Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Το Χρέος του Ελληνα προς τον εαυτό του


Γράφει ο Nicolas Tz

Η ιστορία της Ελληνικής πραγματικότητας έχει δείξει δυστηχώς ότι αυτή επαναλαμβάνεται. Οι μικρές λάμψεις φλόγας που υπήρξαν ορισμένες στιγμές στην κοινωνία των πολιτών έχοντας μια μεγάλη χρονική απόσταση φαίνεται ότι τελικά ήταν καθαρά επιδερμικές. Οι ημέρες που πέρασαν έδειξαν πολύ καθαρά ότι η ουσιαστική μετατροπή του μέσου Έλληνα από αρρωστημένο εγωιστή σε σκεπτόμενο άνθρωπο είναι αρκετά δύσκολη και αργεί πολύ.

Οι ιστορίες τρόμου της χρεωκοπίας, του «κουρέματος» και της απαγορευτικής εξόδου από την ευρωζώνη φαίνεται πως είχαν απότελέσματα. Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές τα κομματικά στρατηγεία θα εξαπολύουν τις προπαγάνδες απο τα κανάλια τους και παράλληλα θα ανασύρονται εμφυλιοπολεμικά καθώς και μεταπολιτευτικά πάθη. Ένας σκεπτόμενος πολίτης κάνοντας λίγα μέτρα πίσω από την δίνη της καθημερινής προπαγάνδας, αποτραβηγμένος από την καθημερινή τρομοκρατία των τηλεοπτικών σταθμών θα μπορούσε να δει να αναπτύσσονται ρητορικές όμοιες με αυτές παρελθόντων ετών που είχαμε την δικαιολογία ότι δεν καταλαβαίναμε και δεν ξέραμε καθώς είμαστε μεθυσμένοι από την ψεύτικη και ρηχή ευημερία που μας πρόσφεραν οι σημερινοί μας δήμιοι.

Θα μου πει κάποιος «μα γιατί ρηχή και ψεύτικη, αφού καλά περνούσαμε» Αυτό είναι το πρόβλημα ότι νομίζεις ότι όλα ήταν τέλεια. Παιδεία μηδαμινή, υγεία ανύπαρκτη, μηχανισμοί γελοίοι, διεφθαρμένος δημόσιος τομέας, διεφθαρμένες κυβερνήσεις, μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, θες και άλλα; Τότε δεν ήθελες,δεν σε ένοιαζε, ήσουν γύρω από το τραπέζι που τρωγόπιναν και περίμενες τα αποφάγια. Σου πετούσαν λτο υπόλοιπο της ζωής που σου ανήκει ως αποφάγια και εσύ χαιρόσουν, γιαυτό όπου πανηγύρι και χαρά ήσουν πρώτος μήπως πάρεις κάποιο κόκκαλο παραπάνω. Και θέλω να σε ρωτήσω, εκτός του ότι πολλές φορές υπήρξες συνεργός τους δεν πλήρωνες τους φόρους σου; Οι κρατήσεις από τους κόπους της ζωής σου δεν πήγαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία; Γιατί να μην σου ανήκει η ζωή; Ήσουν βέβαια και ο περήφανος συνεργός τους, υπερήφανος γιατί όλο καμάρι θαύμαζες το αιθαίρετο που μετά από μίζες έκτισες, γιατί γλύτωσες την κλήση όταν βγήκες σαν ένας κοινός δολοφόνος στην άσφαλτο, γιατί η πασιέντζα παρέα με τον πρωινό καφέ στη υπηρεσία σου ήταν το αποτέλεσμα  των ψήφων που έδωσε η οικογένειά σου στον τάδε του πασοκ ή στον τάδε της ν.δ. Θέλω να σε ρωτήσω τώρα, αλήθεια πόσο υπερήφανος είσαι τώρα που τα λιγοστά ψύγματα αξιοπρέπειας που είχες έκαναν φτερά; Τώρα που επειδή έμεινες άνεργος κατέφυγες στους συνταξιούχους γονείς σου που και σε αυτούς άρπαξαν την σύνταξη τα κοράκια του ευρωμονόδρομου;

Το psi(αν ξέρεις τι είναι αυτό) ολοκληρώθηκε, η νέα δανειακή σύμβαση(ο οριστικός θάνατός σου) υπερψηφίστηκε απο το γεμάτο καμάρι Ελληνικό κυνοβούλιο, οι τελευταίες πινελιές των συνοδευτικών ή εφαρμοστικών όπως λένε νομοσχεδίων μπαίνουν και αρχίζει το «γλέντι» των εκλογών. Θυμάμαι πριν από λίγους μήνες γεμάτος οργή έλεγες ότι θα έρθουν οι εκλογές και θα τους στείλεις σπίτια τους. Οι εκλογές έφτασαν όμως και εσύ άρχισες πάλι μια από τα ίδια. Έτρεξες να δώσεις την ψήφο σου και το 2ευρώ σου στην εκλογή νέου προέδρου(που παρά ότι δεν τον λένε Μανωλιό αλλά Βαγγέλη έβαλε τα ρούχα του αλλιώς κατά την λαϊκή ρήση) και άρχισες να τιμάς με την παρουσία σου τις προεκλογικές συγκεντρώσεις που δειλά δειλά ξεκίνησαν και από την πλευρά της υποτιθέμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης(συμπολίτευσης θα την έλεγες αν το σκφτόσουν λίγο).

Χθες σε διάφορα ρεπορτάζ άκουσα για την κατάντια των νοσοκομείων.Ξέρουμε ήδη την κατάντια της παιδείας και θέλω να σου κάνω μια πολύ απλή ερώτηση. Εφόσον δεν νοιάζονται για την υγεία σου, εφόσον δεν νοιάζονται για την παιδεία σου, εφόσον την ζωή σου την πέταξαν στις ουρές του ΟΑΕΔ, εφόσον την εργασία σου την κοστολογούν για 400 ευρώ με τα οποία πρέπει να ζήσεις ΓΙΑΤΙ.Γιατί ακολουθείς πάλι τους δολοφόνους σου, γιατί χειροκροτάς τους κλέφτες των ονείρων σου; Νομίζεις ότι βρισκεσαι σε κάποιον μονόδρομο, είτε σε αυτόν της ευρώπης είτε σε αυτόν του δικοματισμού; Γιατί παρέα με τον συνάνθρωπό σου δεν βρίσκετε την λύση κάπου αλλού; Γιατί νιώθεις ανίκανος να πάρεις την τύχη σου στα χέρια σου όπως οι Ισλανδοί και οι Αργεντίνοι; ΓΙΑΤΙ τους αφήνεις να κατασπαράζουν τα παιδιά σου;

Όσο οι μέρες θα περνούν η προπαγάνδα τους θα γίνεται ολοένα και πιο δυνατή. Θα σε βάλουν στο γνωστό «τρυπάκι» για να μην βγει το πασοκ θα ψηφίσω νέα δημοκρατία και το αντίστροφο. Ρίξε ένα βλέμμα πιο πέρα από την μύτη σου τώρα και θα την βρεις την άκρη. Φτάνει να το θες. Αυτά που σου γράφω θα χαρακτηριστούν από τους ψευτοπολιτικούς μας ακροδεξιά, ακροαριστερά και λαϊκίστικα. Αυτοί έχουν τα Μεσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτοί έχουν και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς αλλά η δύναμη είναι στα δικά σου χέρια και όχι σε αυτούς. Οι επόμενοι δυο μήνες θα κρίνουν την ζωή σου. Για χάρη σου για χάρη των παιδιών σου για χάρη των γονιών σου μην κάνεις το ίδιο λάθος.
Source : logioshermes.blogspot

Ζητείται ελληνική παραγωγή

Του Θοδωρη Πελαγιδη*Eκτός από τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις, μπορεί να κάνει κάτι η οικονομική πολιτική για να έρθει κάποτε η πολυπόθητη ανάπτυξη;Σε κάθε περίπτωση, τρεις είναι οι τομείς ή οι στόχοι-προϋποθέσεις ώστε να είναι εφικτή μια καλύτερη πορεία. Πρώτον, μέχρι το 2013-14, μηδενισμός του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ώστε να σταματήσει η ανάγκη νέων δανειακών κεφαλαιακών ροών. Στο πλαίσιο αυτό, ο νέος υπουργός Ανάπτυξης πρέπει και μπορεί να στοχοποιήσει εκείνα τα εισαγόμενα αγαθά και υπηρεσίες που επιδεινώνουν σφόδρα το ΙΤΣ, να δει σε ποια μπορεί να υπάρξει δυνατότητα εγχώριας παραγωγής και στη συνέχεια να δράσει βολονταριστικά προς υποκατάσταση κάποιων εισαγωγών. Δεύτερον, ουσιαστική αύξηση των εισροών άμεσων ξένων επενδύσεων με ευρύτατες θεσμικές αλλαγές και αλλαγές στη χρήση γης και στη φορολογική πολιτική άμεσα. Τρίτον, δημιουργικό διπλασιασμό της απορροφητικότητας των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, τον επόμενο 1,5 χρόνο από 8% στα 16% και από το 16% στο 32% το 2011. Ολα αυτά μαζί με μια δραστική απλοποίηση των αδειοδοτήσεων παντού, αλλά και μαζί με μια νέα βιομηχανική πολιτική ενίσχυσης των κλάδων της μεταποίησης, στους οποία η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα.Είναι σημαντικό όμως, στο σημείο αυτό, να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι. Συνήθως η αντίδραση των συμβατικών οικονομολόγων προς μια πολιτική ενίσχυσης σημαντικών εγχωρίων βιομηχανικών κλάδων είναι ότι τη δουλειά αυτή την κάνουν μόνες τους οι διεθνείς αγορές, οι οποίες και καθορίζουν τα σχετικά συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε χώρας. Δηλαδή τα αγαθά και τις υπηρεσίες που, δυνητικά έστω, μπορεί η εγχώρια οικονομία να παραγάγει και να πουλήσει στο εξωτερικό. Ομως, η οικονομική ιστορία διδάσκει ότι χώρες όπως η Ιαπωνία και η Κορέα πρώτα υποκατέστησαν τις εισαγωγές με στοχευμένη βιομηχανική πολιτική και στη συνέχεια τα εγχώρια αγαθά σε δυναμικούς κλάδους «δυνάμωσαν» και εξήχθησαν.Οδοντόκρεμες, μαργαρίνη, πάνες, δημητριακά, μακαρόνια, καύσιμα, φρουτόκρεμες, αλλά και δεκάδες άλλα αγαθά εισάγονται στη μεγάλη τους πλειονότητα. Αναρωτιέται κανείς γιατί δεν υπάρχει ελληνική παραγωγή στα απλά, απλούστατα να φτιαχτούν εγχωρίως ανωτέρω αγαθά, γεγονός που επιδεινώνει τραγικά το εμπορικό μας ισοζύγιο; Δύο - τρεις πολυεθνικές ελέγχουν τις αγορές αυτές και οι καταγγελίες στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, τόσο της Ελλάδος όσο και των Βρυξελλών πληροφορούμαστε πως είναι πολλές. Το υπουργείο πρέπει αμέσως να στοχοποιήσει τα αγαθά αυτά, να ενισχύσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού και να ανοίξει τις αγορές, τονώνοντας εγχώριες παραγωγικές πρωτοβουλίες με βολονταρισμό και συνεννόηση με τον εγχώριο επιχειρηματικό κόσμο.Τέλος, αναφερθήκαμε παραπάνω στις ξένες επενδύσεις αλλά και στο ΕΣΠΑ. Πώς είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε ακόμη τις επιδοτήσεις στους αναπτυξιακούς νόμους και να μην κάνουμε τουλάχιστον δύο απλά πράγματα. Πρώτον, όποιος επιθυμεί να επενδύσει στη χώρα εφεξής, πέραν του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας και της απαιτούμενης απλοποίησης της νομοθεσίας, να είναι tax free για δέκα χρόνια. Και δεύτερον, άμεση απόσβεση της επένδυσης. Αμεση.Εξυπνα φορολογικά μέτρα υπάρχουν, το ζήτημα είναι αν υπάρχει διάθεση εφαρμογής τους.* Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς
Source : kathimerini.gr