Πριν από μισό αιώνα που ο Γεώργιος Παπανδρέου Α‘ ομολογούσε ανερυθρίαστα ότι «Η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι’ αυτό δεν ημπορεί λόγω του Κυπριακού να διακινδυνεύσει να πάθει από ασφυξίαν».
Σήμερα, δέκα μόλις χρόνια πριν συμπληρωθούν δύο αιώνες «ελεύθερου» εθνικού βίου, φαίνεται πως ο παρελθόν ιστορικός χρόνος που καθόρισε τη σημερινή φθίνουσα πορεία του ελληνισμού δεν επέφερε θετικές αλλαγές στην αντιμετώπιση του ξένου παράγοντα από το διεφθαρμένο και ξενόδουλο πολιτικό σύστημα της χώρας. Αντίθετα, οι απροκάλυπτες διαθέσεις της πολιτικής και οικονομικής ελίτ να προσφέρει «γην και ύδωρ» στους ξένους προστάτες της, αρκεί να διασωθεί από την οικονομική δίνη που συγκλονίζει τη χώρα, κάνουν όσους Έλληνες έχουν ακόμη κάποια αισθήματα πατριωτισμού και αξιοπρέπειας να αναπολούν ακόμη και πολιτικούς της εποχής των «προστατίδων και ευεργετίδων δυνάμεων» ή ακόμη και της μετεμφυλιακής «ασφυξίας».
Βέβαια ο αγγλικός «πνεύμονας» έχει αντικατασταθεί πλέον από το γερμανικό, αφού αυτή τη φορά η «σωτηρία» της Ελλάδας είναι πρωτίστως υπόθεση των Γερμανών, οι οποίοι εκλαμβάνουν το γονάτισμα των Ελλήνων σαν ευκαιρία πραγματοποίησης του μεγαλογερμανικού δόγματος «Drang nach Osten». Ο κίνδυνος ασφυξίας είναι σήμερα όμως μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά αφού εκτός από την οικονομική καταβαράθρωση και την συστηματική διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας έχει προστεθεί μία νέα παράμετρος στις σχέσεις εξάρτησης της Ελλάδας. Είναι η ενέργεια, τόσο στη γεωπολιτική της, όσο και στην γεωοικονομική της διάσταση. Η περατότητα των ενεργειακών πόρων και του ορυκτού πλούτου, σε συνδυασμό με τις τεράστιες αναπτυξιακές ανάγκες σε πλανητικό επίπεδο και ο ανελέητος παγκόσμιος ανταγωνισμός για τον έλεγχο της ενέργειας και των πρώτων υλών υποδηλώνουν ότι η εποχή του ενεργειακού ιμπεριαλισμού έχει ήδη ξεκινήσει με σφοδρότητα και γίνεται πιο λυσσαλέος λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μεταξύ των βασικών ανταγωνιστικών δυνάμεων βρίσκεται και η Γερμανία, η οποία επιδιώκει ρόλο στην παγκόσμια σκακιέρα του ενεργειακού ιμπεριαλισμού με όπλα την πρωτοκαθεδρία της σε τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την οικονομική της ευρωστία…
Οι “ανανεώσιμες” πηγές ενέργειας είναι απλά εισπρακτικός μηχανισμός (από ηλίθιους και αφελείς) σε συνδαυσμό με συντήρηση των Γερμανικών εξαγωγών. Έχει σαν πρόσθετο κέρδος για την Γερμανία την μείωση της ζήτησης μη Γερμανικών προϊόντων (crowding out το λένε, κοινώς μονοφαϊσμός)
Η γεωπολιτική ενέργεια που θέλουν οι μάγκες λέγεται Καύκασος, Βόρεια Αφρική και …αν ξεθαρρέψουν, μέση Ανατολή. Και πάντα η Ρωσία.
Είμαστε στα χνάρια του σιδηροδρόμου Βερολίνου – Βαγδάτης, με λίγες ιστορικές αλλαγές.
Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης το έχουν σε ΕΟΖ;
Source : Πρώτη Σελίδα.
