα. Να παραδεχτούμε λάθη, να εξετάσουμε κίνητρα σε συσχετισμό με τα δεδομένα άλλων εποχών, να αναθεωρήσουμε και να πούμε"Πάνε αυτά, πέρασαν, αύριο είναι μια άλλη μέρα..."
Οι Ελληνες, παρ΄όλα όσα υπέφεραν από τους Τούρκους, έδειξαν με πολλούς τρόπους ως τώρα την θετική τους πρόθεση στην προσέγγιση των δύο λαών. Οι Τούρκοι όμως, μάλλον όχι και δεν γνωρίζουμε ακριβώς, ποιές είναι οι αγκυλώσεις τους. Ισως κατά βάθος, η περίπτωση των Ελλήνων τους θυμίζει μελανές σελίδες του παρελθόντος τους και τους γεμίζει ενοχές . Ισως πάλι, να μην έχουν απαγκιστρωθεί από την περηφάνεια του κατακτητή. Αλλά έστω, αυτά είναι δικά τους προβλήματα.
Τέτοιου είδους προβλήματα όμως, δεν λύνονται διαγράφοντας το παρελθόν ή ακόμα χειρότερα, επιχειρώντας να στρεβλωθεί μέσω ενός άνισου επιμερισμού ευθυνών για δεινά που έχουν συμβεί κάποτε. Διαβάζοντας μια πρόσφατη δημοσίευση στην εφημερίδα "Χουριέτ" σχετικά με το ντοκιμαντέρ "1821", διαπιστώνεται μεταξύ άλλων, το πώς εννοούν ακόμα στην Τουρκία, την "πρόοδο" των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Παρακάμπτοντας εντελώς την τουρκική πλευρά, το κείμενο προβάλει την υπόνοια μιας αποτυχημένης "προσπάθειας των Ελλήνων να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους." Μας λέει ότι η αγανάκτηση της λαικής κοινής γνώμης και μερίδας ιστορικών προς το ντοκιμαντέρ αυτό, καταδεικνύει την μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό που κυριαρχεί ακόμα στην Ελλάδα. Οτι οι Ελλήνες αρνούνται να δούν αλήθειες που τους μειώνουν, ή τα οφέλη που αποκόμισαν από την συμβίωσή τους με τους Οθωμανούς στα τετρακόσια χρόνια. Η προβολή του "1821" όμως σύμφωνα με τον σχολιαστή, ήταν μια "όαση ελπίδας" για την πρόοδο των δύο λαών, καθώς οι συντελεστές του-τους οποίους ονοματίζει κιόλας- κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να δημιουργήσουν συνδετικούς κρίκους μέσω ιστορικών αναφορών...
Κριτικές και σχόλια για το "1821" και την αρτιότητά του σαν ιστορικό ντοκιμαντέρ, δεν κάνουμε άλλες γιατί μάλλον αρκούν αυτές που έγιναν τόσο από μεγάλη μερίδα της λαικής γνώμης όσο και από διακεκριμένους επιστήμονες. Για μας τους ζωντανούς Ελληνες, τα λεγόμενά τους ήταν μια όαση ελπίδας και ας μας συγχωρήσουν οι Τούρκοι γι΄αυτό. Ομως ας καταλάβουν ότι αν περιμένουν μόνο από εμάς να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις "συμφιλίωσης με το παρελθόν", διαγράφοντας κάθε τι που τους υποκινεί ενοχές ή τους ενοχλεί, αυτό δεν θα αποδώσει στην πρόοδο που επιζητούν. Δεν γίνεται και δεν είναι λογικό να φορτωθούμε μονομερώς τα βάρη, του κατακτητικού παρελθόντος των προγόνων τους. Ας είναι περήφανοι για την Οθωμανική τους αυτοκρατορία, αλλά ας μην ζητούν να συμμεριστούμε αυτήν την περηφάνεια, γιατί για μας ήταν ως επί το πλείστον, καταστροφική. ΄
Μπορεί εμείς οι Ελληνες να είμαστε δεκτικοί στις προσπάθειες άλλων λαών να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους, ακόμα και αν υπήρξαν εχθρικοί κάποτε προς εμάς. Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές αυτό. Ομως θα πρέπει και οι άλλοι να αποδεικνύουν μια ανάλογη διάθεση, μέσω πραγματικής αυτοκριτικής για τις αδικίες που διέπραξαν. Είναι δύσκολο, το αναγνωρίζουμε, αλλά ίσως αξίζει τον κόπο. Οι λαοί στο κάτω-κάτω της γραφής, αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι "ως αλλήλων μέλη" καλό είναι να αλληλουποστηρίζονται. Θα είμαστε δίπλα σε κάθε βήμα προόδου τους, αρκεί οι προσπάθειές τους να μην μας αδικούν.
Επειτα και ο Θεός μας, τον δρόμο της Αγάπης και της Συγνώμης μας έδειξε και μ΄αυτές τις αρχές συνέστησε ο Γεννάδιος Σχολάριος το δόγμα μας στον Πορθητή Μωάμεθ, όταν ρωτήθηκε "Τι πιστεύετε υμείς οι Χριστιανοί;"...
Source : infognomonpolitics
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)