Geopolitical Research Institute(GRI)/Εταιρεία Γεωπολιτικών Ερευνών(ΕΓΕ)

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Σωφρονιστικό σύστημα και κοινωνική εργασία

O πρόεδρος της Διακομματικής  Επιτροπής  κ. Δημήτρης Λιντζέρης, αναφέρει ότι τα  προβλήματα στις ελληνικές φυλακές απορρέουν από τον υπερπληθυσμό των κρατουμένων σε σχέση με τις υφιστάμενες υποδομές -παραθέτει στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον Ιούνιο του 2011: 11.847 κρατούμενοι για 9.460 θέσεις. Επιπλέον, κάνει λόγο για μεγάλο αριθμό αλλοδαπών (57%), μεγάλο αριθμό κρατουμένων για αδικήματα που έχουν σχέση με ναρκωτικά (34%) και για φαινόμενα διαφθοράς εντός των φυλακών. Επίσης, δηλώνει: «Ο σκοπός της ποινής πρέπει να είναι εναρμονισμένος με την δίκαιη τιμωρία αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία. Ο σωφρονισμός του εγκληματήσαντος δε μπορεί να γίνει με εκδικητική ή εκφοβιστική στέρηση των δικαιωμάτων του και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του. Αντιθέτως η κοινωνική άμυνα της πολιτείας γίνεται περισσότερο αποτελεσματική με τη δημιουργία προϋποθέσεων, ώστε ο ίδιος ο έγκλειστος να επανεξετάσει τα κοινωνικά και νομικά όρια της συμπεριφοράς του. Η πολιτεία οφείλει να στοχεύει στην ωρίμανση του ίδιου του κρατουμένου και όχι στην αχρήστευσή του. Όμως πρέπει να τονιστεί ότι τίποτα δε μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη θέληση και κινητοποίηση του ίδιου του κρατουμένου. Το σωφρονιστικό σύστημα απλώς του παρέχει την αναγκαία θεσμική υποστήριξη."
Source : tvxs.gr 
Πέρα από την θεσμική ,το σωφρονιστικό σύστημα οφείλει να παρέξει ουσιαστική υποστήριξη στο θέμα της επανένταξης των κρατουμένων στην κοινωνία ως νομοταγή και χρήσιμα μέλη της.  Ο ρόλος της κοινωνικής εργασίας κρατουμένων  ως σημαντικός παράγοντας  αναμόρφωσης του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος, δεν έχει αξιοποιηθεί αποτελεσματικά . Στα πλαίσια της αναμόρφωσης του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην οργάνωση της κοινωνικής εργασίας κρατουμένων ως απάντηση στην πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία από τις συνέπειες μιάς αναποτελεσματικής σωφρονιστικής πολιτικής.
                                                  
                                                  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

 Η Κοινωνική εργασία είναι σύγχρονη κοινωνική επιστήμη και επάγγελμα που επιδιώκει την κοινωνική αλλαγή, κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική πρόνοια. Η κοινωνική εργασία διαφοροποιήθηκε από τις άλλες κοινωνικές επιστήμες όπως η κοινωνιολογία τόσο λόγω του εφαρμοσμένου χαρακτήρα της όσο και της συνεχούς εξειδίκευσης των κοινωνικών επιστημών στις αρχές του 20ου αιώνα. Μοιράζεται και δανείζεται θεωρίες ανθρωπολογίας, διεθνούς, κοινωνικής και κοινοτικής ανάπτυξης, ιατρικής, κοινωνιολογίας, νομικής, οικονομίας, πολιτικών επιστημών, φιλοσοφίας, ψυχολογίας κ.α. Πιστεύεται ότι η Κοινωνική Εργασία πρωτοεμφανίστηκε εξαιτίας της ανάγκης αντιμετώπισης των προβλημάτων επιβίωσης που αντιμετώπιζαν άτομα και ομάδες εξαιτίας πολέμων, οικολογικών καταστροφών, αστικοποίησης, εκβιομηχάνισης ωστόσο περιγράφονται εμπειρίες κοινωνικής εργασίες σε διάφορες χώρες από πολύ παλαιότερα. Για παράδειγμα, στην Ελλαδική ιστορία η κοινωνική εργασία έχει της ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα τόσο από πλευράς κατανόησης του κόσμου μέσα από τα μάτια της φιλοσοφίας όσο και τις φιλανθρωπικές πράξεις και τα πρώτα ανεπίσημα προνοιακά συστήματα.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί ασχολούνται με τη φύση, την αιτιολογία και την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κοινωνικά αποκλεισμένες ή καταπιεζόμενες ομάδες του πληθυσμού, ανεξάρτητα από την/ις κοινότητα/ες που ανήκουν. Ενδιαφέρονται για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων και την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών αποβλέποντας στην κοινωνική ευημερία και δικαιοσύνη. Ως εκ τούτου η κοινωνική εργασία σχετίζεται καθαρά με την πολιτική πράξη ως προς την εφαρμογή της. Μάλιστα μπορεί να αποσκοπεί πολλές φορες σε ριζικές, ριζοσπαστικές ή ακόμα και ανατρεπτικές αλλαγές προς όφελος των ανίσχυρων.

Source :  wikipedia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου