Συνέδριο Δημοκρατικής Αυτονομίας της Κουρδικής Εθνοσυνέλευσης

Το Συνέδριο Δημοκρατικής Αυτονομίας της Κουρδικής Εθνοσυνέλευσης Δημοκρατικής Κοινωνίας (Demokratik Toplum Kongresi, DTK), που συνήλθε πρόσφατα στο Ντιγιαρμπακίρ, προετοίμασε και ενέκρινε το "Προσχέδιο του Μοντέλου Δημοκρατικής Αυτονομίας του Κουρδιστάν", που θεωρείται από τους Κούρδους το πιο σημαντικό βήμα της κίνησής τους. Στο προσχέδιο αναφέρεται ότι ο πιο σημαντικός στόχος του Προσχεδίου είναι η "Οικοδόμηση του Δημοκρατικού Αυτόνομου Κουρδιστάν".
Στο Προσχέδιο αναφέρεται ότι:
"Η Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατικής Κοινωνίας του Αυτόνομου Κουρδιστάν (Demokratik Özerk Kürdistan Toplum Kongresi), θα ενσωματωθεί στις πολιτικές της κοινής πατρίδας, στέλνοντας τους δικούς της εκπροσώπους στο κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Το Δημοκρατικό Αυτόνομο Κουρδιστάν έχει τη δική του σημαία και τα δικά του σύμβολα που το εκφράζουν και το εκπροσωπούν".
Στο Προσχέδιο αναφέρεται ότι η Αυτονομία θα οικοδομηθεί σε οκτώ τομείς-βάσεις.
Σύμφωνα με το Πρακτορείο Ειδήσεων Ντίτσλε (Dicle Haber Ajansı), το μοντέλο της αυτονομίας θα στηριχτεί στους εξής τομείς:

Η Τουρκία και το Κουρδιστάν θα είναι η κοινή πατρίδα
“Στη Δημοκρατική Αυτονομία η πολιτική οργάνωση θα αρχίσει από την ίδια την κοινωνία, σε βάση δημοκρατικής συνομοσπονδίας, με τις κοινότητες-δημογεροντίες των χωριών, τις δημοτικές συνελεύσεις των κωμοπόλεων και των επαρχιών και τις δημοτικές συνελεύσεις των πόλεων, φθάνοντας μέχρι την εκπροσώπηση της κοινωνίας στην Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατικής Κοινωνίας.
Η Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατικής Κοινωνίας του Αυτόνομου Κουρδιστάν θα ενσωματωθεί στις πολιτικές της κοινής πατρίδας, στέλνοντας τους δικούς της εκπροσώπους στο κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Το Δημοκρατικό Αυτόνομο Κουρδιστάν έχει τη δική του σημαία και τα δικά του σύμβολα που το εκφράζουν και το εκπροσωπούν.
Επί πλέον, στα πλαίσια της δημοκρατικής αυτονομίας, οι διάφορες εθνότητες και ταυτότητες θα χρησιμοποιούν τα δικά τους σύμβολα. Υπό την έννοια αυτή, η δημοκρατική αυτονομία είναι η βούληση του κουρδικού λαού να ζήσει μέσα σε μια δημοκραιτκή Τουρκία. Δηλαδή, εκφράζει το πολιτικό καθεστώς του κουρδικού λαού. Οι κοινότητες-δημογεροντίες στα χωριά και οι δημοτικές συνελεύσεις των πόλεων, είναι δημοκρατικοί θεσμοί του συστήματος δημοκρατικής αυτονομίας. Όλες οι κοινωνικές μερίδες, με πρώτες τις γυναίκες και τη νεολαία, θα οργανωθούν σε συνελεύσεις από τις πιο μικρές κοινωνίες, όπως επιβάλλει η δημοκρατική λειτουργία του συστήματος και το ήθος και η ηθική μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Βλέπουμε την Τουρκία και το Κουρδιστάν ως κοινή μας πατρίδα. Το νομικό πλαίσιο της Δημοκρατικής Αυτονομίας, θα πρέπει να έχει τις κατάληλλες προβλέψεις για την αμοιβαία νομιμοποίηση των σχετικών άρθρων του νέου συντάγματος που θα πρέπει να ψηφιστεί στην Τουρκία, ενώ πρέπει να ληφθούν οι απαραίτητες νομικές προβλέψεις για την αναγνώρισή του από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αυτοάμυνα είναι πράξη αντίστασης
“Η αυτοάμυνα είναι η πολιτική ασφάλειας μιας ηθικής, έντιμης και πολιτικοποιημένης κοινωνίας. Η αυτοάμυνα δεν θα πρέπει να περιορίζεται ως έννοια στην άμυνα που σχετίζεται με την ύπαρξη ενόπλων δυνάμεων. Πρόκειται για έννοια που είναι ταυτισμένη με την προστασία της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των εθνικών ομάδων, με την πολιτικοποίηση και τον εκδημοκρατισμό του λαού και της κοινωνίας. Πραγματική αυτοάμυνα νοείται μόνον όταν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία. Και την καλύτερη αυτοάμυνα την παρέχει-εξασφαλίζει μια οργανωμένη κοινωνία. Η αυτοάμυνα είναι απαραίτητη για την επιβίωση της κάθε κοινωνίας. Οι Κούρδοι ανέπτυξαν πάντα την αυτοάμυνα στις κοινωνίες τους, γι' αυτό κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι τις μέρες μας έχοντας αντιμετωπίσει τόσες επιθέσεις από τότε που κατέφθασαν στην περιοχή μας οι εισβολείς.
Η αυτοάμυνα, που θα γίνει αποδεκτή στα πλαίσια της Δημοκρατικής Αυτονομίας μας, θα πρέπει οργανωθεί έτσι ούτως ώστε να απαντά στις ανάγκες εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, δεν θα είναι υπό τον αποκλειστικό έλεγχο των στρατιωτικών και θα πρέπει θεσμικά να είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο των δημοκρατικών οργάνων μας.
Όλοι οι λαοί και οι ομάδες που ζουν στις πόλεις, τις κωμοπόλεις, τις γειτονιές και τα χωριά, θα πρέπει να είναι οργανωμένες και συνειδητοποιημένες για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε φασιστική, οπισθοδρομική και γενοκτονική επίθεση. Αυτό θα γίνεται μέσα στα πλαίσια της αυτοάμυνας της κοινωνίας και θα εκφράζει την κοινωνική αντίσταση σε τέτοιου είδους επιθέσεις. Η αυτοάμυνα είναι ένα δικαίωμα που αναγωνρίζεται από τις διεθνείς συνθήκες και από τον ΟΗΕ.
Θα πρέπει να εξαλειφθούν όλα τα υφιστάμενα εμπόδια και η κουρδική γλώσσα να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.
Στο Δημοκρατικό Αυτόνομο Κουρδιστάν, τα κουρδικά θα είναι η επίσημη γλώσσα, μαζί με τα τουρκικά, ενώ όλες οι γλώσσες που μιλιούνται στην περιοχή μας (ασσυριακά, χαλδαϊκά, αραβικά, αρμενικά κλπ), και όλες οι διάλεκτοι, θα πρέπει να τεθού υπό την προστασία του συντάγματος και να εξασφαλίζεται η διδασκαλία και η πρόοδός τους στις βαθμίδες της εκαπίδευσης και στην κοινωνία.
Τα κουρδικά θα πρέπει να είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται στις υπηρεσίες και θα πρέπει να επανέλθουν σε επίσημη χρήση όλα τα παλία τοπωνύμια και οι παλιές ονομασίες των πόλεων και των χωριών.
Πηγή: Ραντικάλ

Η οριοθέτηση ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ

Μιχάλης Ιγνατίου

Η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ αποτελεί υψίστη εθνική πράξη και εξυπηρετεί στο έπακρον τα εθνικά συμφέροντα της Λευκωσίας. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα στον Κύπριο Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος -εκτός των άλλων- είχε να παλέψει και με το προσωπικό του ηθικό πρόβλημα, που αφορούσε την ακραία επιθετικότητα του Ισραήλ, την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών και την παραδοσιακή μακροχρόνια υποστήριξή του ΑΚΕΛ και του ιδίου προσωπικά προς τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων. Λόγω των ειδικών αυτών συνθηκών, η υπογραφή της ΑΟΖ με τη συγκεκριμένη χώρα απαιτούσε τόλμη και θάρρος και ο κ. Χριστόφιας απέδειξε ότι το είχε.


Είναι γι' αυτόν τον λόγο που όσοι τον γνωρίζουμε από παλιά, απορούμε κάθε φορά που τον ακούμε να επιμένει να συνεχίζει ένα διάλογο που και ο ίδιος γνωρίζει πως είναι καταδικασμένος να αποτύχει για ένα και μοναδικό λόγο: επειδή η Αγκυρα απαιτεί κυριαρχία και έλεγχο σε ολόκληρη την Κύπρο αρνούμενη να αποδεχθεί βασικούς όρους του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και σεβασμό των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων.

Και η τωρινή διαδικασία του ΟΗΕ, όπως και οι προηγούμενες, ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και νομιμοποιούν τη δύναμη κατοχής στην περίπτωση διευθέτησης του Κυπριακού.

Παρά το απόρρητο των διαπραγματεύσεων έγινε γνωστό ότι ο κατοχικός ηγέτης ήταν κατηγορηματικός ενώπιον του γενικού γραμματέα Μπαν κι Μουν για το θέμα των εγγυήσεων εκ μέρους της Τουρκίας. Δεν αποδέχεται κατάργησή τους, άρα απαιτεί και παρουσία τουρκικού κατοχικού στρατού. Οσοι πληροφορήθηκαν αυτή τη λεπτομέρεια δήλωσαν ότι η αποχώρηση του προέδρου της Κύπρου από τη συνάντηση θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, αλλά την ίδια στιγμή αντιλαμβάνονται και αποδέχονται πως ο κ. Χριστόφιας είναι ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος, που απλά δεν έδειξε το ίδιο θάρρος όπως και στην περίπτωση της υπογραφής της ΑΟΖ με το Ισραήλ.

Η Κυπριακή Δημοκρατία τόλμησε σε ένα εθνικό ζήτημα για το οποίο η Αθήνα έδειξε δειλία. Μιλώντας με σοβαρό διπλωμάτη στην Ουάσιγκτον, μου αποκάλυψε ότι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κυβέρνηση κυριαρχείται πλέον από φόβο και δεν πρόκειται να κάνει την παραμικρή κίνηση και να οριοθετήσει την ΑΟΖ με τους δικούς της γείτονες. Ελπίζω και εύχομαι να μην αληθεύει ο ισχυρισμός του διπλωμάτη διότι τότε εκτός της οικονομικής τραγωδίας αντιμετωπίζουμε ακόμα μία, ίσως χειρότερη.

Ολοι οι ειδικοί σε όλο τον κόσμο συμφωνούν ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας. Αρα και της Ελλάδας. Η παρούσα κυβέρνηση -όπως και η προηγούμενη για να είμαστε δίκαιοι- δεν τολμά επειδή φοβάται την Τουρκία. Βέβαια, υπάρχει και ένα άλλο θέμα, που μόνο ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών μπορούν να απαντήσουν. Και αυτό αφορά την υπόγεια και στο σκοτάδι διαπραγμάτευση «για να τα βρούμε» με την Τουρκία. Τη διάψευση από τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Δρούτσα ακολούθησε η δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ότι «κάνουμε μπίζνες» στο Αιγαίο, η οποία έγινε δεκτή από την Αθήνα ως κάτι το φυσιολογικό.

Η αντίδραση της Τουρκίας μετά την υπογραφή της ΑΟΖ στη Λευκωσία ήταν αναμενόμενη: Απειλές, άσκηση πιέσεων, εκβιασμοί, πολεμικές δηλώσεις. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα πράξει στην περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει τα δικαιώματά της. Την καλύτερη απάντηση έδωσε ένας Ισραηλινός αξιωματούχος, την οποία συνυπογράφουμε: «Οι Τούρκοι επιδεικνύουν έναν θλιβερό κυνισμό καταγγέλλοντας τη συμφωνία, με επιχείρημα το γεγονός ότι κατέχουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου»...
http://www.imerisia.gr