Η βασική αιτία της ελληνικής οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής χρεωκοπίας είναι ο άκρατος λαϊκισμός που κυριάρχησε και συνεχίζει να κυριαρχεί, γιατί ο λαός έχει εθιστεί να του χαϊδεύουν τα αφτιά επιτήδειοι δημαγωγοί.
Μετά τη δικτατορία ο λαϊκισμός στην Ελλάδα ενδύθηκε μια θολή αριστερόστροφη ιδεολογία, η οποία κάλυψε και νομιμοποίησε την ευρύτερη κοινωνικοποίηση του παρασιτισμού και της διαφθοράς. Μέχρι το τέλος της δικτατορίας η Ελλάδα είχε στον διεθνή οικονομικό καταμερισμό τη θέση μιας περιφερειακής οικονομίας με ελαφρά βιομηχανική και βιοτεχνική υποδομή, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν τα φθηνά εργατικά χέρια.
Μετά την πρώτη και τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και κυρίως μετά την πτώση της " σοβιετίας" και την αλλαγή της Κίνας, αναδύθηκαν νέες ζώνες με φθηνά εργατικά χέρια, πολύ φθηνότερα από τα ελληνικά. Την περίοδο αυτή, από τις αρχές του '80 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα , αντί να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα , να βρει μια νέα θέση στον μεταβαλλόμενο διεθνή καταμερισμό με τις κατάλληλες προσαρμογές , αφέθηκε στο χάδι του λαϊκισμού που υποσχόταν εργασία χωρίς προσπάθεια και ευημερία με δανεικά.
Οι επιδοτήσεις από την ΕΟΚ, καθώς και ο δανεισμός του κράτους για να χρηματοδοτήσει θέσεις εργασίας που κάλυπταν τα κενά από την αποβιομηχάνιση του ιδιωτικού τομέα , δρομολόγησαν το σημερινό αδιέξοδο. Το 2000, σε μια ήδη παρασιτική οικονομία, προστέθηκαν το ευρώ και τα χαμηλά επιτόκια και το πρόβλημα διογκώθηκε.
Σε όλη αυτή την πορεία , ο δεξιός και αριστερός λαϊκισμός είχε έναν κοινό παρανομαστή : την ανταλλαγή ψήφων με αργομισθίες και την ανοχή στη διαφθορά και την " αρπαχτή", με τρόπο που τις κατέστησε πρότυπο κοινωνικής διαβίωσης και οικονομικής προόδου. Με απλά λόγια, ο λαϊκισμός έχει δημιουργήσει ένα σημαντικό πλήθος που σκέφτεται και λειτουργεί σαν " ζόμπι".
Το γεγονός όμως πως ένας λαός μπορεί να πιστέψει ότι μπορεί να περάσει έναν γκρεμό πετώντας δεν σημαίνει πως θα καταργηθεί ο νόμος της βαρύτητας. Αυτό σημαίνει πως, τελικά, οι θεωρίες συνωμοσίας και η ελπίδα πως αν εκβιάσουμε την Ευρώπη θα συνεχιστεί στο διηνεκές η ευημερία με δανεικά, θα σκάσουν σαν τα κυματάκια στα βράχια της πραγματικότητας. Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα σε αυτό το σύμπαν. Η ευημερία στην Ελλάδα θα επανέλθει λιθαράκι λιθαράκι, όταν η χώρα βρει μια θέση στον νέο διεθνή οικονομικό καταμερισμό, εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Source : Realnews
Μετά τη δικτατορία ο λαϊκισμός στην Ελλάδα ενδύθηκε μια θολή αριστερόστροφη ιδεολογία, η οποία κάλυψε και νομιμοποίησε την ευρύτερη κοινωνικοποίηση του παρασιτισμού και της διαφθοράς. Μέχρι το τέλος της δικτατορίας η Ελλάδα είχε στον διεθνή οικονομικό καταμερισμό τη θέση μιας περιφερειακής οικονομίας με ελαφρά βιομηχανική και βιοτεχνική υποδομή, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν τα φθηνά εργατικά χέρια.
Μετά την πρώτη και τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και κυρίως μετά την πτώση της " σοβιετίας" και την αλλαγή της Κίνας, αναδύθηκαν νέες ζώνες με φθηνά εργατικά χέρια, πολύ φθηνότερα από τα ελληνικά. Την περίοδο αυτή, από τις αρχές του '80 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα , αντί να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα , να βρει μια νέα θέση στον μεταβαλλόμενο διεθνή καταμερισμό με τις κατάλληλες προσαρμογές , αφέθηκε στο χάδι του λαϊκισμού που υποσχόταν εργασία χωρίς προσπάθεια και ευημερία με δανεικά.
Οι επιδοτήσεις από την ΕΟΚ, καθώς και ο δανεισμός του κράτους για να χρηματοδοτήσει θέσεις εργασίας που κάλυπταν τα κενά από την αποβιομηχάνιση του ιδιωτικού τομέα , δρομολόγησαν το σημερινό αδιέξοδο. Το 2000, σε μια ήδη παρασιτική οικονομία, προστέθηκαν το ευρώ και τα χαμηλά επιτόκια και το πρόβλημα διογκώθηκε.
Σε όλη αυτή την πορεία , ο δεξιός και αριστερός λαϊκισμός είχε έναν κοινό παρανομαστή : την ανταλλαγή ψήφων με αργομισθίες και την ανοχή στη διαφθορά και την " αρπαχτή", με τρόπο που τις κατέστησε πρότυπο κοινωνικής διαβίωσης και οικονομικής προόδου. Με απλά λόγια, ο λαϊκισμός έχει δημιουργήσει ένα σημαντικό πλήθος που σκέφτεται και λειτουργεί σαν " ζόμπι".
Το γεγονός όμως πως ένας λαός μπορεί να πιστέψει ότι μπορεί να περάσει έναν γκρεμό πετώντας δεν σημαίνει πως θα καταργηθεί ο νόμος της βαρύτητας. Αυτό σημαίνει πως, τελικά, οι θεωρίες συνωμοσίας και η ελπίδα πως αν εκβιάσουμε την Ευρώπη θα συνεχιστεί στο διηνεκές η ευημερία με δανεικά, θα σκάσουν σαν τα κυματάκια στα βράχια της πραγματικότητας. Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα σε αυτό το σύμπαν. Η ευημερία στην Ελλάδα θα επανέλθει λιθαράκι λιθαράκι, όταν η χώρα βρει μια θέση στον νέο διεθνή οικονομικό καταμερισμό, εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Source : Realnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου