Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Τουρκικές παρεκτροπές

Ο παλαίμαχος διπλωμάτης, επί δεκαετίες στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών κ. Π. Μολυβιάτης, πρώτα φωτογραφήθηκε (κατά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Σικάγο) ανάμεσα στον Αμερικανό Πρόεδρο κ. Ομπάμα και τον Γ.Γ. της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας κ. Ράσμουσεν και εν συνεχεία δήλωσε στους δημοσιογράφους:
– «Εγιναν, πράγματι, ορισμένες παρασκηνιακές και μεμονωμένες απόπειρες να αλλοιωθεί η απόφαση του Βουκουρεστίου, αλλά απέτυχαν όλες...».

Οι περισσότεροι, βέβαια, ηγέτες (ή εκπρόσωποι ηγετών) των 28 χωρών που μετείχαν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, –ακόμη και ορισμένοι που ευχαρίστως θα έβλεπαν την ένταξη των Σκοπιανών στη Συμμαχία,– υποχρεώθηκαν να τηρήσουν τα προσχήματα, τα οποία προσδίδουν νομιμότητα στο στρατιωτικοπολιτικό αυτό Σύμφωνο.

Ολοι, εκτός της Τουρκίας.

Η οποία αυτοδιορίστηκε προστάτης της FYROM. Και έκαναν ό,τι μπορούσαν για την αλλοίωση της απόφασης και του πνεύματος του Βουκουρεστίου, – τόσο ο Τούρκος Πρόεδρος κ. Γκιουλ, όσο και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου. Εις μάτην, φυσικά. Διότι, τα Συμπεράσματα της Συνόδου είναι απολύτως σαφή:

* «...Επαναλαμβάνεται η απόφαση της Συνόδου του Βουκουρεστίου του 2008 να απευθύνουμε πρόσκληση για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ μόλις βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο θέμα της ονομασίας, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών...».

Εκείνο που προκαλεί, εν προκειμένω, κατάπληξη δεν είναι ούτε η αδιαλλαξία, ούτε οι μικρομεγαλίστικοι λεονταρισμοί της FYROM στη «διένεξή» της με την Ελλάδα, ούτε καν η επιμονή κάποιων ΝΑΤΟϊκών κύκλων να υπερβούν τα Ηνωμένα Εθνη και να αποφασίσουν μια ένταξη νέου μέλους, παρά την άρνηση ενός άλλου μέλους, – δηλαδή, παρά τη μη επίτευξη ομοφωνίας που αξιώνει το Καταστατικό. 

Εκείνο που προκαλεί κατάπληξη είναι η στάση της Τουρκίας. 

Με άλλα λόγια, ενώ πρόκειται για μια περιφερειακή δύναμη, η οποία, ως εκ της ισχύος της, όφειλε να έχει υπευθυνότερη στάση, να μην προπαγανδίζει, για μικροοφέλη, την παράβαση της διεθνούς νομιμότητας και, εν πάση περιπτώσει, να σέβεται τις αποφάσεις ενός Οργανισμού του οποίου είναι μέλος, – συμπεριφέρεται παρόμοια με τους Μικρομέγαλους των Σκοπίων.

Φταίνε και οι Δυτικοί γι’ αυτή την περιφρόνηση της Αγκυρας στη διεθνή νομιμότητα. Στο Κυπριακό την άφησαν να ερμηνεύει τις διεθνείς σχέσεις και τη νομιμότητα κατά το δοκούν. Και αυτό την έχει εκτροχιάσει, αλλά και της έχει σβήσει τις μνήμες:

Την Οθωμανική Αυτοκρατορία (των τριών ηπείρων) οι Δυτικοί και οι Ρώσοι την πετσόκοβαν και τη μίκραιναν κάθε φορά που τους απειλούσε τα συμφέροντα! Και, αν χρειαστεί, θα το επαναλάβουν!
Source : http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=62904 

Η διαγραφή μιας χώρας

Γράφει ο Αντγος (ε.α.) Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης

Το έθνος της Μολδαβίας δεν υπάρχει πλέον. Αυτή ήταν η συμφωνία(!!) που έγινε πρόσφατα (3 Μαΐου 2012) από τους προέδρους της Μολδαβίας και της Ρουμανίας, τον Νικόλαο Τιμοφτί και Τραϊάν Μπασέσκου αντίστοιχα. Εν τω μεταξύ, η τελευταία απογραφή στην Μολδαβία έδειξε ότι η πλειοψηφία των Μολδαβών, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Ρουμάνους, παρά τις ομοιότητες μεταξύ των δύο εθνών και την ιστορική συνύπαρξή τους.
Αν ρωτήσουμε κάποιον τι του έρχεται πρώτα στο νου με το άκουσμα της λέξης «Μολδαβία» θα απαντήσει όμορφα, πολύ όμορφα κορίτσια. Οι πιο ενημερωμένοι θα πουν ότι πρόκειται για την φτωχότερη χώρα της Ευρώπης, με γεωργική παραγωγή και η οποία παράγει και εξαίρετο κρασί. Η Δημοκρατία του Μόλδοβα λοιπόν ,ή Μολδαβία, όπως είναι επίσης γνωστή, είναι χώρα που βρίσκεται ανάμεσα στη Ρουμανία από τα δυτικά και την Ουκρανία από τα ανατολικά. Τα σύνορά της με τη Ρουμανία οριοθετούνται από το ρου των ποταμών Προύθου και κάτω Δούναβη. Υπήρξε μέλος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1945 ως το 1991 ως Μολδαβική Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία. Κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 27 Αυγούστου του 1991. Το 1994 σε δημοψήφισμα που έγινε για ένωση με την Ρουμανία ή ανεξαρτησία, οι Μολδαβοί ψήφισαν ανεξαρτησία. Η συνολική της έκταση είναι 33.843 τετρ. χλμ. και ο πληθυσμός της, με βάση εκτιμήσεις του 2009, είναι 4.320.748 κάτοικοι. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει στην περιοχή αυτή, που είναι πολλά και ενδιαφέροντα.

Μολδαβικό έθνος δεν υπάρχει . Αυτό δήλωσε ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου, στην συνάντηση με τον ομόλογό του, τον πρόεδρο της Μολδαβίας, Νικολάι Τιμοφτί στο Βουκουρέστι, ο οποίος αν και παρών , δεν έφερε καμία αντίρρηση. Έτσι έχουμε μια μοναδική και πρωτοφανή περίπτωση στα παγκόσμια χρονικά. Πρόεδρος ενός κράτους να αρνείται την ύπαρξη του κράτους και του έθνους που ηγείται.
Κατά την ιστορική και για τα δύο έθνη συνάντηση , των δύο προέδρων των, το ένα από αυτά διαγράφεται αυτόματα, σαν κάποιος να κάνει Delete στον υπολογιστή του κάποια άχρηστα δεδομένα που υπήρχαν. Τόσο απλά. Η συνάντηση αυτή έδιδε την αίσθηση όχι συνάντησης μεταξύ δύο αρχηγών κυρίαρχων κρατών, αλλά την αίσθηση ότι ο Μπασέσκου μιλούσε σε έναν υφιστάμενό του, έναν, ας πούμε, περιφερειάρχη της Ρουμανίας. Και ο Τιμοφτί έδειχνε να μην ενοχλείται καθόλου από αυτή την κατάσταση , να την αποδέχεται, να συμφωνεί και τελικά ο «πρόεδρος της Μολδαβίας» (ναι, με εισαγωγικά) να μην υπερασπίζεται τη κυριαρχία της χώρας του και να συμφωνεί: Μολδαβικό έθνος δεν υπάρχει!!!


Ο Μπασέσκου δήλωσε χαρακτηριστικά: «Μιλήσαμε και συμφωνήσαμε ότι η Ρουμανία και η Μολδαβία είναι δύο ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη, τα οποία κατοικούνται κυρίως από Ρουμάνους. Είμαστε ενωμένοι με την γλώσσα, με την παράδοση, με τις χαρές και τις λύπες που οι Ρουμάνοι έχουν περάσει τον τελευταίο αιώνα. Έτσι λοιπόν βάζουμε τέρμα στη σύγχυση , σχετικά με την Μολδαβική μειονότητα». Εδώ λοιπόν είναι το κυρίαρχο στοιχείο της όλης υπόθεσης: Η πλειοψηφία μιας χώρας ανακηρύχθηκε δια των δηλώσεων ενός Προέδρου μιας άλλης χώρας, ως εθνική μειονότητα μέσα στην ίδια την χώρα της και που είναι μέρος μιας άλλης μεγαλύτερης χώρας, της Ρουμανίας. Και ο πρόεδρός της να σιωπά και να αποδέχεται, την γλωσσική εξαφάνιση της χώρας και του έθνους του!!! Μολδαβικό έθνος λοιπόν δεν υπάρχει. Μόνο Μολδαβική μειονότητα εντός της Μολδαβίας, η οποία ευρίσκεται εντός της Ρουμανίας!! Εκεί είναι το μέλλον, σήμερα!!

Στη συνέχεια, ο Μπασέσκου συνέχισε την ιστορία της αδελφότητας των δύο κρατών. Είπε ότι η στρατηγική εταιρική σχέση με τη Μολδαβία, θα αναπτυχθούν από κάθε πρόεδρο της Ρουμανίας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Επιπλέον, η Ρουμανία θα υποστηρίξει την επιθυμία του γείτονά της να εισέλθει και αυτή, όπως η Ρουμανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το γεγονός ότι η Μολδαβία δεν έχει προσκληθεί από την ΕΕ και φαντάζει απίθανο να γίνει στο άμεσο μέλλον, δεν τον ενοχλεί στο ελάχιστο.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος (;) της Μολδαβίας , ευχαρίστησε(!!!) τον Ρουμάνο ομόλογό του για την υποστήριξη και τον κάλεσε για επίσημη επίσκεψη στο Κισινάου. Ακόμη ο πρόεδρος της Μολδαβίας για μια ακόμη φορά δήλωσε ότι οι Ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν από το έδαφος της Υπερδνειστερίας, όπου ευρίσκονται επί πολλά χρόνια. Ο Μπασέσκου συμφώνησε και υποσχέθηκε τη στήριξη της Μολδαβίας σε θέματα που σχετίζονται με την Υπερδνειστερία.

Εδώ να αναφερθούμε για λίγο στο θέμα της Υπερδνειστερίας και την σημερινή κατάσταση.

Η Υπερδνειστερία με κίτρινο χρώμα. Το εθνόσημο της χώρας.

Η Υπερδνειστερία (επίσης:Τρανσνίστρια), είναι περιοχή της Μολδαβίας στην Ανατολική Ευρώπη. Είναι μια στενή λωρίδα μεταξύ Μολδαβίας και Ουκρανίας. Το μη αναγνωρισμένο αυτό κράτος είναι εκ των πραγμάτων ανεξάρτητο από τη Μολδαβία από τις 2 Σεπτεμβρίου του 1990, οπότε και διακήρυξε την ανεξαρτησία του και βοηθούμενο από Ρώσους, Κοζάκους , Ουκρανούς εθελοντές και τη 14η Ρωσική (πρώην Σοβιετική) Στρατιά, νίκησε τις Μολδαβικές δυνάμεις στον Πόλεμο της Υπερδνειστερίας. Ενώ υπάρχει κατάπαυση του πυρός από το 1992, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνωρίζει την Υπερδνειστερία ως περιοχή «παγωμένης διαμάχης». Η αυτοδιάθεσή της είναι διαφιλονικούμενη. Η Υπερδνειστερία συνεχίζει να ισχυρίζεται ανεξαρτησία και διατηρεί κυριαρχία στην περιοχή της. Σε δημοψήφισμα στις 17 Σεπτεμβρίου 2006 οι ψηφοφόροι της αυτοανακηρυγμένης Δημοκρατίας ψήφισαν με ποσοστό 93,1% υπέρ της ανεξαρτητοποίησής τους από τη Μολδαβία και της ένωσης με τη Ρωσία ,με την οποία φυσικά δεν συνορεύει. Δεν φαίνεται όμως ότι η Ρωσία θα αποδεχτεί την ένωση με την Υπερδνειστερία στο άμεσο μέλλον.

Τα πρωτοφανή αυτά γεγονότα πέρασαν απαρατήρητα από την διεθνή κοινότητα. Εξάλλου με την Μολδαβία θα ασχολούνται τώρα, αφού με την θέλησή των ή για την ακρίβεια με την θέληση του προέδρου της χώρας αυτοκαταργείται; Ας δούμε όμως το θέμα από μια άλλη σκοπιά. Η ακύρωση του έθνους της Μολδαβίας είναι μια ανοικτή εισβολή δύο πολιτικών στη συνείδηση του κάθε ατόμου στον τομέα της γλωσσικής και εθνικής των συνείδησης . Δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την ομοιότητα της Μολδαβικής και της Ρουμανικής γλώσσας. Όσο για το έθνος, αυτό είναι ακόμη περισσότερο συζητήσιμο. Παράδειγμα, η Γερμανία και η Αυστρία έχουν την ίδια γλώσσα, αλλά οι περισσότεροι Αυστριακοί δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Γερμανούς. Οι Μαυροβούνιοι μιλούν Σερβικά, αλλά θεωρούν τους εαυτούς τους Μαυροβούνιους. Και υπάρχουν πολλά ακόμη παρόμοια παραδείγματα.
Μια απογραφή που πραγματοποιήθηκε στη Μολδαβία πριν από οκτώ χρόνια, έδειξε ότι μόνο το 2,2% του πληθυσμού θεωρούν τους εαυτούς τους Ρουμάνους, και το 75,8% θεωρούν τους εαυτούς τους Μολδαβούς. Από αυτούς τους αριθμούς είναι σαφές ότι οι Ρουμάνοι στη Μολδαβία είναι στην καλύτερη περίπτωση μια μικρή μειοψηφία.

Η σημερινή μη-αναγνώριση της πλειοψηφίας των Μολδαβών από τους Ρουμάνους οφείλεται σε ιστορικούς λόγους και έχει σχέση με την γλώσσα και την συνύπαρξη των δύο λαών. Κατά τον Μεσαίωνα, στην περιοχή αυτή , όπου η (Ρωμαϊκής προέλευσης) Ρουμανική γλώσσα είχε επικρατήσει , δημιουργήθηκαν δύο κράτη, η Μολδαβία και η Βλαχία. Τον 16ο αιώνα, οι δύο αυτές ηγεμονίες έγιναν υποτελείς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, εμφανίστηκε και η ανατολική ρωμαϊκή γραπτή γλώσσα, η οποία βασίστηκε όμως στο κυριλλικό αλφάβητο. Η σύγχρονη όμως Ρουμανική γλώσσα με το λατινικό αλφάβητο προέκυψε στα τέλη του 18ου αιώνα, στην Τρανσυλβανία ( ή Τρανσυλβάνια, ή Έρντελυ, ή Ζίμπενμπυργκεν , σπουδαία ιστορική ορεινή περιοχή της Ρουμανίας που τα όριά της αποτελούν προς Β. και Α. τα Καρπάθια Όρη, Ν. οι Τρανσυλβανικές Άλπεις και Δ. τα όρη Μπιχόρ. ) , που ήταν μέρος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Εγκρίθηκε δε ως επίσημη γλώσσα το 1862.
Η τύχη της Βεσσαραβίας, η οποία είναι το ανατολικό τμήμα της Μολδαβίας, όπου συμπεριλαμβάνεται και η σημερινή Υπερδνειστερία, ήταν διαφορετική. Από το 1812 έως το 1917 ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Το κυριλλικό αλφάβητο παρέμεινε και χρησιμοποιήθηκε για την γραπτή γλώσσα, οι δε Μολδαβοί της περιοχής αναμειγνύονται με τους Ρώσους και Ουκρανούς και έτσι η ρωσική γλώσσα έγινε η κυρίαρχη ομιλούσα και γραπτή γλώσσα. Το Κισινάου είχε γίνει ένα από τα κέντρα της οργάνωσης «Ένωση του Ρωσικού λαού." Έτσι με αυτές τις εξελίξεις (γλώσσα και πρόσμιξη πληθυσμών) δημιουργήθηκαν όλες οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός άλλου έθνους στη Βεσσαραβία. Δηλαδή βλέπουμε μια προσέγγιση του ανατολικού τμήματος της Μολδαβίας προς την Ρωσική κουλτούρα και γλώσσα, χρησιμοποιώντας το κυριλλικό αλφάβητο στην γραπτή γλώσσα και του δυτικού τμήματος της Μολδαβίας που γειτνίαζε με την Ρουμανία να επηρεάζεται από την Ρουμανική κουλτούρα και γλώσσα.

Η συνύπαρξη Μολδαβών και Ρουμάνων εντός ενός κράτους διήρκεσε για σχεδόν 20 χρόνια, από το 1918-1940 και 1941-1944. Στη συνέχεια, η δικαιοδοσία και επιρροή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρουμανίας επεκτάθηκε σε όλη την Μολδαβία, καθόσον όλοι οι κάτοικοι ήσαν Χριστιανοί ορθόδοξοι, καθώς και στην Βεσσαραβία και τότε απαγόρευσαν ακόμη και την ονομασία «Μολδαβική γλώσσα». Έτσι με την πάροδο των χρόνων πολλοί Μολδαβοί διαμόρφωσαν πλέον Ρουμανική συνείδηση, ξεχνώντας την αρχική Μολδαβική. Κάποιοι από αυτούς ζούσαν σε αυτό που είναι τώρα η Υπερδνειστερία της Μολδαβίας , ως μέρος της Σοβιετικής Ουκρανίας, η οποία το 1940 συγχωνεύθηκε μαζί με τη Βεσσαραβία στη Σοβιετική Μολδαβία, μέλος της τότε ΕΣΣΔ.
Τις τελευταίες δεκαετίες, Μολδαβοί και Ρουμάνοι έχουν υπάρξει σε διαφορετικές πολιτείες. Οι Μολδαβοί στη Σοβιετική Ένωση είχαν τη δική τους γλώσσα με βάση το κυριλλικό αλφάβητο. Μόνο μετά από ένα κύμα εθνικισμού, από πλευράς Ρουμάνων στα τέλη της δεκαετίας του 1980 το κυριλλικό αντικαταστάθηκε με το Λατινικό Ρουμανικό αλφάβητο, το οποίο είναι και το αλφάβητο που επίσημα χρησιμοποιείται στην Μολδαβία ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, η αλλαγή του αλφαβήτου δεν είναι αρκετό για να αλλάξει το έθνος. Οι Μολδαβοί που ζουν στην Υπερδνειστερία εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το κυριλλικό αλφάβητο.

Έτσι λοιπόν φθάσαμε στην σημερινή κατάσταση, με ασαφή εδαφικά, γλωσσολογικά και εθνολογικά όρια, με συνειδήσεις επαμφοτερίζουσες και χαλαρές , με μνήμες συνύπαρξης Ρουμάνων και Μολδαβών ακόμη ισχυρές μεταξύ των κατοίκων της περιοχής και με τον Ρουμανικό εθνικισμό να μην έχει εγκαταλείψει ποτέ την Μολδαβία και τους Μολδαβούς, που τους θεωρούν κομμάτι της μεγάλης Ρουμανίας, αφού είχαν συνυπάρξει πολλές φορές στο παρελθόν. Και τι έχουμε πλέον με τις υφιστάμενες συνθήκες; Στην καλύτερη περίπτωση, ο Μπασέσκου και ο Tιμοφτί κήρυξαν το τέλος του έθνους της Μολδαβίας πάρα πολύ σύντομα. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτό είναι ευσεβής πόθος. Η φτωχή Ρουμανία θέλει να επεκτείνει έδαφός της και έχει ιστορικούς λόγους να επικαλεστεί. Ωστόσο, δεν έχει τις αντικειμενικές προϋποθέσεις γι 'αυτό. Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της απογραφής, οι κάτοικοι της Μολδαβίας δεν έχουν αποκηρύξει το δικό τους κράτος και όπως φαίνεται υπάρχουν τρεις περιπτώσεις: Να αποδεχτούν την ένωση των δύο κρατών σε σύντομο χρονικό διάστημα, η θα αργήσουν να το κάνουν η δεν θα το κάνουν ποτέ. Το δέλεαρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ελεύθερη μετακίνηση εντός αυτής ελευθέρως, αποτελεί σαφώς ισχυρότατο κίνητρο για τους φτωχούς Μολδαβούς, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό . Εξάλλου πολλοί Μολδαβοί έχουν διπλή υπηκοότητα και διπλά διαβατήρια, ή ακόμη μόνο Ρουμανικό διαβατήριο, αποκηρύσσοντας την εθνική τους ταυτότητα, για να μπορέσουν να επιβιώσοουν. Πολιτική και πρακτική, που η Ρουμανία προς χάριν της εθνικής και πολιτικής αφομοίωσης των Μολδαβών και της χώρας των έδιδαν και δίδουν αφειδώς. Κατά την εκτίμησή μας η πιθανότητα ενσωμάτωσης της Μολδαβίας εντός της Ρουμανίας φαίνεται να επικρατεί και θα πρέπει να αναμένουμε κάτι τέτοιο στο μέλλον. Το πότε, έχει σχέση με την οικονομική ανάπτυξη της Μολδαβίας και την εν γένει πρόοδο της χώρας και μάλλον δεν υπάρχει ελπιδοφόρος προοπτική. Η πολύ φτωχή Μολδαβία, τουλάχιστον όπως είναι σήμερα, δεν έχει μέλλον. Αν λοιπόν συμφωνήσουν σε αυτό και η Μολδαβία «ενωθεί» με την Ρουμανία σε ενιαίο κράτος , κάτι πολύ πιθανό με τις σημερινές συνθήκες, θα εξακολουθεί να υπάρχει η Υπερδνειστερία και οι κάτοικοί της , που σίγουρα δεν θα θέλουν να είναι μέρος της Ρουμανίας και το έθνος των Ρουμάνων, αλλά με την πλευρά της Ρωσίας. Έτσι λοιπόν εκτιμούμε ότι το μέλλον της φτωχής Μολδαβίας διαγράφεται καθαρά σήμερα:
MOLDOVA DELETED (Η Μολδαβία διαγράφεται). Source :http://www.analystsforchange.org