Μεγαλύτερη οικονομική διείσδυση στην ελληνική παραμεθόριο ζητά η Τουρκία

Περισσότερες λεπτομέρειες για το τι πρόκειται να συζητήσουν τα μέλη της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής Ελλάδος – Τουρκίας που θα πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη αποκάλυψε η εφημερίδα το Έθνος το Σάββατο 23 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα η τουρκική πλευρά θέτει εκτός των άλλων και τα εξής αιτήματα: (α) τη δημιουργία αποθηκευτικών χώρων για αγροτικά προϊόντα στην Κομοτηνή, (β) τη δημιουργία εμπορευματικού κέντρου στη Χίο, (γ) τη λειτουργία σταθμού ελέγχου τροφίμων στη Ρόδο, και (δ) προτείνει τη συνέχιση του ετεροβαρούς για την Ελλάδα συστήματος χορήγησης αδειών για διελεύσεις φορτηγών, όπου σύμφωνα με αυτά που ισχύουν η άδεια για τη διέλευση τουρκικού φορτηγού από την Ελλάδα κοστίζει 60 ευρώ, ενώ αντίθετα το τέλος για τη διέλευση ελληνικού φορτηγού από την Τουρκία έχει ορισθεί στα 300 ευρώ.
Φυσικά όπως γίνεται κατανοητό το μέτρο αυτό κάθε άλλο συμβάλει στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στην Τουρκία με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το εμπορικό ισοζύγιο των δύο χωρών.  Επιπρόσθετα η τουρκική κυβέρνηση ζητά την παροχή άδειας για την ίδρυση υποκαταστημάτων της κρατικής τράπεζας Ziraat στην πόλη της Ξάνθης και στη Ρόδο όπου κατά την Άγκυρα διαβιεί «τουρκική μειονότητα».
Όσο και αν οι συζητήσεις αυτές κινούνται στο γενικότερο πλαίσιο της βελτίωσης των σχέσεων των δύο χωρών που εγκαινιάστηκε με πρωτοβουλία του Έλληνα του πρωθυπουργού, τα μέχρι τώρα αιτήματα της Τουρκίας αποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο η γειτονική χώρα βλέπει αυτή τη συνεργασία, αφού είναι σε γενικές γραμμές ετεροβαρή κατά των ελληνικών συμφερόντων.
Επιπρόσθετα με τις κινήσεις της αυτές η Άγκυρα αποδεικνύει ότι εκτός της απειλής του Casus Belli, των παραβιάσεων στο Αιγαίο και των εξοπλισμών, προτίθεται να αξιοποιήσει το όπλο της οικονομικής της ισχύς και της ελληνικής λανθάνουσας «επιχειρηματικότητας», διεισδύοντας οικονομικά στις ακριτικές περιοχές που την ενδιαφέρουν.
Η οικονομική στόχευση των περιοχών αυτών από την τουρκική ηγεσία όπως η Θράκη, τα νησιά του Αν. Αιγαίου (Χίος), καθώς και τα Δωδεκάνησα, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, αφού οι περιοχές αυτές πάντα αποτελούσαν το κύριο στόχο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Το ζητούμενο επομένως δεν είναι η δεδηλωμένη και πλέον πια εκπεφρασμένη οικονομική «εισβολή» της Τουρκίας στην ελληνική παραμεθόριο, αλλά η κατεύθυνση της ελληνικής πολιτείας όσον αφορά το ζήτημα αυτό που αρνείται να παραδεχτεί ότι πίσω από αυτές τις τουρκικές οικονομικές κινήσεις κρύβονται πολιτικοί στόχοι όπως έχουμε αναλύσει στο τρέχον τεύχος της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ.
Δυστυχώς ομάδες Ελλήνων επιχειρηματιών των ακριτικών περιοχών της χώρας μας, προσδοκώντας στο γρήγορο και σχετικά εύκολο κέρδος προτιμάνε να εισάγουν φτηνά τουρκικά προϊόντα εις βάρος των ελληνικών προϊόντων, συμβάλλοντας έτσι στην καταστροφή της τοπικής παραγωγικής βάσης.
Μπορεί τα οφέλη για τους επιχειρηματίες αυτούς να είναι σημαντικά από αυτή τη δραστηριότητα, αποδεικνύεται όμως τελικά ότι κάτι τέτοιο είναι εφήμερο αφού η τοπική οικονομία θα οδηγηθεί σε μαρασμό και οι ίδιοι αργότερα θα χρειαστούν να περιορίσουν τις οικονομικές τους δραστηριότητες.

"Βρώμικο" παιχνίδι από Μ.Μπορίσοφ στον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη

Η κυβέρνηση του Μπόικο Μπόρισοφ προεξοφλεί με δήλωση του ηγέτης της, την κατάρρευση των σχεδίων για την κατασκευή του αγωγού «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη», απαντώντας κατ'αυτό τον τρόπο στην κοινή στάση Ελλάδας και Ρωσίας, όπως αυτή εκφράστηκε από τις σημερινές δηλώσεις της Τϊνα Μπιρμπίλη και του Ρώσου ομολόγου της, Σεργκέι Σμάτκο.
O πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπ. Μπόρισοφ δήλωσε πριν λίγο ότι  "Θα είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί το σχέδιο, τουλάχιστον πριν γίνουν γνωστά τα συμπεράσματα της διεθνούς περιβαλλοντικής μελέτης για τον αγωγό", προσθέτοντας προκλητικά ότι "τα συμπεράσματα της μελέτης θα είναι αρνητικά".
Υποστήριξε ότι "η Μαύρη Θάλασσα είναι άγρια, ενώ μια ενδεχόμενη διαρροή πετρελαίου μπορεί να αποβεί μοιραίο χτύπημα για τον βουλγάρικο τουρισμό". Η στάση του Μπορίσοφ είναι επαμφοτερίζουσα μέχρι ... παρεξήγησης. Μοιάζει περισσότερο με κυβερνητικό αξιωματούχο που θέλει να "λαδωθεί"... Και δεν υπολογίζει τις ρήτρες που θα πληρώσει η Βουλγαρία, αλλά και την ζημιά που θα υποστεί η χώρα του. Γενικά συμπεριφέρεται περισσότερο ως προτεκτοράτο.

Η υλοποίηση του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη παραμένει προτεραιότητα τόσο για την Αθήνα όσο και για τη Μόσχα, υπογράμμισε η Τίνα Μπιρμπίλη μετά τη συνάντησή της με τον υπουργό Ενέργειας της Ρωσίας, Σεργκέι Σμάτκο.
Χαρακτήρισε έργο μεγάλης σημασίας και τον αγωγό αερίου South Stream. "Επιβεβαιώσαμε τη στενή σχέση συνεργασίας, προσπαθώντας να κλείσουμε εκκρεμότητες, αλλά και να ανοίξουμε νέους δρόμους συνεργασίας με τη Ρωσία", ανέφερε η υπουργός Περιβάλλοντος.
Έδειξε τη Βουλγαρία ως υπεύθυνη για τις καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα κατασκευής του αγωγού και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα έχει κάνει ο, τι πρέπει. "Υπάρχει σαφέστατα μια αναβλητικότητα από την πλευρά των Βουλγάρων. Αυτό που έχουν πει επίσημα είναι ότι περιμένουν την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, από τη διέλευση του αγωγού, για να πάρουν τις τελικές τους αποφάσεις", είπε
Ο Ρώσος υπουργός,  ο οποίος χαρακτήρισε την Αθήνα στρατηγικό εταίρο της Μόσχας, ανακοίνωσε τη δημιουργία ομάδας εργασίας, η οποία θα συνεδριάσει μέσα στο έτος, ώστε Ρωσία και Ελλάδα να διαμορφώσουν κοινή θέση για την πορεία του έργου.
Εξέφρασε το σεβασμό του για τις επιφυλάξεις της Σόφιας, αλλά πρόσθεσε με νόημα ότι έχει υπογραφεί διακρατική συμφωνία, η οποία προβλέπει τις υποχρεώσεις όσων μετέχουν στο σχέδιο.
Σχετικά με την την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ελλάδα από τη Ρωσία, δήλωσε ότι θα τοποθετηθεί για το θέμα "όταν έλθει η ώρα"
Όσον αφορά στο South Stream, η Ελληνίδα υπουργός διευκρίνισε ότι η Ελλάδα θεωρεί ότι αποτελεί σχέδιο προτεραιότητας για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα συμβάλλει στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια. Όπως πρόσθεσε, γι' αυτό το λόγο η Αθήνα ζήτησε να περιληφθεί στο δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης των ευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας τα έτη 2011 - 2020.
"Στόχος μας είναι να καθιερωθεί η Ελλάδα ως ένας σύγχρονος διαμετακομιστικός κόμβος, όχι μόνο για το πετρέλαιο, μέσω του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αλλά και για το φυσικό αέριο", σημείωσε η Τίνα Μπιρμπίλη, στο πλαίσιο του φόρουμ "Ενεργειακός διάλογος της Μόσχας".
Την υπουργό περιβάλλοντος συνόδεψαν στο ταξίδι της στη Ρωσία ο υφυπουργός Ενέργειας, Γιάννης Μανιάτης και ο αντιπρόεδρος της ΔΕΠΑ, Σπύρος Παλαιογιάννης.
Όπως ανακοινώθηκε από την ελληνική πλευρά, η Τίνα Μπιρμπίλη προσκάλεσε τον Σ. Σμάτκο να επισκεφθεί την Αθήνα

Washington wants its Trojan horse in Europe

US Secretary of State Hillary Clinton continues to tour Europe. She has already visited Bosnia and Herzegovina and Serbia. Today, she is expected to have a meeting with the Albanian authorities of Kosovo. Afterwards, Clinton will travel to Brussels, where the head of US diplomacy is expected to conduct negotiations with the administrations of the European Union and NATO.

In Sarajevo, Bosnia's capital, Clinton made a strange statement. "Hatreds have eased, but nationalism persists. Meanwhile, the promise of greater stability and opportunity, represented by integration into Europe, remains out of reach," she said.

"Your neighbours have taken strides in that direction. They know there is no better way to achieve sustained economic growth and long-term political stability than by integrating with Europe . . . Now is the time for the citizens of this country to make your voices heard," she added.

Clinton was talking about Slovenia, which became a EU member six years ago, and Croatia, which will join the EU in a year or two. Serbia and Montenegro have already submitted their bids for EU membership. Mrs. Clinton apparently believes that now it is Bosnia's turn to become a part of united Europe.

Russia Today: US refuses to acknowledge its failure and mistakes in the Balkans

 0Share

• Print version
• Font Size
• Send to friend

That was a very curious statement for a top US official to make. The US Secretary of State said that it would be so good if the countries of the former Yugoslavia joined the EU - the organization, in which the US is not a member and never will be. It just so happens that the US official was instructing EU's governing agencies on its new members. Clinton pointed out "the best path" for the Balkan states to the organization, which the United States has no relation to.

The above-mentioned remarks in Sarajevo could be regarded as a singular event, but USA's top diplomat for Europe Philip Gordon released a similar statement later on. Speaking about Clinton's plans in Serbia, Gordon stated that the goal of the US administration was to make the Serbs start a dialogue with Kosovo Albanians for their joint European integration.

"We've been quite clear that we believe that further reforms are necessary," said Philip Gordon, the top US diplomat for Europe.

"The Bosnians need to follow up," he said. "The rest of the region is moving towards Europe, and Bosnia is going to have to overcome these ethnic divisions ... if they want to go down this path."

Therefore, the Americans openly interfere in the affairs between independent entities of international law - the European Union and the Balkan states. Why does the US administration want the Balkan countries to join the European Union? The conclusion is forced upon you: the Americans want to weaken the influence of the organization. They particularly want to weaken the influence of Germany and France by introducing Washington's Trojan horse within the walls of the European Union. It is an open secret that the prospects of conflicting situations between the EU and the USA pose economic and political concerns for the US leadership.

"The integration into the EU and NATO is like an American bait for the Balkan states. The USA wants to "buy" them this way to be able to skillfully manipulate those countries afterwards. The USA has special interests in each of those states," Elena Guskova, a witness to The Hague Tribunal, the chairwoman of the center for the modern Balkan crisis told Pravda.Ru.

"Let's take Bosnia and Herzegovina, for example. The Americans propagate the idea of changing the constitution in this country, which is supposed to considerably strengthen the Muslim-Croat Federation supported by the West on the whole and by the USA in particular.

"The Constitution of Bosnia and Herzegovina, formed in 1995 on the base of the Dayton Agreement, anchors the existence of two state formations of its territory: the Republic of Srpska and the Muslim-Croat Federation. However, the constitution, which was virtually written by Europe and the USA, implies the existence of Bosnia and Herzegovina as a single state.

"As for Kosovo, the situation there is different. First and foremost, one should bear in mind the fact that US army bases are deployed there. No one, except for Americans themselves, controls those bases. One can do anything there: arrange human organ transplantation hospitals or build secret jails which would be absolutely unreachable for human rights activists and journalists. Now they want to strengthen their influence in Kosovo by pushing it towards the EU.

"All this is aimed against the Serbs. The West and the USA contributed a lot to the destruction of Yugoslavia. After Slovenia and Croatia obtained independence, the West continued cutting the region to pieces. The Americans want to finish what they started. They want to cut the present-day Serbia to minimize its role in the Balkans. One of the main reasons of this politics is the fact that Belgrade is an ally of Moscow. If Serbia joins the EU, the situation will change drastically. It will no longer be able to run independent politics," the specialist said.

Sergey Balmasov
Vadim Trukhachev
Pravda.Ru

From Global Depression to Global Governance

We now stand at the edge of the global financial abyss of a ‘Great Global Debt Depression,’ where nations, mired in extreme debt, are beginning to implement ‘fiscal austerity’ measures to reduce their deficits, which will ultimately result in systematic global social genocide, as the middle classes vanish and the social foundations upon which our nations rest are swept away. How did we get here? Who brought us here? Where is this road leading? These are questions I will briefly attempt to answer.

At the heart of the global political economy is the central banking system. Central banks are responsible for printing a nation’s currency and setting interest rates, thus determining the value of the currency. This should no doubt be the prerogative of a national government, however, central banks are of a particularly deceptive nature, in which while being imbued with governmental authority, they are in fact privately owned by the world’s major global banks, and are thus profit-seeking institutions. How do central banks make a profit? The answer is simple: how do all banks make a profit? Interest on debt. Loans are made, interest rates are set, and profits are made. It is a system of debt, imperial economics at its finest.          In the United States, President Woodrow Wilson signed the Federal Reserve Act in 1913, creating the Federal Reserve System, with the Board located in Washington, appointed by the President, but where true power rested in the 12 regional banks, most notably among them, the Federal Reserve Bank of New York. The regional Fed banks were private banks, owned in shares by the major banks in each region, which elected the board members to represent them, and who would then share power with the Federal Reserve Board in Washington.          In the early 1920s, the Council on Foreign Relations was formed in the United States as the premier foreign policy think tank, dominated by powerful banking interests. In 1930, the Bank for International Settlements (BIS) was created to manage German reparations payments, but it also had another role, which was much less known, but much more significant. It was to act as a “coordinator of the operations of central banks around the world.” Essentially, it is the central bank for the world’s central banks, whose operations are kept ‘strictly confidential.’ As historian Carroll Quigley wrote:

"The powers of financial capitalism had another far-reaching aim, nothing less than to create a world system of financial control in private hands able to dominate the political system of each country and the economy of the world as a whole. This system was to be controlled in a feudalist fashion by the central banks of the world acting in concert, by secret agreements arrived at in frequent private meetings and conferences. The apex of the system was to be the Bank for International Settlements in Basel, Switzerland, a private bank owned and controlled by the world’s central banks which were themselves private corporations."

             In 1954, the Bilderberg Group was formed as a secretive global think tank, comprising intellectual, financial, corporate, political, military and media elites from Western Europe and North America, with prominent bankers such as David Rockefeller, as well as European royalty, such as the Dutch royal family, who are the largest shareholders in Royal Dutch Shell, whose CEO attends every meeting. This group of roughly 130 elites meets every year in secret to discuss and debate global affairs, and to set general goals and undertake broad agendas at various meetings. The group was initially formed to promote European integration. The 1956 meeting discussed European integration and a common currency. In fact, the current Chairman of the Bilderberg Group told European media last year that the euro was debated at the Bilderberg Group.

            In 1973, David Rockefeller, Chairman and CEO of Chase Manhattan Bank, Chairman of the Council on Foreign Relations and a member of the Steering Committee of the Blderberg Group, formed the Trilateral Commission with CFR academic Zbigniew Brzezinski.  That same year, the oil price shocks created a wealth of oil money, which was discussed at that years Bilderberg meeting 5 months prior to the oil shocks, and the money was funneled through western banks, which loaned it to ‘third world’ nations desperately in need of loans to finance industrialization.

            When Jimmy Carter became President in 1977, he appointed over two dozen members of the Trilateral Commission into his cabinet, including himself, and of course, Zbigniew Brzezinski, who was his National Security Adviser. In 1979, Carter appointed David Rockefeller’s former aide and friend, Paul Volcker, who had held various positions at the Federal Reserve Bank of New York and the U.S. Treasury Department, and who also happened to be a member of the Trilateral Commission, as Chairman of the Federal Reserve. When another oil shock took place in 1979, Volcker decided to raise interest rates from 2% in the late 70s, to 18% in the early 80s. The effect this had was that the countries of the developing world suddenly had to pay enormous interest on their loans, and in 1982, Mexico announced it could no longer afford to pay its interest, and it defaulted on its debt, which set off the 1980s debt crisis – collapsing nations in debt across Latin America, Africa and parts of Asia.

            It was the IMF and the World Bank came to the ‘assistance’ of the Third World with their ‘structural adjustment programs’, which forced countries seeking assistance to privatize all state owned industries and resources, devalue their currencies, liberalize their economies, dismantle health, education and social services; ultimately resulting in the re-colonization of the ‘Third World’ as Western corporations and banks bought all their assets and resources, and ultimately created the conditions of social genocide, with the spread of mass poverty, and the emergence of corrupt national elites who were subservient to the interests of Western elites. The people in these nations would protest, riot and rebel, and the states would clamp down with the police and military.

            In the West, corporations and banks saw rapid, record-breaking profits. This was the era in which the term ‘globalization’ emerged. While profits soared, wages for people in the West did not. Thus, to consume in an economy in which prices were rising, people had to go into debt. This is why this era marked the rise of credit cards fueling consumption, and the middle class became a class based entirely on debt.

            In the 1990s, the ‘new world order’ was born, with America ruling the global economy, free trade agreements began integrating regional and global markets for the benefit of global banks and corporations, and speculation dominated the economy.  

            The global economic crisis arose as a result of decades of global imperialism – known recently as ‘globalization’ – and the reckless growth of– speculation, derivatives and an explosion of debt. As the economic crisis spread, nations of the world, particularly the United States, bailed out the major banks (which should have been made to fail and crumble under their own corruption and greed), and now the West has essentially privatized profits for the banks, and socialized the risk. In other words, the nations bought the debt from the banks, and now the people have to pay for it. The people, however, are immersed in their own personal debt to such degrees that today, the average Canadian is $39,000 in debt, and students are graduating into a jobless market with tens to hundreds of thousands of dollars of student debt that they will never repay. Hence, we are now faced with a global debt crisis.

            To manage the economic crisis, the G20 was established as the major international forum for cooperation among the 20 major economies of the world, including the major developing – or emerging – economies, such as India, Brazil, South Africa and China. At the onset of the financial crisis, China and Russia’s central banks began calling for the establishment of a global currency to replace the U.S. dollar as the world reserve currency. This proposal was backed by the UN and the IMF. It should be noted, however, that the Chinese and Russian central banks cooperate with the Western central banks through the Bank for International Settlements – which the President of the European Central Bank, Jean-Claude Trichet, recently said was the principle forum for “governance of central bank cooperation” and that the G20 is “the prime group for global economic governance.” In 2009, the IMF stated that the BIS “is the central and the oldest focal point for coordination of global governance arrangements.” The President of the European Union, appointed to the position after attending a Bilderberg meeting, declared 2009 as the “first year of global governance.” The 2009 Bilderberg meeting reported on the desire to create a global treasury, or global central bank, to manage the world economy. In 2009, prior to the Bilderberg meeting in fact, the G20 set in motion plans to make the IMF a global central bank of sorts, issuing and even printing its own currency – called Special Drawing Rights (SDRs) – which is valued against a basket of currencies. In May of 2010, the IMF Managing Director stated that “crisis is an opportunity,” and while Special Drawing Rights are a step in the right direction, ultimately what is needed is “a new global currency issued by a global central bank, with robust governance and institutional features.” Thus, we see the emergence of a process towards the formation of a global central bank and a global currency, totally unaccountable to any nation or people, and totally controlled by global banking interests.

            In 2010, Greece was plunged into a debt crisis, a crisis which is now spreading across Europe, to the U.K. and eventually to Japan and the United States. If we look at Greece, we see the nature of the global debt crisis. The debt is owed to major European and American banks. To pay the interest on the debt, Greece had to get a loan from the European Central Bank and the IMF, which forced the country to impose ‘fiscal austerity’ measures as a condition for the loans, pressuring Greece to commit social genocide. Meanwhile, the major banks of America and Europe speculate against the Greek debt, further plunging the country into economic and social crisis. The loan is granted, to pay the interest, yet simply has the effect of adding to the overall debt, as a new loan is new debt. Thus, Greece is caught in the same debt trap that re-colonized the Third World.

            At the recent G20 meeting in Toronto, the major nations of the world agreed to impose fiscal austerity – or in other words, commit social genocide – within their nations, in a veritable global structural adjustment program. So now we will see the beginnings of the Great Global Debt Depression, in which major western and global nations cut social spending, create mass unemployment by dismantling health, education, and social services. Further, state infrastructure – such as roads, bridges, airports, ports, railways, prisons, hospitals, electric transmission lines and water – will be privatized, so that global corporations and banks will own the entirely of national assets. Simultaneously, of course, taxes will be raised dramatically to levels never before seen. The BIS said that interest rates should rise at the same time, meaning that interest payments on debt will dramatically increase at both the national and individual level, forcing governments to turn to the IMF for loans – likely in the form of its new global reserve currency – to simply pay the interest, and will thus be absorbing more debt. Simultaneously, of course, the middle class will in effect have its debts called in, and since the middle class exists only as an illusion, the illusion will vanish.

            Already, towns, cities, and states across America are resorting to drastic actions to reduce their debts, such as closing fire stations, scaling back trash collection, turning off street lights, ending bus services and public transportation, cutting back on library hours or closing them altogether, school districts cutting down the school day, week or year. Simultaneously, this is occurring with a dramatic increase in the rate of privatizations or “public-private partnerships” in which even libraries are being privatized.

            No wonder then, that this month, the Managing Director of the IMF warned that America and Europe, in the midst of the worst jobs crisis since the Great Depression, face an “explosion of social unrest.” Just yesterday, Europe experienced a wave of mass protests and social unrest in opposition to ‘austerity measures’, with a general strike in Spain involving millions of people, and a march on the EU headquarters in Brussels of nearly 100,000 people. As social unrest spreads, governments will likely react – as we saw in the case of the G20 in Toronto – with oppressive police state measures. Here, we see the true relevance of the emergence of ‘Homeland Security States’, designed not to protect people from terrorists, but to protect the powerful from the people.
So while things have never seemed quite so bleak, there is a dim and growing beacon of hope, in what Zbigniew Brzezinski has termed as the greatest threat to elite interests everywhere – the ‘global political awakening’. The global political awakening is representative of the fact that for the first time in all of human history, mankind is politically awakened and stirring, activated and aware, and that generally – as Zbigniew Brzezinski explains – generally is aware of global inequalities, exploitation, and disrespect. This awakening is largely the result of the information revolution – thus revealing the contradictory nature of the globalization project – as while it globalizes power and oppression, so too does it globalize awareness and opposition. This awakening is the greatest threat to entrenched elite interests everywhere. The awakening, while having taken root in the global south – already long subjected to exploitation and devastation – is now stirring in the west, and will grow as the economy crumbles. As the middle classes realize their consumption was an illusion of wealth, they will seek answers and demand true change, not the Wall Street packaged ‘brand-name’ change of Obama Inc., but true, inspired, and empowering change.

            In 1967, Martin Luther King delivered a speech in which he spoke out against the Vietnam War and the American empire, and he stated that, “It seems as if we are on the wrong side of a world revolution.”  So now it seems to me that the time has come for that to change.

 

Andrew Gavin Marshall is a Research Associate with the Centre for Research on Globalization (CRG).  He is co-editor, with Michel Chossudovsky, of the recent book, "The Global Economic Crisis: The Great Depression of the XXI Century," available to order at Globalresearch.ca.

Το Δεκέμβριο εκτοξεύεται ο πρώτος τουρκικής κατασκευής πολιτικός δορυφόρος επισκόπησης

Στις 16 Δεκεμβρίου πρόκειται τελικά να εκτοξευτεί ο τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής δορυφόρος RASAT. Ο συγκεκριμένος δορυφόρος σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε αποκλειστικά από Τούρκους επιστήμονες του ινστιτούτου TUBITAK-UZAY το οποίο ιδρύθηκε το 1985 αν και χρησιμοποιούνται αρκετά υποσυστήματα αλλοδαπής προέλευσης.
Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό και αποτελεί συνέχεια του πρώτου δορυφόρου του BilSAT που είχε κατασκευαστεί στην Τουρκία πριν από μία δεκαετία με τη βοήθεια της βρετανικής εταιρείας SSTL Surrey η οποία ανήκει στην EADS Astrium NV group.  Ο υπολογιστής αποστολής BiLGE, και ο επεξεργαστής εικόνας νέας γενιάς GEZGiN-2  καθώς και το σύστημα επικοινωνιών X-band είναι τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής.
Ο νέος δορυφόρος βάρους 93 κιλών πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τη χαρτογράφηση περιοχών, θα έχει ευκρίνεια 7,5 μέτρων (πανχρωματική) και 15 μέτρων (πολυφασματική), η διάρκεια της ωφέλιμης ζωής του θα είναι 5 χρόνια και θα βρίσκεται σε τροχιά στα 700 χλμ. Αν και η κύρια αποστολή του θα είναι για πολιτική χρήση δεν θα πρέπει να αποκλείεται η αξιοποίηση του από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Βασικός στόχος της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας η οποία κατά τα άλλα ευαγγελίζεται την μείωση των στρατιωτικών και συναφών δαπανών είναι η απόκτηση από την Τουρκία της σχετικής διαστημικής τεχνολογίας ώστε η χώρα να είναι σύντομα ανεξάρτητη και σε αυτό τον τομέα όπως και σε άλλους τομείς της πολεμικής βιομηχανίας σύμφωνα με τα λεγόμενα του Τούρκου πρωθυπουργού κατά την τελετή καθέλκυσης στις αρχές Οκτωβρίου, του νέου αποβατικού πλοίου του τουρκικού Ναυτικού.
Φυσικά ο τελευταίος πραγματοποιεί αυτές τις δηώσεις όταν απευθύνεται σε Τούρκους πολίτες και όχι σε εθελοτυφλούντες Έλληνες πολιτικούς και ευκολόπιστους πολίτες αυτής της χώρας που πιστεύουν ότι θα μπορούσε κάποτε η Τουρκία να μειώσει τις αμυντικές της δαπάνες.

Τουρκία: Οι ναυτικοί εξοπλισμοί μίας χώρας που προτείνει στην Ελλάδα αμοιβαίο αφοπλισμό

Περισσότερες λεπτομέρειες δημοσιεύτηκαν για τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία  στις 13 Οκτωβρίου στις εγκαταστάσεις του κρατικού Πανεπιστημίου METU (Middle East Technical University) χωρίς φυσικά τις γραφικές αντιδράσεις μερίδας φοιτητών που αποτελεί χαρακτηριστικό φαινόμενο των ελληνικών πανεπιστημίων όταν προκύψει ακόμα και σκέψη για τη διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων.
Όπως ανακοινώθηκε για το πρόγραμμα ναυπήγησης των κορβετών Milgem κλάσης Ada απασχολούνται 50 εταιρείες ενώ 200 μικρότερες εταιρείες και προμηθευτές συμμετέχουν στην ναυπήγηση των πλοίων. Το κρατικό ναυπηγείο του Golcuk πρόκειται να αναβαθμιστεί μέσω επενδύσεων που θα πραγματοποιηθούν ώστε να μπορέσει να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα ναυπήγησης των 6 υποβρυχίων U-214TN.
Στο πρόγραμμα ναυπήγησης των υποβρύχιων η τουρκική εταιρεία Havelsan παρουσίασε τρία προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη. Πρόκειται για το Σύστημα Διαχείρισης Μάχης για υποβρύχια SEDA (Sonar integrated fire control system) το οποίο διαθέτει 6 κονσόλες (2 κονσόλες για το όναρ, 1 κονσόλα για τα όπλα, 1 κονσόλα για διοίκηση και έλεγχο, 1 κονσόλα για ναυσιπλοΐα, 1 κονσόλα για τους αισθητήρες). Το σύστημα περιλαμβάνει τα ακόλουθα υποσυστήματα  TAS (Towed Array Sonar), FAS (Flank Array Sonar), PRS (Passive Ranging Sonar), CTA (Cylindirical Transducer Array), CHA (Cylindirical Hydrophone Array), MAS (Mine Avoidance Sonar) και ONA (Ownship Noise Analysis), ενώ το σύστημα μπορεί να αξιοποιήσει τις τορπίλες DM2A4, MK48 Mod6AT και Mk37.
Παρά τρις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς τα τουρκικά υποβρύχια δεν θα εξοπλιστούν τελικά με το SEDA αλλά προτιμήθηκε η τοποθέτηση του ISUS 90 με το τουρκικό σύστημα να λειτουργεί μερικώς συμπληρωματικά με το γερμανικό. Τα άλλα δύο συστήματα της Havelsan είναι η πλατφόρμα δοκιμής λογισμικού Sinarit και το σύστημα μετάδοσης ψηφιακής πληροφοριών  DVBS. Όσον αφορά το πρόγραμμα των αντιτορπιλικών TF2000 όπως έχει αναφερθεί στο παρελθόν ολοκληρώθηκε η μελέτη σκοπιμότητας ενώ αυτή την περίοδο πραγματοποιούνται ή έχουν ολοκληρωθεί οι ακόλουθες εργασίες.
Μελέτη των δεδομένων πλοίων που υπάρχουν ήδη σε υπηρεσία, μελέτη των απαντήσεων των 35 εταιρειών που ανταποκρίθηκαν στη δημοσίευση 46 αιτήσεων για πληροφορίες για συστήματα του πλοίου, ολοκλήρωση των μελετών που ζητήθηκαν από το TUBITAK, από Πανεπιστήμια και 17 τουρκικές εταιρείες σχετικά με την έρευνα και ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, επεξεργασία προτάσεων και προσφορών για 90 υποσυστήματα του πλοίου οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από το TUBITAK και 12 τουρκικές εταιρείες, μελέτη από την Υπογραμματεία Πολεμικής Βιομηχανίας αντίστοιχων ξένων σκαφών σαν και αυτό που προτίθεται να ναυπηγήσει η Τουρκία.
Στον τομέα των εξαγωγών ναυτικών συστημάτων και σκαφών ο υπεύθυνος για ναυτικά προγράμματα της Υπογραμματείας ανακοίνωσε ότι οι εξαγωγές της Τουρκίας σε αυτό τον τομέα έφτασαν τα 500 εκατ. δολάρια συνολικά. Μεταξύ των πελατών της ναυπηγικής βιομηχανίας της Τουρκίας είναι:
Γεωργία (1 MRTP-20, με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP της τουρκικής Aselsan, 2 MRTP-33 με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP),
Αίγυπτος (6 MRTP-20, με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP, ενώ για το μέλλον σχεδιάζεται η αγορά αριθμού σκαφών MRTP-33 με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 25 χλστ STOP της τουρκικής Aselsan και 4 βλήματα επιφανείας-επιφανείας),
ΗΑΕ (34 MRTP-15, με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP),
Μαλαισία (10 MRTP-16, με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP με 16 ακόμα σκάφη να ακολουθούν στο μέλλον),
Πακιστάν (2 MRTP-33, με τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού πυροβόλων 12,7 χλστ STAMP και 4 βλήματα επιφανείας-επιφανείας C-705 κινεζικής κατασκευής τα οποία πρόσφατα ολοκληρώθηκαν στα σκάφη),
Ρουμανία (περιπολικά σκάφη ποταμών).