Πλήρες μέλος της UNESCO η Παλαιστίνη

Την πρώτη σημαντική νίκη τους στο αγώνα για διεθνή αναγνώριση κατάφεραν οι Παλαιστίνιοι, με τη θετική ψήφο της UNESCO που εξασφάλισαν σήμερα, στο αίτημά τους για πλήρη ένταξη στον επιστημονικό και πολιτιστικό Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. Η Παλαιστίνη αποκτά έδρα στην UNESCO με 107 ψήφους υπέρ, 14 κατά (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ) και 52 αποχές. 


«Η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να δεχθεί την Παλαιστίνη ως μέλος της UNESCO» ανακοινώθηκε μετά την ψηφοφορία. Οι Παλαιστίνιοι είχαν καθεστώς παρατηρητή από το 1974 στην UNESCO και η πλήρης ένταξη απαιτούσε την έγκριση πλειοψηφίας δύο τρίτων στο σώμα των 193 κρατών-μελών.

Η Γαλλία ψήφισε υπέρ του παλαιστινιακού αιτήματος, όπως και η Κίνα και η Ινδία. Η Γερμανία, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς καταψήφισαν, η Ιταλία καθώς και η Βρετανία απείχαν.

«Αυτή η ψηφοφορία θα επιτρέψει να εξαλειφθεί ένα μέρος μιας αδικίας που έχει διαπραχθεί εναντίον του παλαιστινιακού λαού» είχε δηλώσει λίγο νωρίτερα ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης ο υπουργός Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής Ριάντ αλ Μάλκι.

Με την ειρηνευτική διαδικασία σε τέλμα και εν μέσω της μάχης για ψήφους στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, οι Παλαιστίνιοι «είδαν» στην UNESCO μία ταχύτερη δίοδο για να εξασφαλίσουν κρατική οντότητα από τη διεθνή κοινότητα.

Ωστόσο, το θέμα προκάλεσε μεγάλες εντάσεις και -άκαρπες- διπλωματικές πιέσεις από τις ΗΠΑ ώστε να αποσυρθεί το αίτημα προς την UNESCO.

Ουάσινγκτον, Παρίσι και Βερολίνο θεωρούν ότι το αίτημα να αναγνωρισθεί ένα παλαιστινιακό κράτος από την UNESCO είναι πρόωρο, δεδομένου ότι το θέμα εξετάζεται ακόμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ήδη προειδοποιήσει πως σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα για την αναβάθμιση των Παλαιστινίων σε πλήρες μέλος θα αναστείλουν τη χρηματοδότηση ύψους 80 εκατ. δολαρίων της Οργάνωσης του ΟΗΕ για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (UNESCO) -η χρηματοδότηση των ΗΠΑ καλύπτει το 22% του προϋπολογισμού της UNESCO.

Η ψηφοφορία στην UNESCO ήλθε ένα μήνα αφότου ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς ζήτησε την αναγνώριση κράτους της Παλαιστίνης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η σχετική ψηφοφορία αναμένεται το Νοέμβριο και οι ΗΠΑ αναμένεται να κάνουν χρήση του δικαιώματος βέτο -στην UNESCO οι ΗΠΑ δεν είχαν ανάλογο δικαίωμα.

Ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού στο Παρίσι η Αμερικανίδα υφυπουργός Παιδείας Μάρθα Κάντερ επανέλαβε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν την ψηφοφορία στην UNESCO «πρόωρη και καθόλου εποικοδομητική».

Νωρίτερα, το Ισραήλ αποχώρησε από τη συνεδρίαση και όπως και οι ΗΠΑ πρόκειται να αποσύρει την οικονομική συνεισφορά του στον Οργανισμό, όπως δήλωσε ο Ισραηλινός πρεσβευτής στην Unesco.

«Μετά τις ομιλίες θα πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία και οι Παλαιστίνιοι θα κερδίσουν» είχε παραδεχθεί ο Νίμορντ Μπαρκάν.

Σύμφωνα με τον διπλωμάτη, το Ισραήλ θα ακολουθήσει τις ΗΠΑ και θα σταματήσει την χρηματοδότηση του οργανισμού. «Δεν νομίζω ότι θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τις ετήσιες συνεισφορές μας, θα ακολουθήσουμε τους Αμερικανούς που θα αποσύρουν περίπου το ένα τέταρτο (22%) του προϋπολογισμού της Unesco» δήλωσε.

«Θα είναι αδύνατον για την Unesco να εκπληρώσει την αποστολή της» ανέφερε.
Source : TA NEA

΄Τουρκικές προκαταλήψεις και εθνοτικά ζητήματα

Ο Τούρκος έχει φίλο μόνο Τούρκο...

Πρόκειται για ένα σύνδρομο από το οποίο πάσχουν οι Τούρκοι. Από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας οι μαθητές υπόκεινται σε πλύση εγκεφάλου και τελικά πιστεύουν και οι ίδιοι ότι όντως είναι ένας λαός τον οποίο ζηλεύουν και φοβούνται οι πάντες εξ ου και η κλασική ρήση «ο Τούρκος δεν έχει άλλον φίλο εκτός από τον Τούρκο», ότι ο ένδοξος(!) τουρκικός στρατός είναι ανδρείος και αήττητος, η χώρα τους είναι η ωραιότερη του κόσμου... Αλίμονο σε όποιο κράτος ή Οργανισμό τολμήσει να προσβάλει το γόητρο και την υπερηφάνεια του Τούρκου. Πρόσφατο παράδειγμα η ένταση με το Ισραήλ. Στο βιβλίο «Προκαταλήψεις» ο καθηγητής Μεντερές Χατζέρ Χαρλάκ αναφέρεται σε ψυχοκοινωνιολογική μελέτη του για τον Τούρκο. Γράφει: «Οι Τούρκοι έχουν την εντύπωση ότι είναι το καλύτερο έθνος του κόσμου και αποκαλούν βρομερούς τους Άραβες, άπιστους τους Ρωμιούς, χοίρους του Ρώσους, δειλούς τους Ισραηλινούς».Οι Τούρκοι πάσχουν και από ένα ακόμη σύνδρομο, αυτό των Σεβρών. Πρόκειται για τη συνθήκη που προηγήθηκε της Λωζάνης και σε περίπτωση εφαρμογής των προνοιών της η Τουρκία θα διαμελίζονταν. Με τη συνθήκη αυτή, που υπεγράφη από τον Βενιζέλο στις 10 Αυγούστου 1920, δικαιώνονταν οι προσδοκίες του ελληνισμού. Ανατολική Θράκη, Ίμβρος, Τένεδος και Δωδεκάνησα (εκτός της Ρόδου) εκχωρούνταν στην Ελλάδα. Ο πρώην ΥΠΕΞ Ιλτέρ Τουρκμέν δήλωσε ότι το σύνδρομο αυτό πηγάζει από τον φόβο αναβίωσης της Συνθήκης κάτι που επικαλείτο και ο Ραούφ Ντενκτάς όταν ισχυρίζονταν ότι όλοι στρέφονται κατά της Τουρκίας και η διεθνής κοινότητα στοχεύει να στριμώξει τη χώρα φοβούμενη την ισχύ της. 

ΤΟ 1989

έκδοση του γερμανικού πανεπιστημίου Τούμπιγκεν ανέφερε ότι εντός των συνόρων της Τουρκίας ζουν 47 εθνότητες. Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Δημοκρατίας Τουργκούτ Οζάλ είχε δηλώσει ότι η Τουρκία είναι μωσαϊκό εθνοτήτων και δεν υπάρχει η ομοιογένεια που παρατηρείται στη Γερμανία. Η δήλωση εκείνη είχε γίνει αιτία διαξιφισμών και έντονων αντιπαραθέσεων με τον υπουργό Χασάν Τζεμάλ Γκιουζέλ. Ο Ερντογάν δήλωσε ότι στη χώρα του ζουν πέραν των 40 εθνοτήτων.
 

Έρευνα του καθηγητή Αλί Ταγιάρ Οντέρ αναφέρει ότι το 90,06% του τουρκικού πληθυσμού είναι Τούρκοι, το 7,84% Κούρδοι και το υπόλοιπο άλλων εθνοτήτων. Έρευνα που διενεργήθηκε στις ΗΠΑ αναφέρει ότι ο τουρκικός πληθυσμός της χώρας είναι 86,21%. Στο βιβλίο του «Εθνικές ομάδες στην Τουρκία» ο R.Α.Αndrews ανέβάζει το ποσοστό στο 88,03%.
 

Παλαιότερη έρευνα της εφημερίδας Μιλιέτ αναφέρει ότι το 65% του πληθυσμού προβάλλει την τουρκική του ταυτότητα, το 21% τη μουσουλμανοτουρκική, το 4% την μουσουλμανική, το 7,7% την κουρδική.
 

Στις 14/6/2009 η εφημερίδα Μιλιέτ της Κων/πολης αφιέρωσε δύο σελίδες της στις δηλώσεις του καθηγητή Τζελάλ Σενγκιόρ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι το 90% των Τούρκων δεν έχουν τουρκική καταγωγή και είναι άτομα που αλλαξοπίστησαν.
 

Στην ανατολική και νοτιαναταλική Τουρκία, όπου κυριαρχεί το φεουδαρχικό σύστημα, υπάρχουν δεκάδες μεγάλες φυλές και εκατοντάδες μικρότερες. Ο Κεμάλ Ατατούρκ προσπάθησε να καταργήσει το σύστημα, αλλά απέτυχε επειδή έχει πολύ βαθιές ρίζες. Και σήμερα ακόμη οι επικεφαλής του συστήματος, οι αγάδες, ενεργούν ως κράτος εν κράτει.

Η Τουρκία θα αλλάξει πρόσωπο μόνο όταν -και αν-απαλλαγεί από τα συμπλέγματα αυτά. Με ηγέτες σαν τον Ερντογάν, ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο της υπεροψίας και έχει μια μεγαλοϊδεατική και νεοοθωμανική αντίληψη, είναι κάπως αδύνατο να συμβεί αυτό. Όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου, και στο περιθώριο της Γ. Συν. του ΟΗΕ, ο Ερντογάν συναντήθηκε με τον Μπαν κι Μουν του πρότεινε όπως η Τουρκία παραχωρήσει την απαιτούμενη έκταση στην Κωνσταντινούπολη για ανέγερση Γραφείων του ΟΗΕ, τα οποία θα στεγάζουν τις υπηρεσίες του διεθνούς οργανισμού που ασχολούνται με την ειρήνη και τις μεσολαβήσεις για επίλυση των διαφορών μεταξύ κρατών. Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό αλλά ζήτησε όπως η τουρκική καθιερωθεί ως μια από τις επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ.
Source : http://www.philenews.com/digital