Οι απειλές από την κλιματική αλλαγή

Τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια αποτελεί η κλιματική αλλαγή, όπως προειδοποιούν τα Ηνωμένα Έθνη σε κείμενο που υπογράφτηκε από τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο Ατσίμ Στέινερ από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ είπε ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να αυξήσει δραματικά την κλίμακα των φυσικών καταστροφών.

Για την τοποθέτησή του βασίστηκε στα στοιχεία της προβλεπόμενης αύξησης κατά 3 έως 4 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια του αιώνα και της ανόδου κατά ένα μέτρο του επιπέδου των θαλασσών.

Οι απειλές είναι πολλές, δήλωσε ο Ακίμ Στάινερ αναφερόμενος στην ξηρασία στη Σομαλία, στις πλημμύρες στο Πακιστάν και στις συνέπειές τους στην αγορά των ειδών διατροφής.

Οι δηλώσεις αυτές έρχονται μετά την κήρυξη των περιοχών της Σομαλίας σε κατάσταση λιμού από τα Ηνωμένα Έθνη.

Μάλιστα φέρνοντας σαν παράδειγμα τη Σομαλία, ο Ατσίμ Στέινερ είπε ότι τέτοιου είδους φαινόμενα σε περίπτωση που συμβούν ταυτόχρονα και αρχίσουν να επηρεάζουν την παγκόσμια και τοπική αγορά τροφίμων μπορούν να οδηγήσουν σε μετατόπιση πληθυσμού και μετανάστευση μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων.

Προειδοποίησε δε, ότι η διεθνής κοινότητα, σε περίπτωση που αυτά τα σενάρια γίνουν πραγματικότητα, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με πραγματικά ακραίες προκλήσεις.

«Τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής δεν αρχίζουν απλώς να φαίνονται, αλλά επιταχύνονται», προειδοποίησε.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-μουν πρόσθεσε από την πλευρά του: «Δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε, η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για τη διεθνή ασφάλεια. Οι λιμοί, η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας αποτελούν απειλές για την ειρήνη και την ασφάλεια» πρόσθεσε.

Η επόμενη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, η οποία θα διεξαχθεί στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής τον Δεκέμβριο, «πρέπει να είναι αποφασιστικής σημασίας» πρόσθεσε ο ΓΓ του ΟΗΕ. «Οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να τεθούν επικεφαλής της αντιμετώπισης, αλλά οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει επίσης να αναλάβουν το μερίδιο των ευθυνών τους. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν απλοί θεατές».

Διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι υπήρξε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και τη Γερμανίας για την τελική μορφή του κειμένου.

Η Ρωσία απέρριψε αρχικά κείμενο του Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο συνδέει την κλιματική αλλαγή με θέματα ασφαλείας. Όμως ο Ρώσος απεσταλμένος στη συνέχεια δέχθηκε να συναινέσει σε ένα πιο «ήπιο» κείμενο.

Η Αμερικανίδα πρέσβης στα Ηνωμένα Έθνη, Σούζαν Ράις, έκανε λόγο για επιτακτική ανάγκη αντιμετώπισης του θέματος της κλιματικής αλλαγής το οποίο αναπόφευκτα πρέπει να συνδεθεί με την ασφάλεια υπογραμμίζοντας την ανάγκη συνεργασίας και δράσης των κρατών.

Τελικά τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας συμφώνησαν σε ένα κείμενο το οποίο κάνει λόγο για «πιθανές επιπτώσεις στον τομέα της ασφάλειας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής».
Source : TA NEA

Τω Αγνώστω Τουρίστα

Δόξα και τιμή στον Αγνωστο Τουρίστα που επιμένει ακόμη να επισκέπτεται τη χώρα μας.


Από τη στιγμή που εμφανίζεται έτοιμος να υποστεί και να αψηφήσει τους ταξιτζήδες και το ΠΑΜΕ, τους «Αγανακτισμένους» και τα τσαντίρια στο Σύνταγμα, τους κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους, τις βρώμικες παραλίες, τις πανάκριβες υπηρεσίες, τα κακά ξενοδοχεία και τους πονηρούς μαγαζάτορες τού αξίζει κάθε έπαινος και όλα τα συγχαρητήρια.

Διότι κάποτε η Ελλάδα γεννούσε ήρωες. Αλλά τώρα μόνο ήρωες μπορούν να την επισκεφθούν!

Θα μου πείτε ότι οι ταξιτζήδες έχουν δίκιο. Και θα σας αντιτείνω ότι ο καθένας δικαιούται να θεωρεί ότι έχει δίκιο. Αρα, ότι όλοι κατά την άποψή τους έχουν δίκιο.

Κι εγώ έχω δίκιο να θεωρώ ντροπή έναν Παναθηναϊκό με αρχηγό τον Σαριέγκι και σέντερ φορ τον... Τότσε (!) αλλά αυτός δεν είναι λόγος να αρπάξω το περιβραχιόνιο, να φορέσω τη φανέλα και να μπω στο γήπεδο.

Το ζητούμενο συνεπώς είναι να ζούμε σε μια κοινωνία της οποίας η συνολική λειτουργία δεν θα καταλύεται από το δίκιο του καθενός. Ακόμη περισσότερο που το δίκιο του καθενός δεν είναι απαραιτήτως το δίκιο όλων.

Οι ταξιτζήδες, ας πούμε, έχουν οργανώσει μια μαύρη αγορά αδειών ταξί και ζητούν τώρα να μην καταργηθεί η μαύρη αγορά με το επιχείρημα ότι «δανείστηκαν» για να πάρουν μέρος στο νταραβέρι - με την ευκαιρία: θα ήμουν πολύ περίεργος να μάθω πόσες αγοραπωλησίες από αυτές που έγιναν με τα «δανεικά» έχουν δηλωθεί στην Εφορία...

Στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή, το «δίκιο» των διαμαρτυρομένων απαιτεί τη διατήρηση μιας μαύρης αγοράς ή έστω κάτι παραπλήσιου. Δίκιο και προφανώς συμφέρει όσους ποντάρισαν σ' αυτήν. Αλλά γιατί είναι απαραιτήτως δίκιο και για τους υπόλοιπους;

Διότι πέρα από τα καλαμπούρια και πέρα από τους ταξιτζήδες, το ζητούμενο είναι να αποφασίσουμε τι χώρα θέλουμε. Μια χώρα η οποία θα κινείται συνεχώς γύρω από το δίκιο του καθενός που νομίζει ότι έχει δίκιο ή μια χώρα που θα στραφεί σε μια λογική αλλαγής, ανοίγματος και ανάπτυξης;

Η πρώτη επιλογή μυρίζει έντονα κλεισούρα. Τη θέλουμε την κλεισούρα; Ε, λοιπόν, πολύ φοβούμαι πως τη θέλουμε.

Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι είμαστε η μοναδική δυτική χώρα που έχει βαφτίσει «κοινωνία» τον χειρότερο εαυτό της. Η ανικανότητα, η συναλλαγή, η αδυναμία προσαρμογής, η αντιπαραγωγικότητα, οι στρεβλές αντιλήψεις, η παραοικονομία, όλα αυτά θεωρούνται κεκτημένα που δεν πρέπει να αλλάξουν για λόγους εθνικής ιδιοσυστασίας.

Κι έτσι ο καθένας που μετέχει στο νταραβέρι έχει κάθε δίκιο να μη θέλει να αλλάξει τίποτα.

Source : TA NEA