Το άνοιγμα της Ρωσίας προς την Ευρώπη

της Ελίνας Γαληνού
Οι κινήσεις των τελευταίων εβδομάδων και ιδιαίτερα μετά τη Σύνοδο των G20 στη Σεούλ, δείχνουν μια τάση αλλαγής ισορροπιών όσον αφορά την οικονομική κυριαρχία. Η κυβέρνηση της Ρωσίας, πραγματοποιεί αποφασιστικά βήματα επιδεικνύοντας μια εξωστρέφεια πρωτόγνωρη. Δέχεται κατ΄αρχήν να συνεργαστεί ως στρατηγικός εταίρος του ΝΑΤΟ, ενώ προωθεί
εμπορική συμφωνία με την Ευρωπαική Ενωση, έχοντας ταυτόχρονα συμφωνήσει με την Κίνα να αντικατασταθεί το δολλάριο με τα δικά τους νομίσματα, για τις μεταξύ τους συναλλαγές. Το ενδιαφέρον της Ρωσίας για την ΕΕ και η διάθεσή της να απομακρυνθεί από το αμερικανικό νόμισμα -που για τόσα χρόνια παρέμενε κυρίαρχο στις παγκόσμιες συναλλαγές- μάλλον δεν συνιστούν πρόσκαιρες κινήσεις που θα μπορούσαν να εκληφθούν σαν ρελάνς μέσα στη διεθνή σκακιέρα.
Ηδη από τον περασμένο χρόνο, είχε δείξει να συμφωνεί με την δυσφορία της Κίνας προς το δολλάριο, ενώ προωθούσε από χρόνια τη συνεργασία με την Ελλάδα για το θέμα του αγωγού-βλέποντας τη χώρα μας σαν κομβικό σημείο ανοίγματός της προς την Ευρώπη...
Το ταραχώδες κλίμα που επικράτησε και επικρατεί στην ΕΕ με την οικονομική κρίση, δεν πτόησε διόλου τις προθέσεις της. Ούτε φυσικά και οι δυσάρεστες εξελίξεις στη χώρα μας. Η Ρωσία, μη λησμονώντας τις αμφισβητήσεις που είχε προβάλει ως αντιπολίτευση η τωρινή μας κυβέρνηση για το θέμα του αγωγού, κράτησε εμφανώς αποστάσεις πέρυσι όταν της ζητήθηκε από τον πρωθυπουργό μας, οικονομική υποστήριξη. Αλλωστε, δεν είχε κανέναν λόγο να φερθεί διαφορετικά. Οταν υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, οι επιλογές είναι επίσης πολλές για έναν ισχυρό παίκτη...Και στη διεθνή διπλωματία όπως και στις εμπορικές σχέσεις, αυτό που μετράει στη ζυγαριά είναι το αμοιβαίο συμφέρον.
Σήμερα η Ρωσία όπως και η Κίνα είναι ισχυρές οικονομικές παρουσίες, ενώ η Αμερική μοιάζει να έχει στριμωχτεί στη γωνία. Οι παρατεταμένοι πόλεμοι στο Ιράκ και Αφγανιστάν, την εξουθένωσαν οικονομικά και πολιτικά. Η ισλαμική τρομοκρατία, απειλεί εξ΄αιτίας της σχεδόν όλο τον δυτικό κόσμο. Η Ευρωπαική Ενωση διέρχεται μια τρομερή κρίση, ενώ αγωνιά αν θα βρεί έναν βηματισμό για την επιβίωσή της στο μέλλον... Οπότε, η εμφάνιση δυναμικών παικτών σ΄ένα τέτοιο σκηνικό, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Και η Ρωσία, είναι ένας απ΄αυτούς, που όμως προσεγγίζει τους άλλους προτείνοντας συνεργασίες με πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές. Ισως αξίζει η Ευρώπη να σκεφτεί σοβαρά την δημιουργία Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών που πρότεινε η Ρωσία. Οταν οι εμπορικοί δρόμοι από τη Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ θα είναι ανοιχτοί, μπορούν να περνούν από κει τα ευρωπαικά προιόντα προς τις αγορές της Ασίας. Ο πλούτος που διαθέτει η Ρωσία σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλα μεταλλεύματα, είναι πολύτιμος για την τροφοδοσία της χειμαζόμενης ευρωπαικής οικονομίας η οποία πρέπει να βελτιώσει την παραγωγικότητά της. Η ρωσική αγορά είναι πολύτιμη για την διάθεση ευρωπαικών προιόντων.
Πολλοί βέβαια, αμφισβητούν πόσο θετικά μπορεί να αποβεί η αύξηση της ρωσικής επιρροής μέσα στην Ευρώπη και τον κόσμο, φοβούμενοι ότι όταν η δύναμη συγκεντρώνεται σε έναν παίκτη, υπάρχει ο κίνδυνος εκτροπής. Ομως η Ρωσία είναι και από γεωγραφική άποψη συνέχεια της Ευρώπης ενώ ο πληθυσμός της παρουσιάζει αρκετά ομοιογενή στοιχεία με τους ευρωπαικούς λαούς. Και όπως φαίνεται, οι μέχρι τώρα συγκεκριμένες κινήσεις που πραγματοποιεί, δεν είναι ούτε παράλογες ούτε αυθαίρετες, ενώ δείχνουν τάσεις ισορροπίας και αμοιβαιότητας. Μήπως άλλωστε αυτό δεν είναι από τα ζητούμενα στην εποχή μας;