Nabucco Gas Project Has No Future - Russian Deputy PM

Turkey, Greece to Revisit Aegean Problems with Fresh Ideas

Deep-rooted Aegean border problems will be re-examined Friday by the Turkish and Greek prime ministers, who are set to meet in Athens on the sidelines of an international climate summit.

According to diplomats, however, there is no expectation of an instant breakthrough in resolving such problems even though Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan’s recent statements had fueled hopes to this effect.

“We do not want [military] flights over the [Aegean] islands,” Erdogan said in an interview with the Greek daily Kathimerini on Wednesday, asking that a compromise be reached through mutual understanding and effectively setting forth a series of proposals that could reduce tensions.

By means of a compromise, Erdogan suggested that NATO be invited to monitor how the two countries’ jets use the airspace over the Aegean since both neighbors are members of the alliance.

Meanwhile, Erdogan's belief in the need to foster more civilian involvement in attempts to prepare sufficient groundwork for a solution to the bilateral problems could be counted as his second proposal.

Another suggestion came from Erdogan’s chief foreign policy advisor, İbrahim Kalın, who said at a conference in Athens that Turkey could annul its declaration of “casus belli” if Greece withdrew possible plans to expand its territorial waters to 12 miles.

The suggestion was followed by calls from Turkey to eliminate all problems between the two countries in the Aegean so that both could benefit from tourism in the region.

Apart from tourism, the two countries could also launch joint drilling efforts in the Aegean to explore potential hydrocarbon reserves.

What makes these ideas more meaningful is that Turkey has removed Greece from its threat list, the National Security Policy Paper – widely known as the “red book.”

“We should go over these issues step-by-step, without making them a matter of daily political consumption,” a senior diplomat told the Hürriyet Daily News & Economic Review on Thursday.

“It should be noted Turkey seriously and sincerely wants to engage in a process of resolving current problems,” said the diplomat. However, there have been no concrete responses from Greek authorities on the suggestions made by their Turkish counterparts.

Commentators from both sides have observed positive attitudes in both capitals about moving forward and finding a way to solve disputes. One form of evidence is that the exploratory talks between the two countries’ foreign ministries launched in the early 2000s have produced some progress in diplomats being able to introduce a road map for greater dialogue.

Turkey and Greece disagree over territorial water borders, airspace and the sovereignty of some islets in the Aegean. Greece believes there are no gray areas regarding the sovereignty of some congested islets in the Aegean. According to diplomats, the sovereignty issue can only be solved through the European Court of Justice while other disputes could potentially be solved through bilateral mechanisms.

However, it is not very likely the leaders will finalize any solution in the near future as diplomats believe “there are so many other things to do.”

By Serkan Demirtas (HDN)

Διεκδικήσεις περιουσιών στη Μικρά Ασία

Την επανεγγραφή του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου στο όνομα του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε πρόσφατα (15.6.2010) το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, επιδικάζοντας μάλιστα στο Φανάρι 6.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 20.000 ευρώ για δικαστική δαπάνη.  Έτσι έκλεισε με πλήρη δικαίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου η αντιδικία που προκάλεσε η Τουρκία από το 1997, όταν, με διάφορες μεθοδεύσεις, επιχείρησε να απαλλοτριώσει -χωρίς αποζημίωση- ένα ιστορικό για τη Ρωμιοσύνη κτίριο και το οικόπεδό του, εκτάσεως 25 στρεμμάτων, στο καταπράσινο νησί της Πριγκήπου.

Ακόμη μια υπόθεση που μας γυρίζει στο παρελθόν και μαρτυρά ότι οι πληγές του δεν κλείνουν εύκολα. Νωπές όμως μένουν παράλληλα και οι μνήμες των απογόνων των Μικρασιατών που διώχθηκαν από τα σπίτια τους και παρακολουθούν με ενδιαφέρον όσα διαδραματίζονται στη Μικρά Ασία με τις εκκλησιαστικές περιουσίες και όχι μόνο.

Ανατρέχοντας στις υποθέσεις που αφορούν στα όσα διεκδίκησαν οι Έλληνες στη Μικρά Ασία, ας θυμηθούμε ότι είχε προηγηθεί στις 8 Ιουλίου 2008 η απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου που καταδίκαζε, επίσης ομόφωνα, την Τουρκία για παράβαση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το θέμα των διεκδικήσεων είναι πολυσκελές και δεν αφορά πάντοτε μόνον σε οικονομικές αποζημιώσεις.   Ούτε μπορούμε  να καλύψουμε το χρονικό που συνδέεται με τις νομικές συνθήκες παρά, μόνον, να αναφερθούμε στις περιπτώσεις εκείνες που κατόρθωσαν να φτάσουν στη δημοσιότητα.

<!--[if !supportLists]-->Ø <!--[endif]-->Είναι τα αφαιρεθέντα μετά το 1936 ακίνητα των βακουφίων.  Γι’ αυτά έκανε προσφυγές προς το ΕΔΔΑ κατά της Τουρκίας το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δικαιώθηκαν οι προσφυγές του 2007 για το ακίνητο της Μεγάλης του Γένους Σχολής και για το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου. Η σημερινή απόφαση έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί, όπως σημειώνουν οι νομικοί κύκλοι, για πρώτη φορά για ένα τόσο σημαντικό κτίριο και με ειδική αιτιολογία, το Δικαστήριο του Στρασβούργου διατάσσει την αυτούσια επιστροφή του διεκδικούμενου ακινήτου, χωρίς να παρέχει στο ηττημένο κράτος την εναλλακτική ευχέρεια να καταβάλει χρηματική αποζημίωση.

<!--[if !supportLists]-->Ø <!--[endif]-->Στη συνέχεια, αναμένονται οι πολυάριθμες διεκδικήσεις των ιθυνόντων των Ελληνορθόδοξων βακουφίων. Από αυτές δικαιώθηκαν μέχρι στιγμής από το ΕΔΔΑ, τον Οκτώβριο του 2009, οι προσφυγές για το βακούφι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Τενέδου.

<!--[if !supportLists]-->Ø <!--[endif]-->Ανάλογη διεκδίκηση προς το τουρκικό κράτος ασκούν, από τους ως άνω, όσοι κατέθεσαν εμπρόθεσμες διεκδικήσεις μέχρι πέρυσι τον Αύγουστο του 2009. Η περίπτωση αυτών των αιτημάτων αφορά στην ειδική διάταξη που προώθησε πέρυσι η τουρκική κυβέρνηση κάτω από την πίεση της Ε.Ε. Αναμένουμε την τύχη των προσφυγών αυτών εντός του 2010.

<!--[if !supportLists]-->Ø <!--[endif]-->Στα υπόλοιπα ακίνητα που πέρασαν με διάφορους τρόπους στα χέρια του τουρκικού κράτους μετά τη δεκαετία ’30, περιλαμβάνονται οι χιλιάδες ιδιωτικές περιουσίες που καταπατήθηκαν από την Τουρκική Κυβέρνηση. Η μεγαλύτερη κατηγορία είναι αυτή των Ελλήνων που απελάθηκαν το 1964, τα ακίνητα που κατασχέθηκαν το 1974, όσα απαλλοτρίωσε το τουρκικό κράτος, και όσα αφαιρέθηκαν έμμεσα από την ελληνική μειονότητα και περιήλθαν στο τουρκικό δημόσιο με διάφορους τέτοιους τρόπους. Αφορούν ιδιοκτησίες τόσο στην Ίμβρο, την Τένεδο και την Κωνσταντινούπολη όσο και σε πολλές ακόμη πόλεις. Περιλαμβάνονται κυρίως ιδιωτικά ακίνητα Ελλήνων αλλά και σημαντικές εκκλησιαστικές περιουσίες.

Μόνον η Ομογένεια μπορεί να τα διεκδικεί διότι δεν υπάρχουν ευχερείς νομικές διαδικασίες αλλά και γενικά δεν έχουμε κάνει οργανωμένες προσπάθειες τα προηγούμενα χρόνια να βγούμε από την παθητική πολιτική και να μπορέσουμε να διεκδικούμε. Για την έννοια «διεκδικούμε» δεν εννοώ  ως  «εθνική διεκδίκηση» μόνον, αλλά κυρίως  ως «διεκδίκηση  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Μια τέτοια πρωτοβουλία ξεκίνησε να γίνεται από τα σωματεία μας των Κωνσταντινουπολιτών, και είναι αξιοθαύμαστο που συνεργάστηκαν και συντόνισαν το ενδιαφέρον τους πάνω σε ένα μείζον ζήτημα. Βέβαια οι διεκδικήσεις τους αφορούν σε ιδιοκτησίες μόνο στην Κωνσταντινούπολη.

Όπως πληροφορείται η προσφυγική Ομοσπονδία, τα τελευταία χρόνια έχουν διοργανώσει αρκετές ημερίδες στις οποίες προσπαθούν να ενεργοποιήσουν τους Συλλόγους τους και τα διεθνή ιδρύματα, καθώς και να ενημερώσουν την Ομογένεια προκειμένου να γίνουν διεκδικήσεις των Ελληνικών Κοινοτικών και Ιδιωτικών Περιουσιών στην Κωνσταντινούπολη».

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ

Όσον αφορά στα ασφαλιστήρια συμβόλαια Ελλήνων και Αρμενίων, που έγιναν από την εταιρία New York Life η οποία αναζήτησε απογόνους των ασφαλισμένων για να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις, την Ομοσπονδία την αφορά η ηθική διάσταση του θέματος αυτού. Μαθαίνουμε ότι έχουν βρεθεί πολλοί κληρονόμοι και δικαιούχοι των ανθρώπων εκείνων που αγνοούνται και πιθανότατα εξοντώθηκαν.

Επίσης, ότι μέσα σε ένα αγωνιώδες διάστημα περίπου 18 μηνών εγκρίθηκαν ήδη και μοιράζονται «ανέλπιστες κληρονομιές» σε δικαιούχους που διαπιστώθηκε ότι είναι απόγονοι των αγνοούμενων εκείνων ανθρώπων, από 800 μέχρι 5.000 δολάρια, ενώ εκκρεμούν αρκετά ακόμη αιτήματα.

Ωστόσο, το σημαντικό για το ηθικό σκέλος τους ζητήματος αυτού είναι ότι τα αμερικανικά δικαστήρια δέχθηκαν ότι υπήρξαν θύματα και ότι οι άνθρωποι αυτοί αγνοούνται (τουλάχιστον) από το 1914 - όταν ακόμη η Τουρκία δεν είχε μπει στον πόλεμο».

<!--[if gte vml 1]> <![endif]--><!--[if !vml]--> <!--[endif]-->

Ως απόγονοι των Μικρασιατών, αλλά και ως η Ομοσπονδία των Προσφύγων, βλέπουμε με ικανοποίηση και με σκεπτικισμό τις εξελίξεις και την προοπτική των διεκδικήσεων.    

Όταν βλέπουμε τα αιτήματα των υλικών διεκδικήσεων να δικαιώνονται τότε αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε το ηθικό μέγεθος των πληγών! Συνειδητοποιούμε ως κοινωνία, ως ανθρωπιστές, κι ως έθνος το μέγεθος των ανθρωπίνων απωλειών που υπέστησαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί.

Οι πρόσφυγες απευθύνονται στη Δικαιοσύνη της ανθρωπότητας και δεν αποτελούν αντικείμενο διμερών σχέσεων. Επιτέλους αναγνωρίζεται ένα μικρό μέρος της γενοκτονίας κατά των Ελλήνων που ξεκίνησε πολύ πριν το Ολοκαύτωμα της Σμύρνης.

Επισημάνσεις για τη διαμόρφωση μιας ορθής πολιτικής για τη Θράκη

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Από
Το Hellenic Academic FORUM

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Κυβέρνησης
Αξιότιμοι κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές

Το Hellenic Academic FORUM έχει ως μέλη του Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίων και επιστήμονες, κατόχους διδακτορικού πτυχίου, στην Ελλάδα, την Κύπρο, τις ΗΠΑ και σε 19 ακόμα χώρες. Είναι δε κλάδος του Hellenic Electronic Center (http://www.greece.org/) , μη κερδοσκοπικού Οργανισμού που έχει ιδρυθεί στις ΗΠΑ για την προώθηση Ελληνικών θεμάτων και περιλαμβάνει περί τα 40.000 μέλη.
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει αποδέκτες μηνυμάτων απόγνωσης από συναδέλφους στη Θράκη αλλά και ανησυχητικών πληροφοριών αναφορικά με τα αποτελέσματα της επί σειρά ετών ασκούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής στις περιοχές μειονοτήτων της Θράκης. Παρακολουθήσαμε επίσης σχετική ειδησεογραφία και τηλεοπτικές εκπομπές αναφερόμενες τόσο στο ζήτημα της ηρωικής, κατά την άποψή μας, δασκάλας κας Χαράς Νικοπούλου, όσο και σε θέματα σχετιζόμενα με τη δράση ατόμων που έχουν στόχο την τουρκοποίηση της περιοχής. Ως απλοί Έλληνες που αγαπάμε τον τόπο μας, αλλά πολλοί από μας και ως ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία και αγωνία μας για τον χειρισμό ενός ζωτικής σημασίας Εθνικού Προβλήματος, εκ μέρους των Ελληνικών Κυβερνήσεων.
Έχουμε πληροφορηθεί από διάφορες πηγές ότι η ακολουθούμενη εκπαιδευτική πολιτική στη Θράκη βασίζεται εν πολλοίς σε προτάσεις που προέκυψαν από προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ συνολικού ύψους 20 εκατ. Ευρώ και εκπονήθηκαν από ερευνητική ομάδα με τωρινή έδρα στο Παν/μιο Αθηνών. Δεν θα υπεισέλθουμε σε οποιαδήποτε κριτική των σχετικών πορισμάτων. Αυτή έχει γίνει από άλλους οι οποίοι διαθέτουν περισσότερα στοιχεία για τη σχετική αξιολόγηση. Επισημαίνουμε όμως πως είναι αδιανόητο η εθνική πολιτική σε ένα τέτοιο κρίσιμο και ευαίσθητο θέμα, πολιτική που υποχρεώνει τους Πομάκους και Ρομά της Θράκης να διδάσκονται ως μητρική την τουρκική γλώσσα, με προφανείς συνέπειες για την κοινωνική και εθνική τους ένταξη, να βασίζεται σε αμφιλεγόμενες απόψεις μιας ερευνητικής ακαδημαϊκής ομάδας, ανεξάρτητα από το επιστημονικό κύρος των εμπλεκομένων.

Πιστεύουμε ότι η χάραξη Εθνικής πολιτικής σε τέτοιου είδους ζητήματα θα πρέπει να βασίζεται σε εισηγήσεις ενός Εθνικού Συμβουλίου Χάραξης Πολιτικής (για τη Θράκη) το οποίο θα στελεχώνεται από υψηλού κύρους ειδικούς, όχι μόνο εκπαιδευτικούς αλλά και έμπειρους καταξιωμένους ειδικούς επιστήμονες, από τους οποίους κάποιοι να κατοικούν στη Θράκη για να έχουν άμεση γνώση των προβλημάτων και των εκεί συμβαινόντων. Ένα τέτοιο Συμβούλιο θα μελετά τις απόψεις όχι μόνο κάποιας ομάδας με προσβάσεις στα εκάστοτε κέντρα εξουσίας, αλλά και πολλές άλλες, θα εξετάζει σε βάθος τις τυχόν επιπτώσεις του ενός ή του άλλου μέτρου, στα πλαίσια πάντα των υφιστάμενων συνθηκών που διέπουν το καθεστώς των μειονοτήτων, της διεθνούς πρακτικής, της τοπικής εμπειρίας, αλλά και της αντίστοιχης πολιτικής της Τουρκίας προς τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και Τενέδου, και μόνο μετά από μια τέτοια ενδελεχή διερεύνηση θα εισηγείται την ενδεικνυόμενη Εθνική Πολιτική αλλά και τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων της.
Οι ευθύνες των μέχρι σήμερα ηγεσιών για τον τρόπο αντιμετώπισης ενός τόσης ζωτικής σημασίας θέματος είναι τεράστιες. Δυστυχώς, αυτού του είδους άστοχοι, και κάποιες φορές επιπόλαιοι, χειρισμοί οδήγησαν την Ελλάδα, σε πάρα πολλούς τομείς, στη σημερινή της κατάντια, πού όλους μας πληγώνει και μας προκαλεί ντροπή ως πολίτες της.
Θεωρούμε ότι στα πλαίσια της ανασυγκρότησης της χώρας που η παρούσα Κυβέρνηση έχει διακηρύξει, θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα η χωρίς τυμπανοκρουσίες ίδρυση ενός υπερκομματικού Εθνικού Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Θράκης, το οποίο σε ταχύτατο χρόνο θα εξετάσει τα προβλήματα που σχετίζονται με την εκπαίδευση στα σχολεία Ελλήνων μουσουλμάνων και με τον επιχειρούμενο εκτουρκισμό της περιοχής. Το Συμβούλιο αυτό να στελεχωθεί με ό,τι καλύτερο διαθέτει ο Ελληνισμός, έξω από κομματικές σκοπιμότητες και παρεμβάσεις, όλα δε τα πολιτικά κόμματα να δεσμευθούν για τη συνέχειά του. Είναι φυσικά αυτονόητο ότι θα λειτουργεί έχοντας συμβουλευτικό χαρακτήρα για τη διαμόρφωση προτάσεων στρατηγικού σχεδιασμού, ενώ οι οποιεσδήποτε αποφάσεις θα λαμβάνονται από την εκάστοτε Κυβέρνηση.

Ας διδαχθούμε από τους γείτονες στα ανατολικά μας σύνορα! Ας ακούσουμε τις κραυγές αγωνίας που έρχονται από Έλληνες, χριστιανούς, Πομάκους και Ρομά, της Θράκης μας. Ας ξεκινήσουμε κάποτε σαν χώρα κάνοντας τα αυτονόητα, χωρίς προκαταλήψεις ή ιδεολογικές αγκυλώσεις, αλλά με κριτήριο το συμφέρον της χώρας και τον κοινό νου. Και ταυτόχρονα ας μεριμνήσουμε, αν μη τι άλλο, για την πλήρη και ορθή εφαρμογή του Νόμου σε κάθε πόλη και χωριό της Θράκης ώστε κανένας Έλληνας πολίτης της περιοχής, χριστιανός ή μουσουλμάνος, να μην αισθάνεται ότι ανήκει σε μια καταπιεζόμενη μειονότητα στην ίδια του τη χώρα. Ίσως έτσι να αποτρέψουμε μελλοντικές, και για πολλούς επερχόμενες, εθνικές συμφορές.

Με Τιμή,

Οι υπογράφοντες, (276 υπογραφές)

Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης με τους καθηγητές Οικονομικών Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη, στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε το Σάββατο στην «Καθημερινή», επεσήμαιναν ότι η ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία, προτείνοντας συγκεκριμένες προτάσεις για να επιτευχθεί. Σήμερα η «Κ» το αναδημοσιεύει, μαζί με το δεύτερο τμήμα του άρθρου των διαπρεπών οικονομολόγων, στο οποίο προτείνεται να συνδυαστεί η ανάπτυξη, η οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή της εμπιστοσύνης, την αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και την αναβάθμιση των υποδομών, με ελάττωση του κρατικού παρεμβατισμού και την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος.

Των Χριστοφορου Πισσαριδη*, Κωστα Aζαριαδη** και Γιαννη Iωαννιδη***

Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής, ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι' αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.

Η υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε.Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22.000 ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18.000, επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε.Ε.-27 σε περίπου 72%.

Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνο με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως έγινε σε Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο, Τουρκία. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.

Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε.Ε.-27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800.000 νέους και 400.000 πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί μαζικές παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Αυτά αναλύονται εδώ.

Εμπιστοσύνη

Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί πως επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημόσιου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε ένα χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα, π.χ. κατακλυσμό μεγάλων δημόσιων έργων, πολιτικοί παραιτούμενοι από σκανδαλώδη προνόμια και φυλάκιση κραυγαλέων σφετεριστών δημόσιου χρήματος.

Οι συγκεκριμένες προτάσεις μας είναι οι εξής:

Πρόταση 1: Επειτα από συνολική θητεία δώδεκα ετών, οι βουλευτές συνταξιοδοτούνται αναγκαστικά και αποκλείονται από κάθε δημόσια θέση.

Πρόταση 2: Κοινοπραξίες κατασκευαστικών εταιρειών, ιδιωτών επενδυτών και άλλων αναλαμβάνουν το κόστος εκτέλεσης και τη συντήρηση σύγχρονων δικτύων αυτοκινητοδρόμων, λιμένων, αεροδρομίων με αντάλλαγμα αφορολόγητη εκμετάλλευση για 30 χρόνια.

Πρόταση 3: Kατάχρηση δημόσιων πόρων γίνεται απαράγραπτο ιδιώνυμο αδίκημα για υψηλόβαθμους πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημόσιους λειτουργούς και επιχειρηματίες. Παραβάσεις εκδικάζονται τάχιστα από ειδικά δικαστήρια. Οι ένοχοι τιμωρούνται με δρακόντειες ποινές.

Διαφθορά

Η διαφθορά βρίθει στη δημόσια διοίκηση. Η Διεθνής Διαφάνεια ταξινομεί τη χώρα σαν χειρότερη μεταξύ των E.Ε.-27 το 2009, με δείκτη 3,8 (με άριστα 10). Η Κύπρος το 2009 είχε 6,6 και η Ελλάδα το 1997 είχε 5,3!

Οι συνέπειες από τον φόρο της διαπλοκής είναι καταστρεπτικές. Διπλασιάζεται το δημοσιονομικό έλλειμμα, εξανεμίζεται το 25% των φόρων, αποθαρρύνονται επενδύσεις, επιβραδύνεται η οικονομική ανάπτυξη. Εάν ο δημόσιος τομέας ήταν τα τελευταία 10 χρόνια όσο παραγωγικός είναι σήμερα αυτός της Κύπρου, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξανόταν κατά 1%.

Οι ωφέλειες από καλύτερη διοίκηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερες εάν συρρικνωθεί ο δημόσιος τομέας από 25% της συνολικής απασχόλησης σε 15% όπως είναι σε Ισπανία και Κύπρο.

Πρόταση 4: Η απασχόληση στον γενικό δημόσιο τομέα μειώνεται διαδοχικά από 1.100 εκατ. σε 700 χιλιάδες μέχρι το 2015, με πώληση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, και ανακατανέμεται ορθολογικά. Πλεονάζοντες υπάλληλοι αδειοδοτούνται με 80% των αποδοχών για τρία χρόνια, 60% για τα επόμενα δύο. Ατομα άνω των 55 ετών υπόκεινται σε ειδική μεταχείριση.

Εκτιμάμε ότι οι αμοιβές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα μειωθούν κατά 8,6 δισ. ευρώ, επιτρέποντας έτσι στην κυβέρνηση να αυξήσει τους μισθούς όσων παραμένουν.

Πρόταση 5: Αξιοκρατικές προαγωγές συνδυάζονται με βελτίωση απολαβών κατώτερων υπαλλήλων, που αυξάνονται κατά 50% πάνω από τον πληθωρισμό σε 5 χρόνια, και ανωτέρων (όσων εμπίπτουν στην πρόταση 3), που διπλασιάζονται μέχρι το 2015.

Εκτιμάμε ότι οι συνολικές αμοιβές των 700.000 δημόσιων υπαλλήλων θα φθάσουν τα 40 δισ. το 2015, έναντι 33,5 δισ. για 1,1 εκατ. υπαλλήλους σήμερα.

Υποδομές

Η Ελλάδα υστερεί σε κάθε είδους υποδομές, δηλαδή σιδηροδρόμους, αυτοκινητοδρόμους, λιμένες και αεροδρόμια. Εχει το ήμισυ των αυτοκινητοδρόμων της Πορτογαλίας, 0,8% των αεροπορικών μεταφορών της Ε.Ε. και λιγότερο από 5% των θαλάσσιων μεταφορών της Ευρώπης.

Εάν η πρόταση 2 διπλασιάσει το δημόσιο κεφάλαιο μέχρι το 2015 με 2.500 χλμ. αυτοκινητοδρόμων, υπερταχεία σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας - Θεσσαλονίκης, τρεις σύγχρονους λιμένες, πέντε σύγχρονα αεροδρόμια και πενήντα μαρίνες, τότε εκτιμάμε ότι ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξηθεί κατά 0,7% και η συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας κατά 35-40%.

Τα στοιχεία για την παιδεία και έρευνα είναι σαρωτικά: απογοητευτική επίδοση των Ελληνόπουλων 15 ετών στις εξετάσεις PISΑ (28οι από 30 χώρες του ΟΟΣΑ), οξύτατη ανεπάρκεια τεχνολογικών εφευρέσεων και ευρεσιτεχνιών (το ελληνικό μερίδιο ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι 10% από ό,τι αναλογεί στον πληθυσμό). Η τριτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει ανεπαρκώς τους νέους για ιδιωτική απασχόληση. Πτυχία ΑΕΙ βελτιώνουν μισθούς κατά μόνο 32%, δηλαδή 300 ευρώ τον μήνα, έναντι 61% στην Ε.Ε.

Κύριο πρόβλημα; Σπάταλη και απηρχαιωμένη εκπαιδευτική διοίκηση. Για να βελτιωθεί η ελληνική εκπαίδευση στα ευρωπαϊκά επίπεδα, προτείνουμε αποκέντρωση και δημιουργία άμιλλας μεταξύ ιδρυμάτων.

Πρόταση 6: Ανακαλείται η απαγόρευση ιδιωτικών πανεπιστημίων και αστυνομικής παρουσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους. Η χρηματοδότηση και επίβλεψη των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μεταφέρεται από το υπουργείο Παιδείας σε περιφερειακές αυτοδιοικήσεις.

Πρόταση 7: Για την περίοδο 2011-13 η διαχείριση τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ανατίθεται έκτακτα σε επιτροπές διακεκριμένων πανεπιστημιακών, Ελλήνων και ξένων, που αξιολογούν μέλη ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό και σπουδαστές με διεθνή κριτήρια. Πλεονάζον προσωπικό απομακρύνεται κατά την πρόταση 4. Από το 2013 τα ιδρύματα αυτονομούνται, με πλήρη δικαιοδοσία σε πρόσληψη προσωπικού, και καθορισμό αμοιβών, διδάκτρων και αριθμού εισακτέων.

Εκτιμάμε πως η συνδυασμένη εφαρμογή των προτάσεων 6-7 θα διπλασιάσει την απόδοση στην εκπαίδευση, συμβάλλοντας 0,9% στην αύξηση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.

Απαιτείται τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα για να αλλάξει η πορεία της Ελλάδας

Ως αποτέλεσμα των κρατικών παρεμβάσεων, οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών είναι οι πλέον στρεβλωμένες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, με την αγορά εργασίας στην 5η χειρότερη θέση. Αποτέλεσμα είναι 20% ανεργία νέων, και ξένες επενδύσεις στο 1% του ΑΕΠ στην Ελλάδα έναντι του 4% στην Ε.Ε.-27. Εκτιμάμε ότι, εάν οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα φθάσουν στο επίπεδο της Ε.Ε.-27, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης θα αυξηθεί κατά 0,5%.

Πρόταση 8: Νομοθετείται χρονοδιάγραμμα απελευθέρωσης μέχρι το 2015 όλων των αγορών εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών και όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αναλαμβάνει την επίβλεψη όλων των αγορών.

Πρόταση 9: Αναδιοργανώνεται το εθνικό πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι συμβάσεις ρυθμίζουν αμοιβές και όρους απασχόλησης και αποζημίωσης. Απεργιακές αποφάσεις σωματείων απαιτούν πλειοψηφία των μελών τους σε μυστικές ψηφοφορίες υπό δικαστική επίβλεψη.

Συντάξεις, χρέος, φόροι

Η έκλυτη σπατάλη στον δημόσιο τομέα και η αβεβαιότητα για το μέλλον κάνουν τους πιστωτές μας απρόθυμους να μας δανείσουν με επιτόκιο κάτω από 12%. Οι φορολογικές υπηρεσίες και η πολιτική τους ηγεσία απέτυχαν να συλλέξουν ή καταχράστηκαν ένα τέταρτο των νομίμων φόρων. Οι φόροι στα κέρδη και αποθεματικά είναι από τους υψηλότερους της Ε.Ε.-27.

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ χωρίς ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς (ΑΣΛ), ενώ οι συντάξεις είναι οι πλέον γενναιόδωρες: πληρώνουν 96% των μέσων αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 58 ετών και κοστίζουν 13,5% του ΑΕΠ. Αντιθέτως, στις χώρες του ΟΟΣΑ οι συντάξεις πληρώνουν κατά μέσον όρο 61% των αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 63 ετών και κοστίζουν 10% του ΑΕΠ.

Η διοίκηση των δημόσιων νοσοκομείων στελεχώνεται με πολιτικά κριτήρια και λειτουργεί ανεξέλεγκτα δημιουργώντας ελλείμματα που αγγίζουν το 2% του ΑΕΠ. Λείπει εκπαιδευμένο προσωπικό, ενώ γιατροί και νοσοκόμοι που αμείβονται ανεπαρκώς δωροδοκούνται από ασθενείς που επιθυμούν περίθαλψη ποιότητας. Αποτέλεσμα: οι Ελληνίδες ζουν τώρα δύο χρόνια λιγότερα από τις Ισπανίδες, ενώ ζούσαν το ίδιο το 1960.

Πρόταση 10: Η συνταξιοδότηση γίνεται σε ηλικία 63 ετών, κατά μέσον όρο με τις συντάξεις στο 65% των αποδοχών.

Εκτιμάμε ότι η πρόταση αυτή θα εξοικονομήσει στο κράτος περίπου 20 δισ. το 2015.

Πρόταση 11: Συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση οργανώνονται σε σύστημα εν μέρει βασιζόμενο σε ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, και οι αντίστοιχοι πόροι επενδύονται. Ορθά υπολογισμένος φόρος εξασφαλίζει αξιοπρεπή ελάχιστη σύνταξη γιά όλους.

Εκτιμάμε ότι σε μία δεκαετία, 5% του ΑΕΠ θα τοποθετηθεί σε ΑΣΛ, αυξάνοντας έτσι την εθνική αποταμίευση και πριμοδοτώντας κατα 0,8% την οικονομική μεγέθυνση. Η μεταβατική περίοδος είναι δύσκολη και απαιτεί έντεχνους χειρισμούς.

Πρόταση 12: Η μεγάλη φοροδιαφυγή τιμωρείται αυστηρά. Οι φορολογικές δηλώσεις εύπορων και ελεύθερων επαγγελματιών ελέγχονται ανώνυμα και διεκδικούμενες εκπτώσεις διασταυρώνονται.

Εκτιμάμε ότι περιορισμός της διαφυγής εμμέσων και αμέσων φόρων στο ήμισυ και αύξηση της συλλογής νομίμων φόρων αναλογούν στο 2,5% του ΑΕΠ.

Πρόταση 13: Τα δημόσια νοσοκομεία οργανώνονται ως αυτοτελή ιδρύματα και αποζημιώνονται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες μέσω ενός συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης υγείας υπό την επίβλεψη του κράτους.

Για να φθάσει η Ελλάδα τουλάχιστον το μέσο επίπεδο της Ε.Ε. στις ξένες επενδύσεις, προτείνουμε δραστική μείωση των φόρων για άτομα και επιχειρήσεις με παράλληλη μέριμνα για τα οικονομικά αδύνατα στρώματα και συνταξιούχους.

Πρόταση 14: Ολοι οι άμεσοι φόροι στις επιχειρήσεις μειώνονται στο 10%, όπως στην Κύπρο. Οι κρατήσεις για κοινωνική ασφάλιση μειώνονται βαθμιαία μέχρι το 2015 κατά το ένα τρίτο. Το φορολογικό σύστημα αναμορφώνεται, με τους φόρους εισοδήματος μειούμενους στο μισό, και συνδυάζεται με σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα που εγγυάται ελάχιστο εισόδημα για εργαζομένους και συνταξιούχους.

Συνολικά συμπεραίνουμε πως πάταξη της διαφθοράς, βελτίωση των υποδομών και της εκπαίδευσης, μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και αύξηση των αμέσων ξένων επενδύσεων ανυψώνουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά σχεδόν 4% πάνω από το 2-3% των προηγούμενων ετών. Εάν συνυπολογισθεί ο πληθωρισμός σε 2%, τότε το ονομαστικό εισόδημα μπορεί να αυξάνεται με ρυθμό 8-9%.

Αυτό αρκεί όχι μόνο για να εξαλείψει τους φόβους της διεθνούς οικονομικής κοινότητας, αλλά και να εκτοξεύσει την Ελλάδα του 2020 στο ζηλευτό βιοτικό επίπεδο της σημερινής Ολλανδίας. Απαιτείται όμως τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα σαν εκείνο που επέτρεψε στον Ελευθέριο Βενιζέλο να αλλάξει την πορεία της Ελλάδας στις αρχές του εικοστού αιώνα.

26 Σεπτεμβρίου 2010.

Kαθημερινά μαθήματα εξωτερικής πολιτικής

Του Άγγελου Συρίγου

Πολλές φορές η καθημερινή ζωή δίνει κάποια απλά μαθήματα προς τους ασκούντες την εξωτερική πολιτική της χώρας. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ιστορία με τις συμμορίες Aλβανών που κινούνται με πλωτά μέσα στο χώρο του Iονίου. Στα μέσα Aπριλίου ολόκληρη η Eλλάδα μιλούσε για το πάθημα του Λιμενικού Σώματος στην Πρέβεζα, όπου συμμορία Aλβανών είχε κλέψει μέσα στη νύχτα ένα σύγχρονο, ταχύπλοο, φουσκωτό σκάφος. Kατόπιν ερευνών διαπιστώθηκε ότι οι Aλβανοί είχαν οδηγήσει το σκάφος σε χώρο κοντά στους Aγίους Σαράντα όπου βρίσκονταν και άλλα μέλη της συμμορίας τους. Aυτομάτως ετέθη θέμα του τρόπου ανακτήσεως του φουσκωτού. Στην πρόταση να σταλεί ομάδα καταδρομέων απάντησε ο Έλληνας υπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας, ο οποίος ανέφερε επί λέξει: «Δεν μπορούν να θυσιασθούν ανθρώπινες ζωές για ένα φουσκωτό». Tελικώς προτιμήθηκε να επέμβουν κάποιοι τοπικοί παράγοντες οι οποίοι με άγνωστα μέχρι στιγμής ανταλλάγματα (υποθετικά και μόνον μπορεί να θεωρηθεί ότι προσφέρθηκαν προς εκμετάλλευση στους Aλβανούς μαφιόζους «βίζες» για την Eλλάδα) κατόρθωσαν να αποσπάσουν το σκάφος και να το επιστρέψουν στο λιμάνι της Kέρκυρας.

Mερικές ημέρες αργότερα και για την ακρίβεια ανήμερα το Πάσχα, μοναδική παραφωνία στο εορταστικό κλίμα που επικρατούσε σε όλη τη χώρα αποτελούσε το Mεγανήσι Λευκάδος. Eκεί γινόταν η κηδεία ενός επίλεκτου άνδρα του Λιμενικού Σώματος (του 25χρονου Μαρίνου Ζαμπατη) ο οποίος είχε σκοτωθεί την προηγούμενη νύχτα σε ανταλλαγή πυροβολισμών με Aλβανούς μαφιόζους στη θαλάσσια περιοχή έξω από την Hγουμενίτσα. Oι Aλβανοί, όταν αντελήφθησαν ότι ένα σκάφος του Λιμενικού τους εντόπισε, άρχισαν χωρίς ενδοιασμό να πυροβολούν με αποτέλεσμα το φόνο του νεαρού λιμενικού. Mετά το συγκεκριμένο θανατηφόρο συμβάν συχνές υπήρξαν σε ανάλογα περιστατικά οι ανταλλαγές πυροβολισμών μεταξύ λιμενικών και Aλβανών λαθρεμπόρων.

Στις αρχές Iουνίου και ενώ οι Aλβανοί μαφιόζοι είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος του Iονίου, και ειδικότερα της Kέρκυρας, σημειώθηκε ένα ακόμη επεισόδιο. Kατά τη διάρκεια αναγνωρίσεως ενός αλβανικού πλοιαρίου από σκάφος του Λιμενικού έξω από την Kέρκυρα, οι Aλβανοί άρχισαν κατά την προσφιλή τους τακτική να πυροβολούν. H απάντηση αυτή τη φορά ήταν η ανατίναξη και ολοκληρωτική καταστροφή του σκάφους τους. Tις αμέσως επόμενες ημέρες η τακτική των Aλβανών άλλαξε. Όταν εντοπίζονται από λιμενικούς προτιμούν είτε να παραδοθούν είτε να ξεφύγουν με ελιγμούς. Oι πυροβολισμοί αποφεύγονται πλέον πιθανότατα γιατί... βλάπτουν σοβαρά την υγεία..

Μαρίνος Ζαμπατης : To 25χρονο παλικάρι απο το Μεγανήσι το οποίο έπεσε θύμα των πυρών της Αλβανικής μαφίας και της παθητικότητας της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

H συγκεκριμένη ιστορία αποδεικνύει ότι η νοοτροπία της μη διακινδυνεύσεως ανθρώπινων ζωών, υπό το πρίσμα που την έθεσε ο Yπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας, είναι αυτή που τελικώς στοίχισε τη ζωή στον άτυχο λιμενικό το Πάσχα.

Oι Aλβανοί βλέποντας ότι η κλοπή του πλωτού από την Πρέβεζα ουσιαστικά επιβραβεύθηκε από την Eλλάδα, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα υπολογίζοντας ότι θα μείνουν μάλλον ατιμώρητοι. Eίναι βεβαίως γεγονός ότι δεν αξίζει να χαθούν ανθρώπινες ζωές για ένα σκάφος. Eάν το σκάφος ανήκε σε έναν ιδιώτη θα ήταν κατανοητή η αντίδραση του Yπουργού Eμπορικής Nαυτιλίας. Όμως το αντικείμενο εδώ δεν είναι η αξία του σκάφους αυτού καθαυτού. Eίναι ο συμβολισμός της πράξεως. Eίναι το γεγονός ότι κάποιοι προσέβαλαν το ελληνικό κράτος κλέβοντας με μπόλικο θράσος ελληνικό πολεμικό υλικό.

H επίσημη κυβέρνηση, μοιραία και άβουλη, προτίμησε να φερθεί όπως οι ιδιώτες που τους κλέβουν τη μοτοσυκλέτα τους. Έβαλε μεσάζοντες και τελικώς, πληρώνοντας κάτι, πήρε πίσω το κλεμένο.

Aπό πλευράς τάξεως ως προς τον συμβολικό χαρακτήρα της κλοπής του φουσκωτού θα ήταν το ίδιο εάν κάποιος πήγαινε να κλέψει από μία μονάδα ένα τεθωρακισμένο και ο υπουργός Eθνικής Aμύνης απαντούσε ότι δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε ανθρώπινες ζωές για να το ανακτήσουμε. Kατά πόσον -όμως- είναι απαραίτητη η διακινδύνευση ανθρώπινων ζωών για να διασωθεί το κύρος του κράτους, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος; H απάντηση δόθηκε ήδη με τον άδικο θάνατο του λιμενικού την παραμονή του Πάσχα και από την αλλαγή της στάσης των Aλβανών μαφιόζων μετά την ανατίναξη του σκάφους τους πριν λίγες ημέρες έξω από την Kέρκυρα.

H σκληρή απάντηση σε παρόμοιες προκλήσεις δεν είναι πολεμόχαρο σάλπισμα φανατικών πολεμοκάπηλων. Eίναι προϋπόθεση για την επιβίωση ενός κράτους με την οποία προσδιορίζονται τα όρια ανοχής και το πεδίο επιβολής της επίσημης κρατικής εξουσίας έναντι τρίτων που για διαφόρους λόγους μπορούν και δρούν ατιμώρητοι. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά με πολύ χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη στην Kύπρο πέρυσι τον Aύγουστο όταν οι Γκρίζοι Λύκοι και οι παρακρατικοί του Nτενκτάς και της Tσιλέρ σκότωσαν τον Tάσο Iσαάκ. O θάνατος του Σολωμού Σολωμού ήλθε ως αποτέλεσμα της ανύπαρκτης αντιδράσεώς μας στην πρώτη δολοφόνια.

Oι Tούρκοι με τις δολοφονίες των δύο παιδιών προδιέγραψαν τα όρια μέσα στα οποία θέλουν να κινούνται χωρίς έλεγχο. H δράση των Tούρκων συνάντησε τη δική μας αντίδραση, η οποία ήταν χλιαρή και συνιστούσε ουσιαστική αποδοχή αυτών των ορίων. Eάν σε λίγες ημέρες γίνουν και πάλι επεισόδια στην πράσινη γραμμή τότε οι Tούρκοι θα θεωρούν αυτονόητο δικαίωμά τους να σκοτώσουν όποιον πάει να περάσει την πράσινη γραμμή. Ίσως, δε, να θελήσουν να προχωρήσουν και άλλο ένα βήμα πυροβολώντας -επί παραδείγματι- όσους συμμετέχουν σε αντικατοχικές εκδηλώσεις δίπλα ακριβώς στη γραμμή του Aττίλα. Eάν όμως η κυπριακή κυβέρνηση είχε καταστήσει σαφές ότι ο κάθε Tούρκος που πυροβολεί κάποιον Έλληνα σε τέτοια επεισόδια υπογράφει αυτομάτως τη θανατική του καταδίκη, τότε είναι αμφίβολο κατά πόσον ο περίφημος Tούρκος υπουργός του Nτενκτάς θα κόμπαζε μπροστά στις κάμερες για το κατόρθωμά του να σκοτώσει έναν άοπλο διαδηλωτή.

Eν κατακλείδι, είναι αδιανόητο να κλέβεται ένα στρατιωτικό όχημα και μετά το κράτος να εμφανίζεται να διαπραγματεύεται με τους κλέφτες επί ίσοις όροις, όπως είναι αντιστοίχως αυτονόητο ένα κράτος να προστατεύει την ζωή των πολιτών του απέναντι σε ανεξέλεγκτους εγκληματίες που παραμένουν ατιμώρητοι. Oι ασκούντες, όμως, την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν πρέπει να έχουν τη νοοτροπία του μέσου οικογενειάρχη. Πρέπει να διαθέτουν τη συναίσθηση ότι η άσκηση της κρατικής κυριαρχίας σε διεθνές επίπεδο, όπου ουσιαστικά απουσιάζει κάποιο υπερεθνικό όργανο επιβολής της τάξεως, τους καλεί συνεχώς να αποδεικνύουν και επιδεικνύουν τη βούληση της κρατικής οντότητας, την οποία εκπροσωπούν, να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και δέος από τους απ'έξω. Tο πάθημα της Kέρκυρας -που προς το παρόν στοίχισε έναν νεκρό από ελληνικής πλευράς- ας γίνει μάθημα για το μέλλον.

Προσέγγιση µετ'' εµποδίων

Η µείωση της έντασης στο Αιγαίο, το Κυπριακό και η συνεργασία Ελλάδας - Τουρκίας θα βρεθούν, µεταξύ άλλων, στην ατζέντα της σηµερινής συνάντησης του Γιώργου Παπανδρέου µε τον Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο του Συνεδρίου για την Κλιµατική Αλλαγή στη Μεσόγειο που αρχίζει στον «Αστέρα» της Βουλιαγµένης.
Η συνάντηση των δύο Πρωθυπουργών, όπως έλεγαν διπλωµατικές πηγές, είναι άτυπη, δεν παύει όµως να έχει τον συµβολισµό της αφού είναι η δεύτερη επίσκεψη που πραγµατοποιεί στην Ελλάδα ο κ. Ερντογάν τους τελευταίους έξι µήνες.

Ωστόσο τα όρια της ελληνοτουρκικής προσέγγισης έγιναν και χθες σαφή καθώς την ώρα που ο τούρκος Πρωθυπουργός πετούσε προς την Αθήνα, η τουρκική πλευρά (υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ) ανακοίνωνε την πρόθεσή της να προχωρήσει σε έρευνες για εξόρυξη πετρελαίου βορείως της Κύπρου. Κίνηση που όχι µόνο δεν θα συµβάλει στη βελτίωση του κλίµατος στα ελληνοτουρκικά αλλά απειλεί να δηµιουργήσει νέες τριβές της Τουρκίας τόσο µε την Κυπριακή Δηµοκρατία όσο και µε την Ελλάδα. Διπλωµατικές πηγές σηµειώνουν πάντως ότι η Αγκυρα έχει αυτήν τη στιγµή κάθε λόγο για να προβάλει στη διεθνή κοινότητα την προσέγγιση µε την Ελλάδα και να δηλώνει πως υπάρχουν απτά αποτελέσµατα από αυτήν. Αυτό δε καθόσον πλησιάζει η έκθεση προόδου της Κοµισιόν, την ώρα που η Αγκυρα δεν πήρε αυτό που ήθελε µετά τη γνωµοδότηση και της νοµικής υπηρεσίας του Ευρωκοινοβουλίου για το απευθείας εµπόριο µε τους Τουρκοκυπρίους και νιώθει ότι βρίσκεται µε την πλάτη στον τοίχο ενόψει της αξιολόγησής της από τις Βρυξέλλες τον ερχόµενο Δεκέµβριο. Την εκτίµηση ότι η νέα επίσκεψη Ερντογάν δείχνει τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων εξέφρασε χθες από την Αθήνα ο γενικός γραµµατέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσµουσεν στον οποίο η Αθήνα έθεσε τόσο το ζήτηµα της Λήµνου (η οποία δεν συµπεριλαµβάνεται στους σχεδιασµούς των ασκήσεων του ΝΑΤΟ) όσο και το θέµα της υποβολής σχεδίων πτήσης στο FΙR Αθηνών όλων των τουρκικών πολεµικών αεροπλάνων που πετούν στο Αιγαίο σύµφωνα µε τις πρακτικές που εφαρµόζονται σε όλες τις χώρες της Συµµαχίας και της Ε.Ε.

Χθες από την τουρκική εφηµερίδα «Ζαµάν» διέρρευσε ότι µέχρι το τέλος του χρόνου θα υπάρξει αποτέλεσµα σχετικά µε την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο ενώ άφηνε να εννοηθεί ότι η επίλυση των προβληµάτων στο Αιγαίο µπορεί να επιφέρει την αξιοποίηση του πλούτου του σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Σύµφωνα µε την τουρκική πλευρά, στην ατζέντα της σηµερινής συνάντησης µε τον Γ. Παπανδρέου ο Τ. Ερντογάν θα ξαναθέσει τα µειονοτικά, ζητώντας να γίνουν θετικές ενέργειες για την «τουρκική µειονότητα» της Θράκης. Η Αγκυρα, άλλωστε, χρησιµοποιεί εσχάτως το επιχείρηµα ότι η ίδια προέβη σε κίνηση καλής θέλησης απέναντι στο Πατριαρχείο, επιτρέποντας την τέλεση θείας λειτουργίας µία φορά τον χρόνο στη Μονή της Παναγίας της Σουµελά στην Τραπεζούντα, χορηγώντας τουρκική υπηκοότητα σε ενδιαφεροµένους να συµµετάσχουν στη ζωή του Πατριαρχείου µητροπολίτες. Σε αντίθεση µε τις προσδοκίες της τουρκικής πλευράς γράφει η «Ζαµάν», «η Αθήνα δηλώνει ότι το µειονοτικό αποτελεί εσωτερική της υπόθεση».

ΔΙΑΡΡΟΕΣ

Η «Ζαµάν» γράφει ότι µέχρι το τέλος του χρόνου αναµένεται συµφωνία για την υφαλοκρηπίδα

«Συζήτηση, όχι διαπραγµάτευση οι µυστικές συνοµιλίες»

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τον µυστικό δίαυλο διαλόγου Αθήνας - Αγκυρας µε θέµα τις πτήσεις στο Αιγαίο κατέβαλε χτες η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας συγχρόνως το δηµοσίευµα των «ΝΕΩΝ», που αποκάλυπτε τις πρώτες συναντήσεις των δύο πλευρών αλλά και τον τερµατισµό της άτυπης αυτής διαδικασίας µε εντολή Παπανδρέου.

Δεν θα δεχτούµε «ούτε γρατσουνιά σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά µας δικαιώµατα», δήλωσε χθες ο υπουργός Εξωτερικών Δηµήτρης Δρούτσας, ερωτηθείς για την αποκάλυψη των «ΝΕΩΝ». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η Ελλάδα είναι ανοιχτή στον διάλογο, ακόµη και για τα δύσκολα θέµατα.

«Οι θέσεις της Ελλάδας είναι σαφείς και η ελληνική κυβέρνηση κινείται αυστηρά στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, κατοχυρώνοντας πλήρως τα κυριαρχικά µας δικαιώµατα και την εδαφική ακεραιότητα. Αυτό είναι το πλαίσιο και αν θέλετε και η απόλυτη κόκκινη γραµµή», δήλωσε στη ΝΕΤ σχετικά µε το δηµοσίευµα ο υπουργός, ενώ πρόσθεσε ότι η Ελλάδα είναι ανοιχτή σε νέους τρόπους συνεργασίας «ακόµη και να προσεγγίσουµε θέµατα δύσκολα, είναι προς το συµφέρον µας, αλλά το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο». Νωρίτερα, µιλώντας στην Γερµανική Σχολή Αθηνών είχε πει ότι «η ουσία της διπλωµατίας έχει να κάνει µε τον διάλογο».

Ο Π. Μπεγλίτης
Στις επιφυλάξεις που διατυπώνονται ενόψει της σηµερινής συνάντησης του Γ. Παπανδρέου µε τον Τ. Ερντογάν απάντησε χθες από τη Βουλή και ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αµυνας Πάνος Μπεγλίτης, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός θα υπερασπιστούν τα εθνικά συµφέροντα της χώρας «όπως κάνουν σε κάθε ευκαιρία διαλόγου και συναντήσεων». Τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν θα δεχθεί τη λογική του «ανατολίτικου παζαριού» που «θέλει να εξισώσει µια απειλή, έτσι όπως εκφράζεται µέσω του casus belli και της σχετικής απόφασης της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, µε ένα αναφαίρετο δικαίωµα της χώρας µας, όπως προκύπτει από το πρωτογενές και παράγωγο Διεθνές Δίκαιο. Και αυτό είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας µας µέχρι τα 12 ναυτικά µίλια, ρύθµιση που εξασφαλίζεται απολύτως από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας». «Δεν γίνεται µυστική διπλωµατία», υπογράµµισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας ερωτηθείς για το δηµοσίευµα των «ΝΕΩΝ» µε το απόρρητο τηλεγράφηµα που αποδεικνύει ότι οι Τούρκοι επιχείρησαν να ανοίξουν µυστικό δίαυλο επικοινωνίας για τα αεροναυτικά θέµατα στο Αιγαίο.

Επιβεβαιώνοντας το δηµοσίευµα, σηµείωσε ότι «η Τουρκία µπορεί να πει ό,τι θέλει. Αυτό δεν σηµαίνει ότι η Ελλάδα το δέχεται, ούτε ότι η Ελλάδα ξεκινάει διαπραγµάτευση». Και συµπλήρωσε ότι «η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να φοβηθεί να κουβεντιάσει οτιδήποτε, εφόσον θα υπάρχει απόλυτος σεβασµός στα κυριαρχικά δικαιώµατα, στο Διεθνές Δίκαιο και στα συµφέροντα της χώρας µας – και αυτό είναι αυτονόητο. Το αν η Τουρκία θέσει ή δεν θέσει τις γνωστές θέσεις αυτό δεν είναι ζήτηµα που η Ελλάδα έχει λόγο να φοβηθεί. Οι θέσεις µας είναι απολύτως ξεκάθαρες και τις επαναλαµβάνουµε στο ακέραιο».

Η αντίδραση της Ν.Δ.
«Το ζήτηµα που έχει δηµιουργηθεί είναι µείζον», δήλωσε χθες ο πρώην εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ και ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Κουµουτσάκος. «Ειδικά ενόψει της επίσκεψης Ερντογάν πρέπει να διευκρινιστεί άµεσα και πλήρως, όχι από υπηρεσιακούς παράγοντες, αλλά από την πολιτική ηγεσία τόσο του ΥΠΕΞ όσο και του υπουργείου Εθνικής Αµυνας. Πρέπει επίσης να καταστεί σαφές τι και από ποιους συζητιέται εδώ και έναν χρόνο στον διάλογο µε την Αγκυρα».


Βγαίνουν ξανά για πετρέλαιο στα βόρεια της Κύπρου

ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΣΤΑ ανοίγµατα της Ελλάδας και της Κύπρου προς το Ισραήλ και στη δεδηλωµένη πρόθεση των τριών πλευρών να προχωρήσουν σε ενεργειακές συµφωνίες επιχειρεί η Αγκυρα µε τη χθεσινή της ανακοίνωση ότι προτίθεται να πραγµατοποιήσει έρευνες για πετρέλαιο βορείως της Κύπρου.

Η κίνηση αυτή, υποστηρίζουν διπλωµατικές πηγές, δεν πρέπει να θεωρείται ανεξάρτητη από την περιοδεία του υπουργού Εξωτερικών Δηµήτρη Δρούτσα στη Μέση Ανατολή και το ταξίδι του στο Ισραήλ αλλά και από τις πληροφορίες ότι η ελληνική κυβέρνηση µελετά την ισραηλινή πρόταση για µεταφορά του τεράστιου όγκου φυσικού αερίου που έχει βρεθεί ανοιχτά του Ισραήλ στην Ευρώπη µέσω υποθαλάσσιου αγωγού που θα διέρχεται από την Ελλάδα.

Την ίδια ώρα, Κύπρος και Ισραήλ έχουν δηλώσει επισήµως ότι θα συνεργαστούν στον τοµέα της ενέργειας και ότι σύντοµα θα προχωρήσουν σε καθορισµό των µεταξύ τους θαλασσίων συνόρων, καθώς το κοίτασµα «Λεβιάθαν» που βρίσκεται µεταξύ των δύο χωρών εκτιµάται ότι διαθέτει φυσικό αέριο 300 δισ. κυβικών µέτρων. Μάλιστα, οι εταιρείες που ερευνούν τα κοιτάσµατα δεν αποκλείουν ο «Λεβιάθαν» να περιέχει και 3 δισ. βαρέλια πετρέλαιο. Το κοίτασµα «Cyprus Α», ή αλλιώς «Οικόπεδο 12», στο όριο της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονοµικής Ζώνης (ΑΟΖ), αποτελεί µια ενότητα µε το «Λεβιάθαν». Τις έρευνες και τις άδειες εκµετάλλευσης των κοιτασµάτων του Ισραήλ είχε αναλάβει η αµερικανική εταιρεία Νoble Εnergy Ltd που εδρεύσει στο Χιούστον σε κοινοπραξία µε ισραηλινές εταιρείες. Στην ίδια έχει ανατεθεί η άδεια για την έρευνα του παρακείµενου κυπριακού «Οικοπέδου 12».

Τα κοιτάσµατα φυσικού αερίου και πετρελαίου που έχουν εντοπιστεί στην Ανατολική Μεσόγειο και η εικόνα ότι η περιοχή είναι το νέο ενεργειακό Ελντοράντο προκαλούν τριβές ήδη από το 2008. Τότε η Τουρκία έστειλε το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος «Μalene Οstervold» για πετρελαϊκές έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας του Καστελλόριζου, ενώ το καλοκαίρι έβγαλε το «Πίρι Ρέις» στην ίδια περιοχή.

Το σχέδιο
Συµπτωµατικές δεν πρέπει να θεωρούνται και οι πρόσφατες δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν για την αµοιβαία εκµετάλλευση ενεργειακών κοιτασµάτων στο Αιγαίο, διαφορετικά, όπως είπε, «οι δύο χώρες θα είναι χαµένες».

Διπλωµατικές πηγές εκτιµούν ότι οι κινήσεις αυτές αποτελούν µέρος ενός συνολικότερου τουρκικού σχεδίου, καθώς η Αγκυρα καθιστά σαφές ότι δεν προτίθεται να µείνει έξω από το ενεργειακό παιχνίδι στην περιοχή. Στόχος της, λένε οι ίδιες πηγές, είναι να εξαιρέσει το Καστελλόριζο από τη χάραξη των θαλασσίων ζωνών της µε την Ελλάδα, προκειµένου να πάρει µερίδιο της πίτας. Κι αυτό διότι αν εξαιρεθεί το Καστελλόριζο κατά τη χάραξη ΑΟΖ και θαλασσίων γραµµών, ένα κοµµάτι της ελληνικής ΑΟΖ θα περάσει στην Τουρκία, της οποίας η θαλάσσια γραµµή θα φτάνει µέχρι την αιγυπτιακή.