Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Στρατηγική δημιουργίας και αξιοποίησης μειονοτήτων


Αποκαλύπτεται πια το διαχρονικό σχέδιο της Τουρκίας για τον έλεγχο της Ελλάδας μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων  λαθρομεταναστών που το τουρκικό κράτος προωθούσε και εξακολουθεί να προωθεί  στην χώρα.
Χωρίς να κρύβει τις προθέσεις της τουρκικής κυβέρνησης ο πρέσβης της γειτονικής χώρας ωμά και χωρίς περιστροφές ζητά την ανάληψη του ρόλου του εκπροσώπου και του  προστάτη των μουσουλμάνων παράνομων και νομιμοποιημένων μεταναστών που κατοικούν στην Ελλάδα.
Είναι η πρώτη φορά που επίσημα πια το τουρκικό κράτος διεκδικεί την εκπροσώπηση μίας θρησκευτικής κοινότητας της οποίας τα μέλη εισήλθαν στην  χώρα παράνομα με την βοήθεια και τις ευλογίες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και την παντελή αδράνεια της ελληνικής πολιτείας.
Χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα δήλωσε τα ακόλουθα 
«Πιστεύουμε επίσης ότι οι προσδοκίες των Μουσουλμάνων που φτάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για την απόκτηση τόπου λατρείας και νεκροταφείου θα πραγματοποιηθούν πολύ σύντομα»(!).
Για χρόνια ειδικοί αναλυτές χτυπούσαν προειδοποιητικές καμπάνες για την αθρόα και συστηματική είσοδο στην χώρα μας εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων εισβολέων που καμία σχέση δεν έχουν με τους αληθινούς πρόσφυγες που αναζητούν καταφύγιο όπως άλλωστε αποδεικνύουν και τα στατιστικά στοιχεία.
Σήμερα η Τουρκία ζητά να γίνει ο προστάτης των 300.000 χιλιάδων μουσουλμάνων που ζουν στην Αθήνα, των χιλιάδων που ζουν στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο της Κρήτης, ως αν η Ελλάδα απέκτησε ξαφνικά θρησκευτική μειονότητα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όπως αποδείχτηκε αργότερα  κατά την διάρκεια των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008 η πλειονότητα των ταραξιών ήταν μουσουλμάνοι μετανάστες, ενώ μερικούς μήνες αργότερα στίφη μουσουλμάνων παράνομων μεταναστών επέδραμαν στο κέντρο της Αθήνας διαμαρτυρόμενοι  για την υποτιθέμενη βεβήλωση του Κορανίου το 2009 από αστυνομικό.
Με τις δηλώσεις αυτές του Τούρκου πρέσβη, η  Τουρκία εισάγει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αυτό που οι στρατιωτικοί αναλυτές "έκραζαν" όλα αυτά τα χρόνια προς τα "προοδευτικά ώτα" της ελληνικής πολιτικής ελίτ, ότι η είσοδος τόσων χιλιάδων μουσουλμάνων στην Ελλάδα είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο της Τουρκίας για να δημιουργήσει ένα νέο εσωτερικό, αυτή την φορά, μοχλό πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση.
Οι αφελείς πολιτικοί αυτής της χώρας που θέτουν τον λανθάνοντα ανθρωπισμό όπως τουλάχιστον αυτοί των εννοούν πάνω από την εθνική ασφάλεια, καλούνται τώρα να αντιμετωπίσουν μία νέα απειλή, την οποία οι ίδιοι (…ω τι έκπληξη) δημιούργησαν με την απίστευτη ιδεοληπτική αντιμετώπιση του ζητήματος της λαθρομετανάστευσης, η οποία είχε αναγάγει τους παράνομους μετανάστες στις «ιερές αγελάδες» της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθώντας να σπείρουν το αίσθημα της ενοχής στους Έλληνες πολίτες που δεν μοιράζονταν με αυτούς τις παράλογες αυτές ιδέες.
Σε γενικές γραμμές η Τουρκία εφαρμόζει στην Ελλάδα την ίδια πολιτική που εφαρμόζει στα Βαλκάνια, την συγκεκαλυμμένη "επανασύσταση" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα πλαίσια μίας άτυπης κοινοπολιτείας πρώην οθωμανικών επαρχείων.
Σε γενικές γραμμές η Τουρκία είτε αξιοποιεί τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα Βαλκάνια, είτε τους δημιουργεί και στην περίπτωση της Ελλάδας τους δημιούργησε με την βοήθεια των "χρήσιμων ηλιθίων" που πίστευαν ότι αποδεχόμενοι εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους στην Ελλάδα, πραγματοποιούν ανθρωπιστικό έργο.        
Άξιο απορίας πάντως είναι το γεγονός ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν έχει αντιδράσει σε αυτή την ολομέτωπή επίθεση της Τουρκίας στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας.
Μήπως υπάρχει κάποια μυστική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το ζήτημα αυτό από την περίοδο του ειδυλλίου του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Ερντογάν ;
Source :  defencenet.gr  

Αιτια και συνέπειες της κρίσης στην Συρία


Δύο παράγοντες -ο ένας εσωτερικός και ο άλλος διεθνής- επιταχύνουν τις εξελίξεις στη Συρία:

Στο εσωτερικό η παρατεταμένη αιματηρή καταστολή όχι μόνον δεν αποδίδει αλλά ενισχύει τον αντικαθεστωτικό αναβρασμό. Τηρουμένων των αναλογιών, το καθεστώς Ασαντ έχει εμπλακεί στον ίδιο φαύλο κύκλο που οδήγησε το 1978-79 στην κατάρρευση του καθεστώτος του Σάχη στο Ιράν. Οσο παρατείνεται η εσωτερική σύγκρουση τόσο συρρικνώνονται, αν δεν έχουν ήδη εκμηδενισθεί, όλα τα σενάρια εκτόνωσης με αλλαγή στην κορυφή της εξουσίας. Αυτό που διακυβεύεται πλέον είναι η εξουσία της αλαουιτικής μειοψηφίας επί της σουνιτικής πλειοψηφίας.

Ο τερματισμός της κυριαρχίας των Αλαουιτών στη Συρία θα είναι πλήγμα στρατηγικών διαστάσεων για το Ιράν, που χωρίς τη συνεργασία της Δαμασκού θα δει την επιρροή του στη Μέση Ανατολή να υποβαθμίζεται, από τη Χεζμπολά στο νότιο Λίβανο μέχρι τη Χαμάς στη Γάζα.

Αν η Τεχεράνη δεν έχει τη δυνατότητα να απειλήσει με ανάφλεξη στο Λίβανο και στη Γάζα, είναι πολύ πιο ευάλωτη στις πιέσεις της Δύσης για τον έλεγχο του πυρηνικού της προγράμματος.

Τα παραπάνω εξηγούν σε κάποιο βαθμό γιατί ο Αραβικός Κόσμος, η Δύση, η Τουρκία αλλά και το Ισραήλ θέλουν να επιταχύνουν το ούτως ή άλλως δρομολογημένο τέλος του καθεστώτος Ασαντ. Εξηγούν, επίσης, και την άρνηση της Μόσχας και του Πεκίνου να νομιμοποιήσουν μία επιλογή που εγκυμονεί υψηλούς κινδύνους για ανεξέλεγκτο περιφερειακό ντόμινο αποσταθεροποίησης:

Καθεστωτική ανατροπή στη Συρία υπέρ της σουνιτικής πλειοψηφίας θα πυροδοτήσει το ρεβανσισμό της σουνιτικής μειοψηφίας στο Ιράκ, που δεν μπορεί να αποδεχθεί τον υποβιβασμό της από κυρίαρχο

-μέχρι το 2003- σε μειονότητα.

- Χάος και αβεβαιότητα θα προκύψουν και στο Λίβανο, καθώς η συγκατοίκηση των αντίπαλων θρησκευτικο-κοινοτικών συνιστωσών του πληθυσμού οφείλεται στην επικυριαρχία-επιδιαιτησία της Συρίας, που έβλεπε πάντοτε ενδεχόμενη διάσπαση της μικρής γειτονικής χώρας ως κίνδυνο για τη δική της ενότητα.

Καθεστωτικοί τριγμοί θα υπάρξουν και στην Ιορδανία, με την πλειονότητα του πληθυσμού να θέλει τη μετατροπή της χώρας σε παλαιστινιακό κράτος.

Τη θέση και την επιρροή του Ιράν στη Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο και τη Γάζα θα διεκδικήσουν συγκρουσιακά και ανταγωνιστικά η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, ολοκληρώνοντας το ντόμινο περιφερειακής αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Ετσι, στο όνομα της αποδυνάμωσης της επιρροής του Ιράν στη Μέση Ανατολή επιταχύνεται η δυναμική της καθεστωτικής ανατροπής στη Δαμασκό, χωρίς να είναι ξεκάθαρο το τοπίο της επόμενης ημέρας.

Με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, η με τον ένα ή άλλο τρόπο εμπλοκή της Δύσης στην προσπάθεια επιτάχυνσης της ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένη.

Το δρόμο της επένδυσης στην ανατροπή του μπααθικού καθεστώτος της Δαμασκού, όποιοι και αν είναι οι κίνδυνοι της επόμενης μέρας, τον άνοιξε η Τουρκία των Ερντογάν - Νταβούτογλου, παρά τη δυναμική του πολιτικού ειδυλλίου με τον Ασαντ από το 2003 μέχρι και πρόσφατα.

Στην ενεργοποίηση της Δύσης στη Συρία πρέπει να συνυπολογισθούν οι σκοπιμότητες της προεκλογικής εκστρατείας στις ΗΠΑ -προσεταιρισμός φιλοϊσραηλινού λόμπι, καθώς και η σπουδή της Γαλλίας να διαμηνύσει ότι αποτελεί την ηγετική στρατιωτική-διπλωματική δύναμη στην Ε.Ε.
 
Ντόμινο αποσταθεροποίησης
Τη θέση και την επιρροή του Ιράν στη Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο και τη Γάζα θα διεκδικήσουν συγκρουσιακά και ανταγωνιστικά η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, ολοκληρώνοντας το ντόμινο περιφερειακής αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Ετσι, επιταχύνεται η δυναμική της καθεστωτικής ανατροπής στη Δαμασκό, χωρίς να είναι ξεκάθαρο το τοπίο της επόμενης μέρας.
Source :http://www.imerisia.gr