Πώς " υλοποιούνται " όλα αυτά ;

Είναι σαφές ότι η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Το πιο δραματικό της μεταπολιτευτικής περιόδου. Και δυστυχώς έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ μιας πολύ κακής και δυσάρεστης οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης και μιας ακόμα χειρότερης και από οικονομική - κοινωνική άποψη και από γεωπολιτική, που είναι η "εγκατάλειψη" του πεδίου της Ευρωζώνης.
Εγιναν εγκληματικά "λάθη", πολλά και από πολλούς. Και πριν από την τρόικα και μετά... Περιορίζομαι τώρα στα "μετά", καθώς πληρώνονται τώρα, εις... διπλούν! Αντί για διάφορες ανοησίες περί "fast track" επενδύσεων κ.λπ., η προσοχή της κυβέρνησης με "fast track" πολιτικές έπρεπε να συγκεντρωθεί στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στη γρήγορη αναδιάρθρωση του κράτους, από την πρώτη ημέρα. Χωρίς αυτά τα δύο "εργαλεία", δεν μπορείς να υλοποιήσεις κανένα στόχο και κανένα "μέτρο" δεν μπορεί να είναι δίκαιο! Ετσι μπήκαμε στον ένα φόρο, που 'φερνε στη συνέχεια άλλο φόρο και σε μία "αφασία" στον δημόσιο τομέα (από το open.gov μέχρι κάτι απίθανους τύπους, πολιτικά και μη "στελέχη" που δεν ξέρουν, ούτε μπορούν να διοικήσουν ακόμα και περίπτερο) για 30 μήνες, που κατέστησαν αδύνατη την εφαρμογή οποιουδήποτε προγράμματος εξυγίανσης. Πολλοί, μάλιστα, δεν είχαν ιδέα, ούτε καν πίστευαν σε αυτό το οποίο είχαν κληθεί να κάνουν. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν δυστυχώς και μερικά "κορυφαία στελέχη" της περιόδου αυτής... Η μία "πληγή" της αποτυχίας είναι αυτή. Η άλλη "πληγή" είναι ότι "δεσμευθήκαμε" πολλές φορές σε πράγματα που δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν. Με λάθος στόχους, λάθος "μετρήσεις", λάθος χρόνους και λάθος μέσα. Εδώ έπρεπε να διαπραγματευτούμε ρεαλιστικά σε όλα τα επίπεδα. Δεν το κάναμε καθόλου ή δεν το κάναμε με επιτυχία... Σε αυτό ευθύνες υπάρχουν και από την πλευρά της τρόικας, που χωρίς να γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, λειτούργησαν σαν "μαθητευόμενοι μάγοι" χωρίς ρεαλισμό και σωστές παροτρύνσεις προς την ελληνική πλευρά. Η προχειρότητα, η έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού και ο βολονταρισμός κυριάρχησαν. Αποτέλεσμα η "θηλιά" να σφίξει περισσότερο... Ετσι αναλώθηκε τζάμπα μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό κεφάλαιο.
Φοβούμαι ότι αυτά που μας ζητούνται τώρα, πάλι δεν μπορούν να υλοποιηθούν και για τους λόγους που περιγράψαμε πιο πάνω και γιατί η κυβέρνηση έχει υποστεί σημαντικά ρήγματα "νομιμοποίησης". Η κρίση είναι πραγματική και επικίνδυνη για τη χώρα. Δεν χωρούν "παιχνίδια". Εάν θέλουμε "επαναδιαπραγμάτευση", πρέπει πρώτα να επαναδιαπραγματευτούμε... μεταξύ μας! Δηλαδή να πετύχουμε μια ευρύτερη συνεννόηση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων άμεσα. Μέρος αυτής της συμφωνίας μπορεί να είναι και μια εύλογη από πλευράς χρόνου ημερομηνία εκλογών. Αλλως "παίζουμε" με τη φωτιά...
Source : ethnos.gr
panpan@pegasus.gr

Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου…

Του Σάββα Καλεντερίδη
Η Τουρκία, χρησιμοποιώντας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρελκυστικά και καταχρηστικά την αξία του γεωγραφικού χώρου που κατέχει ως κράτος, κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη στήριξη των χωρών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και να θέσει υπό πολυετή ομηρία Κύπρο και Ελλάδα. Με την καθοριστική στήριξη των ως άνω χωρών, η Τουρκία κατέλαβε το 40% της Κύπρου, το οποίο, παρά τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, συνεχίζει να κατέχει διατηρώντας 40 χιλιάδες στρατό κατοχής στην πολύπαθη νήσο.
Ταυτόχρονα, ασκώντας κρατική τρομοκρατία, έθεσε υπό ομηρεία την Ελλάδα, η οποία επί τριάντα χρόνια δεν μπορεί να κάνει χρήση ενός κυριαρχικού της δικαιώματος, που είναι η επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο σύνολο του θαλάσσιου χώρου της. Για να ισχυροποιήσει δε τις θέσεις και τα επιχειρήματά της απέναντι στην Ελλάδα, η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που είναι σε ισχύ από το 1982.
Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όμως, δίνει το δικαίωμα στις χώρες που έχουν θαλάσσιες ακτές, να ορίσουν κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), κατόπιν συμφωνίας με τις όμορες προς αυτές χώρες. Αυτό ακριβώς το δικαίωμα έκανε χρήση η μικρή και διαμελισμένη Κύπρος, και όρισε την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο, ενώ είναι σε εξέλιξη ανάλογη διαδικασία με τη Συρία.
Η Τουρκία, εγκλωβισμένη στην πρακτική της άσκησης κρατικής τρομοκρατίας σε Ελλάδα και Κύπρο και στην απόφασή της να μην αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, όσο διαρκούσε η διαδικασία της οριοθέτησης, στην ουσία παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων. Το μόνο που κατάφερε, ήταν να επεκτείνει εξ αντικειμένου το casus belli που ίσχυε για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων και να θέσει υπό ομηρία την Ελλάδα και στο ζήτημα της κήρυξης της ΑΟΖ σε όλο το θαλάσσιο χώρο από το Θρακικό Πέλαγος μέχρι το Αιγαίο, το Καστελόριζο και την Κύπρο.
Η Τουρκία άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έπεσε η ίδια στο λάκκο που έσκαβε χρόνια τώρα σε Κύπρο και Ελλάδα, όταν οι παλιοί καλοί φίλοι, Ισραήλ και ΗΠΑ, έκαναν πρακτικά βήματα στο ζήτημα της εξόρυξης του φυσικού αερίου και πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Τότε συνέλαβε ένα στρατήγημα που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, θα την έβγαζε από το αδιέξοδο. Ανακάλυψε την Παλαιστίνη, τη Γάζα και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό. Και ένας λαός που πένεται και κυριολεκτικά δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ανταποκρίνεται σε όποιο χέρι βοηθείας του απλωθεί, έστω και τουρκικό.
Ποιο ήταν το κεντρικό ζητούμενο του στρατηγήματος; Να ρίξει το Ισραήλ μέσα στο λάκκο που έσκαψε το ίδιο για τους Παλαιστινίους. Δηλαδή, εκμεταλλευόμενη τον πόνο των Παλαιστινίων, να θέσει υπό ομηρία ολόκληρη τη ΝΑ Μεσόγειο, και μέχρι να λυθεί το Παλαιστινιακό και να ορίσει η Παλαιστίνη τη δική της ΑΟΖ στη Μεσόγειο, να σταματήσει κάθε διαδικασία καθορισμού της ΑΟΖ των γειτονικών χωρών και να παγώσει κάθε διαδικασία εξόρυξης στην περιοχή αυτή.
Στα πλαίσια αυτού του στρατηγήματος, η Τουρκία διεκδίκησε το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, μια διαδικασία που διακόπηκε βίαια, με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, το Δεκέμβρη του 2008. Αυτός ήταν ο λόγος του εκνευρισμού του Ερντογάν στο Νταβός, ένα μήνα μετά, όταν έφυγε από το πάνελ, αφήνοντας σύξυλο τον Σιμόν Πέρες, καταγγέλλοντας το Ισραήλ ως χώρα δολοφόνο μικρών παιδιών. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι, χρόνια τώρα είναι ο βασικός υποστηρικτής της Τουρκίας στις προσπάθειες που κάνει να αποτρέψει τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που υπέστησαν Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι από τους Τούρκους. Άλλος ένας λάκκος δηλαδή, που πέφτουν μέσα εκείνοι που τον έσκαψαν για τους άλλους, τους γενοκτονημένους λαούς της Ανατολής.
Στη συνέχεια, στα πλαίσια του ιδίου στρατηγήματος, η Τουρκία προσπάθησε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, υπενδυόμενη την προβιά του ακτιβιστή ανθρωπιστή αυτή τη φορά. Το γενοκτόνο τουρκικό κράτος, διέθεσε τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη μίσθωση του Μαβί Μαρμαρά και ανέθεσε στην παρακρατική ισλαμοφασιστική οργάνωση ΙΗΗ την αποστολή να σπάσει το εμπάργκο. Ο στόχος ήταν να αποκτήσει ναυτική δραστηριότητα η Λωρίδα της Γάζας, για να ισχυροποιηθούν τα επιχειρήματα της Τουρκίας που θα οδηγούσαν στην ομηρία της ΝΑ Μεσόγειο. Το Ισραήλ αντέδρασε με το γνωστό τρόπο, για να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ και να φθάσουμε σήμερα να μιλάμε για το Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας;
Ποιο είναι το σχέδιο αυτό;
Θα παραθέσουμε τους κεντρικούς του άξονες.
Η Τουρκία σε πρώτη φάση θα επιδιώξει να έχει αυξημένη και μόνιμη παρουσία με πλοία του πολεμικού της ναυτικού στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του Κόλπου της Αλεξανδρέττας και της Διώρυγας του Σουέζ και κυρίως στα όρια της ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ, με το πρόσχημα της προστασίας των τουρκικών εμπορικών πλοίων που θα κινούνται στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει εμπράκτως τις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Μάλιστα, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει στο Αιγαίο με τα πολεμικά της αεροπλάνα. Δηλαδή, όπως με τις πτήσεις των πολεμικών της αεροσκαφών αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγαίο και δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών του πηγών, έτσι, με τις κινήσεις των πολεμικών της πλοίων στην περιοχή μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ, θα επιδιώξει να αμφισβητήσει εμπράκτως τα νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα των ως άνω χωρών και υπό το φόβο μιας πολεμικής σύγκρουσης, να προκαλέσει την παρέμβαση των ΗΠΑ και να παγώσουν οι διαδικασίες εξόρυξης και εκμετάλλευσης.
Παράλληλα, η Τουρκία θα επιχειρήσει να πετύχει εντός του Σεπτεμβρίου την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κυρίαρχου κράτους, στην επικείμενη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αμέσως μετά, σχεδιάζει να ανακηρύξει μονομερώς την δική της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο μέχρι τα 200 ν.μ., και με βάση την αρχή της αναλογικότητας, να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με το ψευδοκράτος, χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα ΑΟΖ στο Καστελόριζο.
Στη συνέχεια, σχεδιάζει να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, θέτοντας έτσι υπό τον έλεγχό της το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο έχουν λάβει εντολή να προβούν στις απαραίτητες επιχειρησιακές προετοιμασίες για να προστατεύουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία.
 Τέλος, στα πλαίσια του σχεδίου αυτού, η Τουρκία, μέσω της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις στην ΑΟΖ Τουρκίας-ψευδοκράτους-Παλαιστίνης, έχοντας καταφέρει να περικλείσει και να απομονώσει εντελώς από θαλάσσης το Ισραήλ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει και το βέτο της Άγκυρας, στις προσπάθειες που καταβάλλει για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.
Υπάρχουν και άλλα υποτιθέμενα «βέλη στη φαρέτρα» της Άγκυρας, όπως η καταγγελία του Ισραήλ στον ΟΗΕ για το πυρηνικό του οπλοστάσιο, η καταγγελία επίσης στον ΟΗΕ για τον αποκλεισμό της Γάζας, η πλήρης διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, το πλήρες πάγωμα των εμπορικών σχέσεων και άλλα.
Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά κενά και αδυναμίες στο Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας εναντίον του Ισραήλ, το οποίο επιδέχεται και πολλές αναγνώσεις.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα, εν όψει της μονομερούς ανακήρυξης της τουρκικής ΑΟΖ, πρέπει να είναι έτοιμη να διαχειριστεί το ζήτημα του Καστελόριζου, αν δεν το έχουν «διευθετήσει» ήδη εκείνοι που χαϊδολογούνται χρόνια τώρα με την Τουρκία.
Επίσης, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ισραήλ δεν βοηθούσαν με χέρια και πόδια την Τουρκία να καταλάβει τα 40% του εδάφους της Κύπρου και να κρατηθεί πάνω στο νησί τόσα χρόνια, όλα θα ήταν πιο εύκολα για όλους. Είναι ο λάκκος που λέγαμε…
Source : anixneuseis.gr

Οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους

Σε συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Τουρκίας και κατεχόμενης Κύπρου προχώρησαν Ερντογάν και Ερογλου, στη Νέα Υόρκη, αντιδρώντας στην έναρξη των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ. Ακυρη η συμφωνία λέει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Κλιμακώνει τις αντιδράσεις η Αγκυρα έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αφορμή την έναρξη των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ για την ανεύρεση υδρογονανθράκων.
Οπως μετέδωσαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο πρωθυπουργός Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Ερογλου υπέγραψαν συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων συνόρων (υφαλοκρηπίδα) και αναμένεται να εκδώσουν άδειες για την εξόρυξη φυσικών πόρων. Η συμφωνία υπεγράφη στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Νωρίτερα σήμερα ο Ερντογάν είχε δηλώσει ότι η εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου που ξεκίνησε η Κύπρος, παρά τις προειδοποιήσεις της Τουρκίας, αποτελεί "τρέλα", αποκλείοντας, ωστόσο, προς το παρόν, την προσφυγή σε στρατιωτική βία.
"Η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση ενεπλάκη σε μία τρέλα με το Ισραήλ πραγματοποιώντας έρευνες για πετρέλαιο" και φυσικό αέριο, δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, ενώ όταν ερωτήθηκε εάν η χώρα του εξετάζει τη λήψη στρατιωτικών μέτρων κατά της δραστηριότητας αυτής, απάντησε: "Όχι ακόμη".
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας δήλωσε ότι οι δραστηριότητες αυτές "σαμποτάρουν" τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή πλευρά για την επανένωση του νησιού.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας σχολίασε: "Η ενέργεια αυτή της Τουρκίας είναι αντίθετη στο Διεθνές Δίκαιο και στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η εν λόγω "συμφωνία" είναι άκυρη και άνευ περιεχομένου".
Προϋπόθεση για να ανοίξει το κεφάλαιο της ενέργειας στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την ΕΕ είναι η συμμόρφωση της Αγκυρας με τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και ο σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, περιλαμβανομένης της σύναψης διμερών συμφωνιών, καθώς και τα δικαιώματα που προκύπτουν από την Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Αυτό τόνισε η Κύπρια υπουργός Εμπορίου-Βιομηχανίας Πραξούλα Αντωνιάδου, κατά τις εργασίες του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας των "27" στη Πολωνία.
Η κ. Αντωνιάδου έθεσε υπόψη των Ευρωπαίων εταίρων το γεγονός της έναρξης ερευνητικών γεωτρήσεων για υδρογονάνθρακες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου και τη θετική επίδραση που ο πιθανός εντοπισμός κοιτασμάτων μπορεί να έχει στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ.
Η υπουργός κάλεσε εκ νέου την Τουρκία να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των καιρών, σεβόμενη τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και συμβάλλοντας στην θετική κατάληξη των δικοινοτικών συνομιλιών, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας για την επανένωση της Κύπρου, στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας
Source : ethnos.gr