Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Οταν οι μεγάλες δυνάμεις αποφασίσουν να διεξαγάγουν έναν πόλεμο, δεν το αποφασίζουν μια μέρα ή μια εβδομάδα ή ένα μήνα νωρίτερα, αλλά αν όχι μήνες, χρόνια πριν από την ημερομηνία έναρξής του.Και ο χρόνος προετοιμασίας ενός πολέμου εξαρτάται από το μέγεθος των συμφερόντων που αυτός εξυπηρετεί, από το χώρο διεξαγωγής του, από τις δυνατότητες, από τις συμμαχίες και τέλος από τους στόχους.
Ενας πόλεμος για ζαχαροκάλαμα δεν έχει την ίδια σημασία με τον πόλεμο για πετρέλαιο, ταυτόχρονα ένας πόλεμος για τα πετρέλαια, σε μια χώρα που απέχει λίγα χιλιόμετρα από μια υπερδύναμη, δεν θέλει την ίδια προετοιμασία με μια χώρα που παράγει ζαχαροκάλαμα, αλλά απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τώρα, ένας πόλεμος σ' ένα χώρο που απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα, πλούσιο σε πετρέλαιο, στο οποίο υπάρχει και προτεκτοράτο δυτικών δυνάμεων, το Ισραήλ, που αν και όποτε διεξαχθεί θα του προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες, τότε χρειάζεται αρκετά χρόνια προετοιμασίας. Στη Ρώμη συναντήθηκαν πριν από λίγες μέρες εκπρόσωποι από 11 χώρες για να προετοιμάσουν τον «οικονομικό πόλεμο κατά της Τεχεράνης». Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Ασιάτες και Αραβες εξέτασαν τις συνέπειες από την απαγόρευση εξαγωγής πετρελαίου από το Ιράν: Δυτικοί διπλωμάτες, αξιωματούχοι από τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομικών των χωρών της Ομάδας των Επτά μεγάλων βιομηχανικών χωρών, μαζί με αξιωματούχους από τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ένας εκπρόσωπος της Ε.Ε.
Ενα νέο Αμπου Ντάμπι χτίζεται στη Φουτζάιρα
Ραγδαία αναπτύσσεται τα τελευταία δέκα χρόνια το μοναδικό Εμιράτο από τα εφτά των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) που δεν έχει ακτές στον Αραβικό ή Περσικό Κόλπο, αλλά στον Κόλπο του Ομάν. Εκεί άνοιξαν στις 20/10/2010 και μια νέα ναυτική βάση δίπλα ακριβώς σε νέες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Στη Φουτζάιρα εκτελέστηκαν και εκτελούνται ακόμα πολλά έργα υποδομής. Μια ερευνητική ματιά ενός επισκέπτη εκεί σίγουρα θα παρατηρήσει ότι οι νέες αυτές υποδομές έχουν είτε άμεση είτε έμμεση σχέση με το πετρέλαιο. Θα παρατηρήσει επίσης ότι τεράστιες νέες δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαίου φυτρώνουν τα τελευταία πέντε χρόνια σαν τα μανιτάρια κατά μήκος των ακτών του Εμιράτου. Ετσι, ένα μεγάλο γιατί αρχίζει και πλανάται. Για να απαντηθεί το γιατί πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά ποια είναι τα πετρελαϊκά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αραβική αυτή χώρα πολλές φορές έχει εκδηλώσει τους φόβους της για την «ασφάλεια των εγκαταστάσεών» της από πιθανές πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν και από την «εκδηλωμένη πρόθεσή» του να κλείσει τα στρατηγικής σημασίας Στενά του Ορμούζ, σε περίπτωση που πρώτο δεχτεί αμερικανοϊσραηλινή στρατιωτική επίθεση.
Τα ΗΑΕ είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός του Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Κρατών (ΟΠΕΚ), και σχεδόν όλες οι εξαγωγές του σε πετρέλαιο περνούν από το Ορμούζ, με τις νέες όμως εγκαταστάσεις στη Φουτζάιρα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μπορούν να διαγράψουν το Ορμούζ από το δρομολόγιο των τάνκερ ανοίγοντας τις πύλες του στον Κόλπο του Ομάν και του Ινδικού Ωκεανού. Το Εμιράτο του Αμπου Ντάμπι -ως γνωστόν κατέχει το 90% του πετρελαίου Αραβικών Εμιράτων κατασκεύασε αγωγό πετρελαίου για να μεταφέρει το πετρέλαιο στις δεξαμενές της πόλης Φουτζάιρα.
Ο υπουργός Ενέργειας των ΗΑΕ Mohammed Al-Hameli δήλωσε στις 27/9/2010 ότι το κόστος του αγωγού 370 χιλιομέτρων έφτασε τα 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια και θα μεταφέρει περίπου 1,5 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως αργού πετρελαίου από την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή Habshan προς το λιμάνι της Φουτζάιρα. Αξίζει να αναφερθεί ότι το Εμιράτο Αμπου Ντάμπι έχει αποφασίσει από το 2008 να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου από 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, σε 3,5 εκατομμύρια βαρέλια. Το πετρέλαιο αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα της οικονομίας του Εμιράτου. Η εταιρεία-χρηματοδότης του έργου, η Dhabi Petroleum Investment Company, με ανακοίνωσή της έχει διευκρινίσει ότι «ο αγωγός έχει σχεδιαστεί για να αντισταθμίσει την εξάρτηση από τερματικούς σταθμούς πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο και τη μείωση της συμφόρησης ναυτιλίας μέσω των Στενών του Ορμούζ». Η προκαταρκτική μελέτη του αγωγού ολοκληρώθηκε το 2006 και συμβάσεις κατασκευής του αγωγού, ενός διυλιστηρίου και τερματικών σταθμών ανατέθηκαν το 2007 σε μια κινεζική εταιρεία. Ενώ ο τεχνικός έλεγχος, η ασφάλεια από κινδύνους, η διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και η διασφάλιση βιομηχανικού κύκλου παραγωγής έχουν ανατεθεί στη γερμανική εταιρεία Germanischer Lloyd. Στη Φουτζάιρα το Εμιράτο του Αμπου Ντάμπι κατασκεύασε επίσης σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, νερού και τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης σιτηρών.
Ιρανική αγωνία για εξαγωγές φυσικού αερίου
Το Ιράν από την άλλη προσπαθεί να ανοίξει τη πύλη της Μεσογείου για τις εξαγωγές του φυσικού του αερίου. Ηδη έχει υπογραφεί συμφωνία μεταξύ του Ιράν και του Ιράκ και της Συρίας για κατασκευή ενός αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου του Ιράν προς την Ευρώπη. Η κατασκευή των 5.600 χιλιομέτρων αγωγού εκτιμάται ότι θα στοιχίσει μεταξύ 5 έως 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το Ισραήλ ετοιμάζεται για τον πόλεμο επιχειρησιακά. Οι Ισραηλινοί πιλότοι σκέφτονται στα επιτελεία, όπου σχεδιάζουν τον πόλεμο, ότι ίσως μετά το βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν ίσως να επιστρέψουν σε ένα άγνωστο κράτος από αυτό από το οποίο απογειώθηκαν. Η ιρανική πυραυλική απάντηση, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, θα είναι πολύ πιο γρήγορη από την επιστροφή των ισραηλινών μαχητικών.
Source : http://www.enet.gr/
Οταν οι μεγάλες δυνάμεις αποφασίσουν να διεξαγάγουν έναν πόλεμο, δεν το αποφασίζουν μια μέρα ή μια εβδομάδα ή ένα μήνα νωρίτερα, αλλά αν όχι μήνες, χρόνια πριν από την ημερομηνία έναρξής του.Και ο χρόνος προετοιμασίας ενός πολέμου εξαρτάται από το μέγεθος των συμφερόντων που αυτός εξυπηρετεί, από το χώρο διεξαγωγής του, από τις δυνατότητες, από τις συμμαχίες και τέλος από τους στόχους.
Ενας πόλεμος για ζαχαροκάλαμα δεν έχει την ίδια σημασία με τον πόλεμο για πετρέλαιο, ταυτόχρονα ένας πόλεμος για τα πετρέλαια, σε μια χώρα που απέχει λίγα χιλιόμετρα από μια υπερδύναμη, δεν θέλει την ίδια προετοιμασία με μια χώρα που παράγει ζαχαροκάλαμα, αλλά απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τώρα, ένας πόλεμος σ' ένα χώρο που απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα, πλούσιο σε πετρέλαιο, στο οποίο υπάρχει και προτεκτοράτο δυτικών δυνάμεων, το Ισραήλ, που αν και όποτε διεξαχθεί θα του προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες, τότε χρειάζεται αρκετά χρόνια προετοιμασίας. Στη Ρώμη συναντήθηκαν πριν από λίγες μέρες εκπρόσωποι από 11 χώρες για να προετοιμάσουν τον «οικονομικό πόλεμο κατά της Τεχεράνης». Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Ασιάτες και Αραβες εξέτασαν τις συνέπειες από την απαγόρευση εξαγωγής πετρελαίου από το Ιράν: Δυτικοί διπλωμάτες, αξιωματούχοι από τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομικών των χωρών της Ομάδας των Επτά μεγάλων βιομηχανικών χωρών, μαζί με αξιωματούχους από τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ένας εκπρόσωπος της Ε.Ε.
Ενα νέο Αμπου Ντάμπι χτίζεται στη Φουτζάιρα
Ραγδαία αναπτύσσεται τα τελευταία δέκα χρόνια το μοναδικό Εμιράτο από τα εφτά των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) που δεν έχει ακτές στον Αραβικό ή Περσικό Κόλπο, αλλά στον Κόλπο του Ομάν. Εκεί άνοιξαν στις 20/10/2010 και μια νέα ναυτική βάση δίπλα ακριβώς σε νέες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Στη Φουτζάιρα εκτελέστηκαν και εκτελούνται ακόμα πολλά έργα υποδομής. Μια ερευνητική ματιά ενός επισκέπτη εκεί σίγουρα θα παρατηρήσει ότι οι νέες αυτές υποδομές έχουν είτε άμεση είτε έμμεση σχέση με το πετρέλαιο. Θα παρατηρήσει επίσης ότι τεράστιες νέες δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαίου φυτρώνουν τα τελευταία πέντε χρόνια σαν τα μανιτάρια κατά μήκος των ακτών του Εμιράτου. Ετσι, ένα μεγάλο γιατί αρχίζει και πλανάται. Για να απαντηθεί το γιατί πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά ποια είναι τα πετρελαϊκά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αραβική αυτή χώρα πολλές φορές έχει εκδηλώσει τους φόβους της για την «ασφάλεια των εγκαταστάσεών» της από πιθανές πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν και από την «εκδηλωμένη πρόθεσή» του να κλείσει τα στρατηγικής σημασίας Στενά του Ορμούζ, σε περίπτωση που πρώτο δεχτεί αμερικανοϊσραηλινή στρατιωτική επίθεση.
Τα ΗΑΕ είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός του Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Κρατών (ΟΠΕΚ), και σχεδόν όλες οι εξαγωγές του σε πετρέλαιο περνούν από το Ορμούζ, με τις νέες όμως εγκαταστάσεις στη Φουτζάιρα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μπορούν να διαγράψουν το Ορμούζ από το δρομολόγιο των τάνκερ ανοίγοντας τις πύλες του στον Κόλπο του Ομάν και του Ινδικού Ωκεανού. Το Εμιράτο του Αμπου Ντάμπι -ως γνωστόν κατέχει το 90% του πετρελαίου Αραβικών Εμιράτων κατασκεύασε αγωγό πετρελαίου για να μεταφέρει το πετρέλαιο στις δεξαμενές της πόλης Φουτζάιρα.
Ο υπουργός Ενέργειας των ΗΑΕ Mohammed Al-Hameli δήλωσε στις 27/9/2010 ότι το κόστος του αγωγού 370 χιλιομέτρων έφτασε τα 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια και θα μεταφέρει περίπου 1,5 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως αργού πετρελαίου από την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή Habshan προς το λιμάνι της Φουτζάιρα. Αξίζει να αναφερθεί ότι το Εμιράτο Αμπου Ντάμπι έχει αποφασίσει από το 2008 να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου από 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, σε 3,5 εκατομμύρια βαρέλια. Το πετρέλαιο αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα της οικονομίας του Εμιράτου. Η εταιρεία-χρηματοδότης του έργου, η Dhabi Petroleum Investment Company, με ανακοίνωσή της έχει διευκρινίσει ότι «ο αγωγός έχει σχεδιαστεί για να αντισταθμίσει την εξάρτηση από τερματικούς σταθμούς πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο και τη μείωση της συμφόρησης ναυτιλίας μέσω των Στενών του Ορμούζ». Η προκαταρκτική μελέτη του αγωγού ολοκληρώθηκε το 2006 και συμβάσεις κατασκευής του αγωγού, ενός διυλιστηρίου και τερματικών σταθμών ανατέθηκαν το 2007 σε μια κινεζική εταιρεία. Ενώ ο τεχνικός έλεγχος, η ασφάλεια από κινδύνους, η διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και η διασφάλιση βιομηχανικού κύκλου παραγωγής έχουν ανατεθεί στη γερμανική εταιρεία Germanischer Lloyd. Στη Φουτζάιρα το Εμιράτο του Αμπου Ντάμπι κατασκεύασε επίσης σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, νερού και τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης σιτηρών.
Ιρανική αγωνία για εξαγωγές φυσικού αερίου
Το Ιράν από την άλλη προσπαθεί να ανοίξει τη πύλη της Μεσογείου για τις εξαγωγές του φυσικού του αερίου. Ηδη έχει υπογραφεί συμφωνία μεταξύ του Ιράν και του Ιράκ και της Συρίας για κατασκευή ενός αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου του Ιράν προς την Ευρώπη. Η κατασκευή των 5.600 χιλιομέτρων αγωγού εκτιμάται ότι θα στοιχίσει μεταξύ 5 έως 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το Ισραήλ ετοιμάζεται για τον πόλεμο επιχειρησιακά. Οι Ισραηλινοί πιλότοι σκέφτονται στα επιτελεία, όπου σχεδιάζουν τον πόλεμο, ότι ίσως μετά το βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν ίσως να επιστρέψουν σε ένα άγνωστο κράτος από αυτό από το οποίο απογειώθηκαν. Η ιρανική πυραυλική απάντηση, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, θα είναι πολύ πιο γρήγορη από την επιστροφή των ισραηλινών μαχητικών.
Source : http://www.enet.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου