Αυτό που πρυτανεύει στη συγκρότηση ενός πολιτισμού, είναι οι ανάγκες των ανθρώπων. Οι ανάγκες, η μη εκπλήρωση μάλλον των αναγκών, δημιουργεί φόβους. Όσο περισσότερους φόβους έχει ένας άνθρωπος, τόσο λιγότερο ελεύθερος και τόσο πιο εύκολα χειραγωγούμενος είναι.
Γι' αυτό, αυτό το σύστημα το οποίο θέλουμε να αλλάξουμε ειρηνικά, μας δημιουργεί συνεχώς πλαστές ανάγκες, όλο και μεγαλύτερες ανάγκες. Όσο γιγαντώνονται οι ανάγκες μας, γιγαντώνονται και οι φόβοι της μη εκπλήρωσης αυτών των αναγκών. Κι όσο αυξάνονται οι φόβοι μας τόσο λιγότερο ελεύθεροι και πιο εύκολα χειραγωγούμενοι είμαστε.
Τι κάνουμε πρώτα. Αποποιούμαστε τις πλαστές ανάγκες μας, αυτές οι οποίες δεν μας κάνουν περισσότερο ευτυχισμένους, αλλά απλώς τις έχουμε συνηθίσει. Έχοντας λιγότερες ανάγκες, έχουμε λιγότερους φόβους και, συνεπώς, γινόμαστε περισσότερο ελεύθεροι και λιγότερο χειραγωγούμενοι.
Άρα, κανόνας πρώτος: Να ελαχιστοποιήσουμε τις πλαστές μας ανάγκες, όχι τις ανάγκες που είναι πραγματικές.
Δεύτερο: Εμείς ως Έλληνες, (στη φιλοσοφία μας μέσα είναι γραμμένο ότι) αποτελούμε κομμάτι ενός γενικότερου συμπαντικού νόμου και θα πρέπει να υπακούμε στη συγκρότηση της κοινωνίας μας σ' αυτό το συνολικό, συμπαντικό γίγνεσθαι.
Τι μας λέει, λοιπόν, σήμερα η σύγχρονη επιστήμη, πειραματικά πλέον, εφηρμοσμένα, όχι θεωρίες και φιλοσοφίες: όλα μέσα στο σύμπαν είναι ΕΝΑ - ένας κοχλάζων ωκεανός περίεργης ενέργειας, μέσα στον οποίο χάνεται η ατομικότητα με τη λογική της φυσιολογίας του ανθρώπου.
Άρα, λοιπόν, αφού όλοι είμαστε ένα, θα πρέπει να κατανοήσουμε βασικά μια έννοια: την έννοια της αλληλεγγύης. Προσέξτε, η έννοια της αλληλεγγύης είναι πολύ πιο προωθημένη από αυτήν της ελεημοσύνης.
Στην ελεημοσύνη υποτίθεται ότι δίνω κάτι για να αμειφθώ, έστω και στην επόμενη ζωή. Είμαι ελεήμων και θα πάω στον παράδεισο - δεν είμαι ελεήμων, δεν θα πάω στον παράδεισο. Η ελεημούνη έχει, λοιπόν, την έννοια της ανταπόδοσης.
Η συνέντευξη δόθηκε στις 09/05/2013 στο Skouliki.net
ΠΗΓΗ : eGriechen Zeitung
