Το κρίσιμο ζήτημα του " επαχθούς" χρέους

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ, διδάκτορα οικονομικών επιστημών 
Η βαθιά και παρατεταμένη κρίση στην ελληνική οικονομία εκδηλώνεται ως κρίση δημόσιου χρέους και ελλειμμάτων στο όνομα των οποίων μισθωτοί, συνταξιούχοι και ευρύτερα λαϊκά στρώματα καλούνται από «τρόϊκα» και κυβέρνηση σε μακροχρόνιες θυσίες για «σωτηρία» της οικονομίας. Η κρίση Χρέους έχει γίνει ιδιόμορφος «κόμπος» συμπύκνωσης των κοινωνικών αντιθέσεων και αντιπαράθεσης διαφορετικών πολιτικών εξόδου από την κρίση. Ωστόσο το κρίσιμο δίλημμα είναι με ποιους όρους; Με όρους πιστωτών ή οφειλετών, υπέρ των τραπεζιτών ή υπέρ της κοινωνίας;
Άρνηση πληρωμής «απεχθούς» χρέους

Η αμφισβήτηση ή αθέτηση (default) πληρωμής του «επαχθούς/ απεχθούς» χρέους αποτελεί κρίσιμο ζήτημα (από ηθική, οικονομική, πολιτική και διεθνή διάσταση). Η έννοια του «επαχθούς» (δυσβάστακτου, ασήκωτου, με πρόσθετα βάρη και δεσμεύσεις) και ταυτόχρονα «απεχθούς» (επί πλέον παράνομου, ανήθικου, αθέμιτου, βρώμικου, κλπ), θεμελιώνει το δικαίωμα άρνησης πληρωμής του. Και μόνο την επίκληση της «κατάστασης ανάγκης» (state of necessity) της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ να πάρουμε (1613η Συνάντηση, 17η Ιουνίου 1980), η οποία λέει ότι «ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αναγκαστεί να κλείσει σχολεία, πανεπιστήμια, δικαστήρια, να εγκαταλείψει τις δημόσιες υπηρεσίες, επιφέροντας χάος και αναρχία στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει κονδύλια αποπληρωμής δανείων σε ξένους και ντόπιους δανειστές», θεμελιώνεται το δικαίωμα άρνησης πληρωμής όχι μόνο του «επαχθούς»/«απεχθούς» χρέους, αλλά και γενικά του δημόσιου χρέους.
Κατά συνέπεια ο προσδιορισμός των μορφών και του ύψους του συγκεκριμένου χρέους αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα και συνδέεται με την αποκάλυψη όλων εκείνων των δανειακών συμβάσεων, τοκογλυφικών δανείων, παροχής κρατικών εγγυήσεων σε δάνεια τρίτων, αδιαφανείς και κρυφές συναλλαγές σε εξοπλιστικά προγράμματα, δημόσιες προμήθειες, έργα, κλπ. Δεν είναι δυνατόν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι να καλούνται να πληρώσουν τέτοια διαχείριση δημοσίου χρήματος και την ίδια στιγμή οι καταθέσεις «εχόντων και κατεχόντων» στην Ελβετία να ξεπερνούν τα 600 δις €, δύο φορές το δημόσιο χρέος της χώρας, ενώ οι τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, έμποροι, κατασκευαστές, εισοδηματίες, βαρώνοι των Media και οι «γύπες» της υπερεθνικής ελίτ εγκαλούν το λαό σε διαρκείς θυσίες.!!

Η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ)

Το «Αριστερό Βήμα Διαλόγου» μετά την εκδήλωση στο «Πάντειο» για το «επαχθές χρέος», πήρε μια μεγάλη πρωτοβουλία. Να συμβάλλει στη συγκρότηση μιας αξιόπιστης και ανεξάρτητης «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου» (ΕΛΕ) του Χρέους, για εξακρίβωση των όρων και χρήσης των δανείων, διαφάνεια σε όλη της «αλυσίδα παραγωγής» του χρέους δημοσίων εσόδων και δαπανών, προσδιορισμού «επαχθούς/απεχθούς» χρέους (κατ' εκτίμηση ανέρχεται σε 75-80% του χρέους) και στήριξη της διεκδίκησης διαγραφής και επαναδιαπραγμάτευσης του υπόλοιπου. Η ΕΛΕ έχει δύο κινδύνους. Από τη μια να εκφυλιστεί ως πρωτοβουλία δημοσίευσης κάποιων υπογραφών και από την άλλη να φορτωθεί καθήκοντα γενικότερης πολιτικής παρέμβασης. Η ΕΛΕ ασφαλώς δεν πρέπει να είναι μια «εξεταστική επιτροπή» τύπου της Βουλής, ούτε επιτροπή διαμαρτυρίας-έγκλισης τύπου «μη κυβερνητικών οργανώσεων» που απευθύνεται στην ευαισθησία της κυβέρνησης, ούτε τέλος επιτροπή παραγωγής ειδήσεων για κούφια σκανδαλολογία και παραπολιτικά σχόλια, αλλά μια Επιτροπή με ουσιαστικές ελεγκτικές αρμοδιότητες, με συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, αξιόπιστων δημόσιων προσώπων, μαζί και εκπροσώπων διεθνών οργανώσεων για αξιοποίηση εμπειρίας και διεθνή αλληλεγγύη.

Η ουσιαστική δύναμη της ΕΛΕ θα πηγάζει όχι μόνο από τη θεσμική όσο κυρίως από την κινηματική στήριξη της, με δικτύωσεις στα κοινωνικά κινήματα (συνδικαλιστικές, επιστημονικές, κοινωνικές οργανώσεις), με πολιτική στήριξη από κόμματα και οργανώσεις που ενστερνίζονται την ιδέα ουσιαστικού ελέγχου του χρέους και πρώτα απ' όλα της Αριστεράς. Με τεκμηρίωση (ηθικά, νομικά, πολιτικά επιχειρήματα) της ιδέας άρνησης πληρωμής του «επαχθούς/απεχθούς» χρέους, άρνηση αποδοχής «Μνημονίου» και συνακόλουθων πολιτικών, άρνηση υποθήκευσης μισθών και συντάξεων ως εγγύηση αποπληρωμής δημόσιου χρέους, άρνηση κατάργησης λαϊκής κυριαρχίας και υποταγή του ελληνικού λαού στην «μπότα» του χρηματιστικού κεφαλαίου και των γαλλογερμανικών τραπεζιτών. Από αυτήν την άποψη η ΕΛΕ, σαν λαϊκοδημοκρατικός θεσμός, μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντικός μοχλός ανατροπής των προπαγανδιστικών στερεότυπων κυβέρνησης και «τρόϊκας», αποδόμησης του «μονόδρομου» των αλλεπάλληλων «Μνημονίων», ενίσχυση αγωνιστικής παρέμβασης για εναλλακτική πολιτική προοδευτικής εξόδου από την κρίση, με συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής-αριστερής κυβέρνησης που θα ανοίξει ελπιδοφόρους ορίζοντες στην ελληνική κοινωνία.

Source : iskra.gr

Tensions between North and South Sudan

Last Thursday at 11:00 PM, the joint forces of SAF and the PDF opened fire on a three car SPLM convoy carrying a delegation out of Al Damazein at the town’s southern checkpoint.

By George Okore

 The Sudanese ruling National Congress Party (NCP) moved significant military forces - comprised of Popular Defence Forces (PDF), national security, and Sudanese Armed Forces (SAF) - with heavy military equipment into Blue Nile state. 

Blue Nile state is one of the contentious “three areas” claimed by both the Sudan Peoples’ Liberation Movement (SPLM) and NCP. It was given special status along with South Kordofan in the 2005 Comprehensive Peace Agreement (CPA) that provided for administration of the state to be shared between the two parties until the elections, and for a popular consultation to take place after the elections to assess popular opinions of the administration of the state under the CPA.

Although Blue Nile state is located firmly within Northern Sudan, there remains significant SPLM/A presence and SPLM Northern Sector’s Chairman, Malik Agar, won the race for governor in the April 2010 elections. Coming after recent resurgent fighting between SPLM and NCP in South Kordofan in June, it is feared the fighting will spread to Blue Nile.

“The decision to move military troops and equipment into the state indicates that the government of Sudan is looking to expand the war into Blue Nile state. Forces and equipment have been distributed around the capital town of Al Damazein,” says Osman Hummaida, Executive Director at Afrcain Center for Peace and Justice Studies.

Events from the past three days are worrying. Last Thursday at 11:00 PM, the joint forces of SAF and the PDF opened fire on a three car SPLM convoy carrying a delegation out of Al Damazein at the town’s southern checkpoint. The fire was returned and fighting moved inside the town to the areas of Al Nahda, the crops market, industrial area and nearby NCP military headquarters.

Later the same night, the popular militia, brought from Khartoum by aircraft, attacked the SPLM residential area in Al Mustshareen sector and opened fire on Governor Malik Agar house, killing members of his guards and arresting others. Witnesses say that the Sudanese government forces fired on anyone that appeared to be affiliated with the SPLM and arrested some others.

Heavy military equipment from the North has been distributed inside civilians sectors in the town including in Hai Alganes where witnesses say they saw five tanks and three military landcruisers with doshka guns mounted to them. Witnesses said that around 30 civilians were killed as a result of the fighting and many others were injured.

Both NCP and SPLM have suffered more than 200 fatalities and approximately 500 more were injured in the fighting. Following initial fighting, SPLM controls Albao, Kurmuk and Gisaan and the rest of the state remains under NCP control. The fighting has caused around 50,000 civilians - mostly women, children, and elderly men - to flee Al Damazein and Al Rusairis towns into Sennar state. The Northern military forces have closed the main road linking Blue Nile to Sennar, causing those fleeing the areas of fighting to have to take more difficult roads impacted by the rainy season.

On Friday, Sudanese President Omar Al Bashir declared a state of emergency in Blue Nile and suspended application of interim constitution there. A series of presidential orders were issued, including replacing the elected governor with a military governor. Far from protecting civilians, the state of emergency allows Northern militias and SAF to arrest and try anyone suspected of affiliation with SPLM.  Consequently, it is possible that anyone who is not a member of NCP may be targeted for arrest and summary trial.

The seriousness of situation in Blue Nile and the potential for repetition of serious violations of international law in Southern Kordofan and Darfur require urgent action by the international community. They must necessarily focus on protection of civilians, ensuring humanitarian access, and facilitation of ceasefire negotiations. It will be critical to ensure that Blue Nile citizens have access to humanitarian assistance. The NCP should not be allowed to prevent this access as they have done in the Nuba Mountains in South Kordofan.

The declaration of the war in Blue Nile, fighting in Darfur and South Kordofan and Abyei stalemate – put many civilians at risk in Sudan. It is worth noting that these regions of Northern Sudan are the ones most populated by persons that identify as having African rather than Arab ethnicity. The international community must therefore monitor the rights of these ethnic groups and take urgent steps to prevent the exacerbation of their situation. The need for monitoring is all the more urgent because constitutional protections have been suspended in the state. Mechanisms like the special court established by Bashir in a Presidential Decree are likely to simply give legal cover to the targeting of members of the SPLM and violate the right of defendants to a fair trial. 
Source : news from africa.org