της Ελίνας Γαληνού
Η προσέγγιση δύο λαών με ιδιότυπες διαφορές και αρκετά πονεμένη Ιστορία είναι ίσως κάτι το δύσκολο. Οταν το παρελθόν των σχέσεών τους (και το παλαιό και το αρκετά πρόσφατο) είναι τόσο οδυνηρό, δεν γίνεται να διαγραφεί. Θα συνέφερε βέβαια κάτι τέτοιο τους Τούρκους, αλλά όχι τους Ελληνες, παρ΄όλους τους ισχυρισμούς κατά τους οποίους, η πρόοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ωφελεί και τους δύο λαούς. Η πρόοδος για να συντελεστεί, θα περάσει πρώτα από τη συνείδηση και την ιστορική αυτογνωσία και των δύο πλευρών. Οσο οδυνηρές και αν είναι οι μνήμες, θα πρέπει να ανατρέξουμε σ΄αυτές και να αντικρύσουμε κατάματα τα γεγονότα. Να παραδεχτούμε λάθη, να εξετάσουμε κίνητρα σε συσχετισμό με τα δεδομένα άλλων εποχών, να αναθεωρήσουμε και να πούμε"Πάνε αυτά, πέρασαν, αύριο είναι μια άλλη μέρα..."
Οι Ελληνες, παρ΄όλα όσα υπέφεραν από τους Τούρκους, έδειξαν με πολλούς τρόπους ως τώρα την θετική τους πρόθεση στην προσέγγιση των δύο λαών. Οι Τούρκοι όμως, μάλλον όχι και δεν γνωρίζουμε ακριβώς, ποιές είναι οι αγκυλώσεις τους. Ισως κατά βάθος, η περίπτωση των Ελλήνων τους θυμίζει μελανές σελίδες του παρελθόντος τους και τους γεμίζει ενοχές . Ισως πάλι, να μην έχουν απαγκιστρωθεί από την περηφάνεια του κατακτητή. Αλλά έστω, αυτά είναι δικά τους προβλήματα.
Τέτοιου είδους προβλήματα όμως, δεν λύνονται διαγράφοντας το παρελθόν ή ακόμα χειρότερα, επιχειρώντας να στρεβλωθεί μέσω ενός άνισου επιμερισμού ευθυνών για δεινά που έχουν συμβεί κάποτε. Διαβάζοντας μια πρόσφατη δημοσίευση στην εφημερίδα "Χουριέτ" σχετικά με το ντοκιμαντέρ "1821", διαπιστώνεται μεταξύ άλλων, το πώς εννοούν ακόμα στην Τουρκία, την "πρόοδο" των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Παρακάμπτοντας εντελώς την τουρκική πλευρά, το κείμενο προβάλει την υπόνοια μιας αποτυχημένης "προσπάθειας των Ελλήνων να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους." Μας λέει ότι η αγανάκτηση της λαικής κοινής γνώμης και μερίδας ιστορικών προς το ντοκιμαντέρ αυτό, καταδεικνύει την μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό που κυριαρχεί ακόμα στην Ελλάδα. Οτι οι Ελλήνες αρνούνται να δούν αλήθειες που τους μειώνουν, ή τα οφέλη που αποκόμισαν από την συμβίωσή τους με τους Οθωμανούς στα τετρακόσια χρόνια. Η προβολή του "1821" όμως σύμφωνα με τον σχολιαστή, ήταν μια "όαση ελπίδας" για την πρόοδο των δύο λαών, καθώς οι συντελεστές του-τους οποίους ονοματίζει κιόλας- κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να δημιουργήσουν συνδετικούς κρίκους μέσω ιστορικών αναφορών...
Κριτικές και σχόλια για το "1821" και την αρτιότητά του σαν ιστορικό ντοκιμαντέρ, δεν κάνουμε άλλες γιατί μάλλον αρκούν αυτές που έγιναν τόσο από μεγάλη μερίδα της λαικής γνώμης όσο και από διακεκριμένους επιστήμονες. Για μας τους ζωντανούς Ελληνες, τα λεγόμενά τους ήταν μια όαση ελπίδας και ας μας συγχωρήσουν οι Τούρκοι γι΄αυτό. Ομως ας καταλάβουν ότι αν περιμένουν μόνο από εμάς να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις "συμφιλίωσης με το παρελθόν", διαγράφοντας κάθε τι που τους υποκινεί ενοχές ή τους ενοχλεί, αυτό δεν θα αποδώσει στην πρόοδο που επιζητούν. Δεν γίνεται και δεν είναι λογικό να φορτωθούμε μονομερώς τα βάρη, του κατακτητικού παρελθόντος των προγόνων τους. Ας είναι περήφανοι για την Οθωμανική τους αυτοκρατορία, αλλά ας μην ζητούν να συμμεριστούμε αυτήν την περηφάνεια, γιατί για μας ήταν ως επί το πλείστον, καταστροφική. ΄
Μπορεί εμείς οι Ελληνες να είμαστε δεκτικοί στις προσπάθειες άλλων λαών να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους, ακόμα και αν υπήρξαν εχθρικοί κάποτε προς εμάς. Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές αυτό. Ομως θα πρέπει και οι άλλοι να αποδεικνύουν μια ανάλογη διάθεση, μέσω πραγματικής αυτοκριτικής για τις αδικίες που διέπραξαν. Είναι δύσκολο, το αναγνωρίζουμε, αλλά ίσως αξίζει τον κόπο. Οι λαοί στο κάτω-κάτω της γραφής, αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι "ως αλλήλων μέλη" καλό είναι να αλληλουποστηρίζονται. Θα είμαστε δίπλα σε κάθε βήμα προόδου τους, αρκεί οι προσπάθειές τους να μην μας αδικούν.
Επειτα και ο Θεός μας, τον δρόμο της Αγάπης και της Συγνώμης μας έδειξε και μ΄αυτές τις αρχές συνέστησε ο Γεννάδιος Σχολάριος το δόγμα μας στον Πορθητή Μωάμεθ, όταν ρωτήθηκε "Τι πιστεύετε υμείς οι Χριστιανοί;"...
Source : infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου