Οι φοροεπιδρομές και μάλιστα με άδικα χαράτσια, που απαιτεί η τρόικα, οδηγούν σε εξαθλίωση τις ασθενέστερες τάξεις και όχι σε έξοδο από την οικονομική κρίση. Η κυβέρνηση εκτελεί τις εντολές της τρόικας και έχει παραμελήσει το ουσιώδες, που είναι η ανάπτυξη, για την οποία περισσότερο ενδιαφέρονται οι ξένοι και λιγότερο εμείς, δηλαδή ο δικός μας επιχειρηματικός κόσμος και προπαντός το κράτος, το οποίο μπορεί να ανοίξει δρόμους για επενδύσεις, ώστε να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες της χώρας.
Το εκπληκτικό -όσο και παρήγορο- είναι ότι δυνατότητες υπάρχουν και πλούτος υπάρχει, που τον αφήσαμε και τον αφήνουμε ανεκμετάλλευτο. Σοβαρές μελέτες Ελλήνων και ξένων επιστημόνων δίνουν στοιχεία για το μέγεθος του πλούτου, που δεν αμφισβητούνται, αλλά μένουν οι μελέτες στα συρτάρια των υπουργείων και δεν αξιοποιούνται.Υπάρχουν πρόσφατα και παλαιότερα παραδείγματα. Η γερμανική εταιρεία συμβούλων Roland Berger πρότεινε ένα σχέδιο -το ονόμασε «Εύρηκα»- που προβλέπει αποκρατικοποίηση της δημόσιας περιουσίας στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών και υποστηρίζει ότι η εφαρμογή του θα φέρει μείωση του δημόσιου χρέους στο 88% του ΑΕΠ (από το 145% που είναι σήμερα), γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης και τη δημιουργία ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας.
Το γερμανικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα φάνηκε και από την επίσκεψη του Γερμανού αντικαγκελάριου και υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ στην Αθήνα, τον οποίο συνόδευαν και δεκάδες Γερμανοί επιχειρηματίες. Δεν άνοιξε όλα τα χαρτιά του ο αντικαγκελάριος, αλλά πέταξε το μπαλάκι στους Ελληνες επιχειρηματίες, ζητώντας τους να επενδύσουν αυτοί πρώτοι στη χώρα τους. Και επίσης ζήτησε από την κυβέρνηση να δημιουργήσει με μέτρα ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα.
Λίγο-πολύ γνωρίζουμε τι κάνουν και τι επιδιώκουν οι ξένοι επενδυτές για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, δηλαδή να κερδίσουν περισσότερα από την εκμετάλλευση του ελληνικού πλούτου. Το ερώτημα είναι: Τι κάνουμε εμείς; Τι κάνει η κυβέρνηση, τι κάνει ο επιχειρηματικός κόσμος για να αλλάξει το κλίμα, να πάρουμε μια ανάσα, να φανεί φως στο τούνελ; Για λογαριασμό του ΣΕΒ εκπονήθηκε από ξένη εταιρεία μια ειδική μελέτη με τίτλο: «Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά. Προσδιορίζοντας το νέο μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα».
Η μελέτη επισημαίνει ότι στην προσεχή δεκαετία υπάρχει η δυνατότητα να αναπτυχθούν 13 επιχειρηματικοί κλάδοι και να προσφέρουν πλούτο 50 δισ. ευρώ και 540.000 νέες θέσεις εργασίας. Οι κλάδοι αυτοί είναι: ο τουρισμός, η ενέργεια, η βιομηχανία τροφίμων, η αγροτική παραγωγή, το εμπόριο, η παραγωγή γενοσήμων φαρμάκων, οι ιχθυοκαλλιέργειες, ο ιατρικός τουρισμός, η φροντίδα για την τρίτη ηλικία, η ανάπτυξη διαμετακομιστικών κόμβων, η διαχείριση αποβλήτων, προγράμματα κλασικών σπουδών κ.ά.
Ο ΣΕΒ περιμένει να πάρει μέτρα πρώτα το κράτος και όπως υπογράμμισε ο πρόεδρός του «να ολοκληρώσει αταλάντευτα την επώδυνη προσπάθεια αλλαγής στην οποία έχει δεσμευτεί». Ζητάει δηλαδή ευνοϊκά μέτρα για τους επενδυτές -πιο φθηνή εργασία, μικρότερη φορολογία κ.ά.- και πιο επώδυνα μέτρα για τους εργαζομένους. Ενα τέτοιο μοντέλο δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση, αλλά σε παράτασή της για τους εργαζομένους με την κατεδάφιση κοινωνικών κατακτήσεων.
Ηανάπτυξη θέλει θυσίες, αλλά από όλους. Ο πλούτος της χώρας ανήκει σε όλους τους Ελληνες και δεν μπορεί να γίνει λεία για όποιους επενδυτές. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα μοντέλο ανάπτυξης, που δεν θα παραμερίζει την κοινωνική δικαιοσύνη. Εκτός από τους ξένους και τον ΣΕΒ, μελέτες για τον πλούτο της χώρας, ιδιαίτερα τον ορυκτό, έχουν γίνει και από Ελληνες πανεπιστημιακούς και πρόσφατα και παλαιότερα. Εμεναν στα συρτάρια και αναδεικνύονται τελευταία σε τηλεοπτικές εκπομπές, από τις οποίες απουσιάζει το κυβερνητικό ενδιαφέρον, που πρόσφατα ξύπνησε για τα κοιτάσματα χρυσού, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Αποδεικνύουν και αυτές οι μελέτες ότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα, αλλά χώρα με τεράστιες δυνατότητες.
Υπάρχουν μελέτες που έγιναν πριν από πολλές δεκαετίες. Τον Μάρτιο του 1946 δημοσιεύθηκε μια μελέτη με τίτλο «Κοιτάζοντας μπροστά», που έγραψαν δύο τεχνικοί της Αριστεράς, ο Π. Ι. Καπασακάλης και ο Γ. Αργυρόπουλος. Εντυπωσιασμένος από τα στοιχεία που ήρθαν στο φως, ο αείμνηστος Παύλος Παλαιολόγος παρουσίασε τη μελέτη σε δύο χρονογραφήματά του στις 19 και 20 Μαρτίου 1946.
Σημείωνε ο Παλαιολόγος: «Αλλά πριν κοιτάξουν μπροστά οι δύο τεχνικοί, κάνουν μιαν απροκάλυπτη ομολογία. Την ομολογία ότι η εθνική μας φτώχεια είναι η βασική αιτία της κακοδαιμονίας μας. (...) Υπάρχει, λέγαμε, ο λυτρωτής που θα εκβάλει από τον ελληνικό οίκο την εθνική φτώχεια. Και δεν βρίσκεται ο ελευθερωτής αυτός έξω από μας. Είναι η γη, οι θάλασσες, τα δάση, τα ποτάμια, το υπέδαφός μας (...) θησαυρούς ανεκμετάλλευτους περιέχουν οι κάμποι, τα νερά, τα σπλάχνα της γης μας. (...) Τριάντα χρόνια θα χρειαστούν για να περάσουμε από το χαρτί στην ολοκλήρωση των παραγωγικών έργων. Προ πάντων όμως θα χρειαστεί μυαλό, σύστημα και δουλειά. (...) Δουλειά. Εφτάωρο αλλού; Δεκάωρο σ' εμάς. Και όχι δουλειά-κοροϊδία. Οχι κομπολόι και καφετσίγαρο. Οχι συζήτηση και λακριντί. Οχι δημόσια υπνωτήρια οι δημόσιες υπηρεσίες. (...) Ας μπούμε με το καλό στον τροχό της αληθινής δουλειάς και τα ξαναλέμε». Πέρασαν από το 1946, που τα έγραψε ο Παλαιολόγος, 65 χρόνια. Και είμαστε στα ίδια!
Source : "Ελευθεροτυπία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου