Επειδή τα τελευταία χρόνια κάποιοι ανακάλυψαν την γεωπολιτική και την γεωοικονομία, αλλά δυστυχώς για τους ίδιους και όσους τους εμπιστεύονται, δεν ανακάλυψαν ακόμη την μηδενική τους γνώση για τα όσα συμβαίνουν εξαιτίας γεωπολιτικών και γεωοικονομικών παραγόντων.
Έτσι, είναι ανάγκη, έστω και σε λίγες γραμμές, να κατανοήσουμε την πραγματικότητα, η οποία απέχει παρασάγγας από τους γερμανοτσολιάδες που κυκλοφορούν εσχάτως και διαλαλούν την πραμάτεια τους περί γεωπολιτικής ισχύος της Γερμανίας…
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με τη σειρά:
Ο κόσμος ποτέ δεν κυβερνήθηκε από έθνη, λαούς και τα αντίστοιχα κράτη και τα καθεστώτα τους. Ο κόσμος κυβερνήθηκε από τις ολιγαρχίες οι οποίες παραδοσιακά ήταν και υπερεθνικές και μετακινήσιμες αναλόγως των συμφερόντων τους.
Αφήστε τις συνομωσίες ''περί εβραίων'', ψάξτε κάπου εγγύτερα, σε εμάς. Κλασσικότερο παράδειγμα δεν υπάρχει από τη ''Δημοκρατία της Αθήνας'' που ουσιαστικά θα έπρεπε μάλλον να λέγεται «Βασιλεία των Αλκμαιονίδων», αφού 9 στους 10 και στις δύο αντίπαλες παρατάξεις ήταν της αυτής οικογενείας. Έξι (6) αιώνες αργότερα, επί Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο πλουσιότερος Ρωμαίος πολίτης ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, απόγονος και αυτός... Τι να λέμε...!!! Κατά τα άλλα, η Σπάρτη η ολιγαρχική και η Μακεδονία η βασιλική, για να υπάρχει και κάποια ποικιλία (το αντίπαλο δέος που μαζεύει τα πρόβατα στο μαντρί)…
Στον κόσμο δεν υπάρχουν γεωπολιτικές δυνάμεις «του χρήματος». Υπάρχουν οι ολιγαρχίες του χρήματος. Οι γεωπολιτικές δυνάμεις είναι οι δυνάμεις που έχουν στρατό που να στέκεται ισχυρός και νικητής κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Κανείς άλλος δεν μπορεί να υπολογιστεί ως γεωπολιτική δύναμη. Οι δυνάμεις που έχουν στρατούς που να στέκονται σήμερα είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία και κατά δεύτερο λόγο η Βρετανία (η οποία όμως πάει πακέτο με ΗΠΑ), η Γαλλία και η Κίνα, βαριά-βαριά και η Ινδία. Ούτε η Βραζιλία, ούτε το Ιράν, ούτε η Τουρκία, ούτε το Πακιστάν..., ούτε το Ιράκ –η τέταρτη παγκόσμια δύναμη που το διαφήμιζαν οι Αμερικανοί-...!
Εκ των άνωθεν, οι δύο δυνάμεις που μπορούν να λεχθούν ως πραγματικά γεωπολιτικές παραμένουν ΜΟΝΟ οι ΗΠΑ-Αγγλία και η Ρωσία. Κανένας άλλος! Ούτε η Κίνα, ούτε κανείς άλλος μπορεί να βρεθεί στο άμεσο μέλλον ως γεωπολιτικός συνομιλητής με αυτές τις δυνάμεις. Η Κίνα -παρόλο το τρέξιμό της- έχει ακόμα πολύ δρόμο για να φτάσει να μιλά στο ίδιο βάθρο με Αμερική και Ρωσία. Και αυτό θα συμβεί μόνο εάν δεν συναντήσει εμπόδια που θα κάμψουν την ταχύτητά της και θα την καθυστερήσουν χρονικά.
Το να αναφερόμαστε σε γεωπολιτική συζήτηση στη... δύναμη της Γερμανίας, μίας χώρας ηττημένης σε δύο παγκοσμίους πολέμους, με οικονομία-προτεκτοράτο της Βρετανίας-ΗΠΑ και υπό κατοχή 150.000 Βρετανο-αμερικανικών στρατευμάτων, αποδεικνύει από μόνο του το μέγεθος της άγνοιας που κυκλοφορεί και που επιδιώκει να δημιουργήσει τραγικά λάθος εντυπώσεις. Η Γερμανία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία βιομηχανική μπανανία, άξονας της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής., εξαρτώμενη από άλλες χώρες που καταναλώνουν την παραγωγή της. Οπότε, τα προβλήματά της είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που φαίνονται και πολλά περισσότερα από όσα κάποιοι θέλουν να μας πείσουν πως δεν αντιμετωπίζει.
Στον κόσμο υπάρχει μία και μόνο σύγκρουση:
Η ωκεανική Αγγλοσαξονική αυτοκρατορία που ελέγχει τα 3/4 του πλανήτη και των εμπορικών οδών, εναντίον της Ρωσικής αυτοκρατορίας που ελέγχει την κύρια μάζα της Ευρασίας, το 35% με 40% των κυρίων πρώτων υλών του πλανήτη και καμία σοβαρή εμπορική οδό και που προσπαθεί να επιβάλει τον Υπερσιβηρικό ως αντίβαρο/αντικατάσταση του Σουέζ.
Τα περί ισλαμικών-χριστιανικών μετώπων, περί Ισραήλ-Ιράν, περί Ευρώπης Βορείων-Νοτίων, περί ΗΠΑ-Κίνας-Ιαπωνίας-Κορέας βόρειας και νότιας και τα λοιπά, όλα αυτά περιστρέφονται γύρω από τη μία και μοναδική κύρια σύγκρουση που γίνεται για τις εμπορικές οδούς του πλανήτη. Αλλά αυτό αφορά τον έλεγχο της μετακίνησης των αγαθών και της ενέργειας. Και στα δύο, η Γερμανία είναι θεατής και πολύ καλός πελάτης. Κανείς δεν θα επιτρέψει να μεταβληθεί σε κάτι περισσότερο. Εξάλλου, η ταχύτητα με την οποία σήμερα συμβαίνουν γεωπολιτικές ανακατατάξεις είναι τόσο μεγάλη, αλλά συμβαίνει και τη στιγμή (πόσο τυχαίο άραγε;) που η Ευρώπη έχει μία πολύ μεγάλη κρίση και η Γερμανία είναι πολύ απασχολημένη με αυτήν, που δεν μπορεί να συμμετάσχει στους νέους γεωπολιτικούς χάρτες που δημιουργούνται και οι οποίοι θα ισχύσουν τα επόμενα 100+ χρόνια. Η Γερμανία προσπαθεί να "κλέψει" κάποια κομμάτια, για τα οποία όμως ενδιαφέρονται άμεσα οι μεγάλοι παίκτες. Ως εκ τούτου, το μόνο που θα μπορέσει να εισπράξει (σε σύντομο χρονικό διάστημα, από ότι δείχνουν οι εξελίξεις) θα είναι μία σειρά προβλημάτων τέτοιων που θα απειλήσουν την οικονομική της οντότητα. Βλέπετε, η "αρκούδα" ξύπνησε, ενώ οι ΗΠΑ αν και βρίσκονται εν μέσω της δικής τους κρίσης δεν σκοπεύουν να μείνουν μακριά από τους νέους δρόμους του "μεταξιού" (βλ. ενέργεια), ούτε φυσικά προτίθεται κανείς από τους ισχυρούς παίκτες να χάσει κάποιο από τα "κομμάτια" που μέχρι και σήμερα εξουσιάζει...
Τέλος, μετά από όλα αυτά, πρέπει να σημειώσουμε πως η Γερμανία μπορεί να επιθυμεί την επανάκαμψή της (αν και δεν έχει μάθει το μάθημά της από την ιστορία και επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη), αλλά για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάζεται πάρα πολύ σοβαρή δουλειά, με αποδείξεις ανθρωπισμού και αλτρουισμού της γερμανικής κοινωνίας (ή της Άρειας –ανώτερης- Φυλής, στην οποία πιστεύει η γερμανική κουλτούρα) απέναντι στους υπόλοιπους λαούς. Δυστυχώς, η αλαζονεία είναι πάντα ο μηχανισμός κίνησης αλλά και της καταστροφής των Γερμανών και όπως φαίνεται, οδηγούνται σε μία ακόμη καταστροφή, συμπαρασύροντας ολόκληρους λαούς, των οποίων οι ηγέτες προσκύνησαν στο «μεγαλείο» του Δ΄ Ράιχ.
Source : http://kostasxan.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8379.html
