Στρατιωτική συμφωνία Ισραήλ - Κύπρου

Αιφνιδιαστική στρατιωτική συμφωνία υπογράφηκε χθες μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ χωρίς να ανακοινωθεί το παραμικρό! Η συμφωνία υπογράφηκε μεταξύ του διευθυντή του στρατιωτικού γραφείου του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας, Τζέικομπ Λαόρ και του υπουργού Άμυνας της Κύπρου, Δημήτρη Ηλιάδη. 
Οι συμφωνίες σύμφωνα με πληροφορίες από το Τελ Αβίν αφορούν τόσο βιομηχανική συνεργασία στο τομέρα της άμυνας όσο και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις μεταξύ των δύο χωρών με το Ισραήλ να αναλαμβάνει την στρατιωτική εκπαίδευση της Εθνοφρουράς σε διάφορους τομείς!
Το πιο σημαντικό είναι ότι προβλέπεται συνεκπαίδευση με μεταφορά ισραηλινών μονάδων στην Κύπρο!
Στην Κύπρο θα πραγματοποιηθεί επίσης συνάντηση ενημέρωσης υπό μορφή συνεδρίου μεταξύ του υπουργείου΄Άμυνας και της SΙΒΑΤ (κρατική εταιρεία προώθησης στρατιωτικών συνεργασιών και εξοπλισμών), αναφορικά με πιθανούς τομείς συνεργασίας των δύο χωρών.
Στελέχη της Εθνικής Φρουράς θα αξιολογήσουν τις δυνατότητες της ισραηλινής πολεμικής βιομηχανίας ειδικά σε τομείς ενδιαφερόντων της Κύπρου, όπως αεροσκάφη και UAV, συστήματα διοίκησης και έλεγχου, συστήματα καμουφλάζ υψηλής τεχνολογίας, "έξυπνα" βλήματα των 105 χλστ. για τα άρματα ΑΜΧ-30 και διάφορες άλλες κατηγορίες πυρομαχικών, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, παράκτια ραντάρ κλπ
Αξιωματικοί του ΓΕΕΦ θα μεταβούν επίσης στο Κέντρο Τακτικών Επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων του Ισραήλ όπως επίσης και Κέντρο Τακτικών Επιχειρήσεων Σχεδιασμών Μάχης για να παρακολουθήσουν την οργάνωση, τα μέσα, τη λειτουργία του κέντρου, τη διοίκηση και τον έλεγχο των επιχειρήσεων. Ανάμεσα σε άλλα, οι ένοπλες δυνάμεις Κύπρου και Ισραήλ θα ανταλλάξουν εμπειρίες και απόψεις σε θέματα που αφορούν στην εφεδρεία (κατάταξη, εκπαίδευση, τεχνογνωσία, υποδομές).
Οι συμφωνίες για συνεργασία στον τομέα της έρευνας και διάσωσης γίνονται πράξη, καθώς προγραμματίστηκε η μετάβαση στο Ισραήλ των πληρωμάτων των ελικοπτέρων που διαθέτει η ΕΦ για το σκοπό αυτό για θέματα εκπαίδευσης.
Επίσης για πρώτη φορά θα επισκεφθεί το Ισραήλ ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Στυλιανός Νάσης.
Source : defencenet.gr

Ο πόλεμος με το Ιράν θα αρχίσει από τον Καύκασο

Του Σάββα ΚαλεντερίδηΧθες, Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2012, τα τουρκικά ΜΜΕ πρόβαλαν μια είδηση, που προβλημάτισε τόσο την τουρκική κοινή γνώμη όσο και την γραφειοκρατία του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών. Πρόκειται για το άρθρο που δημοσίευσε πρώτο το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy με τίτλο «Ο πόλεμος με το Ιράν θα αρχίσει από τον Καύκασο;», όπου αναφέρεται ότι υψηλόβαθμος αμερικανός διπλωμάτης, μιλώντας στον Mark Perry είπε ότι ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν παρεχώρησε προς χρήση στην πολεμική αεροπορία του Ισραήλ μια αεροπορική βάση που βρίσκεται στα νότια της χώρας, κοντά στα σύνορα με το Ιράν. Μάλιστα, στην εν λόγω βάση δόθηκε η ονομασία «Αζερμπαϊτζάν».
Ο αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε τους φόβους του ότι η αποκάλυψη ύπαρξης της εν λόγω συμφωνίας είναι δυνατόν να αυξήσει ακόμα περισσότερο την ένταση μεταξύ Τεχεράνης και Τελ Αβίβ, ενώ σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές, είναι πλέον προφανές ότι σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, ο πόλεμος εκτός από τη Μέση Ανατολή θα επεκταθεί και στον Καύκασο.
Επίσης, Τούρκοι παρατηρητές αναφέρουν ότι η εξέλιξη αυτή θα προκαλέσει σοβαρή κρίση και στις σχέσης Άγκυρας-Αζερμπαϊτζάν, οι οποίες είχαν ήδη διαταραχτεί λόγω της σύσφιξης των σχέσεων Ισραήλ-Αζερμπαϊτζάν τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα, τη στιγμή που η Άγκυρα τέντωνε το σχοινί των δικών της σχέσεων με το Τελ Αβίβ τόσο, που αν δεν έσπασε, κινδύνεψε να σπάσει.
Όσον αφορά τις αζερο-ισραηλινές σχέσεις, αυτές έχουν φθάσει σε τέτοιο επίπεδο, που εξόργισαν τον ίδιο τον Ερντογάν, όταν έμαθε πριν από ένα μήνα περίπου ότι το Αζερμπαϊτζάν παρήγγειλε από το Ισραήλ οπλικά συστήματα 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η οργή του Τούρκου πρωθυπουργού μάλλον θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη, όταν αντιληφθεί ότι τα οπλικά συστήματα που θα πληρώσει το Αζερμπαϊτζάν, θα εξυπηρετούν επιχειρησιακές ανάγκες του Ισραήλ, αφού η παραγγελία αφορά μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου HERON, που θα συλλέγουν πληροφορίες από το ΒΔ Ιράν επ’ ωφελεία του Ισραήλ, και εξελιγμένα αντιαεροπορικά συστήματα, που θα προστατεύουν το Αζερμπαϊτζάν από ενδεχόμενη πυραυλική ή αεροπορική επίθεση, αλλά θα προστατεύουν κυρίως την αεροπορική βάση που παραχώρησε το Αζερμπαϊτζάν στο Ισραήλ.
Επίσης, ένα στοιχείο που εξοργίζει την Άγκυρα, που έχει επενδύσει πολλά στον λεγόμενο τουρκικό κόσμο, είναι η δήλωση του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, ο οποίος, αναφερόμενος στις σχέσεις της χώρας του με το Ισραήλ είπε: «Οι σχέσεις μας με το Ισραήλ μοιάζουν με παγόβουνο. Αυτές που φαίνονται είναι μόνο το 10% ενώ το υπόλοιπο 90% είναι υπόγειες και δεν φαίνονται».
Την ίδια στιγμή που διακινείται η πληροφορία αυτή σε διπλωματικούς και στρατιωτικούς κύκλους στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, ένα άλλο δημοσίευμα έρχεται να ταράξει τα ήδη ταραγμένα νερά στην Τουρκία.
Η εφημερίδα Ζαμάν δημοσίευσε δηλώσεις του εξόριστου πολιτικού εκ των Κούρδων της Συρίας,Σαλάχ Μπεντρεντίν, σύμφωνα με τον οποίον το καθεστώς Άσαντ, με τη μεσολάβηση του προέδρου του Ιράκ, του γηραιού Κούρδου πολιτικού, Τζελάλ Ταλαμπανί, εξομάλυνε τις σχέσεις του με το ΡΚΚ, το οποίο πλέον δραστηριοποιείται χωρίς κανένα εμπόδιο στο συριακό έδαφος, συνεργαζόμενο στενά με την Ελ Μουχαμπεράτ και τις άλλες υπηρεσίες ασφάλειας και πληροφοριών του συριακού κράτους. Μάλιστα, ο Σαλάχ Μπεντρεντίν, που αντιπολιτεύεται το ΡΚΚ,  είπε ότι τη στιγμή αυτή υπάρχουν δυο χιλιάδες αντάρτες του ΡΚΚ στα βουνά Κιουρμέν, που βρίσκονται στην περιοχή Αρφίν, κοντά στα σύνορα με το Βόρειο (τουρκικό) Κουρδιστάν. Είναι προφανές ότι σε περίπτωση που η πληροφορία αυτή είναι σωστή, το ΡΚΚ, που προετοιμάζει την εαρινή του επίθεση, με την κίνησή του αυτή δημιουργεί ένα επί πλέον πρόβλημα στο τουρκικό στρατό και τις άλλες δυνάμεις ασφαλείας, που προετοιμάζονται αναλόγως για την αντιμετώπιση της εαρινής επίθεσης.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο για την Τουρκία, αν σκεφθεί κανείς ότι οι εκπρόσωποι των Κούρδων της Συρίας αποχώρησαν από τις συνομιλίες που γίνονται στην Κωνσταντινούπολη, εν όψει της συνόδου των «Φίλων της Συρίας» το προσεχές Σαββατοκύριακο, δηλώνοντας ότι δεν εξασφαλίζονται τα συμφέροντα των συμπατριωτών τους. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ανεξάρτητους παρατηρητές, το 75% των δυο εκατομμυρίων Κούρδων της Συρίας πρόσκειται στο κόμμα PYD (Partiya Yekikiya Demokratik, PYD), που αποτελεί την πολιτική πτέρυγα του ΡΚΚ στη Συρία, ενώ το υπόλοιπο 25% είναι μοιρασμένο σε 15 κόμματα και οργανώσεις!
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με δικές μας κουρδικές πηγές, οι Κούρδοι της Συρίας ήδη έχουν δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για το αυτόνομο Μικρό Νότιο Κουρδιστάν, όπως αποκαλούν τα εδάφη της Συρίας που κατοικούνται στην πλειοψηφία τους από Κούρδους και ότι τηρούν αποστάσεις τόσο από το καθεστώς Άσαντ όσο και από την αντιπολίτευση, επιλέγοντας να εκδηλώσουν τις προθέσεις τους όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, με βάση πάντα τον μακρόπνοο σχεδιασμό για την ενότητα όλων των Κούρδων. Για όσους αναρωτιούνται τί σημαίνει αυτό για την Τουρκία και όχι μόνο, να υπενθυμίσουμε ότι σε περίπτωση που ιδρυθεί το αυτόνομο Μικρό Νότιο Κουρδιστάν, τότε οι Κούρδοι φθάνουν πολύ κοντά στο μεγάλο τους όνειρο, που είναι η απόκτηση εξόδου στη θάλασσα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του Μεγάλου Κουρδιστάν.
Τέλος, το σκηνικό τρόμου για την Άγκυρα κλείνει με την προοπτική παράτασης της αβεβαιότητας και της αστάθειας στη Συρία για τα επόμενα δυο χρόνια, μετά την υπαναχώρηση της Ουάσιγκτον από το ενδεχόμενο ένοπλης επέμβασης, πιθανόν μετά από συμφωνία με τη Ρωσία (ποιος ξέρει με τί αντάλλαγμα). Και μιλούμε για σκηνικό τρόμου γιατί πέραν του ότι η Άγκυρα αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα με τις εξαγωγές της προς τη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο, αφού οι δρόμοι μέσω Ιράκ και Συρίας είναι επί της ουσίας κλειστοί για τα τουρκικά φορτηγά, η παράταση της αβεβαιότητας στη Συρία, επεκτείνει την περιοχή δραστηριοποίησης των Κούρδων εκτός από το Νότιο Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ) και στο υπό δημιουργίαν Μικρό Νότιο Κουρδιστάν. Το γεγονός αυτό, εισάγει νέες παραμέτρους στο «δικό» της Κουρδικό, με αποτέλεσμα να θεωρείται ήδη «νεκρό» το νέο σχέδιο που επεξεργάστηκε η κυβέρνηση Ερντογάν για την επίλυσή του.
Τελικά, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα για ποιον χτυπάει η καμπάνα. Για τον Άσαντ, για τον Αχματινετζάν ή για τον Ερντογάν;
Ακούει κανείς (την καμπάνα) στην Αθήνα και τη Λευκωσία;
Source : Εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Ο θαυμαστός κόσμος της φοροδιαφυγής

Σύστημα καρουσέλ, 4-4-2, τριγωνικές συναλλαγές. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις δεκάδες κωδικές ονομασίες που χρησιμοποιεί ο φοροελεγκτικός μηχανισμός για να περιγράψει τον θαυμαστό κόσμο της φοροδιαφυγής. Τη δική τους ωστόσο ορολογία έχουν με τη σειρά τους και οι φοροφυγάδες για τη φορολογική διοίκηση, που τους επιτρέπει όχι μόνο να συντηρούν το φαινόμενο, αλλά και να το εξελίσσουν διαχρονικά. Αναποτελεσματικότητα, αδυναμία, συναλλαγή και διαφθορά αποτελούν μέρος ενός λεξιλογίου που χρησιμοποιείται πλέον καθημερινά όχι μόνο από τους ίδιους τους φοροφυγάδες, αλλά και από τους διώκτες τους. 

Η παραίτηση Παπαγεωργίου
Η μάχη χαρακωμάτων εξελίσσεται πλέον μεταξύ κυβέρνησης και φοροελεγκτικού μηχανισμού. Τελευταίο κρούσμα, αυτό της ηχηρής παραίτησης του διευθυντή Ειδικών Υποθέσεων του ΣΔΟΕ Κώστα Παπαγεωργίου, ο οποίος με τη συμπλήρωση 35 χρόνων υπηρεσίας αποχώρησε από τη θέση του χωρίς δεύτερη σκέψη, παρά το σημαντικό έργο που επιτέλεσε τα τελευταία χρόνια όσον αφορά δύο σημαντικές υποθέσεις: το φάκελο των γερμανικών υποβρυχίων και την έρευνα των οικονομικών στοιχείων των εμπλεκομένων στους στημένους αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Λίγο μάλιστα πριν από την παραίτησή του για λόγους… συνταξιοδότησης, ο κ. Παπαγεωργίου είχε προλάβει να ολοκληρώσει  το συμπληρωματικό πόρισμα για τα υποβρύχια, παραδίδοντάς το στις εισαγγελικές αρχές. 
Σημειώνεται ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο δεύτερος εμπειρογνώμονας του ΣΔΟΕ Χαράλαμπος Αθανασόπουλος στις καταθέσεις τους στην προανακριτική επιτροπή φέρεται να είχαν διαπιστώσει σημαντικές αποκλίσεις στην υλοποίηση του έργου των αντισταθμιστικών προγραμμάτων και στα φορολογικά στοιχεία, με πάνω από 250 εκατ. ευρώ να χαρακτηρίζονται «ορφανά», αφού δεν υπάρχουν παραστατικά που θα πρόδιδαν τους αποδέκτες του ποσού. Υποστηρίζεται δε ότι από τότε που ξεκίνησαν την έρευνα, τον Αύγουστο του 2010, η συνεργασία τους με το υπουργείο Άμυνας για τη συλλογή στοιχείων ήταν ιδιαίτερα προβληματική και η όποια εξέλιξη υπήρχε γινόταν με μεγάλη καθυστέρηση και κατόπιν παρέμβασης της εισαγγελίας που διερευνούσε την υπόθεση.  
Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι ο ίδιος θα επιθυμούσε να παραμείνει στη θέση του ή σε οποιοδήποτε άλλο πόστο για να συνδράμει τη φορολογική διοίκηση στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής, πλην όμως φερόταν έντονα εκνευρισμένος από την απάθεια της πολιτικής ηγεσίας και την απαξίωση μιας τόσο νευραλγικής διεύθυνσης όπως αυτή των ειδικών υποθέσεων. Η διεύθυνση αυτή ασχολείται με μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής, ξέπλυμα χρήματος, τριγωνικές συναλλαγές (υπερτιμολογήσεις), εικονικά στοιχεία, κρίσιμες υποθέσεις μεγάλης δημοσιότητας, αλλά και με καταγγελίες που αξιολογούνται ως σοβαρές και χρήζουν ιδιαίτερα προσεκτικών χειρισμών από έμπειρους ελεγκτές (πρόσφατη είναι η περίπτωση ελέγχου συναλλαγών συγκεκριμένης τράπεζας με εταιρείες άμεσου ή έμμεσου συμφέροντος του ήδη διωκόμενου από τις αρχές προέδρου του Δ.Σ. της τράπεζας).
Παρά τον σημαντικό όγκο εργασίας, η υπηρεσία σχεδόν υπολειτουργούσε, αφού εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο οι μισοί από τους 100 και πάνω υπαλλήλους που αριθμούσε έχουν αποχωρήσει ή μετακινηθεί σε άλλες υπηρεσίες. Κενή παραμένει όλο αυτό το διάστημα και η θέση του υποδιευθυντή, η οποία κρίνεται απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας λόγω των δύο διαφορετικών αντικειμένων που υπηρετούνται (φορολογικό – τελωνειακό). Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Παπαγεωργίου πριν από την τελική απόφαση να καταθέσει τα χαρτιά του προσπάθησε να κάνει μια διερευνητική επαφή με πολιτικούς του προϊσταμένους προκειμένου να λάβει ένα στίγμα των προθέσεων του υπουργείου για το μέλλον της υπηρεσίας. Η επαφή έγινε, αλλά ο κ. Παπαγεωργίου δεν πείστηκε. 

Τα θύματα της «μάχης»
Έως τώρα τα βασικά θύματα της μάχης του υπουργείου Οικονομικών με τη φοροδιαφυγή δεν είναι οι φοροφυγάδες, που συλλαμβάνονται και γρήγορα αφήνονται ελεύθεροι, αλλά τα στελέχη των διωκτικών αρχών, κάποιοι εκ των οποίων έχουν παραιτηθεί, ενώ άλλοι έχουν δεχτεί μηνύσεις και εισαγγελικές διώξεις.  
Πρόσφατα ο πρόεδρος της ΠΟΕ ΔΟΥ Χαράλαμπος Νικολακόπουλος κατέθεσε μήνυση κατά του πρώην ΓΓΠΣ Διομήδη Σπινέλλη και του διευθυντή Σχεδιασμού Ελέγχου του ΣΔΟΕ Νικόλαου Λέκκα για συκοφαντικούς, όπως αναφέρεται στη μήνυση, ισχυρισμούς περί εκτεταμένης διαφθοράς στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό που προέβαλαν σε εκδήλωση με θέμα «Φοροδιαφυγή και κοινωνική δικαιοσύνη». Να θυμίσουμε ότι στη συγκεκριμένη εκδήλωση ο πρώην ΓΓΠΣ είχε κάνει λόγο για το διαβόητο σύστημα 4-4-2 που ακολουθεί ο ελεγκτικός μηχανισμός: από τα 10 ευρώ που βεβαιώνονται ως φόροι, 4 μένουν στην τσέπη του ελεγχόμενου, 4 στην τσέπη του ελεγκτή και μόλις 2 πηγαίνουν στο Δημόσιο. 
Ο κ. Σπινέλλης εξάλλου είχε αποχωρήσει από τη ΓΓΠΣ το περασμένο καλοκαίρι επικαλούμενος προσωπικούς λόγους, με τις φήμες ωστόσο να θέλουν ως πραγματική αιτία τη μη αξιοποίηση από το υπουργείο Οικονομικών της σχετικής λίστας ονομάτων που είχε συντάξει η ΓΓΠΣ για είσπραξη προστίμων από το λαθρεμπόριο καυσίμων. Οι καταγγελίες ακουμπούσαν τον τότε γενικό γραμματέα του υπουργείου Γιάννη Καπελέρη, ο οποίος κάποιους μήνες αργότερα υποχρεώθηκε σε παραίτηση, μετά την ποινική δίωξη που του άσκησε ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης για το αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία. Την έρευνα είχε διενεργήσει ο αναπληρωτής οικονομικός εισαγγελέας Σπύρος Μουζακίτης, ο οποίος υπολόγιζε τη ζημιά από τον μη καταλογισμό προστίμων για λαθρεμπόριο καυσίμων τουλάχιστον στο ποσό των 15 εκατ. ευρώ.
Στη λίστα πάντως των παραιτηθέντων περιλαμβάνονται τα ονόματα και των δύο παραπάνω οικονομικών εισαγγελέων, οι οποίοι στα τέλη του περασμένου έτους υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους (παρέμειναν τελικά στις θέσεις τους), εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκειά τους για τη μελετώμενη νομοθετική κατάργηση των θέσεών τους. Η τότε παραίτησή τους απασχόλησε μάλιστα και τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φώτη Μακρή, αφού μεταξύ των υποθέσεων που χειρίζονταν ήταν τα CDS, η λίστα φοροφυγάδων του πρώην υφυπουργού Οικονομικών Δ. Κουσελά και υποθέσεις επώνυμων φοροφυγάδων και μεγαλοοφειλετών. 
Στη μακριά λίστα των διώξεων περιλαμβάνεται τέλος και ο επικεφαλής της Επιχειρησιακής Διεύθυνσης Ειδικών Υποθέσεων Θεσσαλονίκης του ΣΔΟΕ Χ.Π., ο οποίος κατηγορείται για συμμετοχή σε τέσσερα κυκλώματα εκβίασης και τοκογλυφίας.

 Source : FreeSunday.gr

Πικρές αλήθειες για την λαθρομετανάστευση

Tου Σταυρου Λυγερου
Εχουμε κατά καιρούς ακούσει πολλά για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και είναι αλήθεια ότι δρομολογήθηκαν ορισμένα προγράμματα με στόχο και την επιστροφή κατοίκων και την αναβίωση της εμπορικής κίνησης. Το μηδενικό αποτέλεσμα μπορεί να το διαπιστώσει όποιος κάνει τον κόπο να περπατήσει κάτω από την Ομόνοια. Το ζήτημα της ανάπλασης επανήλθε με την πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ωνάση να χρηματοδοτήσει μια συνολική μελέτη.
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία, τα γεγονότα διδάσκουν ότι καμία ανάπλαση και κανένα κίνητρο δεν θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα εάν προηγουμένως δεν λυθεί το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Το ιστορικό κέντρο έχει μετατραπεί σ’ ένα τριτοκοσμικό γκέτο, που όταν βραδιάζει γίνεται σχεδόν άβατο. Μεγάλα κτίρια που ήταν ακατοίκητα και δεν πληρούν καμία από τις προϋποθέσεις πολεοδομίας, πυρασφάλειας και υγιεινής, έχουν μετατραπεί σε αποθήκες ανθρώπων. Σε κάθε δωμάτιο στοιβάζονται 10-15 λαθρομετανάστες, πληρώνοντας 4-6 ευρώ ο καθένας ημερησίως.
Οι ιδιοκτήτες κερδίζουν δεκάδες χιλιάδες αφορολόγητα ευρώ κάθε μήνα. Κανείς απ’ αυτούς, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να τα βγάζει πέρα με το πλήθος, εάν δεν συνεργαζόταν στενά με τους «νονούς» που κάνουν κουμάντο στις διάφορες εθνοτικές ομάδες λαθρομεταναστών. Αυτοί επιβάλλουν τη δική τους τάξη και βεβαίως εγγυώνται την πληρωμή. Οι λαθρομετανάστες στις περιοχές υψηλής συγκέντρωσης, όπως οι συνοικίες κάτω από την Ομόνοια, δεν είναι ένα απλό άθροισμα ατόμων. Στις νέες συνθήκες αναπαράγεται η παραδοσιακή φυλετική δομή προστασίας των μελών έναντι υπακοής και ανταλλαγμάτων. Η δομή αυτή έχει ιεραρχία και κανόνες.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα σκουπίδια, η μετατροπή των δρόμων σε ουρητήρια και ο κίνδυνος μολυσματικών ασθενειών. Είναι και η εκρηκτική αύξηση της εγκληματικότητας. Οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε πιάτσες πορνείας και διακίνησης ναρκωτικών. Οι κλοπές και οι ένοπλες επιθέσεις έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Οσοι Ελληνες ακόμα εργάζονται ή πολύ περισσότερο κατοικούν σ’ αυτή την περιοχή εξωθούνται να την εγκαταλείψουν. Η φυγή δεν πρόκειται να ανασχεθεί όσες αισθητικές παρεμβάσεις κι αν πραγματοποιηθούν. Οσα κονδύλια κι αν διατεθούν θα πέσουν σε μαύρη τρύπα. Οι επίμαχες περιοχές θα συνεχίσουν να υποβαθμίζονται.
Από μόνες τους, οι επιχειρήσεις «σκούπα» με σκοπό την εκκαθάριση του ιστορικού κέντρου από τους λαθρομετανάστες είναι ασπιρίνη. Μπορεί να επιφέρουν κάποια πρόσκαιρα αποτελέσματα και να δημιουργήσουν εντυπώσεις εν όψει εκλογών, αλλά το πρόβλημα αργά ή γρήγορα θα επανεμφανισθεί. Οι λαθρομετανάστες δεν πρόκειται να εξαερωθούν. Θα μετακινηθούν προσωρινά κάπου αλλού και θα επανέλθουν.
Η κυβέρνηση προανήγγειλε τη μεταφορά λαθρομεταναστών σε παλαιά στρατόπεδα. Τέτοια στρατόπεδα μπορούν να φιλοξενήσουν ελάχιστες χιλιάδες. Στο Λεκανοπέδιο, όμως, έχουν συσσωρευθεί εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες. Καλές οι μακέτες, αλλά η ζωτική ανάγκη της χώρας είναι να εφαρμοσθεί άμεσα μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική, η οποία να εστιάσει όχι μόνο στην αποτροπή της παράνομης εισόδου, αλλά και στο συστηματικό επαναπατρισμό.
Source : infognomonpolitics.blogspot

Ο εκλογικός νόμος και τα λευκά / άκυρα ψηφοδέλτια

Αναδημοσίευση από το Aegean Times

Γράφει ο Γιώργος ΑδαλήςΤι λέει ο εκλογικός νόμος και τι απαντά το υπουργείο σε ερώτημα Ελληνα πολίτη επ αυτού - Ποια κόμματα ευνοεί το Λευκό, το Ακυρο και η Αποχή! Για να σταματήσει επιτέλους η εκστρατεία παραπλάνησης του Ελληνικού Λαού!

Οσοι διαβάζουν τους AegeanTimes.gr από παλιά, σίγουρα γνωρίζουν ότι έχουμε κάνει τις πιο απίστευτες προεκλογικές προβλέψεις ιστορικά, χρησιμοποιώντας εργαλεία της Στατιστικής, μακριά από δημοκοπικά τερτίπια! Αρκετοί συνεργάτες μας γνωρίζουν σε βάθος τους εκλογικούς νόμους και έχουν διαβλέψει ή αναλύσει, απίστευτα εκλογικά παράδοξα στη χώρα μας, είτε σε κεντρικό είτε σε τοπικό επίπεδο!

Παρατηρούμε όμως εδώ και ένα χρόνο, μια ευρύτατη προσπάθεια παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, από συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα εξουσίας, η οποία δυστυχώς αναπαράγεται από ανθρώπους οι οποίοι παρασύρονται από την λαμπερή κεντρική ιδέα των κέντρων αυτών!

Συγκεκριμένα, στο διαδίκτυο, κυκλοφορεί ειδικά το τελευταίο διάστημα, μια είδηση «μαϊμού»σχετικά με την λευκή ψήφο! «Λυτοί και δεμένοι» λοιπόν, καλούν τον κόσμο να ψηφίσει λευκό στις εκλογές, διότι όπως ισχυρίζονται, αν υπάρχουν 51% λευκά επί του συνόλου των ψηφισάντων, τότε οι εκλογές ή ακυρώνονται ή επαναλαμβάνονται ή το αποτέλεσμά τους είναι .. Αντισυνταγματικό, ανάλογα με την έκδοση που διαχέεται αυτή η εσφαλμένη πληροφορία στο διαδίκτυο.Η αλήθεια απέχει παρασάγγας από αυτά που γράφονται!

Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, η Λευκή ψήφος πλέον αθροίζεται και συν-προσμετρείται με τα Ακυρα. Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη διατύπωση στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) της 7ης Φεβρουαρίου 2006, στο οποίο αναφέρεται ο νέος εκλογικός νόμος.

Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο 3434/2006 (νόμος Παυλόπουλου), στο Αρθρο 1, του οποίου αναφέρεται ρητά ότι «τα λευκά ψηφοδέλτια ΔΕΝ προσμετρούνται στα έγκυρα».

Ξεκάθαρα, σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπει καμία αμφισβήτησή του!
Προφανώς όμως αυτό δεν πτοεί τα κέντρα παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, τα οποία διατείνονται ότι το 51% των Λευκών, ακυρώνει τις εκλογές !!!

Πουθενά, σε κανένα σημείο του νόμου 3434/06 δεν αναφέρεται το παραμικρό! Από κανένα άρθρο του Συντάγματος δεν προκύπτει κάτι ανάλογο!

Ασχετα με την προσωπική μου άποψη, αυτή είναι η πραγματικότητα!

Προσωπικά θεωρώ, ότι θα έπρεπε να υπήρχε μια πρόβλεψη για το λευκό και την σχέση του με τα έγκυρα ψηφοδέλτια και θα ήταν δημοκρατικά σωστό οι πολίτες , να έχουν τρόπο να εκφράσουν ότι κανένα κόμμα να μην μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση, αν κι εφόσον κανένα δεν αντιπροσωπεύει την θέλησή τους! Συμφωνώ ότι αν το 51% των ψηφοφόρων, ψήφιζε λευκό, τότε θα έπρεπε να είχαμε επανάληψη των εκλογών στη χώρα! Το βρίσκω δίκαιο!

Αυτή τη στιγμή όμως στη χώρα μας, δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με το ισχύον νομικό καθεστώς που διέπει τις εκλογές στην Ελλάδα!

Και σίγουρα, το να αναπαράγει κάποιος μια ψευδή ή φανταστική τέτοια δήλωση, έχει κάποιο σκοπό!

Το σίγουρο είναι, ότι αν το σύνολο των λευκών ήταν 99,99% και πήγαινε μόνο ο κ. Παπανδρέου για παράδειγμα να ψηφίσει το κόμμα του, τότε θα συγκέντρωνε το 100% των έγκυρων ψήφων και το κόμμα του θα λάμβανε ΚΑΙ τις 300 έδρες της βουλής!!!

Σας γράφω αυτό το υπερβολικό από κάθε άποψη παράδειγμα, για να κατανοήσετε ότι με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, ακόμη κι αυτό μπορεί να συμβεί, μιας και δεν υπάρχει ουδεμία πρόβλεψη για τέτοια ενδεχόμενα!

Και ο σκοπός είναι ένας και μοναδικός!

Να αυξήσουν τα ποσοστά τους τα κόμματα που θα μπουν στην Βουλή!
Περισσότερο το πρώτο κόμμα, λιγότερο το δεύτερο και ούτω καθεξής!

Πως γίνεται αυτό;

H ερώτηση που τίθεται από εκατοντάδες αναγνώστες μας εδώ και καιρό και μας οδήγησε στο παρόν άρθρο είναι μία:Aν ψηφίσω λευκό ποιος ευνοείται τελικά;

Σύμφωνα με όσα έγραψα προηγουμένως, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα άκυρα και τα λευκά δεν προσμετρούνται στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Το σίγουρο είναι ότι πριμοδοτούν το κόμμα που θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό. Αν και ένα άκυρο ψηφοδέλτιο, όπως και ένα λευκό, εκφράζουν διαμαρτυρία ή κάποιο λάθος του ψηφοφόρου που δεν ακολούθησε πιστά όσα λέει ο νόμος για τα ψηφοδέλτια.

Όπως και να έχει, η ψήφος αυτού που έριξε λευκό ή άκυρο, είναι δηλαδή μία ψήφος που λογικά δεν θα πήγαινε ποτέ στα κόμματα εξουσίας. Αυτό λέει η λογική τουλάχιστον!

Ομως, επειδή δεν καταμετρείται, ουσιαστικά βοηθάει το πρώτο κόμμα να επιτύχει πιο εύκολα τα όρια της αυτοδυναμίας.

Σε δεύτερο βαθμό, βοηθά τα υπόλοιπα κόμματα που θα πιάσουν τελικά το πλαφόν του 3%, να εμφανίσουν υψηλότερο ποσοστό, από αυτό που πραγματικά θα είχαν εάν -ιδανικά- ψήφιζαν όλοι οι εκλογείς. Με απλά λόγια, αν τα λευκά προσμετρούνταν στα ΕΓΚΥΡΑ ψηφοδέλτια, θα έριχναν τα ποσοστά των κομμάτων! Τώρα αυτός που ψηφίζει ΛΕΥΚΟ διαμαρτυρόμενος ενάντια στα κόμματα, στην ουσία ΤΑ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!!!

Αυτό είναι η απόλυτη αλήθεια όσο παράδοξο κι αν ακούγεται!!!

Αυτό μάλιστα επετεύχθη, μετά από προσφυγές που έκαναν βουλευτές που δεν εκλέχτηκαν όσο ίσχυε παλιότερα τα λευκά να προσμετρούνται στα έγκυρα! Τις κέρδισαν στα δικαστήρια, δικαιώθηκαν, πήραν τις βουλευτικές έδρες με αποτέλεσμα να αναγκαστεί το κράτος να αλλάξει τον εκλογικό νόμο μιας και υπήρχαν δικαστικές αποφάσεις που στηρίζονταν σε αυτό.

Επί της ουσίας δηλαδή τα λευκά και τα άκυρα πλέον ΔΕΝ έχουν απολύτως καμία διαφορά με βάση τον εκλογικό μας νόμο, άσχετα αν η πρόθεση του ψηφοφόρου είναι διαφορετική!Οσο για το θέμα της μη προσέλευσης της κάλπες αυτό έχει ως εξής:

Ο ψηφοφόρος που δεν πάει να ψηφίσει, το κάνει στην Ελλάδα περισσότερο κυρίως γιατί αρνείται να συμμετάσχει στην διαδικασία και λιγότερο γιατί το αμελεί ή αδυνατεί!

Επί της ουσίας, η πρακτική του «δεν ψηφίζω» βοηθά τους ισχυρούς
κομματικούς μηχανισμούς και ειδικά τα κόμματα που την δεδομένη χρονική στιγμή, έχουν μεγαλύτερη εκλογική συσπείρωση!

Για παράδειγμα, αν η ΝΔ έχει μεγάλη εκλογική συσπείρωση ως κόμμα τότε όλο και περισσότεροι θα προσέλθουν να ψηφίσουν!

Αν το ΠΑΣΟΚ έχει μικρή συσπείρωση τότε την μέρα των εκλογών θα υποστεί εκλογική συντριβή, πολύ απλά διότι μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του δεν θα πάει να ψηφίσει.

Συνεπώς, η αποχή από τις εκλογές, βοηθά τα κόμματα που έχουν μεγάλη συσπείρωση κατά την άποψή μου άνω του 80% ενώ τα κόμματα που θα πάνε στις εκλογές με συσπείρωση κάτω του 45%, θα υποστούν μια οδυνηρότατη εκλογική ήττα που όμοιά της δεν θα έχουν
ξαναδεί!

Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα του 2012, αν ένας ψηφοφόρος της ΝΔ που έχει υψηλό βαθμό συσπείρωσης δεν προσέλθει να ψηφίσει, τότε το κακό για το συγκεκριμένο κόμμα είναι μικρό! Αν όμως ένας ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ δεν προσέλθει τότε στην ουσία τιμωρεί το κόμμα του!

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση με τον εκλογικό μας νόμο και όλα τα άλλα που ισχυρίζονται κάποιοι, αποτελούν παραπλάνηση του Ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων και όσοι το συνεχίζουν, χρειάζονται επειγόντως μια βρεγμένη σανίδα! Ο καθείς για τον λόγο που συνεχίζει να το κάνει!

Είτε από άγνοια είτε για να προσκομίσει μεγάλο κομματικό όφελος από την άγνοια του κόσμου!

Και επειδή η εκστρατεία παραπληροφόρησης καλά κρατεί, και όλο και θα βρεθούν ορισμένοι που θα επιμείνουν στους ψευδείς ισχυρισμούς τους δημοσιεύουμε σήμερα, την απάντηση του υπουργείου Εσωτερικών, σε ερώτημα που είχε υποβάλει επισήμως, τον Αύγουστο του 2011, ο κ. Παντελής Γιαμαρέλλος, από όπου προκύπτει ο ψευδής ισχυρισμός, όσων υποστηρίζουν ότι με την λευκή ψήφο του 51% των ψηφοφόρων, μπορεί να ακυρωθούν οι εκλογές. Ετσι ώστε να σταματήσει εδώ και τώρα η αήθης αυτή εκστρατεία παραπλάνησης του Ελληνικού λαού από συγκεκριμένα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας!

Aκολουθεί η απάντηση του Υπουργείου Εσωτερικών για το θέμα:

... και το ΦΕΚ με τον "Νομο Παυλόπουλου"....

ΣΧΟΛΙΟ
Αποχή, Λευκή ή άκυρη ψήφος ισοδυναμεί με ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ...

Ο μεγαλύτερος φόβος της Τουρκίας

Του Σάββα Καλεντερίδη

Αν και το Νεβρόζ, που ταυτίζεται με την εαρινή ισημερία, είναι μια γιορτή που εορτάζεται από διάφορους λαούς σε μια ευρύτατη περιοχή από την Κεντρική Ασία μέχρι τη Μέση Ανατολή, ως η γιορτή της Άνοιξης και του Νέου Έτους, για τους Κούρδους έχει μια ιδιαίτερη σημασία και γιορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας, αγώνα και απελευθέρωσης. Γιατί;

Το έτος 612 π.Χ., όλα τα έθνη που έθνη που συνθλίβονταν κάτω από την κατοχή της Αυτοκρατορίας των Ασσυρίων, συνασπίστηκαν υπό την ηγεσία των Μήδων, προγόνων των Κούρδων και με τη συμμετοχή των Βαβυλωνίων και των Σκυθών άρχισαν μια ιστορική αντίσταση, η οποία εξελίχθηκε σε έναν νικηφόρο πόλεμο. Οι δυνάμεις των Μήδων, υπό την ηγεσία του μυθικού ηγέτη Ντεμιρτζί Κάβα (Demirci Kawa),  κατέλαβαν την Νινεβί, πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας των Ασσυρίων, θέτοντας τέλος σε αυτή την μακρόχρονη καταπίεση και δουλεία. Η ημερομηνία αυτής της νίκης, που απάλλαξε όλους τους λαούς της Μεσοποταμίας από την καταπίεση και τη δουλεία των Ασσυρίων, ήταν η 21^η Μαρτίου, που ταυτίζεται με την εαρινή ισημερία και το Νεβρόζ και γιορτάζεται από τους Κούρδους, που παραμένουν σκλαβωμένοι και τον 21ο αιώνα, ως ημέρα ανεξαρτησίας, αγώνα και απελευθέρωσης.

Ο εορτασμός του Νεβρόζ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήταν απαγορευμένος, αφού το τουρκικό κράτος, που ακολουθούσε πολιτική σκληρής άρνησης και καταπίεσης εναντίον του ιστορικού αυτού λαού, δεν επέτρεπε στους Κούρδους να ανάβουν τις ενοχλητικές φωτιές και να πηδούν πάνω από αυτές, αφού το όλο σκηνικό θύμιζε την επανάσταση, που ήδη είχε αρχίσει, από το 1978 σε πολιτικό και από το 1984, σε στρατιωτικό επίπεδο από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).

Η πρώτη φορά που οι Κούρδοι αψήφησαν την απαγόρευση του τουρκικού κράτους και γιόρτασαν μαζικά το Νεβρόζ, ήταν η 21^η Μαρτίου 1992, όταν χιλιάδες εξεγερμένοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία της πόλης Τζίζρε, κοντά στα σύνορα με το Νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ), και γιόρτασαν πανηγυρικά την απαγορευμένη γιορτή της ανεξαρτησίας, του αγώνα και της απελευθέρωσης. Τότε, το τουρκικό κράτος, που δεν μπόρεσε να χωνέψει μια τέτοια αντίδραση, επιτέθηκε εναντίον των διαδηλωτών και σκότωσε εν ψυχρώ 22 πολίτες. Οι άγριες αιματηρές επιθέσεις του κράτους, αντί να κάμψουν την αγωνιστικότητα και το ηθικό των εξεγερμένων, του χαλύβδωσε, ενώ η φωτιά της επανάστασης εξαπλώθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα σε ολόκληρο το Βόρειο Κουρδιστάν (ΝΑ Τουρκία). Οι κηδείες των θυμάτων έγιναν αιτία νέων εξεγέρσεων και έκτοτε, το Νεβρόζ, εκτός από τον παραδοσιακό ιστορικό, απέκτησε νέο συμβολισμό, συσχετιζόμενο με την επανάσταση και το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Οι κυβερνήσεις Ερντογάν τα τελευταία χρόνια έδειχναν ανοχή και ο εκάστοτε υπουργός εσωτερικών έδινε εντολή στις αστυνομικές δυνάμεις και τις αρχές ασφαλείας κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Νεβρόζ να απουσιάζουν από τις περιοχές συγκέντρωσης των Κούρδων και να παρακολουθούν εκ του μακρόθεν και διακριτικά τους εορτασμούς, αφού υπήρχε η πεποίθηση ότι η βία του κράτους φέρνει βία και αναζωπυρώνει το κουρδικό κίνημα. Στους εορτασμούς αυτούς τα τελευταία χρόνια συμμετείχαν εκατομμύρια Κούρδων, ενώ το κουρδικό κίνημα έδινε μεγάλη σημασία στην εκδήλωση που πραγματοποιούνταν στο Αμέντ-Ντιγιαρμπακίρ, παραδοσιακή πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, και στην εκδήλωση της Κωνσταντινούπολης, που κατά τον πρώην πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, είναι η μεγαλύτερη κουρδική πόλη στον κόσμο, αφού οι Κούρδοι της Πόλης ξεπερνούν τα δυο εκατομμύρια.

Η τοποθέτηση στη θέση του υπουργού Εσωτερικών του Ιδρίς Ναΐμ Σαχίν (İdris Naim Şahin), στις 5 Ιουλίου 2011, μετά την πανηγυρική νίκη του ΑΚΡ στις γενικές εκλογές, ταυτίζεται με την αλλαγή της πολιτικής που ακολουθούσαν μέχρι τότε οι κυβερνήσεις του Ερντογάν απέναντι στο κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Ο Σαχίν ενορχήστρωσε εκτεταμένες επιχειρήσεις, κατά τις οποίες οι τουρκικές αρχές ασφαλείας προχώρησαν σε συλλήψεις 650 στελεχών του νόμιμου Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (ΒDP) και οκτώ χιλιάδων στελεχών του ημιπαράνομου μηχανισμού KCK, που προετοίμαζε ένα παράλληλο μηχανισμό εξουσίας, με βάση τις συνομιλίες που διεξάγονταν μεταξύ του τουρκικού κράτους και του ΡΚΚ για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στο Κουρδικό Ζήτημα.

Άρα, αυτό σήμαινε και το τέλος των συνομιλιών, προφανώς γιατί ο Ερντογάν αντιλήφθηκε ότι η πολιτική λύση που επεξεργάζονταν, θα οδηγούσε τελικά στην ίδρυση πρώτα ομόσπονδου και στη συνέχεια ανεξάρτητου κράτους και άρα στον διαμελισμό της Τουρκίας.

Έκτοτε, το τουρκικό κράτος, ακολουθεί πολιτική καταστολής του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, συνεπικουρούμενο από τις ΗΠΑ, οι οποίες από τη μια πλευρά στηρίζουν το αυτόνομο κουρδικό κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) και διατηρούν τους δικούς τους γενικούς σχεδιασμούς για το Κουρδικό και από την άλλη χρειάζονται την Τουρκία για τη Συρία και για το Ιράν.

Και να μην ξεχνάμε ότι οι εξελίξεις στη Συρία και το Ιράν θα επηρεάσουν το πότε και το πώς θα εξελιχθεί το Κουρδικό Ζήτημα και το πώς θα επηρεάσει αυτό την Τουρκία αλλά και την ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου και της Ελλάδος.

 Το 2012 η κυβέρνηση Ερντογάν, φοβούμενη ότι το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στους εορτασμούς του Νεβρόζ θα κάνει πρόβα της Κουρδικής Άνοιξης, στα πρότυπα της Αραβικής, την οποία σημειωτέον από ένα σημείο και μετά στήριζε η Άγκυρα, προχώρησε στην απαγόρευση των εορτασμών που είχαν σχεδιαστεί να γίνουν την Κυριακή, 18 Μαρτίου, στο Αμέντ-Ντιγιαρμπακίρ και στην Κωνσταντινούπολη. Η απαγόρευση δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την τουρκική κυβέρνηση, αφού περισσότεροι από 500 χιλιάδες Κούρδοι αψήφησαν τις απαγορεύσεις, ανέτρεψαν τα οδοφράγματα και γέμισαν το χώρο του εορτασμού στο Αμέντ, ενώ στην Κωνσταντινούπολη εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι συγκρούονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.

 Την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές (21 Μαρτίου), σε εβδομήντα πόλεις και κωμοπόλεις της Τουρκίας συνεχίζονταν οι συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων της τουρκικής αστυνομίας και των Κούρδων διαδηλωτών, που επιχειρούσαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό για να γιορτάσουν το Νεβρόζ, τη γιορτή της ανεξαρτησίας, του αγώνα και της απελευθέρωσης. Μάλιστα, σε συμπλοκή που έγινε στο Τζίζρε έχασε τη ζωή του ένας αστυνομικός, ενώ σε ενέδρα του ΡΚΚ που έπεσαν άνδρες των ειδικών δυνάμεων της τουρκικής Αστυνομίας, έχασαν τη ζωή τους τέσσερις αστυνομικοί και ένας μόνιμος στρατοχωροφύλακας των ειδικών δυνάμεων και τραυματίστηκαν άλλοι πέντε.

Την ίδια ημέρα και ενώ το περιοδικό ΤΙΜΕ και η εφημερίδα New York Times έκαναν εκτενείς και με ιδιαίτερο «νόημα» αναφορές στο Νεβρόζ και το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα -πάει τελείωσαν εκείνες αναφορές περί τρομορκατίας-  η εφημερίδα Ραντικάλ δημοσίευε δημοσκόπηση σύμφωνα με την οποία το 49% των ερωτηθέντων Κούρδων τάσσεται υπέρ της «δημοκρατικής αυτονομίας του Κουρδιστάν», όρος που καθιέρωσε ο έγκλειστος στις τουρκικές φυλακές Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, το 19,2% υπέρ ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, το 5,4% υπέρ μιας «ομοσπονδίας» και το 7,1% υπέρ της ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αν αναρωτιέστε για το υπολειπόμενο 3,4%, αυτοί προτιμούν τη συνέχιση του υφισταμένου καθεστώτος, που σημαίνει ότι το 96,5% των Κούρδων της Τουρκίας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζουν την κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, και όλα αυτά τη στιγμή που η Τουρκία ξεσαλώνει και ξαναστέλνει το Πίρι Ρέις στο Αιγαίο, σε ελληνικότατη υφαλοκρηπίδα, παρά τα τηλεγραφήματα λύπης και αγάπης του Έλληνα υπουργού Εθνικής Αμύνης στον Τούρκο ομόλογό του, που σημειωτέον επικεφαλής των 40 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών που είναι κληρονομιά του Αττίλα στα άγια χώματα της Κύπρου.

Αθάνατη Ελλάδα!

Source :  Κυριακάτικη Δημοκρατία

Οι Ελληνικές 'Ενοπλες Δυνάμεις στο στόχαστρο

Ύποπτη και συστηματική προσπάθεια αφοπλισμού και αποδόμησης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα μάτια του ελληνικού λαού και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης επιχειρείται από το φθινόπωρο μέχρι και σήμερα από πολλά διεθνή ΜΜΕ.

Ξένοι δημοσιογράφοι που δεν ξέρουν κάν που βρίσκεται στον χάρτη η Ελλάδα προσπαθούν με ψευδή και παραποιημένα στοιχεία να αποδείξουν ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΕΔ) και οι αμυντικές δαπάνες αποτελούν την αιτία της οικονομικής καταστροφής της χώρας.

Ως αν επρόκειτο για ένα οργανωμένο και κεντρικά κατευθυνόμενο σχέδιο απονεύρωσης του οργανισμού και του ηθικού των Ενόπλων Δυνάμεων 10 συνολικά ξένα δημοσιεύματα ασχολούνται με τις αμυντικές δαπάνες, με την επίδραση αυτών στην «καταστροφή» της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας παρουσιάζοντας ανακριβή στοιχεία όπως ότι την αγορά των 223 M-109 A3 GE2 τα οποία όπως αναφέρουν αποκτήθηκαν έναντι ... 400 εκατ. ευρώ, όταν είναι γνωστό ότι αγοράστηκαν έναντι μόνο 18 εκατ. ευρώ.

Οι συντάκτες των δημοσιευμάτων αναφέρουν ότι ενώ η ελληνική κοινωνία υποφέρει από τα οικονομικά μέτρα, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και οι Ένοπλες Δυνάμεις στο σύνολο τους,  δεν έχουν επηρεαστεί από τις περικοπές.
Προφανώς οι ξένοι δημοσιογράφοι δεν γνωρίζουν για τους μισθούς πείνας των στελεχών των ΕΕΔ, ούτε για τα προβλήματα διαθεσιμότητα σημαντικού στρατιωτικού υλικού όπως πλοία και αεροσκάφη.
Το πλέον όμως εξοργιστικό είναι ότι η πλειονότητα των δημοσιογράφων δηλώνουν ότι δεν  καταλαβαίνουν  το λόγο για τον οποίο η Ελλάδα αγοράζει οπλικά συστήματα, ούτε μπορούν να καταλάβουν γιατί διατηρούμε ως Έθνος σημαντικές σε αριθμό Ένοπλες Δυνάμεις. 

Δυστυχώς οι περισσότεροι ξένοι δημοσιογράφοι αγνοούν τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, την δράση του τουρκικού παρακράτους στην Θράκη, την απειλή του Casus Belli στο Αιγαίο  και τις συνεχόμενες προκλήσεις στο Αιγαίο που καμία από τις ευρωπαϊκές χώρες δεν αντιμετωπίζει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής απειλής πριν από 20 χρόνια. 

Οι «περισπούδαστοι» ξένοι συντάκτες δεν μπορούν να αντιληφτούν ότι ο Ψυχρός Πόλεμος για την Ελλάδα συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου να αμφισβητεί σε πρόσφατη ομιλία του στην τουρκική Βουλή την ελληνικότητα νησιών στο Αιγαίο, πράγμα πρωτάκουστο για μία χώρα η οποία φιλοδοξεί να γίνει ισότιμο μέλος της ΕΕ και η οποία θα έπρεπε με βάση αυτά που έχει συμφωνήσει να τηρεί τους βασικούς όρους καλής γειτονίας.

Όμως αν τελικά οι ξένοι συντάκτες δεν είναι και τόσο άσχετοι με την ελληνική πραγματικότητα τι άλλο θα μπορούσε να τους ωθήσει να γράψουν τέτοια υπονομευτικά για την εθνική μας ασφάλεια άρθρα ; Σημειώνεται ότι μέχρι το 1967 οι ΕΕΔ ναι μεν ήταν υψηλά σε ότι αφορά την αποδοχή τους στην συνείδηση των πολιτών αλλά απείχαν αρκετά από το να θεωρηθούν «εθνική εγγύηση» λόγω της πλήρους εξαρτήσεως τους σε εξοπλισμό και υλικό από τις ΗΠΑ.

Κάτι που άλλαξε εν μέσο στρατιωτικής κυβερνήσεως με τις πρώτες μεγάλες παραγγελίες νέων όπλων σε Γερμανία και Γαλλία. Μετά το 1974 και παρά το γεγονός ότι η διογκούμενη αριστερή προπαγάνδα είχε δαιμονοποιήσει το ρόλο των ΕΕΔ κυρίως λόγο της ανάγκης επιβίωσης της χώρας ένεκα της τουρκικής απειλής οι ΕΕΔ πρακτικά έμειναν στο απυρόβλητο και συνεχίστηκε ακόμα με πιο έντονο ρυθμό η εξοπλιστική προσπάθεια τους. Αποτελώντας πάντα αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως εθνική εγγύηση.

Ρόλο που αναγνώρισε ακόμα και ο Α. Παπανδρέου, ο οποίος ανέλαβε υπουργός Εθνικής Άμυνας στην πρώτη κυβέρνησης του μη θέλοντας να παραδώσει στα νεομαρξιστικά στοιχεία του κόμματος του την ηγεσία των ΕΕΔ κάτι που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλούσε ανορθόδοξες αντιδράσεις από τις ΕΕΔ.

Σήμερα την εποχή της μαζικής αποδόμησης ηθών αξιών και συμβόλων οι ΕΕΔ είναι ο μοναδικός εθνικός οργανισμός που στέκεται ακόμα όρθιος. Και αυτό τους ενοχλεί…

Μήπως οι πλούσιοι Ευρωπαίοι φίλο μας δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι μία πτωχευμένη χώρα διαθέτει ακόμα ισχυρές Ένοπλης Δυνάμεις τις οποίες ο Λαός τις περιβάλει με εμπιστοσύνη όπως έχουν αποδείξει οι δημοσκοπήσεις.
Μήπως λόγω αυτής της σχέσης Στρατού Λαού οι «κατευθυνόμενοι» ξένοι κονδυλοφόροι έγραψαν τα γνωστά και κατάπτυστα δημοσιεύματα περί πραξικοπήματος και κατάληψης της εξουσίας από τις ΕΕΔ ;  
Μήπως κάποιοι ονειρεύονται έναν ελληνικό Λαό αδύναμο στρατιωτικά και πολιτικά για να μπορέσουν κάποια στιγμή να επιβάλουν και με την βία μέσω πρόθυμών γειτόνων την βούληση τους στον ελληνικό Λαό;
Μήπως ένα Λαός που είναι οικονομικά, πολιτικά στρατιωτικά και ηθικά αποδυναμωμένος δεν είναι ένα εύκολο θύμα στις ορέξεις των αρπαχτικών της εποχής μας ;
Για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία για όλα αυτά αρκεί να διαβάσει τα άρθρα που έχουν δημοσιευτεί στα ξένα ΜΜΕ.
1)     http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2012/mar/21/greece-austerity-measures-military-spending?newsfeed=true







  2)  http://www.independent.co.uk/news/business/analysis-and-features/less-healthcare-but-greece-is-still-buying-guns-6257753.html

 3)      http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/greece/9129234/EU-accused-of-hypocrisy-for-1-billion-in-arms-sales-to-Greece.html
4)      http://www.lepointinternational.com/it/politica/europa/550-the-submarine-deals-that-helped-sink-greece-.html
5)      http://www.presseurop.eu/en/content/article/1383501-greece-still-splashes-out-billions-defence
6)   http://articles.latimes.com/2010/may/15/world/la-fg-0515-greece-turkey-20100515
7)   http://www.defensenews.com/article/20120305/DEFREG01/303050004/EU-Lawmaker-France-Germany-Pressured-Greece-Avoid-Defense-Cuts
8) http://euobserver.com/13/115513
9)  http://www.hurriyetdailynews.com/default.aspx?pageid=438&n=debt-hit-greece-still-spending-billions-on-weapons-2010-05-04
10) http://www.zeit.de/2012/02/Ruestung-Griechenland
11)  (μετάφραση του γερμανικού άρθρου) http://www.defencegreece.com/index.php/2012/01/greece-arms-deals-does-merkel-trade-2nd-bailout-for-60-eurofighter/

 Σε όλους αυτούς τους ξένους δημοσιογράφους θα τους θέσουμε ένα απλό ερώτημα. Η χώρα τους απειλείται με πόλεμο από μία γειτονική χώρα εάν εφαρμόσει αυτά που προβλέπει το διεθνές δίκαιο γιατί δυστυχώς η Ελλάδα αυτό αντιμετωπίζει.
Και αν θέλουν και αποδείξεις ακολουθεί το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Zaman που ξεκάθαρα αναφέρει την απειλή του πολέμου της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας αν η τελευταία επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από 6 στα 12 ναυτικά μίλια.  Αυτά για να ξέρουν όλοι ότι αγωνιζόμαστε για την επιβίωση μας και την ανεξαρτησία μας.

"As for Greece, with which Turkey has come to the brink of war three times in the past over territorial disputes in the Aegean, Turkey still sees any Greek attempt to extend the country's territorial waters to 12 nautical miles as a casus belli (a cause for war). Turkey and Greece are at odds over the boundaries of their territorial waters and airspace in the Aegean due to the peculiar geography of the Aegean Sea, where some Greek islands are lined up along Turkey's western coasts. In 1995, Parliament declared any unilateral attempt by Greece to extend its territorial waters to 12 nautical miles from the current six miles as a casus belli. Greece is not included in the “external threats” list either, aside from the “12 mile problem.”
http://www.todayszaman.com/news-225712-israeli-caused-instability-makes-its-way-to-turkeys-security-document.html
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Η υπερφορολόγηση ως απαρχή κατάρρευσης

"Η λύσσα με την οποία καταστρέφει περιουσίες πλέον ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός θυμίζει την υπερφορολόγηση πριν από κάθε καταστροφή κρατικής οντότητας" υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο Άγης Βερούτης στο άρθρο του με τίτλο "Λίγο πριν την καταστροφή", το οποίο αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια από το capital.gr:
Οι μέρες που περνάμε έχουν ξεκάθαρο άρωμα συντέλειας. Στα προηγούμενα δυο χρόνια έκλεισε το 25% των ελληνικών επιχειρήσεων. Κάποιοι βουλευτές και μετέπειτα αξιωματούχοι της κυβερνήσεως είπαν πως αυτοί που έκλεισαν δεν θα έπρεπε να ήσαν ανοιχτοί εξαρχής, πως δεν μπορούμε να έχουμε τόσα ρουχάδικα, τόσες καφετέριες, τόσα τυροπιτάδικα.
Μετά ήρθαν τα περίπτερα με τον καθορισμό τους ως φοροεισπράκτορες του κράτους, έπειτα οι χρηματιστηριακές, κατόπιν οι τεχνικές εταιρίες και όλα τα επαγγέλματα της οικοδομής, ο κλάδος των αυτοκινητάδων και των συνεργείων, οι μάντρες αυτοκινήτων, η μίσθωση ακινήτων, η πώληση και μεσιτεία ακινήτων, και ούτω καθεξής.
Κάθε φορά η καταστροφή μονάδων παραγωγής πλούτου στην ιδιωτική οικονομία ήταν “νομοτελειακή”, αναπόφευκτη, και “απαραίτητη” δια στόματος φαρισαίων και τελώνων, για την εξυγίανση της οικονομίας μας. Αυτή όμως η “δήθεν” νομοτελειακή κατάληξη των μικρομεσαίων αυτών επιχειρήσεων (και πολλών ίσως μεγάλων που δεν πρόλαβαν να μεταναστεύσουν σε λιγότερο τοξικά για την επιχειρηματικότητα κράτη), ήταν το αντάλλαγμα για να μην γίνουν δραστικές αλλαγές στο μέγεθος, στη γραφειοκρατία και στη διαφθορά του τεράστιου κρατικού μηχανισμού που απορροφούσε και κάθε τελευταία ικμάδα ζωής από την κοινωνία.
Η ελληνική κοινωνία ολόκληρη θυσιάζεται για να μην αλλάξουν οι προνομιακές σχέσεις κάποιων πολιτικά ισχυρών και διεφθαρμένων μειοψηφιών με το κράτος. Με άλλα λόγια, η Μεταπολίτευση ολόκληρη αποδείχθηκε μια καλοστημένη μηχανή αρπαγής πλούτου από το κοινωνικό σύνολο για αναδιανομή στα “δικά μας παιδιά”, γαλαζοπρασινοκοκκινοπών αποχρώσεων. Αυτοί που έμειναν απ΄ έξω να υποστηρίζουν με το μόχθο τους την σπατάλη και νεοπλουτισμό των φαύλων, έφτασαν σε ύστατο σημείο εξαθλίωσης πλέον.
Με ψεύτικα στοιχεία η μεταπολιτευτική μαφία φούσκωσε το ΑΕΠ συμπεριλαμβάνοντας τα ναρκωτικά, τους ανάπηρους επαίτες και τις ιερόδουλες στα νούμερά του, για να δικαιολογήσει αδικαιολόγητο δανεισμό, και να προφασιστεί μια “εικονική φοροδιαφυγή” εγγράφοντας απαιτήσεις 60 δισ. ευρώ από κακομοίρηδες, βοσκούς, κλεισμένες και πτωχευμένες επιχειρήσεις και μπατιρολαμόγια. Με την φορολογική λαίλαπα των τελευταίων δυόμιση ετών, η εξουσιαστική μαφία έχει στεγνώσει και την αγορά από τα τελευταία κατακάθια ρευστότητας για να συντηρεί ανέπαφο το μηχανισμό επανεκλογής της ενόψει των επερχόμενων εκλογών.
Αυτή η τακτική έχει καταστρέψει 1.250.000 θέσεις εργασίας στην ιδιωτική οικονομία, στέλνει τους γέρους για ύπνο νωρίς για να μη πεινάνε, κάποιους που δεν τους παίρνει εύκολα ο ύπνος στους κάδους των σκουπιδιών έξω από τα φαστφουντάδικα, τους μισούς ασθενείς να παίρνουν τα φάρμακά τους μέρα παρά μέρα λόγω ανέχειας να αγοράσουν πλέον από την τσέπη τους τα φάρμακά τους, ενώ φαρμακοποιοί-γιατροί-φαρμακευτικές συζητούν για τις επιπτώσεις των γενόσημων στο 0,01% των περιπτώσεων.
Από τους εργαζόμενους που έχουν δουλειά, περισσότεροι από 400.000 μισθωτοί πληρώνονται με καθυστέρηση πάνω από 3 μήνες, και περισσότεροι από 200.000 με καθυστέρηση άνω των 6 μηνών. Η αδηφάγος κιμαδομηχανή του Σοβιετικού ελληνικού δημοσίου συνεχίζει ακάθεκτη και απαιτεί 9 υπογραφές και σφραγίδες από συμβολαιογράφο, επιμελητήριο, εφορία, ταμείο νομικών, ΤΥΠΕΔ, πάλι εφορία, πάλι επιμελητήριο, και τελικά νομαρχία και έπειτα εφημερίδα της κυβερνήσεως, για να μεταφέρει την έδρα της στο διπλανό τετράγωνο μια επιχείρηση που βρήκε φτηνότερο ενοίκιο εν μέσω κρίσεως, ή που απολύοντας το 50% του προσωπικού της ήδη, δεν χρειάζεται όλο το χώρο που ενοικιάζει. Ακόμα και αν θέλει ο μικρομεσαίος να γλυτώσει χρήματα από τα λειτουργικά του, πρέπει να πληρώσει λύτρα στο κράτος-κιμαδομηχανή.
Η λύσσα με την οποία καταστρέφει περιουσίες πλέον ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός θυμίζει την υπερφορολόγηση πριν από κάθε καταστροφή κρατικής οντότητας. Από την Περσική αυτοκρατορία, στη Ρωμαϊκή, στη Βυζαντινή, στις αποικιοκρατίες, και τις δικτατορίες του περασμένου αιώνα, ως και την με μένος απομύζηση των κατοχικών δυνάμεων στις κατακτημένες χώρες.
Ίσως ακόμη δεν έχει ξεκινήσει να μαζεύει πτώματα από το δρόμο ο Δήμος με τα απορριμματοφόρα του, ή αν με 40.000 άστεγους το έχει ξεκινήσει, δεν το έχουμε μάθει. Πάντως η εγκληματικότητα, πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, δίνει μια ληστεία ανά λεπτό, και μια δολοφονία λόγω ληστείας κάθε 48 ώρες. Αυτό ενόσω το 50% της αστυνομίας, ή ίσως και παραπάνω, φρουρεί “σημαίνοντα” πρόσωπα που συμμετείχαν στη λεηλασία της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία 30 χρόνια.
Η κοινωνία καταρρέει, και ενώ το πρώτο 25% όλων των ελληνικών επιχειρήσεων πήρε δυο χρόνια για να κλείσει, άλλο 25% αναμένεται να κλείσει στις επόμενες 90 μέρες αν δεν γίνει κάτι δραστικό που θα προσδώσει ρευστότητα στην αγορά.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσαν να μοιράσουν ζεστό χρήμα στην αγορά σε 90 μέρες - αμφιβάλλω. Μια ουσιαστική λύση που θα μπορούσε να δώσει άμεσα αποτελέσματα, θα ήταν να παγώσουν (δια νόμου) τις πληρωμές προς το κράτος των μικρομεσαίων που κινδυνεύουν να κλείσουν και έχουν πάει πίσω στους μισθούς τους για 3-6-9 μήνες, ώσπου οι μεταρρυθμίσεις να ξεκινήσουν να πιάνουν τόπο.
Όμως φοβάμαι πως κανείς τους δε νοιάζεται. Το μόνο που νοιάζονται είναι το πώς θα εξασφαλίσουν τις ψήφους της εκλογής τους στις επερχόμενες εκλογές!
Ένα καζάνι που βράζει, στα όρια της έκρηξης, αργά ή γρήγορα θα δώσει την τελειωτική κίνηση στο παιχνίδι εξουσίας και διαφθοράς. Καμιά αλαζονική εξουσία όμως δεν αναγνώρισε τα σημάδια τους τέλους της. Ούτε αυτή θα το κάνει.
Εκτός αν προλάβουμε να τους αλλάξουμε εγκαίρως.
Source :  defencenet.gr

Η απώλεια της ιστορικής μνήμης σημαίνει απώλεια της ιστορικής ταυτότητας

Εάν η μνήμη του ανθρώπου είναι κριτήριο της ταυτότητάς του, τότε η απώλεια της ιστορικής μνή­μης θα πρέπει να σημαίνει απώλεια και της ιστορικής ταυτότητας. Στο πλαίσιο τηςισοπεδωτικής παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και εξ αιτίας της καταναλωτικής συνείδη­σης και της γενικότερης πολιτιστικής σύγχυσης, η ιστορική μνήμη διαγράφεται από την πολιτιστική και κοινωνική πραγματικότη­τα. Εν συνεχεία θα υποστηριχθεί ότι η διατήρη­ση της ιστορικής συνείδησης είναι κυρίως μία πρά­ξη αντίστασης απέναντι στις ως άνω κυρίαρ­χες αντιλήψεις των καιρών μας.
Αρχικά, η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης λειτουργεί κατά ένα τρόπο ανασταλτικό απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν οδηγεί μόνον σε νέες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες (του τύπου «οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλου­σιότεροι») αλλά απειλεί σε μεγάλο βαθμό τις ιδιαιτερότητες επί μέρους λαών και ανθρώπων. Οπωσδήποτε η διαμορφωθείσα παγκοσμιοποιημένη κοινωνία εμπεριέχει μία ασάφεια όσον αφορά τις αιτίες, τους στό­χους και εν γένει το νόημα της συ­γκρότησής της. Πρόκειται δηλαδή για μία ισοπεδωτική κοσμοαντίλη­ψη της οποίας τα κύρια χαρακτη­ριστικά (εθνολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, ατομικά κ. ά.) δεν έχουν ακόμη αναλυθεί και ερμηνευθεί ικανοποιητικά.

Εξ άλλου, στο πλαίσιο της λε­γομένης μετανεωτερικότητας προβάλλεται η καταναλωτική και όχι η ιστορική συνείδηση. Κατά την αντίληψη αυτή, ο άνθρωπος ζει αποκλειστικά και μόνον για το παρόν, αφού το μέλλον είναι αβέβαιο και το παρελθόν ανύπαρκτο. Επομένως δεν αναζητεί ο άνθρωπος κάποιο νόημα ζωής αλλά αρκείται σε μία κατανα­λωτική συμπεριφορά, η οποία μάλι­στα, εάν δεν είναι και πολύ ορατή, δεν είναι και πολύ ενοχλητική. Σ' αυτήν την θεώρηση, η οποία υιοθετείται εν γένει στην εξαμερικανισμένη πλέον Δύση, η ιστορική συνείδηση δεν έχει κανένα ουσιαστικό ρόλο, αφού ενδιαφέρει περισσότερο η καταναλωτική συμπεριφορά της απρόσωπης μάζας και όχι η διατή­ρηση της ιστορικής μνήμης του συ­γκεκριμένου εθνικού στοιχείου. Λό­γου χάρη, θα ήλπιζε κανείς να παρα­μένει, ακόμη και σήμερα, επίκαιρο το νόημα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα κατά το 1821 ή της εθνικής αντίστασης κατά του Άξονος κατά το 1940.

Εάν εστιάσει κανείς στην γενι­κότερη πολιτιστική σύγχυση που έχει καλλιεργηθεί στην σημερινή ελληνική κοινωνική πραγματικότη­τα, θα διακρίνει ότι έχει πλέον χαθεί ό,τι ονομάζεται πολιτιστική κληρο­νομιά και επικρατεί ένα ασαφές πο­λιτιστικό φαινόμενο που επιτρέπει μία ανάμειξη ετερογενών στοιχεί­ων, είτε εισαγωγής είτε μιας χρήσε­ως. Τα ακόλουθα παραδείγματα δει­κνύουν του λόγου το αληθές. Αν δει ο αναγνώστης την πληθώρα των κατ' έτος εκδιδομένων βιβλίων, θα διακρί­νει ότι τα περισσότερα από αυτά γρά­φονται χωρίς να έχουν να πουν κάτι ιδιαίτερο ή καινούργιο. Ή, ακόμη, ας προσέξει την μουσική παραγωγή, κακίστης ποιότητας πολλές φορές, στην σύγχρονη Ελλάδα. Εάν μάλιστα ο αναγνώστης ασχοληθεί και με την σύγχρονη ιστοριογραφική αντίληψη που δέχεται, ατυχώς, ότι το ελληνικό έθνος έχει κατασκευασθεί τον 19° αι., τότε θα μείνει τουλάχιστον με μια αίσθηση αδικίας για την ιστορική αλήθεια. Είναι περιττό να αναφερθώ στην απουσία (ή αδυναμία;) του λε­γομένου «πνευματικού κόσμου», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να επιχειρήσει μία καίρια παρέμβαση στην πολιτιστική βαρβαρότητα των καιρών μας. Παρά τον οποιοδήποτε αντίλογο, είναι βέβαιο ότι από την σημερινή πολιτιστική ανάπτυξη απουσιάζει σχεδόν ο,τιδήποτε μπορεί να διασώσει την ιστορική συνείδηση και μνήμη.

Απέναντι στην σκιαγραφείσα κοι­νωνική και πολιτιστική πραγματικό­τητα, η διατήρηση της ιστορικής συ­νείδησης μπορεί να θεωρηθεί ως μια σύγχρονη πράξη αντίστασης στον νέο αυτόν τύπο του ιμπεριαλισμού, που παρουσιάζεται όχι τόσο στις ισχυρές αλλά κυρίως στις αδύναμες χώρες. Κατά την θεώρηση αυτή, ο σημερινός ιδιάζων ιμπεριαλισμός δεν έχει στρατιωτικό περιεχόμε­νο, όπως στο παρελθόν, αλλά είναι ένας ιμπεριαλισμός πρώτα της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και έπειτα της καταναλωτικής κοι­νωνίας. Αντιστοίχως, η σύγχρο­νη αντίσταση δεν μπορεί να είναι ένοπλη αλλά κυρίως πολιτιστική και ψυχολογική. Και η αρχή αυτής της διαφορετικής αντίστασης βρί­σκεται ακριβώς στην διατήρηση της ιστορικής συνειδήσεως.

Είναι προφανής, κατά τα ανωτέρω, η αναγκαιότητα της διατήρησης της ιστορικής συνείδησηςστον σύγχρο­νο εξαμερικανισμένο δυτικό πολι­τισμό μέρος του οποίου επιθυμεί να αποτελέσει, ανεπιτυχώς, και η Ελλάδα. Σε τελική ανάλυση, επιβάλλεται να ερμηνευθεί αυτή η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης ως η έσχατη πράξη αντίστασης μέσα στην γενική παρακμή.

του Δημήτρη Μπαλτά, Δρ Φιλοσοφίας
by Siglitiki