Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται πλέον η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας, με την κυβέρνηση να καταστρώνει σχέδιο για «να σώσει ό,τι σώζεται» από τα πάλαι ποτέ κραταιά ελληνικά ναυπηγεία. Η λύση της δημιουργίας ενιαίου φορέα κερδίζει έδαφος στις κυβερνητικές επιλογές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αποδεκτή και από τους επιχειρηματικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Συνδικαλιστικά στελέχη επισημαίνουν ότι η δημιουργία ενιαίου φορέα είναι η μοναδική λύση αλλά ταυτόχρονα και αρκετά δύσκολη, καθώς και οι τρεις πλευρές του «τριγώνου» της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας (Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα, Πέραμα) βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρεί να λύσει τον γόρδιο δεσμό των ελληνικών ναυπηγείων, ο λιβανέζος ιδιοκτήτης του Σκαραμαγκά Ισκαντάρ Σαφά απειλεί ακόμη και με την αποεπένδυσή του από αυτά επικαλούμενος τα νέα δεδομένα που διαμορφώνει πρόσφατη απόφαση των Βρυξελλών, η οποία απαγορεύει την έξοδο του Σκαραμαγκά και σε ξένες αγορές πολεμικών πλοίων.
Η διοίκηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που με 1.200 εργαζόμενους είναι το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας, έχει διαμηνύσει προς την κυβέρνηση ότι, αν δεν παρέμβει στις Βρυξέλλες και οι δραστηριότητες του ναυπηγείου περιοριστούν στην κατασκευή πλοίων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, η βιωσιμότητά τους είναι αμφίβολη. Εκτός αν ο Σκαραμαγκάς προικοδοτηθεί με νέες, γενναιόδωρες παραγγελίες (όπως, για παράδειγμα, ναυπήγηση νέων φρεγατών) από το Πολεμικό Ναυτικό, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας είναι δύσκολο.
Πολύ περισσότερο, επειδή νέες παραγγελίες από το Πολεμικό Ναυτικό διεκδικεί και η άλλη μεγάλη ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα της χώρας, ο όμιλος των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου που ελέγχεται από την οικογένεια του Νίκου Ταβουλάρη και απασχολεί περίπου 1.000 εργαζόμενους.
Ο συγκεκριμένος όμιλος βρίσκεται σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση, έχει ζητήσει να ενταχθεί στο άρθρο 99 για να προστατευθεί από τους πιστωτές του και η διοίκηση επιχειρεί απεγνωσμένα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, σε πρώτη φάση απέναντι στους εργαζόμενους.
Το «τρίγωνο» της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας συμπληρώνεται από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, στην οποία απασχολούνται περιστασιακά περίπου 3.000 εργαζόμενοι. Το Πέραμα με τις δεκάδες μικρές επιχειρήσεις διατηρείται στη ζωή σε μεγάλο βαθμό από τις υπεργολαβίες που παίρνει από τα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας, στις δεξαμενές των οποίων τα πλοία είναι ελάχιστα πλέον. Η ανεργία που μαστίζει τη ζώνη Περάματος δεν είναι άσχετη και με την απαγόρευση των επισκευών εμπορικών πλοίων στον Σκαραμαγκά, από τον οποίο έπαιρνε υπεργολαβίες το Πέραμα, αλλά και με τον σκληρό ανταγωνισμό που δέχεται η ελληνική ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία από την Τουρκία. Με αυτά τα δεδομένα οι επιχειρήσεις της ζώνης δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενταχθούν στον ενιαίο φορέα, εφόσον αυτός δημιουργηθεί. Μάλιστα, στελέχη της ζώνης λένε ότι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν και μερικά ηχηρά ονόματα του ελληνικού εφοπλιστικού κόσμου που θέλει να αναβιώσουν τα ελληνικά ναυπηγεία, τα οποία διαθέτουν καλές υποδομές και πολύ καλή τεχνογνωσία.
Αυτό βέβαια το γνώριζε ο Ισκαντάρ Σαφά, αλλά πόνταρε στις δυνατότητες που πίστευε ότι είχε να παίρνει παραγγελίες για πολεμικά πλοία από αραβικές χώρες. Λογάριαζε όμως χωρίς τον... ξενοδόχο, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μπροστά στη δύσκολη αυτή κατάσταση η γερμανική HDW, θυγατρική του ομίλου Thyssen Krupp που συμμετέχει στην κατασκευή των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού στον Σκαραμαγκά, προχωρεί ακόμα μία φορά στην καταγγελία της σχετικής σύμβασης. Πριν από λίγο καιρό Γερμανοί και Ισκαντάρ Σαφά συμφώνησαν σε μια συμβιβαστική λύση, την οποία πρότειναν στον υπουργό Αμυνας Πάνο Μπεγλίτη. Ο κ. Μπεγλίτης όμως διεμήνυσε στις δύο πλευρές ότι θα βάλει την υπογραφή του μόνον αν λάβει εγγυήσεις ότι οι συμβάσεις για την ολοκλήρωση της κατασκευής των τριών από τα τέσσερα υποβρύχια δεν θα καταγγελθούν άλλη μία φορά.
Source : TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου