ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΥΣ»

Δεν είναι μόνον η πατρίδα μας η μοναδική χώρα στον κόσμο που δέχεται ληστρική επίθεση από τους τραπεζιτοτοκογλύφους, αλλά όλος ο πλανήτης .. Λογοκρισία απανταχού στον πλανήτη από τα κυρίαρχα ΜΜΕ , τα οποία… δεν βγάζουν μιλιά για τους υπαίτιους της πλανητικής κρίσης, αυτούς τους γυρολόγους «μετανάστες» που όπου και να πάνε κολλάνε σαν βδέλλες και απομυζούν παρασιτικά τις ντόπιες κοινωνίες. Η πρώτη χώρα που επικυριαρχήσανε ολοκληρωτικά είναι η Αμερική. Η FED των Ρότσιλντ και Ροκφέλλερ έκοβε πολύχρωμο χαρτάκι, το χαρτάκι που κατάπιε τις περιουσίες των αμερικανών. Οι πολίτες αμερικάνοι από δημόσια περιουσία δεν έχουν τίποτα και από ιδιωτικές περιουσίες δεν έχουν σχεδόν τίποτα .. Οι αμερικάνοι σήμερα χρωστάνε στους τραπεζιτοτοκογλύφους και κυρίως στους … «γυρολόγους» σχεδόν 15 τρις. Η συνέχεια στην Ευρώπη, η πρώτη χώρα που κατακτήθηκε από τους γυρολόγους «μετανάστες» ήταν η Γερμανία, η πρώτη χώρα όπου ανακαλύφθηκε ο όρος. ΕΧΘΡΟΠΑΘΕΙΑ, η χώρα που είναι πολιτικό αδίκημα το να μιλήσεις κατά του «ολοκαυτώματος». Η χώρα που μέχρι σήμερα έχει τις μισές στρατιωτικές αμερικάνικες βάσεις, από αυτές που υπάρχουν στην Ευρώπη, περίπου 45000 αμερικανούς στρατιώτες, μία χώρα που έχει ελάχιστο δικό της στρατό. Φυσικά και αυτή η χώρα στην πραγματικότητα είναι κατακτημένη από τους κατακτητές των αμερικάνων, … από τους «γυρολόγους» των τραπεζιτοτοκογλύφων… Η «ανεπτυγμένη» Γερμανία χρωστάει σήμερα γύρω ατα 7,5 τρις στα ευαγή αυτά τραπεζικά ιδρύματα των Ρότσιλντ και Ροκφέλλερ … και φυσικά δεν έχει άποψη, «μιλά» όπως της προδιαγράφουν τα αφεντικά της .. Οι ευρωπαϊκές χώρες στα ξαφνικά …. συνολικά σχεδόν δυστυχούνε. Χώρες που είχανε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οικονομίες των πάνε κατά διαόλου. Το απορίας άξιον είναι ότι καμμία σχεδόν ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα προς την κατεύθυνση της αναπτυξιακής πολιτικής. Κανένας δεν μιλάει για ανάπτυξη, κανένας όμως δεν μιλάει και για κάτι άλλο, .. τους μετανάστες , τους πραγματικούς όμως .. Τα μεταναστευτικά αυτά ρεύματα, γνωρίζομε όλοι μας πολύ καλά και από τις δικές μας εμπειρίες μάλιστα, για τα προβλήματα που μπορούν να προκαλέσουν. Οι κυβερνήσεις στην γενικότερη οικονομική κρίση παρασιωπούν το πρόβλημα των μεταναστών.. όπως σιωπηλά καλύπτουν αυτούς που κερδοσκοπούν, εν μέσω οικονομικής κρίσης …. Για την Ευρώπη μιλώντας, ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι λαοί φαίνεται να είναι κερδισμένοι. Είναι δυνατόν όμως, όλοι να είναι χαμένοι? Το ότι οι «περιούσιοι» ή οι γυρολόγοι των εθνών είναι από τους λίγους που ευημερούν, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αυτό είναι γεγονός .. Οι μετανάστες όμως που ..κολλάνε? Ποιοί βολεύονται από τον πόνο και την ανθρώπινη δυστυχία? Οι ντόπιοι λαοί σίγουρα όχι , τα προβλήματα τα βιώνουμε καθημερινά.. Μήπως όμως βολεύονται κάποιοι άλλοι προύχοντες «μετανάστες», οι .. γυρολόγοι των εθνών? μήπως η φτωχολογιά και η πληθώρα αυτή των λαθρομεταναστών λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο, σαν ασπίδα προστασίας για τους πιο πάνω, για τους προύχοντες ? …. Η απάντηση είναι θετική και μπορούμε να δούμε πόσο πολύ βοηθάνε με την στάση των οι πολιτικοί των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης. Για παράδειγμα, από την πρόσφατη εμπειρία των πολιτικών μας κομμάτων που έχομε εμείς οι έλληνες, παρατηρούμε ότι έχομε 1. τα επονομαζόμενα μνημονιακά κόμματα καθαρά αντικοινωνικά για τους ντόπιους, τα οποία κόμματα παίζουν κατά των άλφα ή κατά των βήτα τρόπο τα παιγνίδια της διεθνούς και ντόπιας τραπεζιτοτοκογλυφίας και τα οποία δεν έχουν ίχνος πατριωτισμού, απλά .. κάποιοι κατά καιρούς παίζουν με τον όρο του «πατριώτη». Επίσης η στάση των προς τους μετανάστες χαρακτηρίζεται από μέτρα ευνοϊκά προς αυτούς. 2. τα επονομαζόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, τα προερχόμενα κυρίως από την «αριστερά». Και εδώ ο πατριωτισμός απουσιάζει δεδομένου ότι αυτά έχουν ενεργή και δραστήρια συμμετοχή σε θέματα που αφορούν την φιλομεταναστευτική πολιτική και τυπική συμμετοχή στα δρώμενα που αφορούν τους έλληνες εργαζομένους. Επίσης παρουσιάζουν διφορούμενες θέσεις, πάνω στα εθνικά μας θέματα. Αυτά μέχρι τώρα, για τα κόμματα που έχομε γνωρίσει. Παρατηρούμε ότι και οι δύο αυτές κατηγορίες των κομμάτων, αφήνουν ακάλυπτους τους έλληνες πολίτες και ότι η στάση των είναι θετική ως προς τους μετανάστες. Με τις θέσεις των ή από απουσία θέσεων ουσιαστικά αυτά τα κόμματα αποτελούν απειλή για την ακεραιότητα της πατρίδας μας στο μέλλον. Η τελευταίες εκλογές στην πατρίδα μας αναδείξανε σημαντικά κάποιο καινούργιο κόμμα το οποίο παρουσιάζει πατριωτικές θέσεις και λαμβάνει σοβαρά στα υπ΄ όψην του το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά θα πρέπει να το δοκιμάσομε ……. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην πατρίδα μας, συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Οι πατρίδες παραδίδονται στους τοκογλύφους και τους μετανάστες. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί ή έχουν περιπέσει σε ύπνο βαθύ ή έχουν διαβρωθεί μέχρι τα μεδούλια τους … Η ευνοϊκές πολιτικές των προς τους τραπεζίτες και η «ανοχή» των ως προς το θέμα της μετανάστευσης είναι ότι το καλύτερο για τους «γυρολόγους» των εθνών… Οι «περιούσιοι» γυρολόγοι με την ασπίδα των μεταναστών θα είναι σε θέση απ΄ ότι φαίνεται, στο μέλλον να δημιουργήσουν ουσιαστικά προβλήματα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα και όχι μόνο ……. ΚΡΙΤΩΝ Source : olympia.gr

Η " κρυφή ατζέντα" του Ισλάμ για την Τουρκία

Η βασική “κατηγορία” κατά Ερντογάν αλλά και ο πρωταρχικός φόβος της Δύσης ήταν ότι μαζί με τους Νταβούτογλου και Γκιουλ,είχαν “κρυφή ατζέντα”.Η οποία περιελάμβανε την υλοποίηση ενός σχεδίου που προέβλεπε όχι μόνο τη χειραγώγηση ισλαμικών κρατών ,αλλά και την εγκαθίδρυση ενός ριζοσπαστικού Ισλάμ με βλέψεις επεκτατικές. Μπορεί η μέχρι πρόσφατα φρενήρης οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας και οι διαχρονικές καθησυχαστικές δηλώσεις Ερντογάν και των υπολοίπων να είχαν απομακρύνει από το προσκήνιο την “κρυφή ισλαμική ατζέντα”,ωστόσο ποτέ κανείς στη Δύση δεν είχε ξεχάσει τον κίνδυνο αυτό. Οι δηλώσεις Ερντογάν για τις αμβλώσεις επανέφεραν αυτό το ζήτημα στο προσκήνιο. Το “τρίο” Ερντογάν-Γκιουλ-Νταβούτογλου,υποτίθεται ότι θα επέβαλαν -το πολύ ,πολύ- ένα …soft Ισλάμ,το οποίο θα αποτελούσε και πρότυπο για άλλες χώρες. Στην Αίγυπτο για παράδειγμα οι πολίτες που θέλουν να “διασκεδάσουν” τους φόβους και τις ανησυχίες τους για την διαφαινόμενη επικράτηση των Αδελφών Μουσουλμάνων ,φέρνουν ως παράδειγμα το μοντέλο Τουρκία. Όμως πόσο soft είναι το Ισλάμ που θέλει να επιβάλει ο Ερντογάν; Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι είναι εκείνος που δημιούργησε τράπεζες οι οποίες εφαρμόζουν τη Σαρία,προσελκύοντας έτσι τεράστια κεφάλαια από τον Περσικό Κόλπο.Κι όταν έχεις τόσο χρήμα στη διάθεσή σου ,είσαι μεν ισχυρός αλλά ταυτόχρονα και δέσμιος σε αντιλήψεις…καθόλου soft. Με τις τράπεζες Al Baraka, Kuveyt Turk, Bank Asya, και Turkiye Finans μοίρασε χρήμα στη μεσαία τάξη μια ιδέα του “πνευματικού πατέρα” του Ερντογάν Φ. Γκιουλέν. Κατά καιρούς ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν εκφράσει τον προβληματισμό τους διαπιστώνοντας ότι η Τουρκία με τον Ερντογάν απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την Ε.Ε. 
 Όμως η Γερμανική πλέον ΕΕ …κοιμάται τον ύπνο όχι του Δικαίου αλλά του χρήματος και κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Το Βερολίνο ,είναι γνωστό ότι αφού “ξεζούμισε” την Ελλάδα έχει πάει απέναντι και κάνει μεγάλες δουλειές και στους εξοπλισμούς.Και ως γνωστόν οι Γερμανοί δεν βάζουν τίποτα πάνω από το χρήμα. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν από τις ανησυχίες και την διαρκή καχυποψία με την οποία οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το καθεστώς Ερντογάν.Όχι τυχαία.Οι μυστικές τους υπηρεσίες έχουν επισημάνει εδώ και χρόνια ότι “κάτι δεν πάει καλά με τη σύμμαχο Τουρκία”. Σ΄ όλα αυτά προστέθηκαν και οι φήμες για την υγεία του Ερντογάν.Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν αληθεύουν τότε είναι λογικό και ανθρώπινο για τον Ερντογάν να βιάζεται να κάνει αλλαγές που πιθανόν να τις σχεδίαζε για αργότερα. Όπως και να ΄χει ο κίνδυνος η Τουρκία να γίνει ακόμη πιο ισλαμική είναι υπαρκτός,την ώρα που οι συζητήσεις για την οικονομική της ανάπτυξη και για το πόσο πραγματική είναι έχουν αρχίσει να φουντώνουν. Οικονομολόγοι εντός και εκτός Τουρκίας υποστηρίζουν ότι αυτή η ανάπτυξη είναι φούσκα , η οποία όταν σπάσει θα δημιουργήσει οικονομικά, πολιτικά και προβλήματα συνοχής στη χώρα.
 Source : OnAlert.gr

Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης : Όραμα ή ουτοπία ;

Το πιο φιλόδοξο σχέδιο οικονομικής και πολιτικής ένωσης μπαίνει στο τραπέζι της επόμενης Συνόδου Κορυφής Λιγότερη εθνική κυριαρχία προκειμένου να επιτευχθεί ο μεγαλύτερος δυνατός βαθμός πολιτικής και θεσμικής ενοποίησης. Σε αυτή την ιδέα στηρίζεται το μυστικό σχέδιο σωτηρίας της Ευρώπης και του ευρώ, το οποίο επεξεργάζονται αυτό τον καιρό οι ηγέτες των κυριότερων χωρών της ευρωζώνης μαζί με τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Eurogroup. Το σχέδιο αποκαλύφθηκε προχθές από την κυριακάτικη «Ντι Βελτ» και θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Κορυφής της 28ης Ιουνίου, με στόχο τη λήψη οριστικών αποφάσεων μέχρι τα τέλη του χρόνου. Το σχέδιο οδηγεί θεωρητικά σε ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης και αποτελείται από τέσσερα σημεία. Μεγαλύτερος έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών, δηλαδή δημοσιονομική ένωση. Ευρωπαϊκή εποπτεία των τραπεζών, δηλαδή τραπεζική ένωση. Κοινή φορολογική, αμυντική και εξωτερική πολιτική, δηλαδή πολιτική ένωση. Και μεταρρύθμιση των κοινωνικών συστημάτων, δηλαδή οικονομική ένωση. ΤΑ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΑ. Η δημοσιονομική ένωση θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για να δεχθεί η Καγκελάριος Μέρκελ τα ευρωομόλογα, δηλαδή την από κοινού ανάληψη της ευθύνης για τα χρέη. Εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης επανέλαβε χθες ότι μια τέτοια απόφαση δεν θα ληφθεί πριν περάσουν αρκετά χρόνια, στο τέλος δηλαδή της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση, τα ευρωομόλογα δεν συνδέονται κατ' ανάγκη με το δεύτερο σημείο του ευρωπαϊκού σχεδίου, δηλαδή την τραπεζική ένωση. Σύμφωνα με τον διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, αυτό σημαίνει μια κεντρική εποπτεία των τραπεζών και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου για την εγγύηση των καταθέσεων και τη σωτηρία των τραπεζών. Ο Φρανσουά Ολάντ και ο Μάριο Μόντι βρίσκονται στην ίδια γραμμή. «Είμαστε υπέρ της τραπεζικής ένωσης», δήλωσε χθες ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε μαζί με τον επίτροπο Ολι Ρεν. Ωστόσο η Ανγκελα Μέρκελ εκφράζει και εδώ επιφυλάξεις, παρότι τελευταία οι αντιστάσεις της φαίνεται να κάμπτονται. Η πολιτική ένωση δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά με την ενίσχυση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Κομισιόν. Προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν η Ανγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που προτείνουν μάλιστα ο πρόεδρος της Επιτροπής να εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία. Εδώ διστάζει όμως το Παρίσι. «Δεν είναι δυνατόν το Ευρωκοινοβούλιο να αποφασίζει σε ποια ηλικία θα συνταξιοδοτούνται οι Γάλλοι», σημειώνουν πηγές της γαλλικής Προεδρίας στη «Μοντ». Είναι φανερό λοιπόν ότι εδώ «κολλάει» και το τέταρτο σημείο του σχεδίου, δηλαδή η βαθιά μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης με σκοπό τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους. Γάλλοι αξιωματούχοι πάντως βεβαιώνουν ότι το όραμα του Φρανσουά Ολάντ για την Ευρώπη είναι πολύ πιο κοντά στο φεντεραλιστικό γερμανικό μοντέλο σε σχέση με τους γκολιστές προκατόχους του. «Πιστεύω πως ο Ολάντ είναι έτοιμος για μια μεγαλύτερη δημοσιονομική ενοποίηση», δήλωσε στο Ρόιτερ ανώτατος γάλλος αξιωματούχος. «Δεν είναι όμως εξίσου έτοιμη η λοιπή πολιτική τάξη, τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά». Με άλλα λόγια, το σχέδιο για τη σωτηρία του ευρώ είναι φιλόδοξο, αλλά προσκρούει σε πολλές αντιδράσεις. Τις επόμενες εβδομάδες, οι αντιπαραθέσεις αναμένεται να ενταθούν. Ο Μάριο Μόντι έχει καλέσει τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον ισπανό Πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι στη Ρώμη στις 22 Ιουνίου, πέντε ημέρες μετά τις εκλογές στην Ελλάδα και τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία. Ο Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ θα παρουσιάσει εκεί τις πρώτες σκέψεις του για την ενίσχυση της νομισματικής ένωσης μέσα από έναν «οδικό χάρτη» για τα επόμενα πέντε - δέκα χρόνια. Και όπως δήλωσε χθες στην Αγία Πετρούπολη, στη Σύνοδο Κορυφής θα παρουσιάσει μαζί με τους άλλους τρεις ευρωπαίους αξιωματούχους και τη μέθοδο εργασίας για την επίτευξη αυτού του στόχου. ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ. Για τους Γερμανούς, το ερώτημα είναι απλό. «Θέλουν οι εταίροι μας περισσότερη Ευρώπη ή απλώς περισσότερα γερμανικά χρήματα», τόνισε κυβερνητικός αξιωματούχος στο Βερολίνο. Η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν ότι αν παρουσιαστεί ένα αξιόπιστο σχέδιο με στόχο τη δημοσιονομική ένωση, οι κίνδυνοι περαιτέρω μετάδοσης της κρίσης - ακόμη και αν αποχωρήσει η Ελλάδα από την ευρωζώνη - θα περιοριστούν. Αυτό προϋποθέτει βέβαια να αποκατασταθεί και η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Σε κάθε περίπτωση, η ΕΚΤ θα παραμείνει για αρκετό καιρό ο μόνος θεσμός που έχει τη δυνατότητα να δρα γρήγορα για να αποτρέψει την καταστροφή. Οπως λέει ο Ερικ Νίλσεν, επικεφαλής οικονομολόγος της Unicredit, «η ευρωπαϊκή ηγεσία εργάζεται πυρετωδώς για τις αναγκαίες αλλαγές, ενώ η ΕΚΤ κρατά τον πυροσβεστήρα για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά». Source : TA NEA