Η θεαματική ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κυρηναϊκής στις 6 Μαρτίου μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της Λιβύης, όπως μπορεί να οδηγήσει στην ενίσχυση του Εθνικού Μεταβατικού Συμβούλιου (CNT).
Ανάλυση των δυνάμεων στο παιχνίδι
Καλώντας για επιστροφή στη ομοσπονδοποίηση (σε ισχύ μέχρι το 1963), ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Μεταβατικό Συμβούλιο της Μπρεγκά Zubair Ahmed Al-Senussi, εξάδελφος του πρώην βασιλιά Ίντρις Senussi και μέλος του CNT, αποσταθεροποίησε τον ήδη εύθραυστο επικεφαλής του Συμβουλίου Μουσταφά Abdeljalil.
Αλλά ο τελευταίος αντεπιτέθηκε, ξέρα και αυτός, από τη Μισράτα, τη πόλη-σύμβολο της αντίστασης κατά του Μουαμάρ Καντάφι, όπου σφυρηλατήθηκε το πνεύμα της επανάστασης. Απείλησε αμέσως να χρησιμοποιήσει βία εναντίον των «αυτονομιστών».
Ανέφερε έναν αποκλεισμό της Κυρηναϊκής (πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, κλπ..). Ο χρόνος όμως είναι είς βάρος του CNT: οι αποσχιστές καλούν για μποϊκοτάρισμα εκ των πραγμάτων των εκλογών για τη Συντακτική Συνέλευση, στις 23 Ιουνίου. Αυτό το μποϊκοτάζ, αν τηρηθεί, θα μπορούσε να επικυρώνει την κατάτμηση.
Ο Abdeljalil θα παίξει λοιπόν σε δυο ταμπλό τις προσεχείς εβδομάδες. Στο διεθνές, μόλις έλαβε την υποστήριξη της Αιγύπτου, η οποία επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της για την ενότητα της Λιβύης, όπως και ο Οργανισμός της Ισλαμικής Συνεργασίας, που ελέγχεται από τη Σαουδική Αραβία. Ενώ η ανατολική Λιβύη εξαρτάται οικονομικά πολύ από την Αίγυπτο. Το Κάιρο θα πρέπει επίσης να ενεργήσει παρασκηνιακά για να μετριάσει την επιρροή του Κατάρ, το οποίο αναζωπυρώνει τη φλόγα της απόσχισης.
Ο Abdeljalil έλαβε επίσης την αποφασιστική υποστήριξη του Ιμπραήμ Dabbashi, του Λιβυκού αντιπρόσωπου στον ΟΗΕ, καταγωγής από τη Βεγγάζη που είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην έγκριση του ψηφίσματος 1970, στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
Στο εσωτερικό, το αφεντικό του CNT άρχισε επίσης να συσπειρώσει γύρω του τις διάφορες πολιτοφυλακές για να υπενθυμίσει στους «αποσχιστές» ότι δεν διαθέτουν ίσως τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξη των φιλοδοξιών τους.
Πρώτη ισχυρή πράξη: οι πολιτοφύλακες του Zintan παράδωσαν το αεροδρόμιο της Τρίπολης στο Υπουργείο Εσωτερικών. Από την πλευρά του, το τοπικό συμβούλιο της Μισράτα θα πρέπει την επόμενη εβδομάδα να μεταφέρει στο CNT τον έλεγχο των λιμενικών, αερολιμενικών υποδομών και τα χερσαία σημεία ελέγχου. Αυτό θα ανάγκαζε τους Βέρβερους οι οποίοι ελέγχουν τα σημεία διέλευσης με την Τυνησία, να τοποθετηθούν με τη σειρά τους. Ενάρετος κύκλος;
Οι πετρελαϊκές εταιρίες σε επιφυλακή
θα υποχωρήσει και πάλι η εθνική παραγωγή αργού πετρελαίου της Λιβύης που μόλις είχε αποκατασταθεί σε χρόνο ρεκόρ, ένα χρόνο μετά την έναρξη της κρίσης;
Αυτό φοβούνται οι πετρελαϊκές εταιρίες μετά την ξαφνική ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κυρηναϊκής στις 6 Μαρτίου, η οποία ακολουθήθηκε αμέσως από απειλές χρήσης βίας από τις αρχές του Εθνικόυ Μεταβατικού Συμβουλίου (CNT) στην Τρίπολη. Η ανατολική περιφέρεια περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των πετρελαϊκών πόρων της Λιβύης της χώρας. Εκεί βρίσκεται η Κυρηναϊκή λεκάνη, αλλά κυρίως η λεκάνη της Σύρτης και το πολύ περίπλοκο δίκτυο κοιτασμάτων πετρελαίου της -τουλάχιστον είκοσι- συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών στοιχείων του ενεργητικού της Waha και του Sarir.
Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί υδρογονανθράκων, κυρίως μεταξύ των οποίων είναι η ιταλική ΕΝΙ (το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων της είναι στη Κυρηναϊκή), φοβούνται μια νέα νομική αστάθεια για τους τίτλους τους ή την επαναδιαπραγμάτευση μισθώσεων με τις νέες αυτονομιστικές αρχές.
Από τη πλευρά των λιμανιών εξαγωγής, οι στρατηγικοί τερματικοί σταθμοί στη Μάρσα αλ-Harigah, Βεγγάζη, Zueitina, Ajdabiya και Μάρσα αλ-Brega βρίσκονται στην Κυρηναϊκή, αλλά όχι αυτοί εξίσου αναπόφευκτοι του Ras Lanuf και της Sidrah
Source : infognomonpolitics
Ανάλυση των δυνάμεων στο παιχνίδι
Καλώντας για επιστροφή στη ομοσπονδοποίηση (σε ισχύ μέχρι το 1963), ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Μεταβατικό Συμβούλιο της Μπρεγκά Zubair Ahmed Al-Senussi, εξάδελφος του πρώην βασιλιά Ίντρις Senussi και μέλος του CNT, αποσταθεροποίησε τον ήδη εύθραυστο επικεφαλής του Συμβουλίου Μουσταφά Abdeljalil.
Αλλά ο τελευταίος αντεπιτέθηκε, ξέρα και αυτός, από τη Μισράτα, τη πόλη-σύμβολο της αντίστασης κατά του Μουαμάρ Καντάφι, όπου σφυρηλατήθηκε το πνεύμα της επανάστασης. Απείλησε αμέσως να χρησιμοποιήσει βία εναντίον των «αυτονομιστών».
Ανέφερε έναν αποκλεισμό της Κυρηναϊκής (πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, κλπ..). Ο χρόνος όμως είναι είς βάρος του CNT: οι αποσχιστές καλούν για μποϊκοτάρισμα εκ των πραγμάτων των εκλογών για τη Συντακτική Συνέλευση, στις 23 Ιουνίου. Αυτό το μποϊκοτάζ, αν τηρηθεί, θα μπορούσε να επικυρώνει την κατάτμηση.
Ο Abdeljalil θα παίξει λοιπόν σε δυο ταμπλό τις προσεχείς εβδομάδες. Στο διεθνές, μόλις έλαβε την υποστήριξη της Αιγύπτου, η οποία επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της για την ενότητα της Λιβύης, όπως και ο Οργανισμός της Ισλαμικής Συνεργασίας, που ελέγχεται από τη Σαουδική Αραβία. Ενώ η ανατολική Λιβύη εξαρτάται οικονομικά πολύ από την Αίγυπτο. Το Κάιρο θα πρέπει επίσης να ενεργήσει παρασκηνιακά για να μετριάσει την επιρροή του Κατάρ, το οποίο αναζωπυρώνει τη φλόγα της απόσχισης.
Ο Abdeljalil έλαβε επίσης την αποφασιστική υποστήριξη του Ιμπραήμ Dabbashi, του Λιβυκού αντιπρόσωπου στον ΟΗΕ, καταγωγής από τη Βεγγάζη που είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην έγκριση του ψηφίσματος 1970, στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
Πρώτη ισχυρή πράξη: οι πολιτοφύλακες του Zintan παράδωσαν το αεροδρόμιο της Τρίπολης στο Υπουργείο Εσωτερικών. Από την πλευρά του, το τοπικό συμβούλιο της Μισράτα θα πρέπει την επόμενη εβδομάδα να μεταφέρει στο CNT τον έλεγχο των λιμενικών, αερολιμενικών υποδομών και τα χερσαία σημεία ελέγχου. Αυτό θα ανάγκαζε τους Βέρβερους οι οποίοι ελέγχουν τα σημεία διέλευσης με την Τυνησία, να τοποθετηθούν με τη σειρά τους. Ενάρετος κύκλος;
Οι πετρελαϊκές εταιρίες σε επιφυλακή
θα υποχωρήσει και πάλι η εθνική παραγωγή αργού πετρελαίου της Λιβύης που μόλις είχε αποκατασταθεί σε χρόνο ρεκόρ, ένα χρόνο μετά την έναρξη της κρίσης;
Αυτό φοβούνται οι πετρελαϊκές εταιρίες μετά την ξαφνική ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κυρηναϊκής στις 6 Μαρτίου, η οποία ακολουθήθηκε αμέσως από απειλές χρήσης βίας από τις αρχές του Εθνικόυ Μεταβατικού Συμβουλίου (CNT) στην Τρίπολη. Η ανατολική περιφέρεια περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των πετρελαϊκών πόρων της Λιβύης της χώρας. Εκεί βρίσκεται η Κυρηναϊκή λεκάνη, αλλά κυρίως η λεκάνη της Σύρτης και το πολύ περίπλοκο δίκτυο κοιτασμάτων πετρελαίου της -τουλάχιστον είκοσι- συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών στοιχείων του ενεργητικού της Waha και του Sarir.
Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί υδρογονανθράκων, κυρίως μεταξύ των οποίων είναι η ιταλική ΕΝΙ (το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων της είναι στη Κυρηναϊκή), φοβούνται μια νέα νομική αστάθεια για τους τίτλους τους ή την επαναδιαπραγμάτευση μισθώσεων με τις νέες αυτονομιστικές αρχές.
Από τη πλευρά των λιμανιών εξαγωγής, οι στρατηγικοί τερματικοί σταθμοί στη Μάρσα αλ-Harigah, Βεγγάζη, Zueitina, Ajdabiya και Μάρσα αλ-Brega βρίσκονται στην Κυρηναϊκή, αλλά όχι αυτοί εξίσου αναπόφευκτοι του Ras Lanuf και της Sidrah
Source : infognomonpolitics
