Γράφει ο Αντώνης Γρυπαίος. Για αιώνες το δίλημμα που αντιμετώπιζε το Ιράν (Περσία) ήταν να διασφαλίζει την εθνική του επιβίωση, αυτονομία, και κυριαρχία, αντιμετωπίζοντας στην ιστορία ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, και η Ρωσική Τσαρική Αυτοκρατορία.
Αν και ήταν πάντοτε ασθενέστερο από εκείνες τις μεγάλες Αυτοκρατορίες, η Περσία επιβίωσε για τρείς κυρίως λόγους.
Α.- τη Γεωγραφική της θέση.
Β.- τα ενεργειακά κοιτάσματα.
Γ.- τη διπλωματία.
Το μέγεθος του Ιράν, και το ορεινό έδαφος, έκαναν τις εχθρικές στρατιωτικές επεμβάσεις, κατά τον ρούν της ιστορίας, μέσα σε αυτή τη χώρα δύσκολες και επικίνδυνες. Το Ιράν ήταν επίσης ικανό να αναπτύξει αρκετή δύναμη ώστε να αποθαρρύνει επιθέσεις. Η Τεχεράνη εμπλέκεται σε έξυπνες διπλωματικές προσπάθειες, παίζοντας επικίνδυνα παιχνίδια με άλλες δυνάμεις.(Βλέπε σήμερα επικίνδυνο διπλωματικό παιχνίδι με ΗΠΑ & Ισραήλ για τα πυρηνικά). Η επέμβαση στο παρελθόν Ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων μέσα στη περιοχή του Ιράν, (βλέπε διένεξη Αγγλίας με Μοσαντέκ για τα πετρέλαια), ακολούθησε πολέμους και εθνικοποιήσεις πετρελαίων από το Ιράν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το μετασχηματισμό της παγκόσμιας οικονομίας, σε ένα σύστημα βασιζόμενο στο πετρέλαιο και στο δολάριο, (Πετροδολάρια). Τότε όπως και τώρα, η περιοχή ήταν μια μεγάλη πηγή παγκόσμιων ενεργειακών κοιτασμάτων πετρελαίων και Φυσικού αερίου. Στο παρελθόν οι Βρετανοί είχαν συμφέροντα στη περιοχή αυτή,(B.P.), και η αναγκαιότητα για πετρέλαιο στη Βιομηχανία, αλλά και για στρατιωτικούς σκοπούς, έκαναν επείγοντα αυτά τα ενδιαφέροντα και συμφέροντα.
Μετά το Β’ Π.Π. οι Δυτικοί, και Ρώσοι-Σοβιετικοί, έγιναν οι εξωτερικές εκείνες δυνάμεις με την ικανότητα, την επιθυμία, και τη δύναμη να ασκούν επιρροή στη περιοχή αυτή, αλλά η βασική στρατηγική πραγματικότητα της Τεχεράνης υπερίσχυσε. Το Ιράν αντιμετώπισε και τα δύο, δηλαδή περιφερειακές, και παγκόσμιες απειλές. Λόγω του πετρελαίου οι παγκόσμιες δυνάμεις δεν μπορούσαν να χάσουν τα ενεργειακά συμφέροντα, και οι περιφερειακές δυνάμεις φιλονικούσαν για τις πηγές της ενέργειας. ( Όπως σήμερα εδώ σε εμάς, θέλει η Τουρκία να κάνει δική της την Ελληνική Α.Ο.Ζ.).
Είτε κυβερνούσε ο Σάχης, ή ο Αγιατολάχ, η στρατηγική του Ιράν παρέμενε ίδια, με όπλα τη Γεωγραφία, τις αμυντικές δυνάμεις, και ένα ισχυρό συγκρότημα διπλωματικών επιτελείων. Αλλά κάτω από αυτή τη πραγματικότητα, παραμόνευε μια άλλη εικόνα του ρόλου του Ιράν.
ΤΟ ΙΡΑΝ ΣΑΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΥΝΑΜΗ:
Το Ιράν είχε όραμα να παραμείνει περιφερειακή δύναμη. Ο Σάχης ανταγωνιζότανε τη Σαουδική Αραβία για το Ομάν, και ονειρευότανε πυρηνικά όπλα. Τελικά το Ομάν έγινε ανεξάρτητο κράτος, κάτω από την ομπρέλα των Σιωνιστικών Δυτικών δυνάμεων. Ο σημερινός πρόεδρος του Ιράν, ανταγωνίζεται τη Σαουδική Αραβία για το Bahrain, και επίσης προσπαθεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Όταν μελετούμε την εξωτερική πολιτική, βλέπουμε ουσιώδη συνέχεια της στρατηγικής του Ιράν από το Β’ Π. Π.
Το Ιράν ονειρεύεται να πετύχει περιφερειακή κυριαρχία σπάζοντας τους περιορισμούς και τις απειλές γειτονικών δυνάμεων. Από το Β’ Π. Π. το Ιράν έπρεπε να διαπραγματευθεί και συμφωνήσει με περιφερειακές εχθρικές δυνάμεις όπως το Ιράκ, με το οποίο στη δεκαετία του 1980 είχε ένα βάρβαρο πόλεμο, που κράτησε σχεδόν μια δεκαετία, και κόστισε στο Ιράν περίπου ένα εκατομμύριο νεκρούς. Είχε επίσης να διαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ , των οποίων η ισχύς τελικά προσδιόρισε εχθρούς, φίλους και συμμάχους στη περιοχή του Περσικού Κόλπου.
Το Ιράν ήλθε σε ρήξη με τις Σιωνιστικές ΗΠΑ, για τρείς κυρίως λόγους.
Το Ιράν ήλθε σε ρήξη με τις Σιωνιστικές ΗΠΑ, για τρείς κυρίως λόγους.
Α.- Για τις απειλές του κατά του Ισραήλ
Β.- Για το πυρηνικό του πρόγραμμα. και
Γ.- Για τη συμμαχία του με τη Συρία, και τη βοήθεια που παρέχει σε αυτή.
Για όσο χρόνο οι ΗΠΑ είχαν υπέρμετρο ενδιαφέρον για τη περιοχή, το Ιράν δεν είχε άλλη επιλογή παρά να καθορίσει και προσδιορίσει τις πολιτικές του, με τους όρους που είχαν θέσει οι Σιωνιστικές ΗΠΑ. Αποκαλούμε τις ΗΠΑ Σιωνιστικές, διότι άλλο ο απλός Αμερικανικός λαός, και άλλο η πολιτική του ηγεσία, η οποία είναι τυφλό όργανο στη διάθεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Για το Σάχη αυτό σήμαινε υποταγή στις ΗΠΑ, καθ’όν χρόνο προσπαθούσε να ελέγχει τις πράξεις των Αμερικανών. Για την Ισλαμική Δημοκρατία των Αγιατολλάχ, σήμαινε να αντιτίθεται στις Σιωνιστικές ΗΠΑ, ενώ προσπαθούσε να χειριστεί αυτά τα εθνικά θέματα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα συμφέροντα του Ιράν.
Για το Σάχη αυτό σήμαινε υποταγή στις ΗΠΑ, καθ’όν χρόνο προσπαθούσε να ελέγχει τις πράξεις των Αμερικανών. Για την Ισλαμική Δημοκρατία των Αγιατολλάχ, σήμαινε να αντιτίθεται στις Σιωνιστικές ΗΠΑ, ενώ προσπαθούσε να χειριστεί αυτά τα εθνικά θέματα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα συμφέροντα του Ιράν.
Αμφότεροι έπραξαν με σαφήνεια, οξύνοια, και με λεπτή διάκριση, μέσα στα πλαίσια και όρια της στρατηγικής του Ιράν. Η Θεοκρατική Ισλαμική Δημοκρατία απεδείχθη περισσότερο επιτυχής στα εθνικά θέματα, από τη κυβέρνηση του Σάχη. Χειρίστηκε μια σοφή εκστρατεία παραπληροφόρησης προ του 2003 έτος εισβολής των Αμερικανών στο Ιράκ, για να πείσουν τις ΗΠΑ ότι εισβάλλοντας στο Ιράκ, θα ήταν μια στρατιωτικώς εύκολη επιχείρηση, και ότι οι Ιρακινοί με χαρά θα υποδέχονταν τους Δυτικούς. Αυτό ενίσχυσε την υπάρχουσα Αμερικανική επιθυμία να εισβάλλουν στο Ιράκ, και έγινε ένας συντελεστής ανάμεσα σε πολλούς άλλους, που έκαναν τους Αμερικανούς να πιστέψουν ότι η εισβολή φαινόταν εύκολη υπόθεση.
Σε δεύτερη φάση οι Ιρανοί βοήθησαν πολλές κινήσεις μέσα στο Ιράκ, ώστε ο λαός να αντισταθεί στους Αμερικανούς, καθιστώντας έτσι την Αμερικανική κατοχή κόλαση.
Σε Τρίτη και τελική φάση το Ιράν χρησιμοποίησε την επιρροή του στο Ιράκ, για να διαιρέσει και παραλύσει τη χώρα, μετά την αποχώρηση των Αμερικανών.
Σαν αποτέλεσμα αυτών των χειρισμών, το Ιράν πέτυχε δύο στόχους. Πρώτον οι Αμερικανοί έκαναν το Ιράκ στρατηγικώς να παραλύσει από τον πόλεμο, από τον οποίον βγήκε σακατεμένο. Δεύτερον το Ιράν βοήθησε πιέζοντας τους Αμερικανούς να αποχωρήσουν από το Ιράκ, δημιουργώντας ένα κενό εξουσίας στο Ιράκ, υποβιβάζοντας έτσι την αξιοπιστία των ΗΠΑ στη περιοχή, και υποσκάπτοντας οποιαδήποτε όρεξη των ΗΠΑ για εκτενέστερες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή.
Θέλω να τονίσω ότι όλα αυτά δεν ήταν μια Ιρανική συνωμοσία, αλλά πολιτική. Πολλοί άλλοι παράγοντες συνεισέφεραν σε αυτή τη σειρά των γεγονότων. Κατά τον ίδιο χρόνο, οι χειρισμοί των Ιρανών δεν ήταν ασήμαντος συντελεστής στην όλη διαδικασία. Το Ιράν επιτυχώς εκμεταλλεύθηκε γεγονότα που βοήθησαν σε όλη αυτή τη κατάσταση. Υπήρξε μια στρατηγική αμυντική πολιτική.
Το Ιράν είχε δεί τις ΗΠΑ να εισβάλλουν σε χώρες που περιβάλλουν αυτό, (Ιράκ-Αφγανιστάν, κ.λ.π.). Βλέπει τις Σιωνιστικές ΗΠΑ σαν μια λίαν επικίνδυνη στρατιωτικά ισχυρή και μη προβλέψιμη χώρα, σε σημείο παραλογισμού, αν και επίσης ικανή να την επιρρεάσεις και να την χειραγωγήσεις εφόσον την χειρισθείς επιδέξια.
Κατόπιν αυτού η Τεχεράνη δεν θα μπορούσε να απορρίψει τη πιθανότητα ότι οι ΗΠΑ θα διαλέξουν το πόλεμο με το Ιράν. Το θρήσκευμα του Ιράν είναι Σηϊτες. Αποχωρώντας οι ΗΠΑ από το Ιράκ, οπωσδήποτε περιορίζεται η Αμερικανική στρατιωτική ανάπτυξη στη περιοχή. Το θρήσκευμα του Ιράκ είναι Σουνίτες, με μειονότητα Σηϊτών.Αυτή η στρατηγική είχε επίσης μια επιθετική διάσταση.
Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, ώθησε το Ιράν να γεμίσει το κενό.
Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, ώθησε το Ιράν να γεμίσει το κενό.
Κρίνοντας πολύ σοβαρά την επικίνδυνη κατάσταση, μπορούμε να πούμε ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις στη περιοχή, έχουν δημιουργήσει ένα άνοιγμα για το Ιράν πιθανόν για πρώτη φορά από αιώνες.
Οι υπερδυνάμεις Ρωσίας-Κίνας στέκονται στο πλευρό του, ενώ οι άλλες δύο αντίπαλες υπερδυνάμεις ΗΠΑ-Ισραήλ, είναι έτοιμες να του επιτεθούν λόγω του πυρηνικού του προγράμματος. Όμως οι ΗΠΑ λόγω απόσυρσης των δυνάμεών τους από το Ιράκ, και Αφγανιστάν, και γενικώς από τη περιοχή αυτή, τώρα έχουν περιορισμένες στρατιωτικές επιλογές, και ακόμη περισσότερο περιορισμένες πολιτικές επιλογές για να επιτεθούν εναντίον του Ιράν.
Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ:
Το Ιράν σήμερα έχει την ευκαιρία να θεωρείται και να προβάλλεται διεθνώς σαν μια περιφερειακή δύναμη, για να προστατεύει την αυτονομία του, την κυριαρχία του, και το καθεστώς του. Οι Ιρανοί καταλαβαίνουν ότι τα σχέδια των εχθρικών υπερδυνάμεων έγιναν μη προβλέψιμα. Οι Σιωνιστικές ΗΠΑ σήμερα έχουν συμπεριλάβει το Ιράν στα επιθετικά τους σχέδια, και μπορεί να επιτεθούν χωρίς το Ιράν να δώσει αφορμή.
Το Ιράν ερευνά μια στρατηγική που θα μπορεί να σταθεροποιήσει την περιφερειακή επιρροή του, χωρίς να πυροδοτεί αντίποινα από τις ΗΠΑ.
Οι Σιωνιστικές ΗΠΑ πιέζονται από τη Σιωνιστική παγκόσμια διακυβέρνηση να χτυπήσουν το Ιράν, για το πυρηνικό του πρόγραμμα, και για να μπορέσει η Σιωνιστική Ν.Τ.Π. να επιβάλλει τη παγκόσμια κυριαρχία της.
Το Ιράν ερευνά μια στρατηγική που θα μπορεί να σταθεροποιήσει την περιφερειακή επιρροή του, χωρίς να πυροδοτεί αντίποινα από τις ΗΠΑ.
Οι Σιωνιστικές ΗΠΑ πιέζονται από τη Σιωνιστική παγκόσμια διακυβέρνηση να χτυπήσουν το Ιράν, για το πυρηνικό του πρόγραμμα, και για να μπορέσει η Σιωνιστική Ν.Τ.Π. να επιβάλλει τη παγκόσμια κυριαρχία της.
Με περιφερειακές δυνάμεις ελεύθερες και ανεξάρτητες, δεν μπορεί να κυβερνήσει τον κόσμο η παγκόσμια Σιωνιστική διακυβέρνηση.
Το Ισραήλ φοβάται μήπως όταν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά όπλα, του επιτεθεί.
Το Ισραήλ φοβάται μήπως όταν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά όπλα, του επιτεθεί.
Ως εκ τούτου πιέζει τις ΗΠΑ μέσω της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης, να επιτεθούν και οι δυό μαζί κατά του Ιράν, και να καταστρέψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, και εν συνεχεία να εγκαταστήσουν ένα φιλο-Σιωνιστικό καθεστώς για να προωθήσουν τα σχέδιά των…
Μόνο έτσι το Ισραήλ θα αισθάνεται ασφαλές στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ σήμερα ενδιαφέρονται για την ασφάλεια του Ισραήλ και μόνο.
Όλους τους άλλους λαούς του πλανήτη τους έχουν «χεσ…..» που λέει ο λαός. Όταν Ρωσία-Κίνα απέκτησαν πυρηνικά όπλα, οι Αμερικανοί ανταποκρίθηκαν με πανικό. Σήμερα και «η κουτσή Μαρία έχει πυρηνικά» που λέει ο λαός. Κοιτώντας τη Β.Κορέα, οι Ιρανοί ανεγνώρισαν ένα πρότυπο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για δικό τους πλεονέκτημα. Αναφέρουμε το παράδειγμα της Β.Κορέας διότι η χώρα αυτή, με τη περίπτωση του Ιράν είναι «Βίοι παράλληλοι». Η διάσωση του καθεστώτος στη Β.Κορέα ήταν αβέβαιη στη δεκαετία του 1990.
Όταν απέκτησε πυρηνικό πρόγραμμα, οι ΗΠΑ εστίασαν τη προσοχή τους στη Β.Κορέα, ενώ ταυτόχρονα έγιναν περισσότερο προσεκτικές και επιθετικές με αυτήν. Φοβερή διπλωματική δραστηριότητα, και περιοδική βοήθεια σε τρόφιμα, είχαν σκοπό να περιορίσουν το πρόγραμμα της Β.Κορέας.
Όλους τους άλλους λαούς του πλανήτη τους έχουν «χεσ…..» που λέει ο λαός. Όταν Ρωσία-Κίνα απέκτησαν πυρηνικά όπλα, οι Αμερικανοί ανταποκρίθηκαν με πανικό. Σήμερα και «η κουτσή Μαρία έχει πυρηνικά» που λέει ο λαός. Κοιτώντας τη Β.Κορέα, οι Ιρανοί ανεγνώρισαν ένα πρότυπο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για δικό τους πλεονέκτημα. Αναφέρουμε το παράδειγμα της Β.Κορέας διότι η χώρα αυτή, με τη περίπτωση του Ιράν είναι «Βίοι παράλληλοι». Η διάσωση του καθεστώτος στη Β.Κορέα ήταν αβέβαιη στη δεκαετία του 1990.
Όταν απέκτησε πυρηνικό πρόγραμμα, οι ΗΠΑ εστίασαν τη προσοχή τους στη Β.Κορέα, ενώ ταυτόχρονα έγιναν περισσότερο προσεκτικές και επιθετικές με αυτήν. Φοβερή διπλωματική δραστηριότητα, και περιοδική βοήθεια σε τρόφιμα, είχαν σκοπό να περιορίσουν το πρόγραμμα της Β.Κορέας.
Το καθεστώς της Β.Κορέας φοβάται τη Νότια Κορέα, όπως το Ιράν φοβάται το Ισραήλ. Το Ιράν, η Β.Κορέα, η Συρία, και άλλες ανεπιθύμητες για τις ΗΠΑ χώρες, είναι κόκκινο πανί, και εμπόδια για την επικράτηση της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, ως εκ τούτου πρέπει να εξαφανισθούν. Από πλευράς Β.Κορέας πραγματικά το να αγοράσουν πυρηνικά από τη παγκόσμια αγορά όπλων, ήταν προτιμότερο και φθηνότερο, από να τα παράγουν.
Η Β.Κορέα δεν είναι μια μεγάλη δύναμη όπως η Κίνα & η Ρωσία, και ένας κακός χειρισμός του θέματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη επιθετικότητα τις ΗΠΑ. Η διαδικασία ανάπτυξης και παραγωγής ατομικών όπλων φούσκωσε διεθνώς τη σπουδαιότητα της Β.Κορέας, ενώ έπεισε τις ΗΠΑ να προσφέρουν κίνητρα , ή να επιβάλλουν σχετικές αναποτελεσματικές οικονομικές κυρώσεις, και ως εκ τούτου να αποφύγουν μεγαλύτερη επικίνδυνη στρατιωτική δράση. Η Β.Κορέα, -παράλληλα με το Ιράν- έγιναν το κέντρο του Αμερικανικού ενδιαφέροντος, ενώ οι ΗΠΑ απέφυγαν ενέργειες που θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τη Β.Κορέα, με κίνδυνο να διαρρεύσουν τα πυρηνικά όπλα που πιθανόν να έχει, προς εχθρικές τρομοκρατικές οργανώσεις.
Η Β.Κορέα γνώριζε ότι έχοντας έτοιμα παραδοτέα πυρηνικά όπλα, θα ήταν επικίνδυνο, αλλά έχοντας ένα πρόγραμμα πυρηνικών τους έδωσε δύναμη και επιρροή διεθνώς, ένα μάθημα που οι Ιρανοί έμαθαν καλά.
Από Ιρανική άποψη, ένα πυρηνικό πρόγραμμα προκαλεί τις ΗΠΑ να τους πάρει περισσότερο σοβαρά, και να αυξήσει τη προσοχή τους, όσο διαπραγματεύονται μαζί τους. Προς το παρόν οι ΗΠΑ ηγούνται μιας ομάδας χωρών με διαφορετικό βαθμό ενθουσιασμού στο να επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις που μπορούν να προκαλέσουν οικονομικό πόνο στο λαό του Ιράν. Προτιμούν να δώσουν στις ΗΠΑ μια πρόφαση να μην αναλάβουν στρατιωτική δράση , που το Ιράν πράγματι φοβάται, και οι ΗΠΑ ύστερα από τα γεγονότα του Ιράκ και Αφγανιστάν δεν θέλουν να πάρουν, διότι θα κατακριθούν παγκοσμίως.
Το Ισραήλ οπωσδήποτε πρέπει να λάβει μια διαφορετική στάση του όλου πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Καθώς δεν υπάρχει απειλή για τις ΗΠΑ, το πρόγραμμα μπορεί πράγματι να απειλήσει το Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί εστιάζουν επάνω στο Ιράν με τις μυστικές υπηρεσίες, ειδικά για το επίπεδο ανάπτυξης των όπλων του Ιράν. Οι ΗΠΑ μπορούν να υποφέρουν ένα λανθασμένο χειρισμό, το Ισραήλ όμως πιθανόν να μη μπορεί να το αντέξει.
Αυτή η απώλεια βεβαιότητας κάνει το Ισραήλ μη προβλέψιμο. Το Ιράν έκανε το λάθος να φανερώσει διεθνώς τις εχθρικές προθέσεις του εναντίον του Ισραήλ, και από τότε η κατάσταση έγινε επικίνδυνη. Από Ιρανικής απόψεως, μια επίθεση του Ισραήλ θα ήταν καλοδεχούμενη διπλωματικώς. Αλλά και το Ισραήλ έκανε το λάθος στη δεκαετία του 1970 να καταστρέψει με αεροπορικές επιδρομές, τα πυρηνικά εργοστάσια για παραγωγή ηλεκτρικής ενεργείας στο BUSHIRE του Ιράν, και από τότε οι σχέσεις των δύο χωρών έγιναν εχθρικές.
Ο Λαός λέει, «Ήταν το κλίμα στραβό, το έφαγε ο γάϊδαρος και απέγινε…» Το Ιράν δεν έχει ακόμη ατομικά όπλα, και πιθανόν να ακολουθεί τη στρατηγική της Β.Κορέας να μην αναπτύξει παραδοτέα πυρηνικά όπλα, αφού μπορεί να τα βρεί στην κρυφή διεθνή αγορά όπλων. Όμως εάν αποκτήσει, και οι Ισραηλινοί επιτεθούν και καταστρέψουν αυτά, τότε θα γίνει Αρμαγεδδών επί της Γης.
Εάν οι Ισραηλινοί επιτεθούν και αποτύχουν να τα καταστρέψουν, τότε οι Ιρανοί θα αναδειχθούν ισχυρότεροι διεθνώς στο διπλωματικό παιχνίδι. Οι Ιρανοί θα μπορούσαν να αντεπιτεθούν λαμβάνοντας πολεμικές ενέργειες στα στενά του HORMUZ, και σε όλο το Περσικό Κόλπο, και στο Κόλπο του ΟΜΑΝ, χτυπώντας με πυραύλους τα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ οι οποίες τελικά είναι ο εγγυητής της ελεύθερης ροής πετρελαίου διεθνώς, μπορεί να εμπλακεί στρατιωτικά με το Ιράν, ή θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν με το Ιράν για να εγγυηθούν την ελεύθερη ροή πετρελαίου.
Μια Ισραηλινή επίθεση, είτε επιτυχής, είτε ανεπιτυχής, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη παγκόσμιο Οικονομία, και τη παγκόσμια ειρήνη.
Θα χρωμάτιζε το Ισραήλ σαν το κακό άνθρωπο του κόσμου, αλλά και τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θα ευρεθούν υπό πίεση όλων των άλλων δυνάμεων της Γης, να εγγυηθούν την ελεύθερη ροή των πετρελαίων, και άλλων πηγών ενεργείας, με διπλωματικές ενέργειες, παρά με στρατιωτική δράση.
Μια Ισραηλινή επίθεση, επιτυχής, ή ανεπιτυχής, θα στοίχιζε λίγο στο Ιράν, και περισσότερο στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ, και θα δημιουργούσε ουσιώδεις ευκαιρίες διπλωματικές, οικονομικές, και στρατιωτικές, για το Ιράν. Οι Ιρανοί θέλουν ένα ειρηνικό πυρηνικό πρόγραμμα, όχι πυρηνικά όπλα, (το γειτονικό Πακιστάν και το Ισραήλ έχουν), δεχόμενοι όμως μια Ισραηλινή επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων, αυτό θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του Ιράν, κατά το καλλίτερο τρόπο, αφού θα προκαλούσε τη παγκόσμια συμπάθεια. Η πυρηνική επιλογή δημιουργεί χειραγώγηση του Ιράν από άλλες περιφερειακές ή παγκόσμιες δυνάμεις, οι οποίες φοβούνται διεθνή ανάφλεξη.
Θα χρωμάτιζε το Ισραήλ σαν το κακό άνθρωπο του κόσμου, αλλά και τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θα ευρεθούν υπό πίεση όλων των άλλων δυνάμεων της Γης, να εγγυηθούν την ελεύθερη ροή των πετρελαίων, και άλλων πηγών ενεργείας, με διπλωματικές ενέργειες, παρά με στρατιωτική δράση.
Μια Ισραηλινή επίθεση, επιτυχής, ή ανεπιτυχής, θα στοίχιζε λίγο στο Ιράν, και περισσότερο στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ, και θα δημιουργούσε ουσιώδεις ευκαιρίες διπλωματικές, οικονομικές, και στρατιωτικές, για το Ιράν. Οι Ιρανοί θέλουν ένα ειρηνικό πυρηνικό πρόγραμμα, όχι πυρηνικά όπλα, (το γειτονικό Πακιστάν και το Ισραήλ έχουν), δεχόμενοι όμως μια Ισραηλινή επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων, αυτό θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του Ιράν, κατά το καλλίτερο τρόπο, αφού θα προκαλούσε τη παγκόσμια συμπάθεια. Η πυρηνική επιλογή δημιουργεί χειραγώγηση του Ιράν από άλλες περιφερειακές ή παγκόσμιες δυνάμεις, οι οποίες φοβούνται διεθνή ανάφλεξη.
ΣΥΡΙΑ & ΙΡΑΝ:
Εάν το καθεστώς της Συρίας επιβιώσει, θα οφείλεται στην υποστήριξη του Ιράν. Η Συρία απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, στηρίζεται από το ισχυρό Ιράν, αλλά και τη Ρωσία-Κίνα. Έτσι σήμερα μια Ιρανική σφαίρα επιρροής εκτείνεται από το Αφγανιστάν μέχρι το Λίβανο, και αυτό είναι που δεν θέλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων και το Ισραήλ.
Αυτό ουσιαστικά μετακινεί το ισοζύγιο δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, εκπληρώνοντας το όνειρο του Ιράν να γίνει κυριαρχική περιφερειακή δύναμη στο Περσικό Κόλπο, και στην όλη περιοχή. Αυτό ήταν το όνειρο του Σάχη, αλλά και των Αγιατολλάχ. Έτσι εξηγείται γιατί οι ΗΠΑ σήμερα βασανίζουν τη Συρία με τέτοιο απάνθρωπο τρόπο. Στη περιοχή μας σήμερα διενεργούνται πράγματα και θαύματα, τέρατα και σημεία, που λέει ο λαός, και ο Ελληνικός λαός κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, με την ευγενή φροντίδα των δοσίλογων πολιτικών μας, πρακτόρων της Σιωνιστικής παγκόσμιας διακυβέρνησης, οι οποίοι αποκοιμίζουν το λαό μας με τα οικονομικά προβλήματα, που «Εκείνοι» μας δημιούργησαν.
Μια τέτοια σφαίρα επιρροής θα δώσει στους Ιρανούς τρία πράγματα.
Μια τέτοια σφαίρα επιρροής θα δώσει στους Ιρανούς τρία πράγματα.
Πρώτον, θα πιέσει την Σιωνιστική υπερδύναμη ΗΠΑ να εγκαταλείψουν σχέδια να καταστρέψουν το Ιράν, καθώς η επιρροή του θα παράγει επικίνδυνα και απρόβλεπτα γεγονότα και αποτελέσματα.
Δεύτερον θα νομιμοποιήσει , σταθεροποιήσει, και ηρωποιήσει το καθεστώς στο εσωτερικό του Ιράν, και στη περιοχή.
Τρίτον με αντιπροσώπους κατά μήκος των βορείων συνόρων της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράκ, και κατά μήκος των δυτικών ακτών του Περσικού Κόλπου, (Κουβέϊτ, Βahrain, H.A.E.), to Ιράν θα μπορούσε να μετακινήσει την οικονομική διανομή από το εισόδημα πετρελαίων…
Η Σαουδική Αραβία, και οι άλλες χώρες του Κόλπου, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα του Φεουδαρχικού καθεστώτος, θα ήταν ευάλωτες και ευέλικτες με τις απαιτήσεις του Ιράν. Αλλάζοντας τη ροή των ενεργειακών εισοδημάτων από τη Σιωνιστική Δύση και Ανατολή,(Ιαπωνία, κ.λ.π.), προς το Ιράν θα ενίσχυαν αυτό οικονομικώς κατά σημαντικό τρόπο. Το Ιράν έχει εφαρμόσει τη στρατηγική του κάτω από καθεστώτα διαφόρων ιδεολογιών. Ο Σάχης τον οποίον πολλοί θεωρούσαν ψυχολογικά ασταθή, και μεγαλομανή, επεδίωξε αυτή τη στρατηγική με συγκράτηση, έλεγχο, και προσοχή. Το παρόν καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας, το οποίο επίσης, -κατά τους Σιωνιστές Δυτικούς- θεωρείται ιδεολογικώς ασταθές, έχει επίσης συγκρατηθεί από τέτοιες ενέργειες, διά τον φόβον των Σιωνιστών Δυτικών.
Αυτή η μακρού χρόνου στρατηγική, εφαρμόστηκε από το 16ο αιώνα. Το έπαθλο της Τεχεράνης θα είναι να επεκτείνει την Αμερικανική παράλυση, καθόν χρόνον εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που δημιούργησε η απόσυρση των Αμερικανών από το Ιράκ. Ταυτοχρόνως επιθυμεί να δημιουργήσει μια λογική σφαίρα επιρροής την οποίαν οι Σιωνιστικές ΗΠΑ θα πρέπει να αποδεχθούν με σκοπό να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των φιλικών χωρών για σταθερή παροχή και ροή πετρελαίων, και περιορισμού της σύγκρουσης στη περιοχή.
Το Ιράν επιδιώκει δύο στρατηγικές.
Η πρώτη είναι να αποφύγει ξαφνικές κινήσεις, για να αφήσει τις εξελίξεις να ακολουθήσουν το δρόμο τους.
Η δεύτερη είναι να δημιουργήσει μια αλλαγή πορείας στο πυρηνικό του πρόγραμμα, ώστε να προκαλέσει τις ΗΠΑ να επαναλάβουν τη πολιτική τους αυτή που ακολουθούν για τη Β.Κορέα, και στη περίπτωση του Ιράν.
Εάν το πρόγραμμά του προκαλέσει Ισραηλινή αεροπορική επιδρομή, το Ιράν μπορεί να μετατρέψει αυτό το χτύπημα σε πλεονέκτημα στη διεθνή διπλωματία. Οι Ιρανοί αντιλαμβάνονται ότι έχοντας πυρηνικά όπλα είναι γιαυτούς επικίνδυνο, ενώ ένα ειρηνικό πυρηνικό πρόγραμμα παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας, είναι πλεονέκτημα. Αλλά το κλειδί δεν είναι το πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτό είναι μόνο ένα εργαλείο για να αποσπάσουν τη προσοχή των Δυτικών δυνάμεων, οργάνων της παγκόσμιας διακυβέρνησης, για το τι πραγματικά συμβαίνει, δηλαδή τη μετατόπιση του ισοζυγίου δυνάμεων στο Περσικό Κόλπο, και στην όλη Μέση Ανατολή. Έτσι το βλέπουν οι Δυτικοί.
ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ
Διεθνολόγος
Διεθνολόγος
Πηγή:
STRATFOR
STRATFOR
Source : Freepen.gr
