Σημαντικές εκτάσεις γης από χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, εξαγοράζουν μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, με σκοπό να διασφαλίσουν αποθέματα τροφίμων, σύμφωνα με επίσημη έρευνα τους Διεθνούς Ινστιτούτου Έρευνας της Πολιτικής των Τροφίμων (IFPRI).
Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, πρόκειται για μία τάση που στην περίπτωση που συνεχιστεί, δεν αλλάζει μόνον τον γεωπολιτικό χάρτη, αλλά μεσοπρόθεσμα οι φτωχές χώρες θα αντιμετωπίσουν σοβαρό επισιτιστικό πρόβλημα και κοινωνικο-πολιτικές αναταραχές. Το IFPRI ονομάζει αυτή τη νέα τακτική «αγροτο-ιμπεριαλισμό». Η τάση αυτή παρατηρείται από το 2007-2008, όταν για πρώτη φορά άρχισε η αγορά τεράστιων εκτάσεων καλλιεργημένης γης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2010 οι εκτάσεις αυτές άγγιξαν τα 650.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Όσον αφορά τους αγοραστές, σύμφωνα με το IFPRI, αυτοί δεν είναι μόνο κράτη, αλλά και οικονομικοί όμιλοι. Οι πιο δραστήριοι σε αυτές τις αγορές είναι εκτός της Κίνας, η Ινδία, οι χώρες του Περσικού Κόλπου, η Ν. Κορέα και η Σ. Αραβία. Όμως και η ΕΕ ή μάλλον μεμονωμένες ευρωπαϊκές χώρες ενδιαφέρονται για την αγορά τέτοιων εκτάσεων, επειδή επιθυμούν να διασφαλίσουν καλλιέργειες για παραγωγή βιοκαυσίμων.
Η «υφαρπαγή γης» εγκυμονεί προβλήματα επισιτισμού και κοινωνικές αναταραχές, καθώς είναι φανερό ότι όλες αυτές οι αγορές και οι διακανονισμοί γίνονται ερήμην των φτωχών λαών, με μοναδικό γνώμονα το προσωπικό κέρδος ή τα πολιτικά και οικονομικά οφέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας του πληθυσμού.
Έτσι, εκτοπίζονται για παράδειγμα οι αγρότες που διαθέτουν μικρό κλήρο, διαλύονται ολόκληρα χωριά και αλλάζουν την διατροφή τους εκατομμύρια άνθρωποι.
Τέλος, το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας της Πολιτικής των Τροφίμων στην προσπάθειά του να μειώσει τα ρίσκα από την «υφαρπαγή γης» καλεί τους αγοραστές γης, κράτη, ομίλους και εταιρείες να τηρούν ορισμένους βασικούς κανόνες, όπως π.χ. διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις, αποφυγή παραβίασης των δικαιωμάτων των αγροτών και κυρίως διασφάλιση της ισορροπίας των οικοσυστημάτων.
Source : froutonea.gr
Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, πρόκειται για μία τάση που στην περίπτωση που συνεχιστεί, δεν αλλάζει μόνον τον γεωπολιτικό χάρτη, αλλά μεσοπρόθεσμα οι φτωχές χώρες θα αντιμετωπίσουν σοβαρό επισιτιστικό πρόβλημα και κοινωνικο-πολιτικές αναταραχές. Το IFPRI ονομάζει αυτή τη νέα τακτική «αγροτο-ιμπεριαλισμό». Η τάση αυτή παρατηρείται από το 2007-2008, όταν για πρώτη φορά άρχισε η αγορά τεράστιων εκτάσεων καλλιεργημένης γης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2010 οι εκτάσεις αυτές άγγιξαν τα 650.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Όσον αφορά τους αγοραστές, σύμφωνα με το IFPRI, αυτοί δεν είναι μόνο κράτη, αλλά και οικονομικοί όμιλοι. Οι πιο δραστήριοι σε αυτές τις αγορές είναι εκτός της Κίνας, η Ινδία, οι χώρες του Περσικού Κόλπου, η Ν. Κορέα και η Σ. Αραβία. Όμως και η ΕΕ ή μάλλον μεμονωμένες ευρωπαϊκές χώρες ενδιαφέρονται για την αγορά τέτοιων εκτάσεων, επειδή επιθυμούν να διασφαλίσουν καλλιέργειες για παραγωγή βιοκαυσίμων.
Η «υφαρπαγή γης» εγκυμονεί προβλήματα επισιτισμού και κοινωνικές αναταραχές, καθώς είναι φανερό ότι όλες αυτές οι αγορές και οι διακανονισμοί γίνονται ερήμην των φτωχών λαών, με μοναδικό γνώμονα το προσωπικό κέρδος ή τα πολιτικά και οικονομικά οφέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας του πληθυσμού.
Έτσι, εκτοπίζονται για παράδειγμα οι αγρότες που διαθέτουν μικρό κλήρο, διαλύονται ολόκληρα χωριά και αλλάζουν την διατροφή τους εκατομμύρια άνθρωποι.
Τέλος, το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας της Πολιτικής των Τροφίμων στην προσπάθειά του να μειώσει τα ρίσκα από την «υφαρπαγή γης» καλεί τους αγοραστές γης, κράτη, ομίλους και εταιρείες να τηρούν ορισμένους βασικούς κανόνες, όπως π.χ. διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις, αποφυγή παραβίασης των δικαιωμάτων των αγροτών και κυρίως διασφάλιση της ισορροπίας των οικοσυστημάτων.
Source : froutonea.gr
