Ο αδύναμος κρίκος της Αραβικής κρίσης

Το Βασίλειο του Μπαχρέιν καταλαµβάνει 665 τετραγωνικά χιλιόµετρα γης - λιγότερο από το ένα δέκατο της γης που καταλαµβάνει η Αίγυπτος. Η έκτασή του όµως είναι αντιστρόφως ανάλογη µε τον γεωπολιτικό αντίκτυπο που θα είχε µια ενδεχόµενη ανατροπή του καθεστώτος
Οι ταραχές που σηµειώνονται στο µικροσκοπικό βασίλειο ανησυχούν βαθύτατα τόσο τη Σαουδική Αραβία όσο και τις ΗνωµένεςΠολιτείες. ΤοΡιάντ ζει έναν πραγµατικό εφιάλτη. Η βασιλική οικογένεια τηςΣαουδικής Αραβίας έχασε µετην ανατροπή του Χόσνι Μουµπάρακ ένανκαλό φίλο στην Αίγυπτο. Τώρα, τρέµει ότι ο ιός της διαµαρτυρίας τωνσιιτών στο Μπαχρέιν απέναντι στον σουνίτη µονάρχη θα µπορούσε να προσβάλει τους σιίτες της Σαουδικής Αραβίας. Η αναλογία δεν είναι η ίδια. Στο Μπαχρέιν η πλειονότητα του πληθυσµού είναι σιίτες. Στη Σαουδική Αραβίααποτελούν το 15% του πληθυσµού. Κατοικούν όµως στις ανατολικές περιοχές του βασιλείου, εκεί όπου υπάρχουν τα πλουσιότερα κοιτάσµατα πετρελαίου. Ολα αυτά θα είχαν λίγη σηµασία εάν το Ριάντ – και οι Ηνωµένες Πολιτείες – δεν έβλεπαν στους Αλ Χαλίφα, την οικογένεια που κυβερνά το Μπαχρέινεδώ και 200 χρόνια, ένα ανάχωµα απέναντι στο σιιτικό Ιράν. Για τους συµµάχους στον Κόλπο η σταθερότητα του καθεστώτος είναι ζωτικής σηµασίας – το Μπαχρέιν στα µάτια τους είναι ο αδύναµος κρίκος στην αλυσίδα που έχει σχηµατιστεί απέναντι στηνιρανική επιρροή. «Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι εάν κινδυνεύσει το καθεστώς στοΜπαχρέιν, ηΣαουδική Αραβίαθα παρέµβει»,σηµείωνε στο πρακτορείο Ρόιτερ ο αναλυτής Αϊχάµ Κάµελτου Ινστιτούτου «Ευρασία» πουεδρεύει στην Ουάσιγκτον.

μια σιιτική κυβερνήσή, φίλα προσκείµενη προς το Ιράν, θα έθετε σε κίνδυνο ακόµηκαι την παρουσίατου 5ουΑµερικανικού Στόλου, ο οποίοςχρησιµοποιεί το νησί ως βάση. Το Ριάντ χρειάζεται τις αµερικανικές δυνάµεις για την απρόσκοπτηροή τουσαουδαραβικού πετρελαίου. Για την Ουάσιγκτον, η βάση στο Μπαχρέιν είναι πολλαπλώςσηµαντική.Από εκεί επιτηρεί το Πεντάγωνο το Ιράν και από εκεί επιχειρεί για την αποτροπή της πειρατείας στην περιοχή. Η σηµασία της ήταν τεράστια στους πολέµους τουΙράκ και του Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ καλύπτουν από το 1948 µε αυτήντη βάση µια περιοχή που καλύπτει τον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο τουΟµάν, µέρος τουΙνδικού Ωκεανού καιαρκετές σηµαντικές θαλάσσιες διαδροµές. ΗΟυάσιγκτον αναγνώριζε πάντοτε τις υπηρεσίες που προσέφερε το Μπαχρέιν στη στρατηγική της.Το 2003 ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους είχε χαρακτηρίσει το βασίλειο έναν από τους πιο σηµαντικούς συµµάχους εκτός ΝΑΤΟ. Σε επίσκεψή της στη χώρα τονπερασµένο∆εκέµβριο, η αµερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον είχε κάνει λόγο για «υποδειγµατικό συνεταίρο» όχι µόνο για τις ΗΠΑ αλλά και για τις υπόλοιπες χώρες στην περιοχή. ή ΕΥΡΏΠΉ δεν είναι έξω από αυτό το κάδρο. Χθες, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαµ Χέιγκ εξέ φρασε τησθεναρή αντίθεσή του σε οποιαδήποτε ενέργειαπου θα πυροδοτούσε θρησκευτικές εντάσεις µεταξύ σιιτώνκαι σουνιτών αλλά καισε οποιαδήποτε παρέµβαση από άλλα κράτη στα εσωτερικά του Μπαχρέιν. Είναι σαφές ότι στο µυαλό του δεν ήταν η Σαουδική Αραβία αλλά το Ιράν. Οπως όφειλε, ο Χέιγκ υπερασπίστηκε παράλληλα το δικαίωµα των πολιτών να διαδηλώνουν και το δικαίωµα στην ελευθερία της έκφρασης.

Αυτή η δήλωση είναι το τεντωµένο σκοινί πάνω στο οποίο πατάει η Ευρώπη. Στη θεωρία η Γηραία Ηπειρος υπερασπιζόταν τις δηµοκρατικές αξίες. Στην πράξη, έκλεινε τα µάτιασε πολλάαπολυταρχικά καθεστώτα. Οι λόγοι δεν ήταν µόνο οικονοµικοί. Τοκαθεστώς του Καντάφι στηΛιβύη, του Μουµπάρακ στην Αίγυπτο ή του Μπεν Αλι στην Τυνησία συγκρατούσαν ορδές µεταναστών που απελευθερώνει σήµερα η πτώση τους. Αντίθετα µε το 1989,αυτήν τη φορά είναι πολύ πιο δύσκολο για την Ευρώπη να βρεθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Source : TA NEA