Στρατηγική συνεργασία - συμμαχία Ρότσιλντ - Ροκφέλερ

ΟΙ ΜΕΓΙΣΤΆΝΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΩΝ ΕΝΏΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΎΝ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΈΣ ΕΥΚΑΙΡΊΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΜΕΊΣ ΌΠΟΥ ΚΑΤΈΧΟΥΝ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΊΑ

Το επενδυτικό τραστ του Τζέικομπ Ρότσιλντ RIT Capital Partners συμφώνησε να αγοράσει το 37% του ομίλου διαχείρισης κεφαλαίων και επενδύσεων πλούτου του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, Rockefeller Financial Services Υστερα από πέντε δεκαετίες γνωριμίας, ήρθε η ώρα να προχωρήσουν στον «γάμο», και, δη, κοινού συμφέροντος.

Ο λόγος για τους απογόνους δύο από τις γνωστότερες τραπεζικές και επιχειρηματικές δυναστείες στις δύο όχθες του Ατλαντικού, τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ, που αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να εκμεταλλευτούν τις επενδυτικές ευκαιρίες στους τομείς όπου κατέχουν τεχνογνωσία. Θα προχωρήσουν, δηλαδή, στη δημιουργία κοινών επενδυτικών κεφαλαίων και σε από κοινού εξαγορές.

Το εισηγμένο επενδυτικό τραστ του Τζέικομπ Ρότσιλντ RIT Capital Partners συμφώνησε να αγοράσει το 37% του ομίλου διαχείρισης κεφαλαίων και επενδύσεων πλούτου του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, Rockefeller Financial Services.

Με αυτήν τη στρατηγική συμφωνία έρχονται πιο κοντά ο 96χρονος «πατριάρχης» των Ροκφέλερ και ο είκοσι χρόνια νεότερος Ρότσιλντ, οι οποίοι φέρονται να είχαν δώσει τα χέρια για τη συγκεκριμένη συνεργασία σε συνάντησή τους πριν από δύο χρόνια, ακολουθώντας, προφανώς, τη συμβουλή του θρυλικού Τζον Ροκφέλερ ότι «μια φιλία βασισμένη στις επιχειρήσεις είναι καλύτερη από ότι μια επιχείρηση βασισμένη στη φιλία».
 
Συνομιλίες
Στη συνάντηση των δύο μεγιστάνων ο Ροκφέλερ είχε συστήσει στον Ρότσιλντ τον διευθύνοντα σύμβουλο του αμερικανικού ομίλου Ρούμπεν Τζέφρι και έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησαν οι συνομιλίες με στόχο την εξαγορά μεριδίου.

Κάτοχος του μεριδίου από το 2008 ήταν η Sociιtι Gιnιrale Private Banking, η οποία σήμερα δέχεται πιέσεις για αύξηση της κεφαλαιακής επάρκειάς της εξαιτίας της έκθεσής της στο χρέος της Ευρωζώνης. Εγιναν μαραθώνιες διαπραγματεύσεις και, παρά την ύπαρξη άλλων ενδιαφερομένων, η RIT Capital Partners, που διαθέτει περιουσία 3 δισ. δολαρίων, βγήκε νικήτρια, καθότι είχε τις «ευλογίες» της οικογένειας Ροκφέλερ.

Οι κοινές αντιλήψεις των δύο οικογενειών, άλλωστε, περί κόσμου και οικονομίας είναι το μεγαλύτερο εχέγγυο για μια αγαστή συνεργασία. Ιστορική έχει μείνει η δήλωση του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ότι «είμαστε στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας μεταμόρφωσης. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η σωστή μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχτούν πιο εύκολα τη νέα τάξη πραγμάτων», ενώ η κεφαλή των Ρότσιλντ, ο Μάγιερ Αμσελ, έχει πει «δώστε μου τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος καταρτίζει τους νόμους του».
 
Οικονομική κρίση
Η παρούσα συγκυρία, λοιπόν, εν μέσω οικονομικής κρίσης, φαίνεται η κατάλληλη για να συμπράξουν οι δύο πανίσχυροι όμιλοι.
Η δυναστεία των Ρότσιλντ ήθελε εδώ και καιρό να αποκτήσει πάτημα στην αμερικανική αγορά, αλλά δίσταζε. Μια συνεργασία, όμως, με το «αντίβαρό» της στις ΗΠΑ δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες και θα προσελκύσει επενδυτές, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για το εύκολο και γρήγορο χρήμα, αλλά για την επενδυτική ασφάλεια που παρέχει η σύμπραξη των δύο κολοσσών. Επιπλέον, η επιτυχημένη πορεία του Ρότσιλντ, που κατάφερε να βγει αλώβητος από την κρίση του 2008-2009 επενδύοντας σε εταιρείες πετρελαίου και πρώτων υλών, αποτελεί εγγύηση για τους ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Η συμφωνία αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

ΑΠΟ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
Η ιστορία και η δράση των δύο δυναστειών

• Γερμανικές οι ρίζες των δύο οικογενειών

Η οικογένεια των Ροκφέλερ, που λέγεται ότι είχε γερμανικές ρίζες, μετοίκισε στην Αμερική τον 19ο αιώνα και δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των πετρελαίων, χάρη στα οποία απέκτησε τη μυθική της περιουσία.

Ο Τζον Ροκφέλερ, που είχε ήδη τη Standard Oil, αποφάσισε το 1882 να ιδρύσει και μία από τις πρώτες επενδυτικές εταιρείες στον κόσμο, που σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν κολοσσό, με υπό διαχείριση κεφάλαια αξίας 34 δισ. δολαρίων. Το όνομά του υπήρξε συνώνυμο με το «αμερικάνικο όνειρο», καθώς, πέρα από την επιχειρηματική του δράση, τόσο ο ίδιος όσο και οι απόγονοί του ασχολήθηκαν με τις φιλανθρωπίες και άφησαν παρακαταθήκη πολιτιστικά και μορφωτικά ιδρύματα.
Ο γιος του, Ντέιβιντ, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την πετρελαιοβιομηχανία και ασχολήθηκε από την πρώτη στιγμή με τις επενδύσεις, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς Αμερικανούς προέδρους για ανεπίσημες δύσκολες διπλωματικές αποστολές, ακόμη και τον Σαντάμ Χουσεΐν ή τον Φιντέλ Κάστρο.

Οι Ρότσιλντ, από την άλλη, είναι μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Βρετανίας, που κατάγεται από Γερμανούς μετανάστες. Απέκτησαν φήμη και χρήματα από τις τραπεζικές τους δραστηριότητες και τις υπηρεσίες που παρείχαν στο βρετανικό στέμμα, από τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων τον 19ο αιώνα, όπως η κατασκευή σιδηροδρόμων για την τότε αυτοκρατορία, μέχρι την εξαγορά μετοχών στη διώρυγα του Σουέζ το 1875.

Ως μεγαλύτερος γιος του Βίκτορ Ρότσιλντ, ο Τζέικομπ σπούδασε -όπως όφειλε- στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μόλις αποφοίτησε ασχολήθηκε με τις οικογενειακές επιχειρήσεις στην τράπεζα Rothschild & Sons. Το 1980, ωστόσο, συγκρούστηκε με τον αδελφό του και έκτοτε αφιερώθηκε αποκλειστικά και μόνο στις δραστηριότητες του επενδυτικού fund RIT. Μεταξύ των φίλων του ισχυρού άνδρα μετρώνται ο Μπιλ Κλίντον και η Μάργκαρετ Θάτσερ.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Source : infognomonpolitics.blogspot.com

Ο Κουρδικός παράγοντας στην μάχη των αγωγών

Ο Τσεϊχάν είναι ο γιγαντιαίος τερματικός σταθμός του αγωγού Μπακού-Τσεϊχάν. Παιδί της προεδρίας του Κλίντον, μεταφέρει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο βαρέλια καθημερινά.Το Κουρδιστάν του Ιράκ από την άλλη αποτελεί παράδεισο ενέργειας. Εκτιμάται ότι έχει αποθέματα φυσικού αερίου ανάμεσα στα τρία με έξι τρις κυβικά μέτρα και 45 δις βαρέλια πετρελαίου. Οι Κούρδοι του Ιράκ ονειρεύονται να εκμεταλλευτούν αυτό το θησαυρό δίχως τη συγκατάθεση της Βαγδάτης.Για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν η Τουρκική Ανατολία αποφάσιζε να κατασκευάσει έναν αγωγό πετρελαίου που θα την ένωνε με το Ιράν, για τις ανάγκες της, φυσικά χωρίς να ρωτήσει την Άγκυρα.

Περίπου μια εβδομάδα νωρίτερα ο Αστί Χαουράμι, ο υπουργός ενέργειας του Κουρδιστάν που βρίσκεται στο Ιράκ ανακοίνωσε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ θα κατασκευάσουν έναν αγωγό του ενός εκατομμυρίου βαρελιών την ημέρα που θα ενώνει την περιοχή με τον σταθμό του Τσεϊχάν στην Τουρκία. Ο Τανέρ Γιλντίζ υπουργός ενέργειας της Τουρκίας δεν διέψευσε την πληροφορία.

Αυτές οι εξελίξεις έλαβαν χώρα αφού ο πρωθυπουργός του Ιράκ Νουρί Αλ-Μαλίκι δήλωσε ότι η Τουρκία βρίσκεται ένα βήμα από το να χαρακτηριστεί εχθρικό κράτος. Την ίδια ημέρα τούρκικες σημαίες κάηκαν στη Βασόρα.

Η Βαγδάτη έχει ήδη αποκηρύξει το σχέδιο ως παράνομο. Ωστόσο αν τα σχέδια προχωρήσουν η Βαγδάτη έχει να επωφεληθεί σημαντικά από τον αγωγό, καθώς μονάχα το 17 τοις εκατό των εσόδων θα καταλήγει στην κουρδική περιοχή. Το υπόλοιπο θα το καρπώνεται Η Βαγδάτη. Οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης των Κούρδων και του Μαλίκι βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους καθώς μεταξύ άλλων οι Κούρδοι απείλησαν να διακόψουν τις εμπορικές τους σχέσεις με τη Βαγδάτη. Ένα χρόνο πριν η κουρδική κυβέρνηση προχώρησε σε υπογραφή συμφωνίας με τηνExxon Mobil παρακάμπτοντας τη συγκατάθεση της Βαγδάτης.

Από την άλλη η Τουρκία σε μια κρίση νεο-οθωμανισμού φλερτάρει με τους σουνίτες στη Μέση Ανατολή και εναντιώνεται στο αλεβίτικο καθεστώς του Άσσαντ. Για την ώρα αντιμετωπίζει τους Κούρδους του Ιράν ως προτιμότερους συμμάχους από τον συνεργάτη της Τεχεράνης Μαλίκι.

Ωστόσο πρόκειται για άσπονδους φίλους. Ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας είναι το Ιράκ. Το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων περνά από την ημι-αυτόνομη περιοχή των Ιρακινών Κούρδων. Φαίνεται ότι το κλειδί για την Τουρκία είναι να υποτάξει τις επιθυμίες του ΠΚΚ στη διοίκηση των Κούρδων του Ιράκ.

Η προτεραιότητα της είναι να χαλιναρωθούν οι φιλοδοξίες των Κούρδων της Τουρκίας σε μια ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν του Ιράκ. Η στρατηγική της λοιπόν έγκειται στο να θέσει τον πατριωτισμό των Κούρδων των δυο χωρών σε στεγανά. Έτσι η πλήρης ρήξη με το καθεστώς της Βαγδάτης, ακόμη και αν τα οικονομικά συμφέροντα της Τουρκίας το επιτάσσουν, δεν είναι καλή ιδέα.

Όσο για το Κουρδιστάν, όσο πιο γρήγορα κινηθεί σε σχέση με τις όποιες διεκδικήσεις του τόσο καλύτερα για την επιτυχία του, καθώς όσο περνά ο καιρός και η παραγωγή πετρελαίου του υπόλοιπου Ιράκ αυξάνεται μειώνεται η σχετική δύναμη του Κουρδιστάν.

Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν έχει αναβληθεί για πέντε χρόνια μετά. Ωστόσο, η Τουρκία βιάζεται να προχωρήσει άμεσα με την κατασκευή του υπό συζήτηση αγωγού αφού κάτι τέτοιο θα εκτοξεύσει τη γεωπολιτική της αξία στα ύψη. Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ θα εκστασιαστούν από την παράδοση ενός αγωγού που θα λειτουργεί ως εναλλακτική δίοδος πετρελαίου για την Ευρώπη, από τους αγωγούς της Ρωσίας.

Source : http://turkishcentralnews.com/archives/14406

 Μετάφραση Ελπινίκη Καρακώστα,

http://global-chessboard.blogspot.gr