Συνεργασία με την Γαλλία στην έρευνα υδρογονανθράκων

Τον προσδιορισμό των δράσεων που μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο της υπάρχουσας συνεργασίας ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίου (Institut Francais du Petrole-ΙFP), ζήτησε από τη γαλλική πλευρά ο υφυπουργός Ενέργειας, Ι. Μανιάτης, ενώ υπάρχει βούληση για στενή συνεργασία και με τη νορβηγική κυβέρνηση, αλλά και με άλλες χώρες, όπως π.χ. Δανία, Μεγάλη Βρετανία, που έχουν υψηλού επιπέδου σχετική τεχνογνωσία στην έρευνα υδρογονανθράκων.

«Σήμερα, διαμορφώνονται βασικές προϋποθέσεις για συνεργασία με τη γαλλική πλευρά. Στο αμέσως προσεχές μέλλον θα υπάρξουν ανακοινώσεις για τη διεύρυνση των συνεργασιών μας σε όλα τα επίπεδα», δήλωσε ο υφυπουργός Ενέργειας.

Στόχος της συνεργασίας είναι η προοπτική παροχής συμβουλευτικής υποστήριξης στις διαδικασίες αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη χώρα. Διερευνήθηκε σήμερα, κατά τη διάρκεια επίσημης προγραμματισμένης συνάντησης, που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με εκπροσώπους του οργανισμού Beicip Franlab (μέλους του Ομίλου ΙIFP) και στελεχών του υπουργείου, υπό την παρουσία του υφυπουργού.

Η γαλλική πλευρά, η οποία σημειωτέον είναι ήδη σύμβουλος της Κυπριακής Δημοκρατίας τα τελευταία έξι έτη, επεσήμανε ότι διαθέτει γνώση της ευρύτερης περιοχής από προηγούμενες εργασίες του IFP. Από τη συζήτηση διαπιστώθηκε ευρύ πεδίο δυνατοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές και στο πλαίσιο αυτό ο υφυπουργός ζήτησε από τη γαλλική πλευρά τον προσδιορισμό των δράσεων που μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας.

Αναφορικά με το θέμα, ο υφυπουργός δήλωσε ότι:

«Το κρατικό Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίου αποτελεί αξιόπιστο συνεργάτη πολλών κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο σε ζητήματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

Η χώρα μας έχει τονίσει πολλές φορές ότι προτίθεται να προχωρήσει στις σχετικές πρωτοβουλίες, αξιοποιώντας πλήρως την εμπειρία κρατών - μελών της Ε.Ε. (και όχι μόνο) σε όλα τα επίπεδα.

Η συνάντηση επιβεβαίωσε την ορθότητα των μέχρι τώρα πρωτοβουλιών της ελληνικής πλευράς και ταυτόχρονα ανέδειξε την ανάγκη υψηλού επιπέδου τεχνικής υποστήριξης και αξιοποίησης της διεθνούς εμπειρίας.

Έχουμε ήδη δηλώσει τη βούλησή μας να συνεργαστούμε στενά με τη νορβηγική κυβέρνηση, προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε τη σχετική εμπειρία. Έχουμε, επίσης, δηλώσει ότι θα συνεργαστούμε και με άλλες χώρες, όπως π.χ. Δανία, Μεγάλη Βρετανία, κ.ά., που έχουν υψηλού επιπέδου σχετική τεχνογνωσία. Σήμερα, διαμορφώνονται βασικές προϋποθέσεις για συνεργασία με τη γαλλική πλευρά. Στο αμέσως προσεχές μέλλον θα υπάρξουν ανακοινώσεις για τη διεύρυνση των συνεργασιών μας σε όλα τα επίπεδα».

Source : isotimia.gr

Bloomberg : Τα σχέδια διάσωσης της ευρωζώνης ( κείμενο στα αγγλικά)

World leaders balked at writing new checks to help bail out the euro-area, demanding its own governments first do more to fix the two-year-old debt crisis.

Global policy makers demanded more details of a week-old rescue package before they commit fresh cash to the International Monetary Fund, which could then lend to Europe’s bailout facility, German Chancellor Angela Merkel said at the end of a Group of 20 summit in Cannes, France. French President Nicolas Sarkozy said a deal may not come before February.

“The worst thing to do would be to try and cook up a number without being clear who was agreeing to what,” British Prime Minister David Cameron told reporters yesterday after the two-day gathering ended. “The job of the IMF is to help countries in distress, not to support currency systems.”

The refusal of major economies to stump up money now reflected irritation with Europe’s failure to resolve its crisis and foiled investor hopes that the summit would mark a turning point. The turmoil instead flared again before Greece’s government survived a confidence vote in parliament early today and Italian Prime Minister Silvio Berlusconi accepted IMF monitoring.

Greek Prime Minister George Papandreou won 153 votes in the 330-seat parliamentary chamber after saying he’ll begin discussions with opposition parties on creating a unity government as he tries to reach an accord on a European aid package needed to avert default.

Join Up

“There really are hardly any countries here that said they will join up” with the European Financial Stability Facility, Merkel told reporters, as she committed Europe to speeding up implementation of an Oct. 27 accord to boost the power of its EFSF rescue fund, recapitalize banks and write down Greece’s debt.

European and U.S. stocks fell, as did the euro. The Stoxx Europe 600 Index recorded its biggest weekly loss in six weeks and the euro declined 2.5 percent from last week to $1.3792. Ten-year Italian bond yields rose to a euro-era high, while rates on 10-year German debt capped the biggest weekly drop on record.
In a statement blaming Europe for fanning financial market tensions, the G-20 said it would ensure the IMF “continues to have resources to play its systemic role” and left it to its finance chiefs to debate how to provide more funds if needed.

Capital Buffers

The leaders approved a plan in which Deutsche Bank AG (DBK), BNP Paribas (BNP) SA, Goldman Sachs Group Inc. (GS) and 26 other banks will face additional capital buffers. The G-20 also agreed to limit the risks posed by so-called “too big to fail” banks and called on regulators to examine the effect of credit-default swaps on bond prices.

Beefing up their language on exchange rates, they vowed to “move more rapidly toward market-determined” currencies, and in an appendix welcomed China’s “determination” to increase the yuan’s flexibility. The group made progress on a future financial-transaction tax, Sarkozy said.

Europe’s bosses had planned to showcase their new crisis- fighting plan on the French Riviera and secure outside support for a doubling of the EFSF’s 440 billion euro ($607 billion) spending strength to protect bigger economies such as Italy from contagion spawned two years ago in Greece. That strategy blew up on the eve of the meeting when Papandreou called a referendum he later retracted and as Italy came under the spotlight of investors.

Good News

“Markets are constantly searching for good news and opportunities,” Canadian Prime Minister Stephen Harper said. “The sooner European leaders and others can simply confirm they’re moving forward, I think that would be the quickest way to get us out of this crisis of confidence.”

U.S. President Barack Obama said he’d had a “crash course” in European politics and that it’s important for its governments to send a “clear signal that the European project is alive and well.”

The chaos in Europe led countries from China to Russia and Brazil to say they would hold off pledging money even as they signaled a willingness to eventually do so through the IMF. The Washington-based lender can attach strings to its aid.

The BRICS group of emerging economies, comprising Brazil, Russia, India, China and South Africa, will decide on a “financial contribution” to the euro region in “coming weeks,” said Arkady Dvorkovich, the economic adviser to Russian President Dmitry Medvedev. Brazilian President Dilma Rousseff said she “has no plans or intentions to make any direct contribution” to Europe and that China told her it would also rather use the IMF.

War Chest

Options for bolstering the IMF’s $391 billion war chest when the time comes include opening a trust fund or not rolling back a 2009 cash increase. They also discussed increasing the amount of the fund’s Special Drawing Rights. The G-20 agreed to have the IMF create a new, six-month line of credit for countries “with strong policies and fundamentals.”

“Whatever number, you would have found it too small,” IMF Managing Director Christine Lagarde told reporters. “It’s much better to have a very strong unanimous support to do whatever it takes.”

Athens remained a focal point as Papandreou struggled to cling on to power amid a fourth year of recession. Politicians are trying to map out a plan to put in place a new government to ratify the rescue package as European powers froze 8 billion euros in assistance that Greece needs to dodge default.

Plan Backfires

Papandreou’s Oct. 31 decision to hold a ballot on the bailout backfired by splitting his party, roiling markets and drawing taboo-breaking warnings from EU powers that it could cost Greece its euro membership.
Prodded by counterparts, Berlusconi accepted IMF auditing of efforts to cut the euro area’s second-largest debt burden after Greece. While he has promised steps such as a higher retirement age and state-asset sales, investors say they don’t go far enough and his ability to push legislation through Parliament is hampered by the defection of two lawmakers from the ruling party.
“Berlusconi is conscious of the doubts that surround his plan,” Sarkozy said. The Italian premier said the surveillance had been “requested, not imposed” and that he turned down an offer of IMF money.
“We have thanked them and said we didn’t need those funds,” he said.
Source : bloomberg.com

Το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας

Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και το νέο δάνειο προς την Ελλάδα δεν συνδυάζονται με περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Την επιχειρηματολογία τους υπονομεύει η παρέμβαση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τις χώρες της Ευρωζώνης, εφόσον θα υποστεί -μεταξύ των άλλων- και ουσιαστικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της.
Διαφορετικό κοινό
Ένα από τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι οι πολιτικοί δεν έχουν βρει ακόμη κοινή γλώσσα για να απευθυνθούν στο εθνικό τους ακροατήριο. Αλλιώς περιγράφει τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, προκειμένου να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος μιας δύσκολης οικονομικής πολιτικής, και αλλιώς ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, που προσπαθεί να πείσει τους φορολογούμενους πολίτες της χώρας του να αναλάβουν ένα μέρος από το κόστος της ελληνικής διάσωσης.
Για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα πρέπει να υπάρχουν κοινοί στόχοι και μια κοινή πολιτική λογική που θα διατρέχει το εθνικό ακροατήριο σε όλες τις χώρες-μέλη.
Προς το παρόν έχουμε μια διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης χωρίς αρχές και χωρίς προοπτική, με τους Γερμανούς να «ταπεινώνουν» τους Έλληνες, τους Γάλλους να ειρωνεύονται τους Ιταλούς, τους τελευταίους να απαντάνε με αρκετά δυναμικό τρόπο και εμάς να ταλαντευόμαστε μεταξύ της προτίμησης στο ευρώ και ενός νέου «Όχι» στους οικονομικούς αυτήν τη φορά εισβολείς.
Οι κυρίαρχες λέξεις
Ανεξάρτητα από το πώς παρουσιάζουν οι πολιτικοί τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, το γεγονός είναι ότι η εθνική κυριαρχία μας θα υποστεί ένα σημαντικό «κούρεμα», ανάλογo με εκείνο των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου.
Ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας είναι αυτονόητος για μια χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους περισσότερους τομείς οι ευρωπαϊκές πολιτικές υπερισχύουν των εθνικών επιλογών, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν ένα σωρό κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι χώρες-μέλη και οι παραβάτες βρίσκονται αντιμέτωποι με την παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Είναι, όμως, άλλο να περιορίζεις την εθνική σου κυριαρχία για να συμβάλλεις στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και άλλο να την περιορίζεις για να προσαρμοστείς ταχύτερα στις απαιτήσεις των πιστωτών σου.
Στην πρώτη περίπτωση έχεις την πολιτική νομιμοποίηση και την ανοχή των πολιτών, ενώ στη δεύτερη αντιμετωπίζεσαι από ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης σαν εθνικά ύποπτος.
Οι λέξεις που κυριαρχούν στις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι συντονισμός, εποπτεία, επιτροπεία, προσαρμογή. Από τις 35 παραγράφους που έχει το τελικό κείμενο των αποφάσεων οι 15 εξηγούν πώς θα επιβληθεί μεγαλύτερη πειθαρχία στις χώρες που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στους κανόνες του παιχνιδιού, μέσα από νέες διαδικασίες ελέγχου και επιβολής.
Υποτίθεται ότι ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας εξυπηρετεί το στόχο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, όμως, διευκολύνει την απομόνωση προβληματικών, από οικονομική άποψη, χωρών, όπως η Ελλάδα, και την κυριαρχία των ισχυρότερων και κυρίως της Γερμανίας. Το πολιτικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας είναι ότι θα υποστούμε μεγάλους περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία για να διευκολύνουμε τη δημιουργία της λεγόμενης γερμανικής Ευρώπης.
Ο συνδυασμός επιδείνωσης των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων και εθνικής ταπείνωσης, με τη λογική που αναλύσαμε, μπορεί να δώσει εκρηκτικά πολιτικά αποτελέσματα. Ανεξάρτητα, πάντως, από τις πολιτικές, κοινωνικές αντιδράσεις και τη δυναμική που θα δημιουργήσουν, είναι γεγονός ότι η υπερχρέωση της Ελλάδας και η αποσύνθεση της οικονομίας της οδηγούν, για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν μπορεί να εξαρτάσαι από τους πιστωτές σου και να είσαι ταυτόχρονα εθνικά υπερήφανος, ούτε μπορείς να διεκδικείς ταυτόχρονα τη διατήρηση του βιοτικού σου επιπέδου και την πλήρη αποδέσμευση από τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Source : citypress.gr